Ik vond het eerste seizoen van Hozuki al geen moer aan, dus deze laat ik ook schieten.

Net-juu no Susume

Deze serie draait om een vrouw (een dertiger) die na haar ontslag het werkende leven even niet meer ziet zitten en aan een MMO begint. Om er daarna verslaafd aan te raken en het vervolgens de rest van het jaar te blijven spelen. Deels komt dat ook omdat ze goede vrienden maakt in de game (die ze in het echte leven niet heeft), en dan met name het healer-meisje dat ze als noobie al tegenkomt (noot: ze speelt een mannelijke personage). Ze spendeert zelfs haar Kerstmis met haar, niet wetende dat het 'meisje' eigenlijk een jonge gast is, die dichtbij haar lijkt te wonen.

De opzet doet wat denken aan een serie als Netoge (die ik nog best leuk vond) met oudere personages en zich meer (vooralsnog) richtende op het hoofdkoppel. En dat is nog best leuk, om eerlijk te zijn. De game zelf komt niet helemaal overtuigend over (al zijn er wel leuke grappen erover) maar het hoofdduo is veelbelovend en de serie weet me nog goed te vermaken zover. Drie-episode serietje weer.

A Sister's All You Need

Wauw, die opening. De eerste vijf minuten is echt een van de debielste dingen die ik heb gezien dit seizoen, en ik stond bijna op het punt om mijn computer uit te zetten en te concluderen dat dit wel genoeg anime voor vandaag was. Het begint namelijk als de hoofdpersoon ontwaakt met zijn naakte zusje bovenop hem, waarna hij zijn hoofd wast in haar badwater, hij haar ondergoed opeet en haar moedermelk drinkt bij het ontbijt (terwijl ze nog steeds naakt is, uiteraard). WTF?

...gelukkig blijkt dat ook de reactie te zijn van de editor die dat leest, want het is een manuscript van een light novel die de echte hoofdrolspeler heeft geschreven. Uiteraard gaat dit script de prullenbak in, en dus gaat de schrijver in kwestie maar hangen met zijn stiefbroer en zijn vrienden - een groep andere (volwassen) schrijvers. Waaronder een succesvolle dude die een eigen anime krijgt en twee studentes, waarvan er eentje de ene vulgariteit na de ander uitkraamt. Samen verzinnen ze mysteries, ouwehoeren ze over imoutos en flirten ze met elkaar.

Iets dat mijn aandacht toch wel van begin tot eind wist vast te houden. De obsessie voor imoutos van de hoofdpersoon voelt wat gimmicky, maar voor de rest weet de groep een goede chemie te hebben met elkaar en is het segment waar ze mysteries verzinnen eigenlijk best interessant (het kan bovendien leuk zijn om zelf mee te denken). Er schijnen ook nog wat diepere lagen te zijn bij de relaties tussen sommige van hen. Kortom, dit was beter dan het op eerste oogopslag leek, en dit ga ik zeker een tweede kans geven.

En Himouto! Umaru-chan R komt uiteraard ook op de kijklijst. Het eerste seizoen was nog best amusant en dit tweede gaat precies op de oude voet verder. Beetje hersenlood tijdverdrijf, maar daar is in principe ook niets mis mee.

Anime-Gataris is een schoolclub-serie over zo'n ojou-sama die een anime club wil oprichten en de hoofdpersoon daarin betrekt. En er is een pratende kat voor een of andere reden. Huh.

Om eerlijk te zijn wist niets me hier echt te pakken - sterker nog, het weet geen enkele impressie achter te laten. Geen goed teken, dus deze laat ik per direct vallen.

Imouto sae Ireba Ii. a.k.a. A Sister's All You Need begint inderdaad op z'n zachtst gezegd dubieus. Dubieus tot op het punt dat ik me begin af te vragen hoe de Nederlandse wet eigenlijk hierover denkt. Maar goed, het was dus maar een afgekeurd verhaal van de tamelijk gekneusde protagonist. Alles wat daarna komt is nog steeds niet heel indrukwekkend, maar suggereert inderdaad wel wat meer diepgang. Dit kan ik nog wel een kansje gunnen.

