Uchuu Senkan Tiramisu wist mij eigenlijk niet zo te boeien. De meeste grappen voelden een beetje flauw en het wist de slapstick niet zo goed te landen als zeg, Mahou Shoujo Ore, dat deed. En aangezien humor letterlijk het enige is waar de serie op draait, laat ik deze maar vallen.

Kakuriyo no Yadomeshi voelt tegelijkertijd aan als een slap aftreksel van The Ancient Magus' Bride. Weer een meisje dat in de steek gelaten wordt door haar familie, onder hoede genomen wordt een bovennatuurlijk wezen (een oni, in dit geval) die verklaart haar als bruid te willen nemen, waarna ze een wonderlijke bovennatuurlijke wereld binnenwandelt. Het verschil is echter dat het geen van de charme bevat, de personages een stel lopende cliché's zijn, het er over het algemeen ook een stuk meer dertien-in-een-dozijn uitziet en ik ook weinig verwacht van de rest van het verhaal. Lijkt me sterk dat dit een success zal worden, dus ik zoek wel verder.

En Souten no Ken Re-Genesis...oh man. Ik ben te lui om het op te zoeken, maar is dit dezelfde studio als de nieuwe Berserk-series? Het ziet er namelijk eveneens erbarmelijk uit, en nu de standaard voor 3D-animatie al onderhand een stuk hoger ligt door serie als Kado en dergelijke, is hier geen excuus meer voor. Ik ben ook niet al te bekend met Fist of the North Star, dus interesse voor de franchise heb ik niet per se, waardoor ik weinig reden zie dit te blijven kijken.

Het is inderdaad welhaast onmogelijk om Kakuriyo no Yadomeshi niet met Ancient Magus' Bride te vergelijken, en hoewel ik de tweede helft daarvan nog moet kijken lijkt dat een op voorhand verloren strijd. Dat gezegd hebbende weet ik nog niet helemaal waar Kakuriyo precies heen wil. Want nadat ze onze gezellige oni heeft afgewezen volgt iets wat meer aan Spirited Away deed denken, en daarna gaan we ook nog even op de culinaire toer. Ik wil het nog wel een paar afleveringen geven.

Souten no Ken Re-Genesis kan ik zo te zien rustig overslaan. Toch nog wel even snel doorheen geskipt, maar dit is inderdaad CG zo beroerd als het maar kan.

Met Tachibanakan Triangle hebben we nog een short te pakken, maar nog geen idee wat ik er van moet denken. We hebben nu eens een meisje dat na jaren in Tokyo terugkeert in haar geboorteplaats, en daar in een dorm met andere meisjes terechtkomt. En dus gaat het 3,5 minuut vooral over kersen, een stel meloenen en tot slot blijkbaar een pruim. En nee, geen fruit...

Legend of the Galactic Heroes - Die Neue These zou een reboot moeten zijn van een klassieke serie waar ik totaal niet bekend mee ben. Voorkennis lijkt echter niet noodzakelijk, al zou het wellicht wel het gevoel hebben weggenomen dat we deze eerste aflevering juist naar de antagonisten hebben zitten kijken. Want net als de grote ruimteslag gewonnen lijkt door blijkt er bij de tegenpartij toch nog een geniaal strateeg op te staan die alles toch nog even flink in de war lijkt te gaan gooien. En laten we wel zijn, zo'n underdog van een rebellenvloot lijkt bij voorbaat een sympathieker figuur dan een tamelijk arrogante mooie jongen van een keizerrijk vol Duitse namen. Los daarvan ziet het er op zich allemaal prima en vooral tamelijk episch uit, al zijn de gevechten vooral een kwestie van als we maar veel schieten raken we vast wel iets. Zeker interessant, maar nog niet direct heel overtuigend.

3D Kanojo: Real Girl doet denken aan een wat tammere versie van Hajimete no Gal. De twee hoofdrolspelers hebben op zich al een aardige chemie, maar heel bijzonder is het allemaal nog niet.

