Uma Musume: Pretty Derby (TV) : Ik heb nu 3 afleveringen gekeken en ik vind hem echt leuk. Deze anime is van een van mijn favoriete studio's P.A. Works. Ik vind het echt een leuke en schattige sport anime. Het gaat over Half paard half meisje die racen tegen elkaar. Het hoofdpersonage Special Week oftewel Spe-chan is het hoofdpersonage. Ze verhuist naar Japan om daar haar race debut te maken. Ze wilt net zo goed worden als Silence Suzuka een van de top racers op haar nieuwe school en als hoofd doel wil ze de top van japan berijken. Ik vind de anime tot nu toe erg goed!

Tachibanakan Triangle: Tot nu toe 2 afleveringen gezien. Het is een 3,5 short anime met het shoujo ai genre. Ik vind het tot nu niet slecht maar echt super goed is het ook niet. Het is een short dus snel te kijken dus ik klaag niet.

Alice or Alice: Siscon Niisan to Futago no Imouto: Tot nu toe 2 afleveringen gezien. Het is andere 3,5 short. Het is een luchtig slice of life short. Het is niet super goed maar het is kijkbaar en maar kort dus ik kijk deze denk wel verder.

Aikatsu Friends!: 1 aflevering gezien morgen komt de tweede met sub uit. De derde Aikatsu! serie. Het is net als de twee eerder Aikatsu! series een erg leuke anime. Het is een idol anime die vooral gericht gaat worden op friends unit zo ver. Het word waarschijnlijk een van mijn favoriete van dit seizoen.

Tada-kun wa Koi wo Shinai: Vandaag de 2de aflevering gekeken. Het is een schattige romcom. Ik vind de personages erg leuk en de comedy scenes doen het goed. Ik heb al verschillende ships en ik hoop dat deze ook wat worden. Het is een Original dus het is nog afwachten hoe deze anime gaat lopen de eerste twee afleveringen waar erg schattige en grappig dus ik kijk zeker verder.

Akkun to Kanojo: Na twee afleveringen gezien te hebben van deze 3,5 min short. Ben ik als Josei liefhebber erg blij met deze anime. fHet mannelijke hoofdpersonage is een tsundere type. Hij doet heel erg gemeen en ongeïnteresseerd tegen over zijn vriendinnetje maar eigenlijk is het dol op haar en vind haar het schattig meisje dat er is. Ik vind het een leuke Romcom Josei en ik ga deze anime zeker wel verder kijken.

Mahou Shoujo Site: 2 afleveringen gekeken. De eerste aflevering waarin het hoofdpersonages door pesten word onderdrukt vond ik pijnlijk om te zien. Ik had het echt maar haar te doen.De magisch stik en power die ze krijgt aangeboden via de magisch meisje site veranderd haar nare positie zeker wel maar of het in positieve zin is dat is nog maar de vraag. De tweede aflevering geeft meer informatie over andere magische meisje die via de site zijn gekozen en hun power. Het is geen super goede serie maar zeker ook niet slecht. Ik wil zeker aflevering 3 nog een shot geven.

Lostorage Conflated WIXOSS : Na twee afleveringen te hebben gekeken van Het tweede seizoen van Lostorage WIXOSS. Weet ik wel zeker dat deze serie nog een interessante verhaal lijn gaat krijgen. Het verhaal begint waar het eerste seizoen eindig en gaat door om nog een veel groter probleem op te lossen in de WIXOSS game wereld. Er komen ook Personages terug uit de eerdere Selector WIXOSS series dus ik ben zeker benieuwd hoe dit gaat lopen. Nu weer een week wachten op de derde aflevering.

Kiratto Pri☆chan: Na 1 aflevering te hebben gekeken van de 3de pri para serie. Ben ik benieuwd hoe deze serie ver gaat. De twee nieuwe hoofpersonages Mirai en Emo maken hun idol debut in deze aflevering en ik vind ze echt super kawaii.