Garo is zo'n franchise waar ik eigenlijk niks van wist, maar waar ik wel elke paar seizoenen weer iets van voorbij zag komen. Dus toen ik op ANN naast de uitermate positieve beoordelingen las dat Garo - Vanishing Line een op zichzelf staand verhaal is dat je rustig zonder voorkennis kan kijken dacht ik "Ach, waarom ook niet. Het is niet dat dit een druk seizoen is of zo....". En daar heb ik toch geen spijt van gekregen. Waar het om draait? Kleerkast Sword die samen met zijn motorfiets/transformerend pantser Zaruba de op zich niet eens zo hulpbehoevende Sophie moet beschermen tegen monsters met de toepasselijke naam Horrors. Niks subtiliteit, dit is gewoon een ouderwetse testosteronshow. Vooral niet teveel bij nadenken, maar gewoon genieten van het spektakel. En vanuit die optiek stelt dit zeer zeker niet teleur...

Umaru is ondertussen nog geen steek veranderd, dus Himouto! Umaru-chan R is een zekerheidje.

En tot slot het waarschijnlijke (en gedroomde?) toekomstbeeld voor Umaru: Net-juu no Susume. Interessant hoe ze het werkelijke en virtuele leven met elkaar laten contrasteren, maar verder nog niet heel spectaculair.

Eeeeepp ik heb al een handjevol shows gekeken, tijd om te beginnen aan de reviews voordat ik het niet meer bij kan houden :'D Maar het lijkt er nu al op dat ik een HOOP ga kijken dit seizoen..

Black Clover
Man oh man wat een klassieke shounen opening zeg. De wereld is niet persé boeiend maar ook niet saai en de stijl is ok, dus daar kan ik mee leven. Maar de hoofdpersoon praat zoooo irritant!!!! Ik was hem na 3 zinnen al zat en het feit dat ik het einde van de eerste aflevering heb gehaald is denk ik een wonder. Nog even aankijken hoe dit verder verloopt en of hij minder irritant wordt, maar anders..

Blend S
De samenvatting klonk grappig en na de positieve reacties hier heb ik zojuist Blend S gekeken. Hoewel ik had gehoopt op iets meer humor vond ik het nog steeds een erg vermakelijke anime. Ik hoop dat dit m'n simpele comedie anime van t seizoen kan worden, zoals bijvoorbeeld Renai Boukun of Gabriel DropOut. De stijl is schattig en de stereotypes on purpose is zeer vermakelijk, zeker met contrast van hun echte persoonlijkheden. Wel kan ik maar niet wennen aan dat blonde meisje.. ze lijkt echt zó erg op een merge van Tohru van Kobayashi's Maid Dragon en Mai van Phantom World!

Just Because!
De titel zegt eigenlijk al waarom ze de anime hebben gemaakt.. gewoon, omdat het kan. Niet zozeer omdat het vermakelijk was ofzo :') Nog net het einde van de eerste episode gehaald, kleine kans dat ik dit blijf volgen. Wel mooie achtergronden!

Konohana Kitan
Ik hoopte dat deze anime zo schattig was dat het m'n leven beter zou maken maar eh, t was wel schattig maar hield echt totaaaal m'n aandacht niet vast.. ik kan me niet eens meer herinneren of ik het einde van de episode heb gehaald. Wel een aanrader in ieder geval als je van moe blobs en vossenkinderen houdt.

Mahoutsukai no Yome
Als trouwe lezer van de manga was ik hype hype HYPED voor deze anime! De eerste aflevering volgde netjes de manga en gaf mooi de sfeer van deze ook neer. Daarnaast blijft het gewoon tof om manga characters eindelijk geanimeerd in kleur te zien en te horen spreken spreken ;v; Wel miste ik wat muziek oid in het begin, want daar miste de sfeer een beetje en ging alles wat traag. De preview voor episode 2 zag er echter magisch uit (wat deze manga ook is!!) dus ik heb goede hoop! En ik kijk t toch wel weetje :')

Ousama Game The Animation
Interessant plot indien goed uitgevoerd, helaas niet zo goed uitgevoerd Echt zero budget volgensmij en vreselijk irritante karakters. Mensen gingen wel echter echt dood, niet a la Mayoiga! Ik probeer dit nog wel een paar episodes want popcorn vermaak was het zeker

Shokugeki no Souma S3
Als je S1 en S2 kijkt kijk je uiteraard naar S3! Gelukkig komt deze anime ook doordeweeks uit en niet als alle andere op zaterdag... nu kan ik het kijken tijdens het eten! Woooh!

