Niet fijn inderdaad, thuis ziek zijn is vervelend, maar ver van huis altijd nog even vervelender.

Maar je moet maar zo denken: het kan altijd nog erger. In 2012 ben ik met een groep naar Noord-Korea geweest, en op de laatste avond in Beijing voor we weer naar Nederland zouden vliegen waren we gezamenlijk gaan eten. In een tentje waar hygiëne non-existent was. Resultaat: iedereen die uit een glas had gedronken was aan de racerij, iedereen die bier uit de fles had gedronken (ik gelukkig ook) had niks. Nu zat ik op een andere vlucht, maar ik heb nog gehoord dat die andere groep gedurende de hele vlucht zo'n beetje alle toiletten in het vliegtuig permanent bezet heeft gehouden....

Ik vertrek donderdag weer naar Japan, maar ik hoop nu toch weer eens een reis zonder lichamelijke ongemakken te hebben. Begin vorig jaar twee keer ongelukkig gevallen waardoor ik de eerste keer met met een ambulance naar een ziekenhuis ben gebracht voor wat hechtingen, en op de voorlaatste dag head first een tribune van een paardenrenbaan afgegaa en daarbij m'n enkel dubbel geklapt, ook einde vakantie. En in het najaar enkele dagen voor vertrek een kort maar heftig verkoudheidje opgelopen die je bij gebrek aan rust dan toch nog een paar weken blijft voelen. En de laatste paar dagen ook nog eens een onwillige maag en daardoor een totaal gebrek aan eetlust. En dan zit je in Singapore, een bestemming die ik juist voornamelijk om culinaire redenen wide bezoeken....

Noord-Korea?! Waarom ging je daar in vredesnaam heen? Die plek is zo uitnodigend om heen te gaan als Syrië.

Als we het overigens over pech op reis hebben, ik kreeg het voor elkaar om onderkoeld te raken op mijn laatste dag op een Duitse opgraving in 2013. Drie weken lang liepen we een kanaal op te graven, waarbij we grotendeels enkel de contour ervan en een zooi bomen blootlegden. Vonden we op de laatste dag eindelijke wat speciale vondsten, zat ik in mijn kamer te hyperventileren terwijl ik me aan de verwarming vastklampte. Wat een lol!

Stom freaking Duits landklimaat.

Ach, Syrië werd jarenlang toch ook gezien als een van de mooiste en vriendelijkste landen in die regio en Assad werd toen ook nog niet gezien als een hele enge dictator. En ik heb ook meermaals overwogen daarheen te gaan. Tot een paar jaar geleden de pleuris uitbrak....
(Begin 2011 had Lonely Planet het land nota bene nog in hun top-10 van bestemmingen voor dat jaar staan. Twee maanden later bleek dat toch een wat ongelukkige keuze....)

Indirect komt m'n interesse in Noord-Korea ook weer voort uit Japan. In 2006 ben ik voor het eerst in Azië geweest (China), ik had vanuit m'n treinen-liefhebberij al wel langer interesse in Japan maar nooit echt het idee gehad het te bezoeken. Maar in 2007 toch maar eens op zoek naar een mooie reis. Peperduur. En toen kwam ik een veel aantrekkelijker geprijsde reis naar Zuid-Korea tegen, wat dan een interessant alternatief leek. Vooraf ook naar een presentatie van de reisorganisatie geweest, en daarbij ook meteen een presentatie over Noord-Korea meegepikt. En als je dan eenmaal in Zuid-Korea uiteindelijk aan de grens staat gaat het toch kriebelen, dan wil je toch ook de andere kant van het verhaal zien....

