Berserk

Ik ben heel erg teleurgesteld moet ik zeggen, het is niet zo zeer de animatiestijl die mij pijn doet, maar het feit dat er zo gigantisch veel uit gelaten is.
De serie springt van de hak op de tak, hoofdstukken die heel veel uitleggen over Guts en de wereld rondom hem zoals "The Black Swordsman Arc" (Ook wel bekend als de prequel), en "Elves of Mist Valley" worden niet verteld en juist die hoofdstukken geven gigantisch veel inzicht in Guts, de wereld om hem heen en het verhaal van een aantal van de karakters die zich bij hem voegen gedurende de saga.

Ditzelfde gevoel had ik dus ook met de films, het wilt te snel en het legt niets uit waardoor ik geen gevoel krijg met het verhaal noch de karakters.
Iets wat de TV serie uit 1997 toch echt een heel stuk beter deed ondanks de verdomd deprimerende cliffhanger aan het einde van aflevering 25.

Het had zo veel kunnen zijn, maar het is het niet...

Eerste aflevering van Danganronpa 3 -Side: Future gekeken (eerste aflevering van D3 -Side: Despair wordt later deze week uitgezonden). Mensen die de games niet hebben gespeeld hoeven er hier echt niet aan te beginnen, want het is een direct vervolg op de spellen (de eerste twee minuten alleen al zitten boordevol spoilers). En hoewel deze aflevering voornamelijk het opzetje was, ziet er al veelbelovend uit, met natuurlijk een groep mensen die opgesloten raakt en elkaar moeten vermoorden :) Het enige minpuntje is misschien dat de introductie van de (grotendeels) nieuwe cast best snel gaat: in de games kunnen ze er (natuurlijk) wat meer tijd voor nemen, maar het ging behoorlijk hard hier. Vraag me af hoe de opzet is in de komende afleveringen: weer aparte moorden/hoofdstukken zoals in de games, of toch een andere opzet zodat het beter werkt voor een TV-serie?

Moest wel even wennen aan de nieuwe stem van Monokuma. Je merkt toch echt wel dat het Oyama/Doraemon niet meer is.

En dan was er tenslotte Mob Psycho 100. Van de schrijver van One Punch Man, dus dat schept verwachtingen. Deze keer over Mob, een knul met bovennatuurlijke krachten, waarmee hij zelfs de sterkste geestverschijningen de baas kan. Al te snugger is hij echter niet (het is net Saitama...), en laat zich dan ook gemakkelijk gebruiken door zwendelaar Reigen. En als z'n Mob-counter de 100 bereikt staat er blijkbaar iets heel serieus te gebeuren...

Wat direct opvalt is dat deze serie qua stijl veel dichter bij de eigen stijl van ONE is gebleven, daar waar One Punch Man vooral aansloot op de veel geliktere, door Murata Yusuke getekende manga. Aan spektakel echter zeker geen gebrek, alleen de introductie als is één grote LSD-trip. En ondanks het verschil in stijl komen ook hier geregeld de uit OPM bekende extreme gezichtsuitdrukkingen en de hyperactieve camera voorbij. Nee, hoewel anders dan verwacht worden wat mij betreft de verwachtingen vooralsnog zeker ingelost.

Daar kan ik me zeker bij aansluiten. Waar ik me nog zorgen over maak, is of Mob en Reigen het centrale duo zijn zoals Saitama en Genos in OPM. Reigen is een oplichter, die op de lange duur niet interessant blijft. Mob is op zijn superkracht na een wel erg simpele ziel. De humor en animatie zijn de grote pluspunten van deze aflevering en ik hoop dat Mob snel een interessante ontwikkeling doormaakt. Reigens gladde praatjes om niet door de mand te vallen sturen het verhaal tot nu toe. We hebben een andere stuurman nodig.

Dat is inderdaad nog wel een groot vraagteken. Maar van de andere kant: de manga beslaat inmiddels 12 volumes, dus aan bronmateriaal voorlopig geen gebrek.

Bij Mob Psycho 100 is het inderdaad nog de vraag hoe lang het leuk blijft/hoe ze dit concept uitwerken, maar de eerste aflevering was best amusant. De maffe grafische stijl past goed bij de serie, de actie is nog best leuk en met de humor zit het ook wel snor. Mob en Reigen zijn weliswaar geen personages waar je je onmiddellijk aan bindt, maar wat niet is kan nog komen.