Zowel Tachibanakan Triangle als Alice or Alice zijn shorts die om maar één ding draaien; fanservice! Wat echt iets is waarvoor je een clichématige 3-minuten short voor gaat kijken. Ik bedoel, ik snap het principe, ahum kuch, maar je kan net zo goed wat freaking hentai opzetten als dat alles is waar je om geeft.

Legend of the Galactic Heroes - Die Neue These is een reboot van de klassieke serie, een oude, lelijke serie met meer dan 100 afleveringen die veel mensen verklaren als de beste anime evar maar waar ik totaal geen zin heb om naar te kijken. Dus kijk ik maar naar de reboot, die volgens de klassieke fans nooit zo goed zal worden als het origineel, wah-wah. Enfin, het begint met een hoop strategisch gezwets en worldbuilding, wat de serie nog best goed op weet te zetten. Het is duidelijk een wereld met veel historie die niet al te veel haast heeft om alle informatie in je gezicht te gooien, dus in dat opzicht is het best interessant zover. Of het die pacing ook houdt is een tweede; net als Grancrest vorig seizoen hebben dit soort series de neiging te gaan zitten rushen, en ik heb geen zin in weer een stapel voetnoten. We zullen zien.

En 3D Kanojo: Real Girl voelde als je zoveelste wish fullfillment serietje, ware het niet dat het er nogal shoujo-achtig uitzag, zowel op het gebied van het kleurgebruik als het feit dat de verguisde nerds van de school niet te onderscheiden waren van je gemiddelde bishonen. Wat blijkt; het is ook echt een shoujo. Mja, dat gekoppeld met een eerste aflevering die niet zo heel bijzonder was en tal van liefdesdrama tussen tieners in het verschiet, zorgt ervoor dat ik dit gelijk wel dump.

Alice or Alice is niet alleen pure fanservice, maar heeft ook nog eens een creepy pedo-gehalte. En wekte verder ook zonder tandpasta in m'n ogen te smeren vooral irritatie op. Nu wil ik voor shorts nog weleens wat milder zijn, maar nu even niet.

Iets zegt me dat Part V niet het meest ideale punt is om bij Lupin III in te stappen, dus die sla ik over. En een korte blik op Gundam Build Divers wekt ook sterk de indruk dat meer tot z'n recht komt als je beter bekend bent met de franchise. Rest nu dus nog Tokyo Ghoul: Re, nog even zien of ik daar vanavond nog aan toe kom.

Ik mag dan bar weinig met boxen als sport hebben, maar Megalo Box toont eens temeer dat het een ideale basis vormt voor een film of serie. Met de glamour van de officiële gevechten enerzijds, en de rauwe ranzigheid van het underground gok-bokscircuit. En verder een hele simpele sport die in fictie perfect "gemaakt" kan worden door het achterliggende drama. Zo ook Megalo Box, waarin onze gefrustreerde held Junk Dog gedwongen gevechten moet verliezen, maar aan het eind van de eerste aflevering toch tegenover de grote kampioen staat om nu eens voluit te gaan. Waarbij het er dik in zit dat hij volgende week een oprecht pak slaag gaat krijgen, per slot van rekening mag je de kampioen pas in de slotaflevering in een heroisch gevecht tijdens Megalodonia verslaan. Naast een doeltreffende introductie van personages en setting maakt deze eerste aflevering vooral indruk met z'n vormgeving en algehele sfeer. Het doet mij sterk denken aan Redline, al haalt het een TV-serie uiteraard nooit het welhaast obsessieve detailniveau daarvan. Al met al lijkt dit een sterk eerbetoon aan de 50 jaar oude Ashita no Joe-franchise te gaan worden.

Tada Never Falls In Love

Saaaai. Dat was mijn eerste impressie van de serie, en alles dat me ervan is bijgebleven. Het is gewoon je typische verhaal van 'normale jongen ontmoet vreemd buitenlands meisje' en natuurlijk gaat ze in Japan leven en komt ze gelijk naar zijn school in zijn klas. Maar ze is eigenlijk een prinses uit Europa, dun-dun-dunnn! Want de koninklijke families regeren hier immers nog steeds elk land!