En dan is het 2010. Samen met een vriend aan het kijken voor een vakantie, waarbij onze aandacht vooral uitging naar Iran, ook al zo'n fijn land uiteraard. Helaas, op dat moment toch ook wat onrusten (aldus de NL ambassade in Teheran, reizigers in die periode hadden nergens iets van gemerkt). Alternatief? Ach, dan toch maar eens naar Noord-Korea? In één reis gecombineerd met een paar dagen Seoul en dankzij de IJslandse aswolk met nog een ongevraagd weekje verlenging in China. Maar dat had toch wel indruk gemaakt, en alleen maar meer interesse opgewekt. Want we horen hier eigenlijk alleen maar dingen over dat gruwelijke regime daar en alle oorlogstaal, maar daarbij wordt heel makkelijk vergeten dat er ook nog 24 miljoen mensen wonen die net als jij en ik proberen een zo prettig mogelijk leven te leiden. Wat in die omstandigheden uiteraard een heel ander verhaal is. En uiteraard ontkom je tijdens zo'n reis niet aan een hele hoop propaganda, maar het is uiteraard juist de uitdaging om daar doorheen te prikken en op basis van eigen waarneming een waarheid te vormen. Al is dat ook precies wat een weekje daar zo vermoeiend maakt.

Een jaar later wilden een paar groepsleden (naast mij nog een andere Nederlander, een Engelsman en een Amerikaanse) opnieuw daarheen, nu met een klein groepje en een op maat samengestelde reis. En dan krijg je nog veel meer een indruk van het echte leven in het land, want hoezeer ze ook proberen het land op z'n mooist te tonen, de realiteit valt niet te verbergen.

En vervolgens weer een jaar later was het de 100e verjaardag van de president (die toen al 18 jaar dood was maar formeel nog steeds in functie is) en was ook net Kim Jong-Il overleden. Rond die 100e verjaardag zouden er een hoop speciale gebeurtenissen zijn, en zouden er een hoop dingen te zien zijn die anders nooit toegankelijk waren. Achteraf gezien viel dat juist erg tegen en was dit meer dan die eerste twee reizen echt een propaganda-offensief. Van die reis heb ik dan achteraf ook wel spijt, ik heb daar eigenlijk geen nieuwe impressies van het land opgedaan maar uiteraard wel het regime financieel gesteund.

Juist door alle geheimzinnigheid is het wat mij betreft een van de meest fascinerende bestemmingen op aarde, en zolang je je gezonde verstand gebruikt is het ook volstrekt veilig. Maar er zijn uiteraard altijd idioten die toch domme dingen doen, en daarvoor is geen slechter land te verzinnen dan Noord-Korea. En ik kan me ook heel goed voorstellen dat sommige mensen principiële bezwaren hebben tegen het bezoeken van een land met een dergelijk regime, wat je onvermijdelijk toch zal steunen. Ik ben echter blij dat ik de gevolgen daarvan (deels) met eigen ogen heb kunnen zien, en me mede daardoor ook meer dan ooit realiseer hoe ongelooflijk goed wij het hier hebben. En ergens heb ik toch ook de stiekeme hoop dat ik door me daar als een goede ambassadeur van de grote boze buitenwereld te hebben gedragen een druppeltje te hebben bijgedragen aan ooit een ommekeer daar. Al vrees ik toch dat ik dat niet meer ga meemaken....

Het weer.

Leuk dat het warm is alleen blijft de warmte te lang binnen hangen waardoor alle energie letterlijk verdampt.
En het niet bij hebben van een jas/tas, want is alleen maar irritant met dit weer.
Alhoewel, het temperatuur verschil tussen dag en nacht is bijna 20graden, dus als je wel iets meeneemt voor in de ochtend loop je de rest van de dag daar mee rond...
Je gaat slapen onder een laken en staat op met 2 dekens...

Ik ben weer blij als het rond 15 graden blijft hangen. De 20+ van nu is mij teveel.
Met ramen open in de nacht bleef het ook nog 19 in huis.

Gisteren door de hitte met smeltwaar lopen omdat de bus niet reed was ook niet zo fijn.
Zon volop tegen mijn rug, dus ik had de hele trek mijn rugzak maar op mijn armen.