Het is in ieder genoeg om te zorgen dat ik dit nog even blijf kijken.

Handa-kun ben ik wat meer onzeker over. Het is zeker behoorlijk anders dan Barakamon, en het duurde een tijdje voordat de humor een beetje op gang kwam. Wat betreft opzet deed het me ook veel denken aan Sakamoto vorig seizoen, al is titelpersonage Handa een stuk neurotischer. Het had zo zijn momentjes in de tweede helft, dat wel, maar het is nog niet genoeg om me volledig te overtuigen (vooral omdat ik al aardig wat series moet dumpen dit seizoen, ik heb er weer eens te veel). Drie-episode regel weer dus.

En Danganronpa skip ik maar. Ik heb de eerste serie wel gezien (die niet geweldig was, overigens), maar deze skip gelijk naar de derde game en vereist dat je ook wat weet over de tweede. Ja, laat maar.

Nanatsu no Taizai airt pas in augustus (na Arslan of Planetarian denk ik zo), dus hiermee zijn de nieuwe series voorbij. Nu kijken wat er overblijft over een paar weken.

Wat ik volg dit seizoen:

D.Gray-man Hallow; ze gaan momenteel in sneltreinvaart door de arcs heen, wat niet zo gek is gezien er maar 13 afleveringen zijn en ze veel materiaal erin te proppen hebben. Toch wel jammer, en de animatie laat hier en daar ook wat steken vallen (terwijl het op andere punten er wel prima uitziet). Ik vermoed dat het budget van deze serie niet zo hoog is. Ik zal alsnog blijven kijken, want D.Gray-man, en heb een jaar of 8 gewacht op nieuwe afleveringen, en ik vind het toch leuk om de hoofdstukken geanimeerd te zien. De nieuwe stemmen zijn ook even wennen. FYI: het heeft overigens geen zin deze serie te kijken wanneer je het origineel niet hebt gezien of de manga niet hebt gelezen, want het is een direct vervolg.

Orange; niet het soort serie dat ik normaal gesproken kijk, maar soms moet je eens wat anders proberen. Animatie ziet er erg mooi uit, maar ik ergerde me wel aan de hoofdpersoon in de tweede aflevering, maar ik ben nu eenmaal geen fan van tienerperikelen. Ik weet nog niet of ik deze serie helemaal uit ga kijken. We'll see?

91 Days; De setting en sfeer is erg interessant! Het plot is inderdaad niet origineel tot dusver, maar ik denk dat dit wel een blijvertje wordt voor mij.

Sterker nog: Danganronpa 3 is er *in plaats* van een derde game over het huidige verhaal. De twee series die nu lopen vormen het einde van het verhaal dat begon met de eerste game. Vandaar dat het eigenlijk echt alleen maar bedoeld is voor de mensen die de games hebben gespeeld.

Later dit jaar komt de game New Danganronpa V3 uit, maar die staat compleet los van alles wat eerder is uitgebracht.

Ik heb ergens gelezen dat die in hetzelfde tijdblok als Arslan zit. Dus als de acht afleveringen van Arslan zijn geweest, komen de vier afleveringen van de Seven Deadly Sins.

Planetarian wordt zover ik weet alleen op internet gestreamd.

Ik had de manga slechts t/m de Golden Age arc gelezen. Ik begrijp dat ze het detail uit de manga niet kunnen evenaren, maar de originele Berserk was toch een goede adaptatie. Deze animatie is duidelijk minder goed dan traditionele animatie, maar daar zou ik aan kunnen wennen als het verhaal niet zo anders aanvoelde. Ik ben dus maar de manga gaan lezen en begon naïef na de Golden Age arc. De volgende arc is erg goed, maar kwam op enkele momenten na helemaal niet voor in de anime, zoals jij al aangaf. Na het lezen van deze arc heb ik meer zin om met de manga verder te gaan. Gestopt.

91 Days wist met de tweede aflevering ook geen indruk te maken. Ik ben zeker niet tegen een verhaal over maffiafamilies; ik heb Baccano en Gungrave in de kast staan. Maar deze personages interesseren me totaal niet. Hoewel er zeker intense momenten in zitten, is de actie ook niet bijzonder. Gestopt.

Orange aflevering 2 was me iets te conventioneel en er is me weinig van bij gebleven. Wellicht dat het in de komende weken een nieuwe kant op gaat. Voorlopig gestopt.