In ieder geval, de humor is voorspelbaar, de personages cliché en er niets werkelijk niets wat deze show apart zet van je gemiddelde boy-meets-girl verhaal. Laat maar zitten.

Comic Girls

Deze serie vond ik dan een stuk beter te behappen. Een schattige meisjes-serie over...

*gooit dobbelstenen*

...een groep vrouwelijke mangaka-in-wording!

Het volgt het gebruikelijke stramien van 'gooi alle meiden bij elkaar in een groep en laat ze van elkaar afspelen' (een studentenhuis ditmaal), wat natuurlijk gevolgd wordt door een hoop excentriek gedrag en wat yuri-hints. Beetje dertien-in-een-dozijn wat dat betreft, maar eerlijk is eerlijk, de grappen weten wel goed te landen en de serie is over het algemeen amusant te noemen. Je kunt het een stuk slechter treffen dan dit, in ieder geval, waardoor ik het nog in ieder geval een episode of drie geef voordat ik bepaal of het in mijn kijstlijst terechtkomt.

Mahou Shoujo Site

Subtiliteit is niet het sterkste punt van deze serie.

Dit is weer een duistere variant op het magical girl-genre, en eentje die meer doorslaat richting het 'oh kijk ons eens edgy zijn' gedeelte van dit genre dan het 'langzame opbouwing van spanning' waar de meeste betere series in dit genre aan toebehoren (Madoka, Yuuki Yuuna). Oftewel, het leven van het hoofdpersonage zuigt aan alle kanten op letterlijk elke manier. Ze wordt gruwelijk gepest, haar broer tuigt haar constant af voor de lol, haar ouders geven geen zak om haar en iedereen op school, inclusief de leraren, negeren haar maar. Oh, en ze heeft als enkel toeverlaat nog een schattig katje geadopteerd, maar natuurlijk gooit een pestkop die voor de trein. Een pestkop die ook een verkrachter oproept om haar te grazen te nemen. Want waarom ook niet.

Natuurlijk ontwaken haar magical girl krachten, afkomstig van een creepy website, en maakt ze korten metten met haar pestkoppen. En dan komt ze een ander meisje tegen die ook krachten heeft en...gaan ze evil shit doen ofzo.

Het zal me worst wezen, om eerlijk te zijn, want het is zo over de top dat het niet serieus te nemen valt. Ik wacht wel op betere varianten binnen dit genre.

En Akkun to Kanojo is een suffe short over een jong koppel. Hoezee.

Nobunaga no Shinobi 3rd aan de andere kant komt weer standaard op mijn kijklijst, want dat is al lange tijd een van mijn favoriete short-series. En nu is er eindelijk het derde seizoen. Yay!

Zelf laat ik overigens Lupin III en Tokyo Ghoul schieten omdat ik de vorige seizoenen niet heb gezien en ik interesse ervoor mis. Gundam Build Divers daarentegen is meer een serie die in mijn backlog zal landen, want, wel, ik heb het tweede seizoen nog niet gezien maar die zal ik eventueel wel kijken. En Gurazeni skip ik, want, wel, sport-anime (al zal ik die boks-serie wel een kans geven).

Akkun to Kanojo slaagt er in om in slechts 3,5 minuten (waarvan een minuut voor de OP) toch tamelijk saai te worden. Da's toch een hele prestatie...

Comic Girls is inderdaad niet heel origineel in z'n opzet, maar "amusant" is een omschrijving waar ik me ook prima in kan vinden.

EDIT:

En Nobunaga no Shinobi is en blijft geschiedenisles maar dan leuk. Erg leuk.

Geen best seizoen voor baseball, want bij zowel Gurazeni als Major 2nd had ik het na een paar minuten al wel gezien.