Shoujo Shuumatsu Ryokou
Interessante opzet maar nog niet bijster bijzondere uitvoering.. ik ben wel geïnteresseerd in wat er met deze meiden & hun wereld is gebeurd dus ik hoop dat er nog wat meer verhaal en actie in de anime komt. De stijl is ook even wennen maar het contrast van schattige kinderen en een realistische oorlogswereld kan ik wel waarderen. We zullen zien wat het wordt!

Gisteren nog even wat twijfelgevallen die er tot nog toe tussendoor waren gevallen een kansje gegeven, bij de meesten geen aanleiding gezien er meer dan een paar minuten aan te besteden, op twee na:

Houseki no Kuni a.k.a. Land of the Lustrous is vooral door z'n unieke stijl interessant. Dit is nu echt een serie die tot z'n recht komt juist vanwege de CG in plaats van ondanks. Het idee van een volk bestaande uit edelstenen van verschillende hardheid/kwestbaarheid is ook wel origineel, en biedt zeker mogelijkheden. Toch komt dat er qua verhaal in deze eerste aflevering nog niet echt uit, het is allemaal nog tamelijk cliché. Desondanks vooralsnog een serie om een oogje op te houden.

En dan was er nog UQ Holder. Het was me niet bekend dat dit onderdeel van een grotere franchise was, waardoor met name de openingsscene nogal vreemd was. En ik zal geheid nog een hele hoop verwijzingen gemist hebben. Toch was dit vooralsnog op zichzelf prima te kijken. De eerste helft was tamelijk standaard shonen-werk, maar dan is toch ineens het onschuldige vermaak voorbij. Ik heb nog niet echt een idee welke kant het verder op gaat en of mijn gebrek aan voorkennis me later nog zal opbreken, maar de inmiddels al beschikbare 2e aflevering zal ik zeker nog gaan kijken.

Black Clover, Sengoku Night Blood en Urahara komen niet verder dan even fast forward er doorheen klikken, en de rest lijkt me sowieso niet interessant.

EDIT: Zojuist ook nog een stukje Evil or Live geprobeerd, maar eigenlijk weet je wanneer je het Haoliners-logo in beeld ziet verschijnen al genoeg. Een interessante, karakteristieke stijl kan de serie weliswaar niet ontzegd worden, maar verder is het op het onkijkbare af. En is dit echt niet stiekem een Chinese overheidscampagne om internetverslaving tegen te gaan?

O, en Osake wa Fuufu ni Natte Kara ligt er toch ook uit. De eerste aflevering was al niet veel bijzonders, de tweede is ronduit vervelend. Helaas, geen shorts dus dit seizoen...

U.Q. Holder schijnt vooral later nogal veel terug te halen uit de oude serie, dus ik weet niet of je het als leek wel zal kunnen blijven volgen.

En ik had hetzelfde bij Evil or Live - Haoliners is gegarandeerd slecht nieuws. Hoewel het nog niet de slechtste serie is die dit logo gedragen heeft, was het concept nog steeds dom, irriteert de hoofdpersoon me en geeft het me verder ook weinig reden om het te blijven volgen. Same old, same old.

Children of the Whales was dan beter. Het is een fantasy-serie over mensen die op de rug van een walvis-achtig beest reizen door een grote zandzee (Gargantia op Tatooine, in feite). Daar leven ze een geïsoleerd leven, met de bevolking ingedeeld in twee groepen - eentje die een soort magie kan gebruiken (en als gevolg niet ouder dan dertig wordt) en mensen zonder die krachten, die de heersende klasse vormen (omdat ze een stuk ouder worden). Een leven dat verstoord wordt als ze wat ruïnes onderzoeken en (hoe kan het ook anders) een mysterieus meisje vinden, die de enige overlevende van die bevolking is. En zij kan weleens de sleutel zijn tot een hoop geheimen...

Super origineel is dit natuurlijk niet te noemen, maar vervelen deed ik me eveneens niet. De wereld ziet er zover redelijk fantasievol uit, de hoofdpersonages zijn wel aardig en het is nog gokken welke kant het plot op gaat. Ik kijk het nog even aan.

