Jammer genoeg zijn er geen sportclubs waar we de bankwarmers van kunnen lenen om toch aan een complete groep te komen.



(Ik denk dat de volgende keer in elk geval weer iets met plaatjes moeten kiezen.)



Zou dat niet te maken hebben met de manier waarop het is geschreven? Keiji beschrijft zichzelf en zijn acties na een tijdje heel actieheldachtig, tot op het schaamteloze af, eigenlijk. Het uitgeklede Engels dat de troepen spreken, heeft zo te zien geen 'humility' op de woordenlijsten staan ^_^'

Ik heb de manga gelezen. Die was best sterk, maar ik weet natuurlijk niet wat er allemaal veranderd is aangezien ik de boeken niet ken.

Ik kan wel zeggen dat het POV halverwege wisselt. Het eerste deel zien we vanuit het standpunt van de jongen, tot op het moment dat hij en het meisje ontdekken dat ze lotgenoten zijn. Dan gaan we een beetje terug in de tijd en zien we de laatste paar cycli voor de ontmoeting opnieuw door de ogen van het meisje. De sfeerschepping is hier heel sterk... Even kijken wat ik nog allemaal in mijn review geschreven heb:

An original idea, and a rather impressive execution. A boy is caught in a time loop and forced to relive his last days time after time again. He quickly decides that he needs to get stronger in order to change his fate, but there is more to the story than that. The first part gives us an excellent look in the boy's head, while the mystery is resolved bit by bit. Pretty dark, but also very gripping.

In the second part we follow the girl. We don't get into her head as deep as we did with the boy, but it's still very easy to feel for her. Meanwhile, the story keeps building up to its heartbreaking conclusion... The story feels complete and well worked-out, despite its short length. If you're looking for a strong short series, this one's worth a try.

Aanrader dus. En aan jullie beschrijvingen te horen denk ik ook wel dat het een goede adaptatie is.

Helaas kan ik niet volledig bijdragen over dit onderwerp en moet ik afgaan op mijn ervaring met Edge of Tomorrow. En dat te bedenken dat ik degene was die deze serie had aangeraden.

Vonden jullie in de manga / light novel ook wat terug van de humor of wordt het recht-toe-recht-aan gepresenteerd? Ik vond de film op een aantal punten zeer grappig. Zo is er een scene waarin William Cage (Keiji dus) probeert te ontsnappen van de legerbasis waar hij is gestationeerd, maar telkens wordt overreden door een vrachtwagen waardoor de cyclus weer opnieuw begint. Of de talloze trainingssessies waarin Rita Cage telkens maar weer moet neerschieten omdat hij te gewond is om verder te trainen.

^ Geen idee over de light novel, maar in de manga valt er van humor geen spoor te bekennen. Het wordt volledig serious gebracht, de enige lichtere momenten zijn die waarin Keiji en Rita elkaar beter leren kennen. Maar dat is schattig, niet grappig.

Het boek heeft wel wat grappige momenten, zoals de umeboshi-eetwedstrijd en wat van de acties/opmerkingen van de soldaten buiten de gevechten om. Keiji geeft soms best wel... kleurrijke omschrijvingen. O, en Shasta is best wel een typetje.

Dit is ook zo in het boek. Het boek bestaat uit vier hoofdstukken, en het derde hoofdstuk gaat over de Full Metal Bitch. Van je beschrijving lijkt het inderdaad een getrouwe adaptatie.


Ach, zoals ik al in de eerste post heb aangegeven, maakt het eigenlijk helemaal niet uit welke versie iedereen heeft gelezen/gezien. Het is juist leuk als verschillende mensen vanuit verschillende 'achtergronden' schrijven, zodat we een beetje een idee krijgen van hoe elk medium is ontvangen. Reviews van de film zouden ook erg welkom zijn.

Het boek was meer cynisch-want-we-zitten-in-een-leger-grapppig dan hahahaha-grappig, maar het was niet alleen wanhoop, gelukkig.

Intussen is deze ook al 'in principe' afgelopen, al is natuurlijk iedereen nog welkom om wat over welke versie dan ook te schrijven! Suggesties voor een volgende BMC sessie (manga/boek/whatever) kunnen gepost worden in het BMC topic.

Sorry voor het late bijvoegen! Ik liep achter met het boek uitlezen, maar ben er eindelijk!

Het boek las lekker weg, maar raasde wel hard door het plot heen. Niet dat ik het erg vond, maar nadat ik het boek uit had zat ik wel van "poe hè, voelt niet alsof ik een <200 pagina boek gelezen heb." xD

Volgensmij ben ik dan ook de enige op dit moment die de film + het boek samen heeft gedaan? Ik vind het ook dan erg leuk om beide te vergelijken. De film is in principe in grote lijnen het boek, maar slaat veel kleine dingetjes over die het verhaal veel logischer maken. Als je een actiefilm wilt zien met een klein beetje dieper plot dan de gemiddelde die tegenwoordig uitkomt, raad ik hem wel aan. Wat ik ook leuk vond is dat ze ook de veramerikaanste naam van Keiji in de film gebruiken, "Cage". In ieder geval is de film best wel respectvol naar het boek (wat je niet van elke verfilming kan zeggen), ookal is het plot veel logischer als je het boek eerder gelezen heb (ik heb zelf de film gezien, boek gelezen en wil nu binnenkort de film weer zien voor navergelijking). En @ Ash ketchum: Ja, er is een trainingmontage, uiteraard. xD Vooral dat hij zonder de balancer zijn Jacket master moet maken en Rita is heel hard tegen hem in de training. @ Tamara: Shasta zit niet in de film, helaas! Of er moet een kleine cameo zijn geweest die ik niet door heb gehad destijds. De film duwt inderdaad de oorzaak redelijk snel in je gezicht en Rita wordt al heel snel een ally van Keiji/Cage.