Met Hinamatsuri hebben we dan in ieder geval weer eens iets interessants te pakken. Yakuza Nitta zit 's avonds lekker van een wijntje te genieten als er plotseling vanuit het niets een groot metalen ei met gezicht op z'n hoofd valt. Hij doet wat waarschijnlijk iedereen in zo'n situatie zou doen: doen alsof er niks gebeurd is, en gewoon gaan slapen. De volgende dag blijkt dat het ei een meisje in bedwang houdt. En al snel blijkt ook wel waarom: deze Hina blijkt over telekinetische krachten te beschikken waarmee ze als ze haar zin niet krijgt al snel korte metten maakt met Nitta's verzameling antieke vazen. En dat is nog maar het begin. Hoewel details nog ontbreken is al wel duidelijk dat Hina geen hele gezellige achtergrond heeft, en over de minder vriendelijke aard van het werk van Nitta wordt ook niet geheimzinnig gedaan. Maar als je dan een donkere, serieuze serie verwacht kom je toch bedrogen uit: want er zit een hele gezonde dosis humor in. Van de manier waarop Hina Nitta in het begin tot waanzin drijft, een hele lading kerels die met exact dezelfde rare kreet door Hina een gebouw uit gegooid worden, en niet te vergeten de nog op zichzelf staande openingsscene met een flinke knopkpartij ogenschijnlijk in een Japan van eeuwen geleden, tot iemand z'n smartphone tevoorschijn wil halen. Het is allemaal een beetje vreemd, maar wel lekker...

En de prijs voor de meest generieke fantasy-serie gaat naar Saredo Tsumibito wa Ryuu to Odoru a.k.a. Dances with the Dragons. een begin met infodump met technobabble-verklaring voor de aanwezigheid van draken en magie in de moderne wereld? Check. Een kibbelend koppel van drakendoders? Check. Krankzinnig grote zwaarden met ingebouwd pistool voor magische kogels? Check. Onzinnig lange onuitspreekbare namen? Check. Duistere politieke intriges? Check. Een moderne wereld die in alles toch aanvoelt als een traditionele middeleeuwse fantasy-wereld met een handvol anachronismen? Check. Een mysterieuze moordenaar die de collega's van ons stel protagonisten een voor een uit de weg ruimt? Check. Op zich doet Dances with the Dragons niet eens zoveel verkeerd, en ziet het er allemaal best heel aardig uit. Het ontbreekt alleen aan ook maar enige vorm van originaliteit of verrassing. En op een waarschijnlijk toch al druk bezette zaterdagavond wordt het dan toch een lastig verhaal.

En zowaar nog een leuke short: Omae wa Mada Gunma wo Shiranai. Bedoeld ter promotie van de prefectuur Gunma, maar in deze eerste aflevering wordt er alles aan gedaan om het schijnbaar nogal negatieve beeld wat Japanners ervan hebben nog even extreem aan te dikken. Met aan het einde nog even de burgemeester van Takasaki die weliswaar wat positieve woorden heeft, maar qua uitstraling het beeld (waarschijnlijk onbedoeld) eerder bevestigd. Afgaand op de ED zal de rest van de serie wel een positiever beeld van de toeristische trekpleisters en culinaire specialiteiten van Gunma gaan geven, hopelijk houden ze een gezonde dosis zelfspot erin.

Uma Musume: Pretty Derby (TV): Ik zag hier de trailer van en vond het gelijk interessant! De eerste 2 episodes waren er leuk en grappig. Ik vind Spe-chan het hoofdpersonage ook wel vol uit Special week echt zo leuk. Het gaat over meisje die half paard en half mens zijn en die mee doen aan speciale wedstrijden. Special week wilt graag de beste worden van Japan. Geïnspireerd door Silence Suzuka een van de beste paardenmeisje van haar nieuwe school in Tokyo begint ze haar weg naar de top. Ik vind het een creatieve nieuwe anime die ik zeker nog een paar afleveringen zal blijven kijken om te zien welke kan dit verhaal op gaat.

Tachibanakan Triangle: Een short anime van 3,5 min per aflevering. Met een Shoujo ai thema. De eerste aflevering was best wel raar maar ik vind shoujo ai anime meestal best leuk om te kijken dus we geven episode 2 ook nog een kans. De personages zijn te miste erg schattig geanimeerd.

Tada-kun wa Koi wo Shinai: Ik was gelijk geïnteresseerd in deze anime vanwege dat de beschrijving erg goed klonk. Het gaat over Tada een high school student die nog nooit verliefd is geweest. Hij houd wel erg van fotograferen. Als hij foto's aan het maken is van de kersenbloesem ontmoet hij Teresa een meisje dat van uit Luxemburg komt en op zijn school terecht komt. Teresa is een echte airhead. Ik ben benieuwd hoe deze romcon gaat lopen dus ik wacht nog even af tot episode 2 uit komen komende week.

Alice or Alice: Siscon Niisan to Futago no Imouto: Een andere 3,5 min short. Het is een best vage anime maar ik geef het nog een tweede aflevering. De personages zijn schattig het gaat over een tweeling en hun broer met een sistercomplex of het zo'n goede anime zal ik niet zeggen maar het is een short dus ja het is nog te doen om het nog een afleveringen te proberen.

Akkun to Kanojo: Nog een short anime. Wat deze anders maakt week ik niet maar ik vind hem wel leuk. Het gaat over een jongen Akkun hij is een echte extreme tsundere en behandel zijn vriendin Chino als vul. Maar eigenlijk is het super verliefd op haar en ze is het alle schattigste meisje ooit in zijn ogen. Ik vind het best grappig. Ik hoop dat er wel nog wat meer inhoud in komt anders denk het dat het op de duur erg gaat vervelen.

Lostorage Conflated WIXOSS: Het tweede seizoen van de Lostorage WIXOSS serie. De eerste aflevering bevatten redelijk wat recaps van het vorige seizoen. Het verhaal word nu wel steeds meer duister. Ze proberen achter een duister geheim te komen over de WIXOSS. Ze laten ook personages terug komen uit de Selector WIXOSS serie dus het beloofd nog een goede anime te worden dus ik benieuwd naar meer dat zeker.

Mahou Shoujo Site: Het verhaal gaat over een meisje genaamd Asagiri die op school word gepest en thuis word ze mishandel door haar oudere broer die de stress van de hoog verwachting van zijn vader niet aankan. Opeens verschijnt de Magical Girl Site op haar computer ze krijgt een magische staf. De dag er na op school word ze weer gepest maar als haar staf gebruik veranderd dat alles. Ze heeft nu krachten die haar kunnen helpen maar het zijn zeker geen schattige magische meisje krachten. Het zijn duister krachten en er zijn ook meer meisje dit ook van deze krachten hebben. Ik ben zeker benieuwd naar meer. Het doet me een beetje denken aan Mahou Shoujo Madoka★Magica & Mahou Shoujo Ikusei Keikaku. Beide ook magical girl horror anime. Ik denk dat dit nog wel interessant kan worden.

Hinamatsuri: Deze anime leuk me op zich best interessant naar de trailer en de beschrijving. Ik vond de eerste aflevering helaas erg teleurstellend en ga deze serie dus ook niet verder kijken.


Series die ik nog wil gaan kijken upcoming/wachtend op sub:

TV
Aikatsu Friends!
Devils Line
Kiratto Pri☆chan
Nil Admirari no Tenbin: Teito Genwaku Kitan
Sword Art Online Alternative: Gun Gale Online
Caligula
Steins;Gate 0
Wotaku ni Koi wa Muzukashii

OVA
Asagao to Kase-san.

My Hero Academia 3rd Season behoeft niet echt een introductie; het is nu al jaren een van de beste shonen-series op de markt, en dit derde seizoen is maar al te welkom. Jammer dat de eerste episode maar een soort recap is, maar ik heb er geen twijfel over dat de serie binnenkort weer gaat zitten knallen. Standaard toevoeging op het kijklijstje.