Ook mij is het te warm. Zal blij zijn als het voorbij is. Ik heb graag het huis grondig schoon en vooral stofvrij i.v.m. allergie. Nu is dat een hele opgave. Van de week wordt het weer een stuk koeler lijkt het, dus dan maar een inhaalslag. Ook mede door mijn huidaandoeningen (Raynaud, Rosacea en zonallergie) is het deze dagen extra vroeg op pad en de rest van de dag zoveel mogelijk uit de zon. Maar dat is helaas niet altijd mogelijk. Daarnaast gebruik ik andere medicijnen waarbij ik sowieso zon dien te vermijden

Het is nu 10 voor zes 's ochtends en ik heb de hele nacht nog niet kunnen slapen. Ik ben klaar wakker met mn ogen wijd open. En mij kennende zal ik meer van dat soort nachten hebben de komende periode want ik heb dit wel eens vaker gehad. Misschien moet ik nog meer slaap medicatie gaan slikken dan dat ik nu al slik. En ik slik al best een stevige cocktail op psychiater/dokters voorschrift, dus niet van die onschuldige slaaptabletjes van de drogisterij.

Zucht op zn minst is de hitte even afgezakt tijdens de nacht...

Vervelend voor je. Ik weet niet wat de oorzaak is natuurlijk, maar ik zou zeker niet meer medicatie gaan slikken zonder eerst te overleggen met de behandelend arts/psychiater . Heb je ook al geprobeerd te slapen met een gezichtsmasker? Ik heb er pas sinds kort eentje met van die gelvulling en dat is lekker koel op de ogen en werkt rustgevend. Ik had vroeger ook veel moeite met slapen doordat ik ging malen, maar dat doe ik nu niet meer. Ik slaap zeven uur in totaal, waarbij ik wel een aantal keer wakker wordt (dat wordt veroorzaakt door mijn ogen, als ze te droog worden dan wordt ik wakker en moet ik druppen of zalven). Dit is volgens mijn behandelend arts een gezonde nachtrust. Soms slaap ik wel korter door omstandigheden, maar nooit langer want dan krijg ik migraine. Ik eet ook nooit iets voor het slapen gaan (minimaal 1 uur van tevoren). En drink ook geen koffie of zo. Op aanraden van mijn arts i.v.m. bloeddruk. Ik sta vroeg op en ga vroeg slapen. Ze raadde me ook aan om minimaal een uur voor het slapen gaan niet meer achter de computer te gaan zitten, te gamen of TV te kijken omdat al die beelden aan het begin van de slaapfase voorbij komen en dan de slaap vatten belemmeren. Het was alleen bedoeld als een tip natuurlijk Nu ben ik sowieso geen gamer, maar in het verleden keek ik toch vaak een serie of zat ik achter de PC. Nu ik dat niet meer doe merk ik het positieve effect wel degelijk.

In ieder geval hoop ik dat je binnenkort weer de slaap kunt vatten. Sterkte ermee.

Thanks. Geen zorgen hoor ik ga inderdaad eerst met mn arts overleggen wat t beste is qua medicatie. Ik denk dat ik op t moment vooral last heb van de zomer tijd want sinds die in ging begon ik al moeite met inslapen te hebben en nu dit dus. Ik heb wel eens een slaapmasker geprobeerd (Ik heb er een van Gintama) maar nooit een met gel vulling ik zal eens kijken bij de apotheek of drogisterij. Nou ja, gelukkig ben ik dit gewend heb van kinds af aan al slaap problemen.

Al eens gekeken of dit komt omdat je lichaam geen tot onvoldoende melatonine aanmaakt? Ik heb CVS en dag/nachtritme stoornis erdoor, laat staan dat me lichaam niet uit zichzelf melatonine aanmaakt.
Ik gebruik sinds enkele jaren nu een lichte dosis melatonine van lucovitaal (de tuinen/holland en barret) en slaap al vele malen beter.
Tis nog lang niet optimaal maar dat komt door de CVS.
Maar hele verbetering ten opzichte van voor ik het gebruikte. En omdat melatonine een lichaams eigen stof is is dus ook geen overbodige troep.
(ik herkende je problemen vooral nu je het inslapen omhoog brengt)

Hey, ik heb in t verleden al melatonine tabletten geprobeerd en dan door een arts voorgeschreven tabletten die een stukje hogere dosis hebben dan die je bij een drogisterij of natuurwinkel kan kopen maar dat waren net smarties voor mij, ze hadden nauwelijks effect. Ik vermoed dat ik meer last heb van over actieve hersenen.