Nil Admirari no Tenbin: Teito Genwaku Kitan: Na de eerste aflevering van ik gelijk enthousiast over deze anime. Het is een Historical, Romance, Fantasy. Over een organisatie die vervloekte boeken op spoort die aanzetten tot zelfmoord van de eigenaar. Het hoofdpersonage Tsugumi raak door een van deze boeken bijna haar jongere broertje kwijt die zich levend probeert te verbranden in de ban van het boek. De komt langs bij haar thuis en Tsugumi blijft de aura's van deze Vervloekte boeken te kunnen zien en ze besluit om lid de organisatie te worden om de boeken op te sporen en te zorgen dat er geen andere mensen slachtoffer meer worden van deze boeken.

Sword Art Online Alternative:Gun Gale Online: Na vandaag de tweede aflevering te hebben gekeken. Kan ik met zekerheid zeggen dat Sword Art Online Alternative:Gun Gale Online: mijn favoriete SAO Serie is. Waarom dit is : Kirito is geen hoofdperonage en hij komt ook helemaal niet voor in deze Alternatieve versie van GGO. Het hoofdpersonage Karen is een college studente die in het echte leven 1,83m is maar in GGO is ze een kleine en schattige personage genaamd LLENN. Ik vond de GGO Setting opzich ook veel leuker dan de SAO en ALO. Net als Sinon uit SAO II was ik gelijk fan van LLENN personages en ik denk ook dat deze anime het heel goed gaat doen dit seizoen. Wel jammer dat het maar 12 afleveringen krijgt.

Caligula: De eerste aflevering was erg interessant en liet me achter met veel onbeantwoorde vragen. Het verhaal gaat over in de toekomst van japan. Een Idol groep μ's (Niet te verwarren met de Love live groep met de zelfde naam) is heel populair maar door hun muziek lijken ze mensen te hersenspoelen. Ritsu Shikishima is een van de enige die nog niet is gehersenspoeld en ook zeker merk dat het iets raars aan de hand is met de muziek van μ's. Gedurende de eerste episode gebeuren er heel veel vreemde dingen en Ritsu krijgt steeds flitsen van zijn verleden die hij niet helder kan zien. Het is zeker een interessante anime waar ik zeker meer van wil zien.

Wotaku ni Koi wa Muzukashii: Ik keek vandaag de eerste aflevering en ik vond hem erg leuk. Het verhaal gaat over Narumi een vrouw van 26 die begint op een met een nieuwe baan op kantoor. Ze ontmoet daar haar jeugd vriend Hirotaka weer in jaren. Narumi is een otaku en na dat ze door haar laatste vriendje door die reden is gedumpt is ze met een nieuwe baan begonnen op een andere kantoor. Het verhaal begint pas echt als Hirotaka en Narumi besluiten te gaan daten. Ik benieuwd hoe dit gaat lopen dus ik kijk zeker uit naar de 2de afleveringen.

Wotaku ni Koi wa Muzukashii deed ook mij inderdaad wel aan MMO Junkie denken, al scheelt het natuurlijk wel dat de personages elkaar hier wel vanaf het begin af aan kennen. Geen dubbelspel in een game-wereld dus, de humor zal ergens anders vandaan moeten komen. Vooralsnog lukt dat heel aardig, dus dit ga ik zeker nog wel een paar afleveringen gunnen.

De 2e aflevering van Hinamatsuri was inderdaad knap geniaal, alleen al die Terminator-openingsscene... Voor de rest brengt de tweede ronde vooralsnog geen grote verschuivingen met zich mee. Al wel besloten 3D Kanojo: Real Girl geen tweede kans meer te gunnen, en aangezien Legend of the Galactic Heroes na 4 dagen nog steeds onderaan m'n prioriteitenlijstje staat zou die weleens hetzelfde lot kunnen gaan treffen. Al is het maar om nog snel even FMP! TSR af te kunnen kijken (ik was zo goed op weg, en toen begon het nieuwe seizoen...), zodat ik ook de nieuwe Full Metal Panic! Invisible Victory op kan pakken.