New Game aflevering 2 kijkt goed weg, maar gaat helaas nergens over. Dit is niet zo inzichtsvol als Shirobako. De personages zijn allen wel erg sympathiek. Voorlopig gestopt.

Planetarian is erg simpel, maar wel aandoenlijk. Er zijn slechts twee personages, een man en een vrouwelijke androïde. Het is grappig om de interne logica van de robot keer op keer te zien botsen met de postapocalyptische omgeving waar ze niet voor geprogrammeerd was. Ik voel een tragisch einde naderen (nog maar drie afleveringen te gaan). Op de lijst.

Ik moet zeggen dat onder de nieuwkomers tot dusver niet iets zit waar ik echt enthousiast van wordt. De beste series van afgelopen week waren voor mij de sequels: Arslan, JoJo en Re:Zero. Maar het is nog te vroeg om een voorspelling te kunnen maken. Zijn er hier meer mensen die deze sequels volgen? Met name Re:Zero is de afgelopen weken zeer verrassend, dramatisch en luguber.

Ik heb een beetje achterstand bij de nog doorlopende series van afgelopen seizoen, maar tussen al het nieuwe spul door heb ik gisteren toch weer even genoten van een aflevering JoJo. En ook Re:Zero zal ik zeker afkijken. Van vorig seizoen had ik ook nog Kiznaiver en Kuma Miko open staan met de intentie om ze nog af te kijken, maar of dat er nog van gaat komen? En dan moet ik ook nog eens verder gaan met Ass Class en Ushio & Tora...

Van de vervolgen zijn Arslan Senki en Shokugeki no Soma sowieso zekerheidjes die beiden in hun tweede aflevering zeker overeind bleven. Wel vraag ik me bij Arslan enigszins af hoe het nu gaat lopen nu de koning weer op vrije voeten is en direct zijn positie opeist. Dan ben ik toch benieuwd hoe ze in de nog resterende 6 afleveringen hier een goed afgerond verhaal van kunnen maken. Of zou er stiekem toch nog meer aankomen?

Vanavond met Battery nog een laatste kandidaat van dit zomerseizoen gezien. Een uitermate kalme baseball-serie die zo op het eerste gezicht meer om de personen en hun beleving van de sport lijkt te gaan draaien dan om spectaculaire wedstrijden met wonderlijke ontknopingen.

De tweede aflevering van Thunderbolt Fantasy liet me wederom met een hele dikke grijns achter, kitsch van de meest briljante soort. New Game was inderdaad leuk maar ook niet veel meer dan dat. Amaama to Inazuma was onverminderd schattig en eetlustopwekkend. Planetarian weet z'n opzet goed verder uit te bouwen. Regalia blijft een twijfelgeval dat er in slaagt me nieuwsgierig te houden terwijl ik eigenlijk de neiging heb de serie te droppen. En Orange kabbelt rustig verder, daarbij vooral mijn tic om locaties in Streetview te proberen terug te vinden aanmoedigend...

Ik heb net twee anime van de zaterdagochtend gekeken, dus meer gericht op een jong publiek.

Time Travel Girl bleek inderdaad een soort introductie in natuurkunde te zijn. Gedurende twee afleveringen wordt heel langzaam verteld waarom een kompas naar het noorden wijst. Ik ben hier te oud voor.

Handa-kun was minder grappig dan de eerste aflevering. Het lijkt wel veel op Haven't You Heard? I'm Sakamoto van vorig seizoen omdat beide over een 'perfecte' highschooljongen gaan. Ik vind deze veel leuker omdat je Handa's gedachten hoort en dan blijkt dat hij constant de dingen verkeerd begrijpt, wat voor hem meestal goed uitpakt. Ik geef deze serie nog wel een kans.

Ik dump Berserk ook. De absoluut belabberde animatie, directie en geluid (Guts' zwaard is een koekenpan!) zorgen ervoor dat ik de serie compleet niet serieus kan nemen, wat nogal funest is bij een serie als dit. Neem daarbij het feit dat de serie van de hak op de tak blijft springen op verhaalgebied en je hebt een serie die niets doet behalve me laten terugverlangen naar de manga. Ik moet al genoeg spul snijden dit seizoen, dus dit is een makkelijke keuze voor numero uno. DROPPED.

