(excuseer, de helft van deze post kon gezien worden als offensief en was gepost toen ik niet nuchter was. bij deze een delete-edit.)

Nu ben ik benieuwd naar wat hier stond

Ging het misschien over "als 30-er hoor je niet meer naar een cosplay-meeting te gaan"?

Nee, meer in de richting van dat Japangekke pubertjes irritant kunnen zijn. Gewoon, dingen die ook gezegd worden door mensen die niet dronken zijn.

Ik ben 16 en iedereen in mijn omgeving weet zo wel een beetje dat ik manga gek ben , ik praat wel vaker met vriendinnen op school over die het ook leuk vinden en mijn vriendje vind het ook wel leuk en nog andere vriendinnen die ik heb, op de een of andere manier krijg ik alleen vrienden die het ook leuk vindenXD maar de mensen in mijn omgeving boeit t niks ik bedoel maar ik ben fan van de kleine zeemeermin en iedereen weet t en toch kan t niemand iets schelen en als het iemand iets scheeld negeer k ze gewoon

Is niet zo vreemd hoor. Daar is de term 'weeaboo' voor uitgevonden.

Ik ben 24 en ik kijk niet zoveel meer als vroeger maar ik neem nog wel de tijd om de leuke series te kijken.

En ja, dat is waar het woord vandaan komt. Met dank aan Moot en 4Chan die dr mee aan de haal gingen

Ben 17, kijk geregeld naar anime, maar ik schaam me er toch een beetje voor.

Ik kijk er vooral naar als mijn ouders weg zijn. Bovendien bekijk ik het vooral op mijn pc, want als ik het op mijn tv kijk, en mijn ouders komen binnen, vind ik dat altijd wat vervelend. Als ik ze dan toch op mijn pc zie, en mijn ouders komen erbij, dan klik ik het altijd weg, dus ik zorg ervoor dat ik altijd nog een andere pagina heb openstaan. Manga vinden ze minder vreemd, maar dat komt omdat ze literatuur als heel educatief beschouwen. Nu ja, in feite weet ik niet goed wat ze erover denken, maar iemand van 17 die tekenfilms kijkt, zullen de meeste ouders niet als normaal beschouwen.
In mijn klas heb ik een vriendin die daar ook mee bezig is, maar die is daar veel opener over. We gaan samen naar Facts, en als iemand vraagt wat dat is, vermeld zij alles, terwijl ik het hou bij star wars en games, omdat dat meer 'aanvaardbaar' is. Zij neemt ook manga's mee naar school, iets wat ik nooit zou durven. Zij trekt zich er niets van aan, dat vlak zou ik toch graag zoals haar zijn.

@Chamachaman: Als je je hobby liever voor jezelf houdt, laat het dan gewoon zo.

Ik had in het begin ook dat ''schaamtegevoel'', al hoeft niet Jan en alleman te weten dat ik anime oftewel in hun ogen ''Japanse tekenfilms'' kijk. Sterker nog, zelfs de mensen op mijn bijbaantje bij de super of de hema heb ik het nooit verteld. Of het ging in de richting van ''Die Japanse tekens/schrift'', ''Japanse televisie'' en ''boeken'' als ze vroegen waarom ik nou Japans ging studeren.

Jan met de pet begrijpt het toch niet en het is maar ''mendoukusai'' oftewel vervelend om het ze helemaal uit te gaan leggen. Dat is niet dat ik dat niet accepteer, zij hebben nou eenmaal andere hobbies en anime/manga interesseert ze waarschijnlijk geen bal. Wie ben ik dan om me er nog eens extra over uit te laten? Door mijn vriendinnen ben ik juist wel op anime en manga gekomen, maar dat was toen we al een tijdje vrienden waren.

Ik ben opzich best open als het op contacten maken aankomt, alleen tegen mensen die als vrienden beschouw ben ik meer open over hobby's, muzieksmaak etc. Bij kennissen/mensen die ik pas ken hou ik het meer algemeen en in het midden. Als ik die persoon beter leer kennen, dan laat ik me er pas over uit.

Al studeer ik Japans, is dat natuurlijk een ander verhaal. Mensen binnen de opleiding is een bepaald type mens, maar als ik buiten die ''bubbel'' kom, vind ik dat je je maar zo ''normaal'' mogelijk moet gedragen; laat je over je hobby's uit als het je gevraagd wordt en kijk eerst even goed voordat je eruit flapt hoe geweldig Anime XXXX is tegen Jan met de Pet
Ik let dan iets meer op voordat ik me uitlaat over dit soort dingen. Ik denk niet dat ik de algemene opinie kan veranderen door te roepen hoeveel ik wel niet van ''Japanse tekenfilms en strips'' hou. En de algemene opinie veranderen interesseert me sowieso niet, ieder zijn hobby, ieder zijn ding. Maar dat is mijn mening.