Megalo Box was ook een interessant geval. Niet alleen heeft de serie echt een oldschool stijltje, maar het weet ook gelijk al een interessante futuristische wereld op te bouwen waar dit cyborg-boksen in plaatsvindt. Een wereld waar ik wel in wil duiken, en het helpt dat boksen zelf een van de meer interessantere sporten is om naar te kijken. De hoofdpersonages hebben ook potentie en hoewel ik van het plot niets verrassends verwacht (een typisch underdog verhaal, denk ik zo) kan dit alsnog goed vrijdagavond vermaak worden (ter vervanging van Killing Bites en dergelijke). Ik zie deze wel een blijver worden.

You Don't Know Gunma Yet is de zoveelste toerisme-short, ditmaal voor het shithole van Japan, blijkbaar. En anders dan de meeste, die gewoon wat schattige meisjes ergens neerplempen, is het ditmaal een of andere gozer die geen idee heeft in welke hel hij terechtkomt, blijkbaar. Toegegeven, de eerste ep is best grappig zover. Of het ook leuk blijft zullen de volgende afleveringen uitwijzen, maar deze geef ik vooralsnog een kansje.

En Major 2nd is weer een erg stereotypische shonen honkbalserie, dus geen interesse.

Over Amanchu! Advance kan ik heel kort zijn: Whoopyo!

Het klinkt misschien gek in een seizoen vol vervolgen op grote titels, maar dit is eigenlijk toch het vervolg waar ik het meest naar uitkeek. Deze eerste aflevering stelt allerminst teleur, en heeft weer alles wat het eerste seizoen zo aangenaam maakte. En de serie komt ook precies op het juiste moment om het gat wat Yuru Camp laat vallen perfect op te vullen.

Dances with the Dragons was echt complete bagger. Het is niets meer dan een verzameling van de grootste cliché's uit het genre, aangevuld met verwarrende infodumps, domme, overdramatische namen voor alles en personages die geen moment weten te boeien. En boven alles is het saaaaaai. Je kunt me niet betalen om hier meer van te zien.

Hinamatsuri is daarentegen een leuke verrassing. Series waarin een jonge dude opeens voor een kind moet gaan zorgen zijn niet zeldzaam meer in anime, maar zo vreemd als deze zie je ze niet zo vaak. Niet alleen is onze hoofdrolspeler namelijk een rasechte yakuza, maar het kind (Hina) dat opeens uit het niets vandaan zijn appartement in valt (letterlijk) blijkt supersterke psychische krachten te hebben. En hoewel wat hem tegenhoudt haar er gelijk uit te schoppen ten eerste een gevoel is van 'ze kan me vermoorden met een gedachte' begint hij haar te waarderen nadat ze hem constant uit de brand helpt - en zijzelve voelt zich opgelucht dat er eens iemand is die haar niet enkel als levend wapen ziet. De twee barsten in ieder geval van de chemie zover, en de serie weet vaak genoeg grappig te wezen. Ja, deze zie ik mijzelf wel volgen - nu hopen dat dit later melodrama gaat vermijden en deze toon aanhoudt.

Devil's Line is echter weer een domme cliché-matige vampierenserie. Net als die drakenserie is dit niets meer dan een verzameling van elke cliché in het genre, uitgevoerd met geen enkel greintje leven erin. Ik bedoel, shit, hebben we al niet genoeg verhalen over jonge meisjes die verliefd worden op semi-gevaarlijke emo-vampiers? Ik vraag me af of deze ook glinstert in het zonlicht. Fuck off.

Persona 5 the Animation is er nog eentje die op de kijklijst zal belanden, al was het maar omdat ik sowieso van plan was om het verhaal van Persona 5 nog een keer te volgen (maar een game van 120 uur herspelen doe ik niet even zo-even). Voorzover lijkt de serie het materiaal nog redelijk goed te adapteren, en hopelijk is het anime-originele materiaal later van betere kwaliteit als die in Persona 4's adaptatie. Ik zal het wel zien.