Amanchu! zie ik overigens ook de uiteindelijke kijklijst niet halen. Zowel New Game! als This Art Club Has A Problem! zijn leukere slice-of-life komedies (en er drie kijken is overkill) en bovendien komen de personages ook niet heel geloofwaardig over. De overdaad aan grappig bedoelde gezichten ligt me ook niet. Het moet wel een heel goede derde aflevering hebben als dit wil blijven kijken.

Orange! is ook een serie die ik waarschijnlijk zal dumpen. Hoewel het af en toe wat goede momenten heeft, voelt het grootste deel van de serie als saaie opvulling over een groep personages waar ik geen zier om geef - al die 'vrienden doen dingen en lachen er dan om' scenes voelen zo artificieel aan. De hoofdpersoon vind ik ook een beetje een muts dus de serie geeft me weinig om mijn interesse vast te houden.

Van Regalia weet ik zelf ook nog niet wat ik ermee moet. Ik heb eigenlijk dezelfde reactie als WizardOfOss - enerzijds heb ik het gevoel dat ik dat zonder problemen kan droppen, maar het houdt me alsnog zeker aan het kijken. En wel, er zijn geen andere mecha shows dit seizoen...eh, ik bepaal volgende week diens lot wel.

Alderamin doet het wat dat betreft beter. De harde natuur van hun wereld (en het feit dat het allesbehalve zwart en wit is) wordt in de tweede ep duidelijk, de politieke spelletjes en de onvrede van de personages ermee worden goed neergezet en er zit nog relatief veel vaart in. Ik wil hier wel meer van zien. En Tales of Zestiria, de andere fantasy-serie, kan ik ook net zo goed meepakken, want Edna.

De sequels dit seizoen beginnen sterk (Soma, Arslan, Prisma Illya), de tweede ep van Sweetness and Lightning is nog charmerender dan de eerste en de rest moet ik nog zien want ik loop achter.


Dit seizoen heeft ook nog geen series die er onmiddellijk uitspringen, maar sommige series hebben altijd een paar eps nodig om op gang te komen. Dat was bij Re:Zero ook zo.

Want die serie is nu echt in topvorm bezig. Niet alleen blijft de serie vrolijk bezig met het deconstrueren van dit genre (het meta-gedrag van Subaru in het begin staat nu in schril contrast met de ware situatie), maar het durft ook echt de meest lelijke kanten van diens hoofdrolspeler te laten zien. Niet alleen dat, maar als kijker begrijp je ook waarom hij zich zo gedraagt en de stress waar hij zich onder bevindt, en zie je wat voor effect het heeft op zijn psyche, waardoor je sympathie desalniettemin nog steeds bij hem blijft liggen - Subaru is daarom alleen al interessanter dan 90% van de hoofdrolspelers in dit genre. De constante dreiging is ook voelbaar - de mogelijkheid terug in de tijd te gaan en dingen te veranderen is allesbehalve een makkelijke reset-knop in deze serie om meerdere redenen, en het weet echt wanhoop te creëren, zeker in de laatste paar afleveringen. Het houdt zich ook niet in met alle gruwelijkheden, waardoor dit echt een van de meer duistere fantasy-series is die ik heb gezien. Combineer dit met een sterke cast (zowel in-serie als met de acteurs - Subaru's acteur en Rem's actrice in het bijzonder), goede directie en een hoop toffe ideeën en je hebt een van de betere series van het jaar zover te pakken. Als de serie zo sterk weet te blijven als het nu is gaat deze hoge ogen gooien in mijn top-lijstjes aan het eind van het jaar.

Zo, lef kan de makers van 91 Days in ieder geval niet ontzegt worden. Het is alweer de nodige jaren geleden dat ik de Godfather-trilogie gezien heb, maar zelfs dan nog zijn de talloze referenties daaraan onmogelijk te missen. Maar dat schept uiteraard ook verwachtingen...

Ik heb vanochtend aflevering 15 gekeken (loop een weekje achter) en wow, ondanks dat het al lang en breed duidelijk was dat dit geen vrolijk tijdreisavontuurtje is, had ik dit niet verwacht. Het was zo... intens. Ik was er stil van. De machteloosheid, de waanzin... En wauw, die Kefka-remix. Vaak komt zoiets nogal goedkoop over, maar in contrast met Subara's geestelijke gesteldheid... En dan Rem en... Mijn god, die aftiteling. Afschuwelijk effectief.

(Op welk tijdstip wordt deze serie eigenlijk uitgezonden? Ik heb weleens scènes met minder, eh, impact gecensureerd zien worden.)