Al zou ik misschien ook iets meer open willen zijn, op deze manier heb ik mijn vrede.

@chacamacaman wat je kunt doen is je ouders vragen of ze een serie of film meekijken.
Ghibli films zijn een er goed voorbeeld (maar komt misschien kinderlijk over).

Series als "Hataraki man" en "Hachimitsu to Clover" zijn heel erg gericht op een adolescent/volwassen publiek. Ze krijgen vast een beter beeld als je die laat zien.

Niks moet natuurlijk, maar als het je echt dwars zit moet je er iets aan doen.

@chacamacaman: Hoezo niet normaal? Ik maak ze zelfs! XD(is animatie studente).

Mijn pa heeft het niet zo op die hele wereld(ook niet op cosplayers, zat ie in de auto vanaf Chibicon om te lachen. Wat ik beledigend vind voor mijn vrienden die cosplayen en ik die ook wel keer wil cosplayen). Maar mijn ma maakt het persoonlijk niet uit. Ze zegt: ze doet niks, drinkt niet, gebruikt niet etc. gaat niet eens uit in het weekend dus laat haar eens wat doen wat zij leuk vind. Ze doet er toch niemand kwaad mee?

Ik had niet echt een schaamtegevoel vroeger, alleen had ik niemand om het mee te delen(mijn interesses). Toen leerde ik op middelbaar iemand kennen die ook into anime was en daarna nog 1(werd in laatste paar jaar klasgenote van me en zit nu op dezelfde school, alleen andere klas). Het is maar hoe je er voor open bent. Ik was gewoon eerlijk, ik hou van anime en manga. Maar ik houd ook van normale cartoons zoals Disney etc. en ik hou ook gewoon van westerse films, boeken en muziek. Dus eigenlijk is het maar een deel van mij en niet mijn hele leven.

@Yuuji: mijn ma heeft Ghibli ook wel eens gezien(mijn broertje trouwens ook). Ze vonden ze volgens mij wel leuk Als mijn mams Utrecht ingaat en iets tegenkomt aan anime wat haar aanspreekt, neemt ze het mee. Ze nam laatst ook Ghost in Shell 2 film mee. Helaas nog niet gekeken, eerst de 1e film kijken.

Ah, moeders
Ik ken niemand die Ghibli niet leuk vind

Ghost in the Shell is _erg_ goed (top10 materiaal). Zou ik een keer serieus voor gaan zitten. De serie is ook erg goed.

ga jij nooit uit in het weekend? vind je dat niet spijtig?

lol, er zijn er wel meer die dat niet doen hoor.
ikzelf bijvoorbeeld.

ga alleen de deur uit voor m'n werk. just me, my pj's,my tv/computer,my anime dvd's and manga's ;D Is wel heerlijk na 6 dagen werken(5 dagen school, 1 dag werk).
Tuurlijk ga ik wel eens uit(naar bios enzo) maar zeker niet elk weekend. Hou ervan om meer op mezelf te zijn en lekker dagje te niksen

Voel me nog steeds niet te oud voor deze shit, alleen zijn er nu ander genres die ik leuk begin te vinden.

Ik kijk weinig anime, maar genoeg tekenfilms. Het is mijn hobby en ik maak er geen geheim van. Al mijn vrienden weten het, mijn familie weet het. Niemand maakt er een punt van. Waarom zouden ze? Het maakt mij ook niet uit of ik Felidae kijkt (een film zeker niet bedoeld voor kinderen) of iets van Star Street, Alfred Jodokus Kwak, Sterrebeertje Sebastiaan of Franklin.

Ik schaam me daar niet voor, het is een manier om films te maken en dat er een "kinderachtig" label aan hangt, nou ja. Uiteraard is het voor een deel nostalgie, maar iedereen snapt ook dat je er nu met andere ogen naar kijkt dan toen je een kind was. En genoeg mensen met dezelfde interesses. Ik stream geregeld wat shows en films en heb altijd een leuk publiek. Het lijkt me dat dit met anime nog minder speelt, genoeg wat toch een ouder publiek voor ogen heeft denk ik.