En SAO Alternative: Gun Gale Online was zoals verwacht niet al te boeiend. Deze spinoff wordt geroemd beter te zijn dan het bronmateriaal (niet dat daarvoor veel nodig is), maar hoewel de serie zeker een stuk beter is voor het gebrek aan Kirito, verandert het nog steeds niets aan het feit dat Gun Gale Online (als in, het spel zelve) gewoon niet boeiend is om naar te kijken. Van de personages verwacht ik ook weinig en wel, het blijft freaking SAO. Neeee dank je.

Ik heb de manga van Wotaku ni koi wa muzukashii gelezen, en het was echt heel grappig en de situaties waren herkenbaar. Megalo Box heeft in elk geval heel erg gave visuals. Tada-kun wa koi wo Shinai ziet er ook wel interessant uit. Ik ga ook de nieuwe Swordt Art Online proberen, ookal vond ik de laatste paar seizoenen niet zo leuk als de eerste (de film was wel cool).

Lupin The Third Part 5: Part 4 wilde soms nog een beetje anachronistisch aanvoelen, maar Part 5 is echt Lupin in het heden, want deze eerste aflevering begint met Lupin die het dark web berooft en daarna het doelwit wordt van een klopjacht op de dief in de vorm van een SNS app waar iedereen op de wereld aan meedoet. Net als Part 4 lijkt Part 5 dus zich iets meer op een lopend verhaal te richten in plaats van de losse afleveringen van weleer, maar verder voelt het gewoon als Lupin. Overigens heb je echt geen voorkennis nodig, en kan iedereen ook gewoon met Part 5 beginnen, want het enige wat je moeten weten is dat Lupin en zijn kornuiten hele goede dieven zijn.

Captain Tsubasa: een verrassend trouwe adaptatie van het eerste hoofdstuk van de manga, maar dan met een nieuw likje verf die soms zelfs aan de JoJo's Bizarre Adventure anime doet denken (zelfde studio). Het verhaal voelt een beetje oubollig aan, want tja, het is nu eenmaal een serie uit de jaren 80 (al speelt deze nieuwe TV serie zich in het heden af) en met Inazuma Eleven op TV kennen zelfs mensen hier al over-the-top voetbalanime, maar goed, Captain Tsubasa is eigenlijk de grondlegger van de sportshonenserie zoals Slam Dunk en Eyeshield 21 en ook nu is het gewoon leuk om naar te kijken. Al is het een beetje jammer dat ze nu *alweer* vanaf het begin beginnen. Hoe vaak moeten we nog zien hoe Wakabayashi en Tsubasa elkaar voor het eerst ontmoeten!

Layton Mystery Detective Agency: Leuke detective-serie voor de jongere kijkers gebaseerd op Layton's Mystery Journey, het nieuwste deel in de Professor Layton serie waarin zijn dochter de hoofdrol speelt. De game niet gespeeld, dus geen idee of dit een directe adaptatie van het verhaal is of niet. Je struikelt in elk geval niet over allerlei willekeurige puzzels die je moet oplossen. Kennis van de games lijkt vooralsnog ook helemaal niet nodig (sowieso somdat ayton's Mystery Journey al niet direct aansluit op de voorgaande games en de hoofdpersonages allemaal nieuw zijn).

Boku no Hero Academia is uiteraard bij voorbaat een zekerheidje, daar doet deze nauwelijks verkapte recapaflevering niks aan af.

En aangezien m'n kijklijst al lang genoeg is en ik door vakantie straks toch geheid weer een enorme achterstand ga oplopen laat ik Devils Line, Tada-kun wa Koi wo Shinai en Mahou Shoujo Site bij voorbaat links liggen. En ik weet niet of het voor Sword Art Online Alternative - Gun Gale Online überhaupt noodzakelijk is de eerdere serie gezien te hebben, maar eerlijk gezegd interesseert het me ook niet eens.