Die short over Gunma daarentegen kan ik nu zeker niet meer laten vallen: over een paar weken zal ik die prefectuur gedurende een paar dagen bezoeken, dus dit is gewoon wat alternatieve reisvoorbereiding

En jawel, gisterenavond toch nog maar snel even FMP! TSR afgekeken, zodat ik me vandaag aan Full Metal Panic! Invisible Victory kon wagen. En ja, een beetje nodig was dat wel, want waar sommige series menen na een paar maanden onderbreking met een recap te moeten beginnen gaat FMP gewoon direct verder waar het 13 jaar geleden gebleven was. En dan afgaand op deze eerste aflevering weer vooral in de serieuze modus, want het lijkt erop dat de school-perikelen op een zijspoor gezet gaan worden en dat het feit dat Chidori een "whispered" is veel grotere rol gaat spelen. De spanning zit er in ieder geval gelijk goed in.

Dat is toch wel een verschil met Boku no Hero Academia. Vooropgesteld, de tweede aflevering weet prima te vermaken en is een prima inleiding voor het zomerkamp. Maar ook dit leek vooral weer een gelegenheid ons nog maar een keer aan ieders quirks te herinneren. Dan vraag ik me toch af: was die eerste recap-aflevering nou echt wel nodig? Had dat met een beetje knippen niet samengevoegd kunnen worden in één aflevering?

En waar je bij de meeste series na twee afleveringen wel enigszins een idee hebt of het de moeite waard gaat zijn gaat Caligula nu juist voor het maximale WTF?-effect. Met een hoop dingen die me tegenstaan, maar die tegelijkertijd nieuwsgierig blijft maken. Vage shit....

En Legend of the Galactic Heroes toch nog die tweede kans gegeven, maar dat bleek een tamelijk saaie hervertelling vanuit het perspectief van de tegenpartij, waarbij de "briljante" tactische tegenzet die als cliffhanger van de eerste aflevering diende nou ook weer niet zoveel indruk maakte. Laat maar.

-Devils Line Naar mijn mening vindt ik deze serie niet zo slecht, t is ook niet de meest fantastische serie dat zeg ik ook gelijk maar t kan slechter. Maar hey ik heb nou eenmaal een aparte smaak waarbij ik series leuk vindt die andere slecht vinden. : / Anyways deze serie doet me een beetje denken aan Psychic Detective Yakumo maar dan met minder mystery solven. Want in beide heb je een emo bishie die een meisje helpt met zn speciale gaven en die de politie af en toe ook ondersteund.

-Cutie Honey Universe Welp the first episode was...something. : / Ik heb Re: Cutie Honey een paar jaar geleden gekeken en die vind ik toch wat beter als remake van de Cutie Honey serie. (Niet dat ik ooit de orignele serie heb gezien vanwege de antieke art/animatie). De episode begint met yuri fanservice dan een dame die ,de slechterik, is die t onderbreekt om een roos in de nek van een van haar fangirls te steken die dan in een monster veranderdt. En opeens was er blijkbaar een portaal vanuit t niets waar de slechterik instapt om haar volgende misdaad te plannen. Daarna zien Honey en haar vriendin op school twee leraren de liefde te bedrijven waarvan ik nog steeds niet weet of t allebei vrouwen waren of dat er een een man was. Oh ja en Honey's vriendin wordt met zweep slagen van haar kleding ontdaan en treffen we aan t eind aan in bondage met de tekst: Oh dont worry ik ben aan de zweep gewendt. Um ok, oh btw honey en haar vijanden vochten om een air mobile nog wattes. Wat is de air mobile dinges? Geen idee. Waarom vochten ze erom? Geen idee

Dertien jaar?! Hot damn, is het al zo lang geleden?

Het zorgde er in ieder geval wel voor dat ik weer wat dingen moest opzoeken om weer bij te zijn (dat hele whispered gebeuren, bijvoorbeeld) maar voor de rest kon ik het makkelijk terug oppakken. En weet je, het is goed om deze personages na een lange absentie weer te zien. Het lijkt er niet op dat er veel schoolperikelen zullen zijn dit keer (wat bij deze serie vaak wel goed uitpakte, door de geslaagde humor) maar tegelijkertijd wist de serie ook altijd indruk te maken op actie-gebied, dus een seizoen vol daarmee sla ik ook niet af. Full Metal Panic! Invisible Victory komt dus ook weer standaard op mijn lijstje terecht.