UQ Holder gaat dan wellicht toch nog maar even euh....on hold

Ik was Kujira no Kora wa Sajou ni Utau a.k.a. Children of the Whales bijna na een paar minuten al door gaan zappen, want wat weten ze een op zichzelf toch wel aardige setting toch matig te verkopen in die eerste paar minuten. Maar over het geheel lijkt het toch wel een intrigerende serie, al is het inderdaad nog even gissen wat we verder kunnen verwachten. De stijl vind ik overigens ook wel apart: de achtergronden doen eerder aan meer westerse illustraties denken, waar dan redelijk typische anime-personages in geplakt zijn. Het geeft het geheel een eigenaardig en wat statisch gevoel.

Wat betreft shorts, heel even had ik toch nog hoop. Maar na slechts enkele secondes van Onyankopon was die toch ook weer vervlogen...

EDIT: Boku no Kanojo ga Majimesugiru Sho-bitch na Ken a.k.a. My Girlfriend Is ShoBitch zal ook zeker geen blijvertje worden. Brave scholier Haruka vraagt de "perfecte" Kosaka mee uit, maar als snel blijkt dat zij hele andere ideeën over wat een relatie inhoudt heeft en wat mannen prettig vinden. En dan helpt het ook niet mee dat een jeugdvriendin ineens ook irritant plakkerig gaat lopen doen en afgaand op de OP en ED zal het daarmee nog lang niet gedaan zijn. In zekere zin is het zo'n beetje het tegenovergestelde van Hajimete no Gal, en dan tamelijk vervelend en flauw.

My Girlfriend Is ShoBitch voelt voor mij als een soort slappe versie van iets als Seitokai Yakuindomo. Waar de personages daar een leuke groep zijn en er nog wat variatie zit in de humor (die ook veel om platte seksgrappen e.d. gaat), wist de cast hier me al snel op de zenuwen te werken en waren de grappen van een wel erg laag niveau. Het is ook gebaseerd op een 4-koma, waardoor ik dus weinig groei in de personages verwacht, en het resultaat is iets dat compleet overbodig voelt. Ik wacht wel tot eerdergenoemde serie weer wat OVA's tevoorschijn tovert (of iemand de film vertaalt).

Onyankopon skip ik ook maar bij voorbaat. Droevige staat van shorts dit seizoen, jammer dat Nobunaga's Shinobi ook geëindigd is. Daar mogen ze van mij nog wel meer seizoenen van maken.

Nobunaga no Shinobi wordt inderdaad node gemist. Eigenlijk ook vreemd, want de geschiedenisles is nog lang niet afgelopen, en het lijkt me toch dat wanneer dit geen succes zou zijn geweest ze het al wel eerder de nek zouden hebben omgedraaid. Maar hé, wel een vierde seizoen van Ame-iro Cocao

Wat krijg je als je Akira Kurosawa's meesterlijke filmklassieker Ikiru met het alom bekende The Terminator zou kruisen? Nou, waarschijnlijk iets als Inuyashiki. Ik bedoel, een oude kerel (nou ja, hij is pas 58 maar oogt als 85) die nou niet echt succesvol is in het leven, door z'n gezin bepaald niet wordt gewaardeerd, en dan plotseling te horen krijgt vanwege terminale maagkanker nog maar drie maanden resterend te hebben. Zelfs een schommelscene ontbreekt niet. En dan crasht er ineens een UFO op hem en nog een andere jongen. Oeps, snel de sporen uitwissen! Hoe? Door beide personen te vervangen door exact gelijkende killerrobots natuurlijk! Een dergelijk absurd verhaal zou uiteraard vooral lachwekkend kunnen uitpakken, maar Inuyashiki kiest juist voor een serieuze, meer dramatische aanpak. En dat werkt vooralsnog wonderwel. Dit leek op voorhand al een van de interessantste titels, en maakt in ieder geval in deze eerste aflevering die verwachtingen volkomen waar.

Ik heb ook weer een aantal series gekeken. Hoewel ik zeer positief was over de lente en zomer, kon ik in dit seizoen geen goede verrassing vinden.

Vier series stonden vooraf al vast op mijn lijst, omdat ik de manga heb gelezen of omdat het een sequel is: Kino's Journey, The Ancient Magus' Bride, Blood Blockade Battlefront 2, Inuyashiki.

Twee series wil ik wel een kans geven (drie-afleveringen-regel): Children of the Whales, Recovery of an MMO Junkie.

Ik vind het tot nu toe ook geen topseizoen, winter en zomer waren duidelijk de sterkere seizoenen.

