zojuist Aniway 41 (sept 2015) door gelezen...

Waarna een klein gedeelte van het intro uit het offtopic (pag. 5) geschreven door Tamara van Staalduinen me even bij bleef.

Namelijk het stukje in de eerste alinea waarin een bepaalde vermelding door haar word gedaan.
het stuk beschrijft dat Tamara al aardig tegen de dertig loopt. En dat tijdens de verschillende conventie bezoeken in diverse verschillende opzichten zichzelf op sommige gebieden af en toe toch gevoelsmatig te oud vind om het maar even zo simpel mogelijk uit te leggen.

Komt me ergens een beetje bekend voor moet ik zeggen.

Ik ben als 32 jarige gamer, manga lezer, anime kijker en conventie bezoeker ook niet meer de jongste onder het groeiende publiek van deze generatie... het geen wat ik ook zo nu en dan weleens te horen heb gekregen afgelopen tijd tijdens de diverse conventies die ik heb bezocht. Er zijn er zelfs bij die durven te beweren dat ik wel te oud ben voor die shit en daarin niks te zoeken heb.

Ik voel me daar overgins nooit in beledigd en trek me daar swieso al helemaal niks van aan.

Want ja, de hobbies van de huidige fans van nu zijn veelal toch echter wel te danken aan de fans van toen.
Een tijd waarin niet zomaar alles (legaal of niet) effe van het internet werd geplukt of gestreamed.
Want zonder die (nog vaak schare) fans van toen had de vele Japanse media zoals de Anime en Manga scene om maar een voorbeeld te noemen het hier echt niet overleefd!

Maar goed, al met al zette me de intro door Tamara me aan deze vraag....

Is een mens ooit te oud voor Manga, Anime of conventies???
Ik geloof daar echter helemaal niks van.
Ik bezoek ook wat jaartjes vele strpbeurzen en daar lopen ook vele oudere strip fanaten rond die zich al 30 jaar, 40 jaar of soms zelfs veel langer met hun favorieten hobbie bezig houden en voor mij en natuurlijk vele andere een soort van doorgeef luik zijn wat hun ervaringen betrefd op dat gebied...
Oftewel Japanse media (in wat voor vorm dan ook) daar kleeft voor mij (lees: Mjn mening dus!!!) echter geen leeftijds grens aan.

Ik ben op op me zestiende in aanraking gekomen met Anime en Manga (Project A-Ko en Castle of Cagliostro) en nu zestien jaar later vermaak ik me er nog steeds erg goed mee.
En dat het door de buiten wereld of de mede conventie gangers leeftijds technisch gezien niet word begrepen kan me al helemaal gestolen worden.
Vooral in een wereld waarin bijna alles maar serieus, realistisch en zo snel mogelijk volwassen moet zijn of worden.

Oftewel voor diegene die het niet kunnen of nog steeds niet willen snappen laat de (in jullie ogende) oudjes gewoon lekker hun ding doen en bemoei je gewoon met je eigen zaken.

Mocht daar een andere mening of aanvulling voor het bovenstaande voor zijn laat het graag horen!

Ik ben 43 en vind het nog steeds leuk, krijg ook alleen maar positieve reacties de laatste tijd van leeftijdgenoten althans. Op mijn werk doet niemand er raar over tot nu toe. Iedereen heeft wel een soort hobby en laat mensen gewoon hun ding doen, vind ik.

Ik ga alleen niet meer in een anime T-shirt lopen op mijn werk, dat deed ik toen ik 33 was nog wel. Nu niet meer. Dat past niet bij mijn leeftijd vind ik. Loop liever in een overhemd tegenwoordig. Maar wel vanuit een eigen keus.

Ik ben niet niet heel erg oud eigenlijk, ik ben slechts 24, maar ik denk wel dat ik nu al durf te zeggen dat ik me nooit te oud voor mijn hobbies zal vinden. Iedereen moet een hobby hebben anders ga je kapot van de stress. Ik denk wel dat ik er op een andere manier mee om zal gaan als ik ouder ben. Ik neem aan dat ik dan wat minder naar conventions en andere events zal gaan, vanwege gebrek aan tijd en/of energie.

Wat ik wel merk op de conventions is dat er een groot deel van het publiek is dat veel jonger is dan ik en hetzelfde heb ik op sommige websites. Dan merk ik wel hoe anders de prioriteiten zijn van iemand die nog naar de middelbare school gaat. Ik heb bijvoorbeeld echt geen tijd en energie om een hele serie te gaan bingewatchen. Een heleboel series die jongere mensen kijken/lezen (en die ik vroeger ook heel tof vond) vind ik nu weer een beetje overdreven, maar het mooie aan manga/anime is dat er zoveel genres zijn, dus ik weet nog steeds wel dingen te vinden die me interesseren.

(Trouwens, het moet "Too old for this sh*t???" zijn. )

Jong of oud, wat maakt het uit toch? Als je je zelf goed voelt bij deze hobby dan is dat toch prima?
Ik ben 30 jaar en al heeel veel jaren een kijker van anime en lezer van manga, en dan nog de games, figures, doujinshi en wat niet.
Zolang ik mij er nog goed mee vermaak zal ik lekker zo doorgaan. Een voordeel van de wat "oudere" leeftijden is het uitgave patroon dat meestal wat groter is dan de schoolgaande mede-fans.