Ik heb GeGeGe Kitarou (2018) ook maar een tweede kans gegeven (vanwege streamimpressies) en, wel, na een slechte eerste impressie is de serie toch aan me begonnen te groeien. De personages (zowel de hoofdrolspelers als de baddies) zijn namelijk best leuk, de hele duistere yokai-sfeer komt goed tot recht en de serie weet veel valkuilen waar dit soort series vaak mee te maken hebben te omzeilen (zo is dat kleine oogbal als mascotte zowaar niet irritant, een zeldzaamheid).

Waarschijnlijk zullen een hoop series het niet voorbij de derde episode gaan halen dit seizoen, dus ik kan deze net zo goed oppikken.

Grappig, deze tweede aflevering bevestigde voor mij juist vooral dit dit toch echt eerst en vooral een echte kinderserie is. Een verdomd goed gemaakte kinderserie, dat dan overigens wel. En wat betreft die oogbal: inderdaad een heel stuk beter dan de tegenhanger uit Caligula. Als ik één reden zou moeten noemen om die serie direct te droppen....

Vanavond alleen de 2e aflevering van Golden Kamuy gekeken, het ontbreken van CG-beren maakt het nog zoveel beter...

Oef. Golden Kamuy mag dan de CG-beren even een weekje achterwege laten, maar ter compensatie gaat Full Metal Panic helemaal los met de CG. En hoewel het op zich niet zo rampzalig oogt als die beren steekt het toch wel heel sterk af tegen de rest, en liet het de autoachtervolging vooral heel erg klinisch lijken. Alsof je een cutscene uit een computerspel van een jaar of 20 geleden zit te kijken. Los daarvan overigens best een prima aflevering, maar dit blijft toch jammer.

Comic Girls! weet net aan over de eindstreep te hinkelen als het op de drie-episode regel aankomt. De serie is niets speciaals en de eerste aflevering is nog steeds de grappigste, maar eh, ik kan dit wel in mijn schema passen. Simpele komedies zijn altijd makkelijk om mee te pakken.

Hetzelfde geldt voor Mahou Shoujo Ore, wat dat betreft. Al zal ik die misschien nog dumpen als de serie al diens kruit verschoten heeft nu het hoofdplot opgezet is.

Legend of the Galactic Heroes ligt er echter definitief uit. Ik kan de manier waarop de wereld in elkaar zit en hoe die uitgebouwd wordt in principe wel waarderen, maar of ik nu echt geïnteresseerd was in het verloop van het plot of de personages? Het antwoord daarop is een dikke nee - het kostte me al een uur om door de derde aflevering te komen omdat ik constant werd afgeleid door iets anders (lees: iets interessanters). Het is ook een langlopende serie die even in 12 afleveringen wordt gepropt, dus de kans is groot dat het later nog gaat zitten rushen of opsommen ook.

Nee, ik heb het hier wel mee gezien.

Met 3,5 weken vakantie (en dus geheid een enorme kijkachterstand) voor de boeg tijd om eens de balans op te maken:

Zekerheidjes:

• Megalo Box - klassieker in wording
• Hinamatsuri - dé verrassing van dit seizoen, geniale humor mét een hart.
• Golden Kamuy - vooralsnog prima adaptatie van de ijzersterke manga. Ondanks de weer teruggekeerde CG-beren en een lichte censuur van de meest gruwelijke scenes.
• En uiteraard de hele reeks aan vervolgseries: Amanchu, Shokugeki no Soma, Boku no Hero Academia, Full Metal Panic.
• En de (semi-)shorts die ik niet direct al had laten vallen hou ik er ook allemaal wel in.

Twijfelgevallen, vooral uit tijdgebrek:

• Wotaku ni Koi wa Muzukashii - eigenlijk te leuk om te laten vallen.
• Mahou Shoujo Ore - idem dito, maar heeft de pech dat er op op het vlak van absurde humor nu superieure concurrentie van Hinamatsuri is.
• Comic Girls - vermakelijke CGDCT, maar ook niet veel meer dan dat.
• Buitenbeentje: Darling in the FranXX wil ik zeker nog afkijken, maar gaat voorlopig wel even on hold. Net als vorig seizoen The Ancient Magus' Bride, waarvan ik ook nog de gehele tweede reeks moet kijken....

En zeer twijfelachtig, al had ik ze eigenlijk nog wel even willen aanzien:

• Gegege no Kitarou - ook een verdomd goed gemaakte kinderserie blijft uiteindelijk toch echt een kinderserie.
• Kakuriyo no Yadomeshi - lijkt op zich helemaal zo verkeerd niet, maar ik heb er een hard hoofd in dat ik het 26 afleveringen ga uithouden.
• Dorei-ku The Animation en Caligula - beiden zijn op basis van de eerste twee afleveringen eerder intrigerend dan goed.

Ik heb niet echt de motivatie gevonden om meer Souten no Ken of Fullmetal Panic te kijken de laatste weken.
Het is dan ook jaren geleden sinds ik FMP laatst had gezien, maar volgens mij keek ik het toch meer voor het Fumoffu materiaal dan het daadwerkelijke plot, als ik zo door de eerste eps van dit nieuwe seizoen zit te gapen.

En met Souten weer, tja. Hokuto vond ik toentertijd wel leuk, helemaal afgekeken.
Maar deze prequel vind ik toch maar niks. Het is de setting/karakters, het 3d, of mijn leeftijd.

De rest wel nog vrolijk door te kijken, ook even To Be Hero gekeken voordat ik aan Heroine begon.
Hoewel de meeste de eerste ep van Heroine veel beter vinden dan Hero, zit ik weer aan de andere kant.
We zien wel na een paar afleveringen. Ben zelf geen van het wisselen tussen mandarijn en japans.

Gundam Build Divers ook toegevoegd, hoewel het wat ehhh begon om Gunpla Battle een VRMMO te maken, is het zover wel leuker dan Build Fighters.
Wordt nog zien of het Try overtreft. Er moet wel elk seizoen weer een mysterieus zilver-harig meisje in..

inmiddels weer aardig op weg met m'n traditionele inhaalslag na een vakantie, en inmiddels begint toch wel duidelijk te worden dat dit toch een knap sterk seizoen is. Ik probeer nu steeds een paar series tegelijk er doorheen te jagen, maar echt binge-watchen is er niet bij. Inmiddels daardoor alweer helemaal bij met Shokugeki no Soma (wat nu eindelijk écht ergens om gaat), Golden Kamuy (weinig verrassende maar verder praktisch foutloze adaptatie van de sterke manga, nu echter in voor mij nog onbekend territorium aanbeland) en Hinamatsuri (een van de meest hilarische anime die ik gezien heb, zonder ook maar een moment door te slaan naar gemakzuchtige slapstick humor). Vervolgens zijn nu Full Metal Panic en Megalobox aan de beurt, en vooral die laatste doet me nu afvragen waarom ik die niet voorrang boven alles heb gegeven. En dan gooi ik zo af en toe nog een aflevering Amanchu er tussendoor, weliswaar kan die niet helemaal meekomen in bovenstaand geweld (letterlijk en figuurlijk), maar dat blijft een aangename afwisseling. Alleen de shorts laten het dit seizoen wederom wat afweten, alleen Nobunaga no Shinobi blijft moeiteloos overeind.

De grote ontbrekende titel is dan uiteraard nog Boku no Hero Academia, maar dat is toch vooral een kwestie van tijdgebrek. Wotaku ni Koi wa Muzukashii zou ik dan eigenlijk ook nog wel weer willen oppakken, maar ik vrees ergens al dat dat er niet meer van gaat komen. Mahou Shoujo Ore heb ik vanuit dat oogpunt dan ook al min of meer afgeschreven, en Comic Girls ligt er sowieso definitief uit.

En dan is er uiteraard nog Darling in the FranXX, waarbij ik nog steeds niet aan de tweede coeur begonnen ben. En als ik dan zo week na week meer reacties opvang dat de serie totaal aan het ontsporen is krijg ik toch steeds meer het gevoel dat ik dat ook wel zo kan houden...

Hmm, vind je? Ik vind het namelijk een relatief zwak seizoen. Er zijn zeker wat goede series te vinden, maar er is maar weinig waar ik echt enthousiast van wordt en waarvan ik kan zeggen 'wauw! die komt echt in mijn eindejaars top 5 terecht!'