In het begin heb je de eerste paar loops heel uitgebreid, dan een "gat" en dan de laatste paar weer uitgebreid. Wel vond ik het erg interessant om veel meer background over Rita te krijgen dan de film deed, dus dat vond ik wel fijn dat het boek dat zo uitgebreid deed voor het lage paginanummer dat besteed werd aan het verhaal.

Ik vond trouwens net als Tamara het stuk erg sterk als hij samenkomt met Rita. Vooral als de laatste loop komt en ze worden aangevallen in de Sky Lounge. Na een verharde veteraan te zijn die alles weet wat hij kan verwachten, slaat ineens de paniek toe bij zo'n andere wending van zijn anders zo voorspelbare loop.

Ikzelf heb me erg vermaakt met het boek, ondanks dat het zo kort was. Maar misschien zat de kracht ook wel er in omdat het juist zo kort was. Er was geen woord teveel "verspilt" naar mijn idee.

Ik vind het trouwens jammer dat de discussie zo weinig aanloop heeft, ik had dit boek ook voorgesteld met de hoop/het idee dat het redelijk onder de aandacht is gekomen door de film en de mangavertaling. Nu helpt het helaas ook niet dat ik geen tijd had tijdens het open zijn van de discussie zelf.



Ik had in het begin van het boek een beetje moeite om het serieus te nemen met alle omschrijvingen van wat Keiji overkwam toen hij in de Jacket zat. :') Gelukkig ging het boek daarna niet meer zo extreem in dat soort omschrijvingen.

Dit is inderdaad best leuk gevonden. Ben niet altijd een fan van wijzingen (in welke taal dan ook), maar dit is een leuke vondst, wat gewoon leuk is voor de mensen die het origineel wel kennen.


:D


Ik neem dus aan dat de flashback in de film een stuk minder uitgebreid is? Op zich wel logisch voor een film (omdat dat toch minder een 'hoofdstukken' indeling heeft), maar inderdaad wel jammer dan.


Kan ook door de timing komen. Ik moet zelf ook zeggen dat ik iets meer animo had verwacht, maar goed, zo lang de mensen die wel meedoen maar pret hebben :) Wat dat betreft moet ik zeggen dat ik dit boek waarschijnlijk niet had gelezen zonder de BMC. Dan was het gewoon een van de vele 'oh ja, dat is die ene...' titels voor mij gelezen. En ik heb me best vermaakt met het boek, dus daar werkt de BMC nog wel goed ;)


Was ook zo in het Japans overigens, waar hij maar in het Engels blijft schelden (terwijl de rest gewoon Japans is).

De film heeft veel "verwestering" om het voor een algemeen publiek populair te maken, maar er zitten aardig wat leuke verwijzingen in. Zo is het ook zo als Cage voor het eerst in de Jacket gaat, dat de default-taal op Japans staat en hij niet veel snapt van alle opties die in beeld komen. Ik kan online niet veel vinden over of het productieteam van de film fan was van het boek, maar het lijkt me dat in ieder geval de schrijver en/of regisseur er toch wat leuke knikjes aan wilde vertonen die ook niet storend zijn voor de mensen die niets van het bronmateriaal weten. Ik zou zeggen: Kijk 'm een keertje! Iets wat ik wel zelf opvallend vond was dat ik me de Jackets heel anders voorstelde qua looks toen ik het book las, dan dat ze in de film worden vertoond.



Ik moet de film nog een keer overzien, maar eigenlijk herinner ik me helemaal geen background van Rita daar in...dus of het was heel kort of het was er niet (of het heeft geen indruk op me gemaakt ).



Voor mij was de club een motivatie om het boek extra snel op te pakken, aangezien ik ook boeken in mijn kast heb staan die jaren ongelezen zijn en met deze ben ik voor mijn doen heel erg snel gestart. xD Of ik nog vaker mee ga doen, wordt een moeilijke. Zo ja, dan waarschijnlijk met boeken die ik al eerder gelezen heb of ik voeg me later aan de discussie toe. Ik heb het vaak gewoon te druk om een boek in een bepaald tijdframe uit te hebben (en lezen forceren is ook niet leuk). Ik hoop/verwacht wel die Baccano! vertaalde light novels snel te gaan lezen, want daar kijk ik heel erg naar uit.



Is dat misschien niet een beetje te herleiden naar het feit dat er ook zoveel Amerikanen dicht bij hun basis zitten en ze daar veel mee samenwerken? Dat ze die woorden oppikken?