Al snap ik niet waarom lente zo hoog staat (niet alleen jou, maar ook veel anderen). Je had Attack on Titan S2 als grote klapper, Uchouten Kazoku S2 en Hero Academia als goede tweede en derde en wat doorlopers (lees: Gundam), maar de rest was grotendeels van het niveau 'leuk, maar niet heel erg memorabel'. Vergeleken met de topseries uit de andere twee seizoenen valt het een beetje in het niet.

Vanavond maar even Inuyashiki kijken.

In de winter had ik alleen KonoSuba 2 en Blue Exorcist 2 de score 8 gegeven, wat het voor mij het zwakste seizoen van het jaar maakte. In de lente had ik Attack on Titan 2, Natsume's Book of Friends 6, Kado: The Right Answer, My Hero Academia 2, Re:Creators en Rage of Bahamut 2 (de eerste helft).
In de winter zag ik zes series in zijn geheel, in de lente negen. Veel daarvan waren ook nog eens twee cour en eindigden pas vorige maand.

Oeps, zit ik nu al mijn eindejaarsopsomming te maken.

Dit is wat mij betreft het seizoen van de langverwachte adaptaties. The Ancient Magus' Bride, Land of the Lustrous, Girls' Last Tour, Inuyashiki etc. zijn allemaal goede mangaseries. En dat is gelijk ook een beetje het probleem, want ik lees die series al. Dit probleem heerst iets minder bij series zoals Kino's Journey, maar toch, de verrassingen ontbreken. En die vervolgen zijn ook allemaal welkom, maar je weet ongeveer wat je kunt verwachten. Dat is een beetje saai...

Krijg de indruk dat je dan wat goede series gemist hebt in de winter, zoals Gundam: Iron-Blooded Orphans, Kobayashi's Dragon Maid en The Saga of Tanya the Evil. En eh, voor mij waren Re:Creators en Kado geen topseries in de lente (en Rage of Bahamut stelt als totaalpakket vies teleur). Maar goed, smaken verschillen.


Mja, inderdaad. Tussen mijn voorlopige series die op mijn lijstje staan zitten vijf sequels en twee adaptaties, en de rest is vooral spul dat best leuk kan zijn, maar me niet gelijk omver blaast (al heb ik de manga van Magus' Bride en Inuyashiki nooit gelezen, dus dat is een plus voor mij).

Ik mis een klapper van het kaliber Made in Abyss of Princess Principal, een serie die me onmiddellijk in de 'ik moet hier meer van zien!' modus zet. Volgend seizoen beter, denk ik.

Het is dan ook al bijna 3 jaar sinds ik Yuuki Yuuna wa Yuusha de Aru had gekeken, en de soundtrack van Nier Automata is nog vers in mijn geheugen..
Dus ik was erg verrast toen ik Nier-achtige muziek in Washio Sumi no Shou hoorde! Dus ff gegoogled, en ja, tis allemaal Keiichi Okabe <3
Weer wat om op te verheugen.

Blend S.. Ik vind het een blend van GochiUsa, Inu x Boku SS en.. misschien een drupje Working.
Uiteindelijk een relaxende feel-good serie.

Evil or Live
Ah, vandaar al die Chinese namen.. een Manhua adaptatie.
Vreemde setting moet ik zeggen - zal nog afwachten wat er in ep 2 gaat gebeuren.

Imouto sae Ireba Ii
Damn, echt die eerste minuten. Had precies dezelfde reactie als de Editor.
Maar daarna vond ik het wel meevallen, dat spelletje dat ze even deden vond ik wel leuk.

Ousama Game ep 2... Ze proberen echt niks om die huidige klas van de MC niet te haten.
En surprise surprise,

Kino's ook maar is aan beginnen, heb veel goeds over het origineel gehoord.

Inderdaad, en daar hebben we ook de enorme diversiteit in elk seizoen aan te danken. Het nadeel is dat we steeds minder over dezelfde series praten, wat ook te zien is op dit forum waar tegenwoordig zelden over series wordt gediscussieerd.

Ik ben geen fan van het genre oorlog, dus de Gundam-weeskinderen en Tanya the Evil Business Man hielden het bij mij niet meer dan twee afleveringen uit. Kobayashi heb ik wel helemaal gezien (plus de recente aflevering 14) en valt in de categorie eenmalig vermaak. De beste in die categorie in de winter was Gabriel Dropout.

Ik ben het met je eens dat Kado en Bahamut bedroevend slechte eindes hadden. De reden dat ik ze toch noemde, is dat ze beide een sterk begin hadden.