Mn nichtje had namelijk dezelfde problemen als ik en is naar een slaapcentrum geweest waar ze haar hersenen geobserveerd hebben en daar bleek dat haar hersenen teveel van een een of ander stofje aanmaken waardoor haar hersenen te actief zijn en ze teveel energie heeft. Ze heeft nu daarom aangepaste medicijnen en slaapt nu wel goed. Ik wil mijn hersenen ook laten scannen, zeker omdat mijn hersenen al niet normaal zijn met mn autisme en ocd. Maar mn artsen die ik tot nu toe heb gehad nemen me niet echt serieus en verwijzen me niet door en zeggen ook dat t door melatonine tekort komt. Maar naar mijn mening hadden die melatonine tabletten dan moeten werken toen der tijd.

Als het een melatonine tekort was dan had het inderdaad moeten helpen. Ik heb namelijk al jaren genoeg aan een lage dosis, het is zeg maar een alarmbelletje voor mijn lichaam.
Want door mijn CVS wist mijn lichaam geen raad. Ik sliep wanneer mijn lichaam vond dat ik wakker moest zijn en ik was wakker wanneer mijn lichaam vond dat ik moest slapen, dus is het gewoon simpelweg opgehouden met aanmaken van voldoende melatonine.
Deze kleine dosis geeft me lichaam een soort startsein.
Zoals ik zei door mijn CVS ben ik 24/7 moe, zonder reden nog inspanning zowel lichamelijk als mentaal das de vloek van CVS.
Maar de melatonine helpt zeker om het lijden (klinkt zwaar maar tis echt geloof me) te verzachten, waardoor mijn dagelijkse leven makkelijker is geworden.

Ik hoop dat er voor jou ook snel een oplossing word gevonden, als iemand weet hoe het is om niet (goed) te slapen ben ik het wel, als iemand jou begrijpt hoe het is niet door (huis)artsen te worden geloofd, dan ben ik dat wel.

Been there done that, one advice. Do not give up, the stubborn one will prevail.

Succes

@Kogenta
Het schijnt vaker voor te komen bij mensen met een afwijking in het autistische spectrum is mij verteld door het GGZ. Zeker gezien de wijze waarop ze functioneren (veel hersenactiviteit, druk bezig zijn met dingen in je hoofd) is dat ergens ook wel logisch. Ik heb zelf ook een ASS-diagnose en bij mij heeft het echt jaren geduurd voordat ze dat eindelijk hebben kunnen vaststellen. Blij toe. Ik ken de frustraties van discussies met huisartsen en andere hulpverleners maar al te goed. Gelukkig ben ik nu op een punt beland waarbij er eindelijk begrip is en steun, jammer dat mijn ex-werkgever daar niet meer in wilde investeren . Herkenning dat je bij een kwetsbare groep hoort en hoe ermee om te gaan. Wat niet wil zeggen dat je niet mee kunt doen in de "gewone" wereld, maar dat het wel wordt onderkend dat je belemmeringen ondervind in je werk en dagelijkse leven. Dat geeft een stuk rust. En als je dan ook nog eens een slaapstoornis dan helpt dat zeker niet om die rust te vinden.

@H-mania, ja klopt bij mn moeder werkt melatonine weer wel en die slaapt net zoals jij er goed op dus ik weet dat t inderdaad kan werken alleen helaas niet bij mij. En yup ik blijf stubborn klagen bij de artsen. XD Nu maar hopen dat ze t zat worden en me wel doorsturen.

@Cookiemonster: Hmm, ik wist niet dat t bij autisme hoorde, weer wat geleerd. En ja dat laat ontdekken ken ik. Loop al van kinds af aan bij hulpinstanties. Mn moeder zag vanaf mn tweede levensjaar al in mijn gedrag en ogen dat ik 'anders' was dan 'normale' kinderen. Ze kon alleen niet haar vinger erop leggen wat t was. Maar ze konden nooit wat ontdekken pas toen t echt zeer mis ging en ze testen met me deden kwamen ze erachter dat ik autisme heb en ocd. En t was dat ik aandringde om op ocd getest te worden want anders was dat ook nog niet vast gesteld.
De reden dat ze niet echt wat aan mn slaapstoornis willen doen is omdat ik mn periodes waar ik weken lang slecht slaap worden afgewisseld met periodes dat ik gewoon goed slaap. Dus ze vinden t niet ernstig genoeg denk ik. Makkelijk gezegd natuurlijk zij hoeven niet eerst weken lang wakker te liggen om eens een keer goed in slaap te vallen...