Op sequelgebied zit het goed in elkaar - Hero Academia en Shokugeki no Souma zijn in topvorm, het is goed om weer meer Fullmetal Panic! te zien, Steins;gate 0 is een leuke adaptatie en Nobunaga no Shinobi blijft een goede short. Nanatsu no Taizai S2 is echter beduidend minder dan het vorige deel (al nog steeds niet slecht).

Voor de rest...Golden Kamuy is een leuke serie, maar wel eentje die serieuze animatie-problemen heeft af en toe. Hinamatsuri is topniveau op humorgebied, maar weet een stuk minder indruk te maken op drama-gebied. En Megalo Box is een toffe serie, maar wel een voorspelbare. Gegege no Kitarou blijft ook goed overeind, met hele sterke afleveringen ertussen af en toe, maar is niet consistent dat niveau.

En tja, Mahou Shoujo Ore, die Gunma-short, Comic Girls en Caligula zijn gewoon filler. Matige filler, soms. En dat was het dan wel.

Darling in the Franxx is overigens niet zo ontspoord als sommige mensen claimen wat mij betreft hoor, al is het wel een serie waar aardig wat kanttekeningen aan te zetten zijn (boven alles heeft het een groot gebrek aan focus). Nog wel het kijken waard, wat mij betreft.

Megalo Box zie ik nadrukkelijk wel als potentieel top-5 materiaal. Gisterenavond de resterende 4 afleveringen zonder onderbreking achter elkaar er doorheen gejaagd, dat is me de laatste jaren maar bij weinig series gelukt. Ook al mag het in basis een typisch voorspelbaar underdog-sportverhaal zijn, de uitvoering is vooralsnog wat mij betreft praktisch foutloos. De bestemming is daarbij ook niet zo belangrijk, het gaat om de weg er naar toe met de obstakels die ze daarbij tegenkomen, en bovenal om de personages en de bagage die zij met zich meebrengen. En juist op dat vlak scoort Megalo Box erg goed, zowel onze protagonisten als de diverse secundaire karakters zijn stuk voor stuk mensen van vlees en bloed, met geloofwaardige beweegredenen en met alle tekortkomingen die daarbij komen kijken. En daarnaast is dit toch wel een van de meest sfeervolle series in jaren, het doet me qua stijl sterk denken aan o.a. Cowboy Bebop en Redline. Zoals ik eerder al eens opmerkte: dit voelt als een klassieker in wording, en ook na 10 afleveringen ebt dat gevoel nog zeker niet weg.

Golden Kamuy daarentegen moet het inderdaad niet van z'n animatie hebben, al stoort het me (buiten die CG-beren dan) niet heel erg. Het is echt een serie die teert op de kwaliteit van het bronmateriaal. Wat dat betreft ben ik wel benieuwd of het feit dat we nu steeds verder van het mij reeds bekende deel van het verhaal af komen mijn kijkervaring nog veel gaat veranderen. Ik merkte al wel dat de laatste arc rond Kazuo Henmi met toch met een wat dubbel gevoel achter liet, wel vermakelijk maar tegelijk ook een beetje te absurd voor een verder toch stevig in realisme gestoeld verhaal.

Wat betreft Hinamatsuri, ik zie het drama daarin vooral als een kapstok voor de humor. Eerst emotie opwekken, en dat dan direct weer genadeloos onderuit schoffelen. Zie bijvoorbeeld het (toch niet) afscheid van Hina en Nitta. Je geeft om de personages, maar je ziet ze ook maar wat graag op hun plaat gaan. En laten we wel zijn, Hitomi en Anzu zijn eigenlijk ook de enige hoofdpersonages die sympathie verdienen...

Maar goed, met de diverse ook allerminst tegenvallende sequels erbij lijkt me dat toch een vrij behoorlijke score. En tot nu toe heb ik bij geen van de series het gevoel dat ze na een goede start inkakken. Maar wellicht wordt mijn positieve indruk ook wel een beetje geholpen door het feit dat ik zo'n beetje alle middelmatige twijfelgevallen al opzij heb gezet.

had jij overigens Wotaku ni Koi wa Muzukashii ook al laten vallen?