Mijn vrienden groep, die allemaal rond de 30 zitten, compleet met gezinnetjes en alles, zijn ook beste nerds wat gamen en comics betreft, dus nee, nooit te oud.

Ik voel mij niet te oud om anime te kijken en manga te lezen, ik voel mij daarentegen wel te oud om naar conventies te gaan, waar ik (42) toch ver boven het gemiddelde val qua leeftijd. Ik heb geen behoefte meer om tussen 15-jarige giebeltrutten/snotapen in cosplay rond te lopen.

Uit persoonlijke ervaring kan ik je vertellen dat er op de grotere conventies ook voldoende knarren lopen hoor.
En dat zijn echt niet alleen maar ouders van.

Te oud voor anime en manga? Nee, dat niet. Wel merk ik, nu ik inmiddels 28 ben, dat prioriteiten veranderen en de uitoefening van de hobby een andere invulling krijgt.

Ik heb bijvoorbeeld vorig jaar besloten te stoppen met cosplay en conventies. Niet omdat ik me er te oud voor voel, maar 'gewoon' omdat ik er niet zoveel voldoening meer uit haal en mijn geld liever uitgeef aan andere dingen. Ik denk dat ik er een beetje overheen ben gegroeid? Ik mis het ook eigenlijk helemaal niet, dus ik denk dat wat dat betreft ik wel een goede beslissing heb gemaakt. Als je me vijf jaar terug had verteld dat ik cosplay en conventies gedag zou zeggen had ik op zijn minst erg sceptisch geweest, want daar kon ik me toen echt níets bij voorstellen. Grappig hoe dat toch kan veranderen. Dat wil niet zeggen dat ik nóóit meer in mijn leven een conventie zou bezoeken (misschien lijkt het mij over een jaar of vijf wel weer leuk), maar voorlopig heb ik er eigenlijk niet zoveel behoefte meer aan.

Ook ben ik een stuk kieskeuriger geworden wat betreft anime/manga; ik hoef niet zo nodig allerlei lopende/populaire series te kijken. Dan heeft dit ook gewoon te maken met het hebben van minder tijd. Ik heb tegenwoordig een stuk minder vrije tijd dan vroeger, dus dan word je automatisch kieskeuriger met waaraan je dit besteed. Ik volg momenteel één anime serie (alhoewel ik nu ook weer een paar afleveringen achter loop...), één manga serie en...ik heb dan nog een lijstje dat ik nog wil kijken/lezen wanneer ik er aan toekom. Maar verder? Ik kijk een stuk minder dan dat ik vroeger deed, en een aantal series die me vroeger heel erg leuk hadden geleken laat ik nu links liggen. Maar het mooie aan anime en manga is, is dat er zoveel soorten series zijn dat er eigenlijk nog steeds titels zijn die me wél boeien.

Ook met figures en andere merchandise ben ik een stuk kieskeuriger geworden. Alleen de video games zijn voor een groot deel onveranderd gebleven, behalve het feit dat ik wat meer probeer uit te spelen en daar ook wat minder tijd voor heb dan vroeger.

Is het erg dat prioriteiten veranderen en de hobby een andere invulling krijgt? Is het een ramp dat ik kieskeuriger ben geworden? Nee, totaal niet. Het hoort er een beetje bij gezien het leven ook veranderd. Maar om te zeggen dat ik me er te oud voor voel? Absoluut niet. Ik ben sowieso van mening dat er niet echt een leeftijd aan hobby's kleeft, en deze hobby is daar geen uitzondering op.

Maar het zijn dikwijls wel ouders. Je ziet vaker en vaker kinderwagens XD

"To be concerned about being grown up, to admire the grown up because it is grown up, to blush at the suspicion of being childish; these things are the marks of childhood and adolescence. And in childhood and adolescence they are, in moderation, healthy symptoms. Young things ought to want to grow. But to carry on into middle life or even into early manhood this concern about being adult is a mark of really arrested development. When I was ten, I read fairy tales in secret and would have been ashamed if I had been found doing so. Now that I am fifty I read them openly. When I became a man I put away childish things, including the fear of childishness and the desire to be very grown up."
- C. S. Lewis

Point very much taken!
Dat zeggende, het is in ieder geval op de grotere conventies ook voor oudere anime fans echt niet heel moeilijk aan te haken bij fans in een voor hen comfortabelere leeftijdscategorie.

Bijna letterlijk. Ik merk dat ik met o.a. mijn haakworkshops ook een ouder segment aanspreek. Kwestie van op de juiste plekken kijken :)

Maar oudere fans of conventie bezoekers met kids kunnen ook erg creatief zijn.
Voorbeeld is een kerel die ik tegen kwam op afgelopen Animecon.
Hij was verkleed als Master Roshi en zijn kind liep erbij als Son-Goku... zag er echt geniaal uit

Zo ben ik hier en daar wel meerdere 25 a 30-plus ouders tegen gekomen die dit op deze wijze doen... Dus het zijn niet altijd maar kinderwagens

Neem het niet te letterlijk. Een aantal kinderen zijn natuurlijk al ouder, maar er lijkt een kleine babyboom gaande te zijn onder de prominentere 'oudjes' :)

Ik wordt nooit te oud om een goed verhaal te kunnen waarderen. Of dat verhaal getekend of gefilmd is verandert daar niks aan.

Mooie uitspraak.... Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn