Yep, dat is precies wat het betekent. Ik heb berichten uit 2008 in mijn uitvak staan die dus nooit door iemand zijn gelezen. Eigenlijk moet ik die maar eens verwijderen...

De Nederlandse versie heeft tenminste een logisch minimumgewicht. Volgens de berekening op de Vlaamse Rode Kruis site mag je geen bloed geven als je 1,50m en 50kg bent (= gezond gewicht), maar wel als je 2m en 50kg bent (= levensbedreigend ondervoed)... begrijpe wie kan.

Niet dat hier alles zo logisch is. Bijvoorbeeld: een oproep is twee weken geldig en ze adviseren vrouwen om hun bezoek buiten de menstruatie te plannen. Oké, is soms lastig, maar niet onmogelijk. Maar stel dat je dan alsnog op een Hb van 7.7 komt (in plaats van de minimum 7.8), dan is het: "Goh, ben je toevallig net ongesteld geweest? Kan gebeuren. Je Hb is nu te laag, dus tot over drie maanden!" Want het is niet alsof dat maandelijkse ding maandelijks is ofzo...

een project hebben met meerdere mensen en iemand upload zijn deel 15 minuten voor deadline terwijl jij diegen bent die alles bij elkaar moet proppen, geweldig..

Bedankt voor jullie antwoorden!

Ik wil even klagen over de steeds hogere prijzen voor anime uitgaven van sommige uitgevers. Zie de laatste tijd steeds vaker dat voor 13 afleveringen maar liefst 90 euro moet worden neergeteld en soms zelfs 125 euro. Uiteraard moet er geld worden verdiend aan de verkoop maar in vergelijking kost een normale TV-serie van 22 afleveringen op Blu-ray 45 euro, dat is de helft minder. Voor Gatchaman II betaal je ook 80 euro, maar dat zijn dan wel 52 afleveringen!!!

Een hobby mag natuurlijk geld kosten, maar zo wordt het kopen van anime een hele dure liefhebberij. Je wordt er ook kritischer door dat wel.

Dat zijn wel ineens prijzen die ook voor de Duitse markt gelden, naar. Mag je hopen dat er niet een lollige Amerikaanse "commentary track" bij zit. :/ Maar de licenties opkopen voor anime is ook vrij duur. Is dat ook niet afhankelijk van de (recentheid van) serie en de distributeur? Voor welke serie was dat? Kan zijn dat er later een SAVE versie uitkomt op bv. Archonia.

Bah, ineens flink extra geld bijlappen bij de apotheek omdat zorgverzekeraar de prijzen heeft verhoogd voor één bepaald soort medicijnen. Ik ga in mei maar eens met mijn cardioloog overleggen of ik dat medicijn ook weg kan laten door gewoon meer gezond te eten...

Gisteren met de trein vanuit Takayama naar Furukawa gegaan, en met een ambulance weer terug.

Leuk van die pittoreske bergstadjes met van die diepe goten langs de straten, maar in de drukte heb ik er dus eentje over het hoofd gezien. Leek eerst gewoon een schaafwond dus ik liep gewoon stug door, maar het bleek toch wel stevig te bloeden. Eerst EHBO erbij, en even later een ambulance. En in het ziekenhuis is de boel gehecht.

Dat ontregelt de boel wel aardig, want lopen gaat an sich wel prima, maar vanuit stilstand zijn de eerste paar stappen toch even minder prettig. En dan had ik overmorgen eigenlijk naar Shanghai zullen vliegen om een klein weekje later via Macau weer in Japan terug te keren, dat zag ik nu toch echt even niet zitten en dus gecanceld. Toch maar even kalm aan doen, gelukkig is Takayama daar wel een goede bestemming voor. Zes dagen extra in Japan, maar voor het eerst zie ik dat als een straf....

O ja, nog het ergste: door die wond deze reis ook geen onsen meer voor mij

@EveningBird
Sentai Filmworks, maar ook Funimation. Het zijn ook niet de luxere uitgaven altijd, die zijn nog duurder. Zie nu op Archonia prijzen van 149 euro voor een premium uitgave, uiteraard betaal je wel meer voor extraatjes, maar dit vind ik je reinste afzetterij.

Ik ga wel voor de reguliere uitgave, die toch ook al 70 euro kost op Blu-ray dan, DVD is een tientje goedkoper

Ook nog even een rant over de hoesjes waarin ze audiohoorspelen uitbrengen. Ze gebruikten voorheen altijd zogenaamde binders, rubberen hoesjes (groot formaat) die je kan openklappen met daarin CD-sleeves bevestigd aan de rug waarin je de CD's doet. Gingen eigenlijk nooit kapot tijdens verzending, maar als ze wel een keer kapot gingen dan had je een probleem want zie maar eens dat je die dingen ergens vind. Verschillende landen, gebruiken ook verschillende formaten blijkbaar, dus past het artwork van een Amerikaanse uitgever niet in een UK binder en vice versa

Sinds een paar jaar gebruiken ze ook extra dikke hoesjes waarin 10 CD's passen, maar die zijn van een belabberde kwaliteit en derhalve gaan ze tijdens transport vaker wel dan niet stuk. Gelukkig kan ik ze zelf vervangen met mijn reserve exemplaren. Heb een winkel gevonden in Engeland die ze verkoopt. En ook niet al te duur. Je hebt hoesjes met 4 CD's (lijken op een DVD hoesje), 5 CD's en 6 CD's (dat zijn oblong formaat binders) en 8 en 9 CD's (dikkere hoesjes dan een normaal DVD hoesje voor 8 schijfjes, dus heel lastig te vervangen) en dan nog die met 10 CD's (dat zijn hele dikke hoesjes, maar gelukkig heb ik die gevonden dus). Maar nu gaat de laatste tijd ook de artwork kapot dus zit ik met een mooi hoesje maar zonder artwork. Het komt door het ruige gegooi door medewerkers van de sorteerdienst is mij verteld door PostNL. Niets aan te doen.

Het gezwel in mijn vaders blaas blijkt agressief te zijn, kanker dus. Waarschijnlijk heeft het zich nog niet uitgezaaid, maar dit betekent waarschijnlijk een stoma, zijn pensioen, minder mobiliteit en gemak en meer ziekenhuis bezoekjes. We hadden gehoopt op beter nieuws

Ik zit zelf meer in het 'hogere' stuk van een gezond gewicht. En daarbij wordt ik zelfs door veel mensen 'dun' genoemd. Ik heb ook een tussenfase gehad waarin ik 'chubby' was en daarbij kreeg ik zelfs opmerkingen over vetrolletjes en dat sommige strakke shirts me niet mooi zouden staan. People will always complain. ^^'' Ookal heb ik in mijn 'chubby' periode minder backlash gehad dan toen ik 'dik' of 'dun' was. :/

Ik heb het idee dat Nederland veel 'chubby' mensen heeft, dus dat dat de groep is die het minste lastig wordt gevallen. ^^''



Wat gigantisch balen, zeg! Het meest irritante wat je kan overkomen tijdens een vakantie is een onverwachtse verwonding. Beterschap!

Het gaat slecht met mijn konijn. Nu is dat niet zo'n verrassing, Senka is ondertussen bij tien jaar oud, maar ze heeft in korte tijd genoeg vage symptomen ontwikkeld om een aflevering van House mee te vullen. Alleen, Sen is een konijn en de diergeneeskunde is in dat opzicht niet erg ver ontwikkeld, dus we moeten het doen met een gok op longontsteking. Ze zou binnen een week zichtbaar beter moeten worden, en anders...

Oké, dit zijn alle mogelijkheden:
a) Het is longontsteking, Sen reageert goed op de medicijnen, en herstelt.
b) Het is longontsteking, maar de eigenlijke oorzaak (bijvoorbeeld longkanker) is niet meer aan te pakken. BAD END.
c) Het is geen longontsteking, Sen herstelt niet en ik moet haar in laten slapen. BAD END.
d) Het is geen longontsteking en ik vind haar binnenkort 's ochtends door in het hok. BAD END.
e) Het is geen longontsteking, maar Sen doet waar ze het beste in is (meer levens hebben dan personages in slechte Gundamseries) en herstelt.

Het is C geworden. Gister ging het opeens steeds slechter en ik ben vanmiddag naar de dierenarts geweest. Op rationeel vlak besef ik ook wel dat 9,5 heel oud is voor een konijn en dat ze vroeger of later ergens aan moest sterven, maar emotioneel... Ze is acht jaar lang mijn huisdier geweest en het is heel vreemd om nu alleen Bun te hebben. Die nu overigens ook begint te beseffen dat er iets anders is. Dat is misschien nog wel het sneust. Die twee waren zo hecht...

Dat vind ik zo triest, maar de levenskwaliteit van de dier is natuurlijk de allerbelangrijkste ding, dus goed dat je de moeilijke beslissing kon maken. Sterkte!

@Tamara, heel veel sterkte gewenst. Zeker na zoveel jaar komt zo'n verlies toch wel even aan.


Op zich is het met een aangepaste route allemaal redelijk goed gekomen, en is het alles bij elkaar toch nog een prachtige reis vol hoogtepunten geworden. Achteraf ook geen spijt dat ik dat uitstapje naar Shanghai en Macau afgeblazen heb, dat was in die situatie gewoon echt even niet verstandig geweest. En ook na 6 dagen Takayama volop hoogtepunten, zoals een baseball-wedstrijd van de Hanshin Tigers in Koshien Stadium, de UTAGE Food Show, en in de laatste week een reeks van 4 geweldige matsuri.

En dan afgelopen zaterdagmiddag als ik dan toch in Fuchu (een westelijke buitenwijk van Tokyo) ben, dan ook maar eens naar de paardenrennen gaan. Alleen daar opnieuw een vervelende valpartij: op de trap van de tribune m'n evenwicht verloren, waarbij m'n linkerenkel een heel eind is dubbelgeklapt en ik min of meer head first een flink aantal treden lager belandde. Weliswaar geen ambulance en ziekenhuis dit keer, maar dit betekende desondanks wel een ietwat voortijdig en vooral pijnlijk einde van de vakantie. Op de een of andere manier ben ik er toch nog op eigen kracht in geslaagd de halve wereldreis door Tokyo van Fuchu naar Nippori te maken, en dan gisteren terug naar huis gevlogen om vandaag gewoon weer naar kantoor te gaan, maar het zal nog wel een paar dagen duren voordat ik weer lekker kan lopen....