Op personage-gebied is Megalo Box in topvorm inderdaad, waarbij elk archetype dat makkelijk in een irritant cliché had kunnen vervallen (zie dat straatjochie, of Nanbu) genoeg spotlicht en ontwikkeling krijgt om geloofwaardig over te komen en een belangrijk ondersteunend deel van de cast te worden. Geen personage voelt ook verspild op die manier, en het is dit wat het boven je gemiddelde sportverhaaltje trekt (want op dat gebied kent het weinig verrassingen). Tegelijkertijd heeft de serie eigenlijk nog wel één ander probleem dat mij wat dwarszit, en dat zijn gek genoeg de gevechten zelf. Niet enkel dat ze voorspelbaar zijn, maar het is maar zelden dat een gevecht me echt onder de indruk weet te maken. Nu verwacht ik geen shonen-achtige knokpartijen, maar iets meer dan 'Joe wordt wat in elkaar gemept tot ie zijn tegenstander met één klap op de kin uitschakelt' zou wat leuk zijn. Het laat me niet echt met het puntje op de stoel zitten zo, en lijkt het me dus sterk dat deze op een persoonlijke toppositie zal eindigen.

En bij Golden Kamuy zijn het niet enkel de CGI-beren - ik lachte me namelijk suf om een moment vorige aflevering waar een leger dat in de verte komt aanlopen werd weergegeven door wat stilstaande plaatjes op een neer te bewegen. Ik bedoel, kom op, dat is Berserk 2016 niveau. En dan komt er straks nog waarschijnlijk een 'lees de manga haha' moment aan, dus het is te hopen dat ze het nog in ieder geval een waardig einde weten te geven.

Bij Hinamatsuri is mijn probleem ook minder met het 'drama om een punchline op te zetten' maar meer met dingen als Anzu's bestaan als dakloze, waar doorgaans weinig humor te vinden was en die zich nochtans uitrekten. Zelfs met de meer humoristische insteek van haar verhaal daarna rechtvaardigt het niet helemaal de eerdere afleveringen, en dat soort momenten heb je wel vaker. Al zijn de laatste afleveringen wel weer beter in een balans opbouwen, dat wel.

En Wotakoi heb ik laten vallen ja, het boeide me niet genoeg om tot het eind te volgen en ik keek al genoeg middenmoot-spul.

Die gevechten vind ik dan (binnen de maatstaven van het genre) nog wel meevallen. Deels ook omdat er eigenlijk nog maar weinig echte gevechten zijn getoond, wat dat betreft was het denk ik een slimme zet om gevecht 2 en 3 met krantenkoppen af te doen. Het eerste gevecht gaf vooral een kijkje in de psyche van Joe en ook nanbu, en het vierde gevecht speelt het naar mijn idee slim door de eigenlijke antagonist welhaast tot een tweede protagonist te maken, en vervolgens met een anti-climax te komen waarmee beiden goed weg komen. En dan uiteraard het gevecht tegen Mikio, mens versus machine. Tsja, dat gevecht was inderdaad wel enigszins op of misschien zelfs wel over het randje, al zit hem dat dan vooral in de duur van het gevecht.

Waar ik nu overigens vooral benieuwd naar ben is of Joe nu wel of niet met gear mee gaat doen aan Megalonia. Enerzijds wordt gesteld dat dat nu het stadium van gimmick al lang gepasseerd is, anderzijds stelt Yukiko toch vrij duidelijk dat het een toernooi voor vechters mét gear is. En als ik dan één punt van kritiek zou moeten noemen dan is het wel dat de serie nauwelijks duidelijk heeft gemaakt wat nu eigenlijk het effect van de gear is, hoeveel extra kracht danwel snelheid het oplevert. We weten alleen dat een goed getrainde nobody zonder gear het kan winnen van (sub)toppers met topapparatuur.

Wat betreft Golden Kamuy, dat ene shot was inderdaad ook wel een serieus dieptepuntje. En over een eventueel "lees de manga"-einde: dat zou inderdaad knap frustrerend zijn, vooral omdat de anime nu voor loopt op de Engeltalige manga-releases. Uiteraard zal het verhaal in de resterende afleveringen ook niet afgerond worden, dus ook ik kan alleen maar hopen dat ze er nu een goed slot aan weten te brouwen. En hopelijk is de serie dan succesvol genoeg om een vervolg door een betere studio (of met een wat ruimer budget) te kunnen laten maken.