Jep. Nu ik er over nadenk, ben ik eigenlijk best vaak ziek geweest op vakanties. Het is alleen dat meestal meerdere jaren later de goede herinneringen de slechte overschaduwen, dus het blijft wat minder hangen als je dan een klein deel niet/minder kon doen door ziekte. Vervelendste wat ik tot nu toe heb gehad is bij een reis van 3 weken zo goed als de hele eerste week ziek zijn. Allerlei plannen moeten schuiven en uiteraard geen idee hebben of je nog wel aan die uitjes toe komt, je hebt natuurlijk ook geen idee wanneer je beter wordt, als je het nog tijdens je vakantie wordt. Het 'geluk' met deze keer ziek zijn is dat ik de belangijkste culture uitjes aan het begin deed en specifiek de laatste 2 dagen stadsverkenning en winkelen waren. Dus die heb ik grotendeels gemist en de gedeeltes die ik liep een beetje in een vage waas nog meegemaakt. Maarja, ik was allang blij dat ik zonder over te geven de vlucht terug heb overleefd. Vervolgens nog in NL 2 dagen gebroken in bed gelegen en ben daarna weer gaan werken, 2 dagen rustig aan moeten doen en daarna weer op normaal niveau. Voel me inmiddels weer 90% fit. Ookal kan die laatste 10% missend welicht ook komen door de onverwachtse klap van het warme weer en nu weer koude wind vooral hier.



Gatverredamme dit verhaal. Maar wel goed om gelezen te hebben, mocht ik tijdens een reis het idee hebben dat een restaurant niet al te hygiënisch is, dan zal ik glazen en elk ander afwasbaar/herbruikbaar bestek ontwijken. We gaan gigantisch offtopic, maar dit doet me ook denken aan mijn eigen vakantie in Egypte, inmiddels ook alweer zo'n 10 jaar geleden denk ik. Hoe dan ook, het werd zwaar afgeraden door zowel de reisbureau's, als de locals, als de reisgids op locatie om ook maar iets dierlijks te eten. Dat is dus ook inclusief eieren, melk etc. Behalve dat houdbaarheidsdata daar niet zo nauw worden genomen, zijn er ook veel bacteriën die wij niet kennen. Dus als je dan iets wilt, neem iets waarin het dierlijke zeer ver in verwerkt is. Pasta was redelijk safe bijvoorbeeld, omdat het dan wel ei had, maar nog een keer gekookt was. Hoe dan ook, om safe te zijn werd het aangeraden om zo goed als vegan daar op vakantie te eten. Nou, je raad het al. Dag 1, één van de reisgenoten insist op 'ik moet altijd een eitje bij het ontbijt en m'n koffie met een flinke scheut melk drinken, ik maak me geen zorgen!'. Vervolgens heeft hij de halve reis ziek op bed gelegen en namen we om en om beurten om hem voorzichtig wat soep en ander eten bij hem als 'roomservice' te brengen. Zal ik nooit meer vergeten. Luister altijd naar reisadviezen, zeker als je in landen met zeer andere culturen dan die van jezelf gaat...



Je zal het te laat lezen waarschijnlijk, maar ik wens je veel plezier op vakantie! En hoop niet dat als je terug bent dat ik weer een soortgelijk verhaal lees over iets dat je daar overkomen is...



Ook zon-moeten-vermijden-door-medicijnen-hier. Ookal vindt ik hoge temperaturen niet erg, vond het best lekker afgelopen week, mag die felle zon wel even wegwezen. Was er afgelopen vrijdag een gezellige borrel met werk gepland...midden op tuinbankjes in een grasveld met nergens ook maar een beetje schaduw. Ik kom echt zwaar in de problemen als ik ook maar een klein beetje te lang in de zon zit, dus heb al preventief maar gedag gezegd en naar huis gegaan toen ik de set-up voor de borrel zag.

Las trouwens ook net de verhalen in dit topic over iedereen met slaapproblemen, wat naar! Hopelijk helpen de adviezen ook voor je, Kogenta!