Ranpo Kitan: Game of Laplace

Zoals aangegeven, ben ik een groot Edogawa Rampo fan en ben ook betrokken geweest met een van zijn Engelstalige uitgaves, dus ik kon deze nieuwe detective serie natuurlijk niet laten liggen. Mijn eerste impressie is erg positief. Er is wijselijk niet ervoor gekozen om simpele adaptaties van Rampo's werk te maken, maar voor originele verhalen slechts lichtjes geinspireerd door Rampo (de eerste aflevering leent zijn titel van het horrorverhaal "De Menselijke Stoel", maar dat verhaal is echt compleet anders). En hoewel ik in eerste instantie niet echt fan was van de art-design, moet ik toegeven dat de tegenstelling met Rampo-esque dialogen en gedachtegangen best goed werkt. Hoofdrolspeler Kobayashi leent veel van Rampo's lichtjes gestoorde moordenaars (als mensen zich vervelen in Rampo's verhalen, dan leidt dat meestal tot iets slechts) en lijkt qua karakter nog nauwelijks op de Kobayashi uit de originele verhalen, maar het zorgt voor de typische Rampo sfeer. Zelfs voor de doorgewinterde Rampo-fan lijkt deze serie iets leuks te bieden.

Inmiddels ook Gangsta gezien, vooralsnog lijkt het nagenoeg exact de manga te volgen, de hele sfeer sluit ook in geanimeerde vorm daar naadloos op aan. In geen enkel opzicht verrassend dus, maar de toon is gezet.

Miss Monochrome S2

Oh kijk, daar heb je Miss Monochrome weer. De shorts van de robot die faalt een idol te worden waren best amusant, twee jaar terug, en nu is er dus een vervolg met 8-minuten afleveringen. Wel, ik verwacht weinig van de rest van de shorts dit seizoen, dus deze kan ik best meepakken.

GATE

De serie begint met een 33-jarige otaku (geen tiener? Goh) die op weg is naar een groot doujinshi-evenement gebaseerd rondom zijn crappy free2play mobile game. Maar tijdens zijn reis opent er opeens een poort middenin Tokyo, waarna er vervolgens fantasie-Romeinen, samen met orcs en draken, de stad binnen komen denderen. Hoewel deze wereld hen verwart, is hun motivatie nog steeds simpel: plunderen die hap, en hak elke barbaar (aka normale inwoner) tot gort. De paniek breekt uiteraard gelijk uit, waarna onze hoofdpersoon (terwijl hij maar blijft zeiken dat zijn event gecanceld is; er gaan mensen dood dude) alles op alles stelt om de mensen te redden, inclusief de aanvallers de nek door te snijden. Wat blijkt namelijk; hij is een soldaat met verlof, dus zijn skills komen niet nergens vandaan. Uiteindelijk komt de rest van het leger opdagen, en, wel, Romeinen beginnen niet veel tegen tanks en aanvalshelikopters. Toch, de regering verwacht meer aanvallen, dus wordt besloten om de wereld achter de poort binnen te vallen met een leger en uit te vinden wat er nou eigenlijk aan de hand is hier.

Dus ja, dit klinkt als een soort Bad End voor Outbreak Company. En het was een opzet die me best goed te vermaken wist, in ieder geval. Het is weer eens wat anders dan een random tiener die in een portaal valt, en ze kunnen tal van interessante dingen met de setting doen. Ik stel nog wel wat vraagtekens bij sommige dingen (zoals het gedrag van de hoofdpersoon), maar vooralsnog heeft het genoeg mijn interesse getrokken dat ik het op het moment wel blijf kijken...

Classroom Crisis

...wat meer is dan ik kan zeggen voor deze serie. Deze anime speelt zich af in de toekomst, waar mensen net het zonnestelsel beginnen te terraformen en er tal van grote corporaties om de nieuwe rijkdommen strijden. Corporaties die hun eigen scholen hebben, waarvan de klas van de hoofdpersonen er een is. Een klas vol weirdo's (zoals ze zelf zeggen) die zich focust op het maken van experimentele voertuigen en dergelijke. Als hun nieuwe uitwisselingstudent echter wordt gegijzeld door een groep boze werknemers, gaan ze eropuit om hem te redden. Probleem is alleen, hij wil helemaal niet gered worden, en is er juist op uit om de klas weg te bezuinigen.

Ja, oeh, kijk maar uit, bezuinigingsdrama! Ugh...weet je, ik kan waarderen wat de serie probeert te doen (het heeft vast grote ideeën voor diens setting) maar moet het allemaal zo...saai? Het gebabbel van de meest personages kom me echt geen zier schelen, en ik zat halverwege de aflevering alweer op de klok te kijken. De uitwerking is gewoon niet zo boeiend, en er is niets aan de opzet van het plot zover waar ik ook maar enigzins enthousiast van wordt. Om eerlijk te zijn deed het me nog het meest denken aan iets als Mahouka - en dat is dus geen positieve vergelijking. Ik heb niet eens zin om dit een tweede aflevering te geven, meh.

En ook GATE gekeken, veel absurder dan dit wordt het niet. Ben dan ook best benieuwd welke kan het verder op gaat: dit wordt ofwel hilarisch, ofwel gewoon vreselijk slecht. Veel zal afhangen hoe de makers met onze protagonist om zullen gaan: als ze primair voor zijn otaku-kant gaan kan dit weleens goud zijn, als ze voor een meer serieuze heldenrol gaan dan zal de lol er vermoedelijk snel vanaf zijn.

Wakaba Girl

Oh, kijk eens aan. Een short over schattige meisjes die schattige dingen doen. Wat een nieuw concept! Enfin, bij dit soort series is er maar één vraag die beantwoord moet worden: is het grappig?

Nee.

Volgende serie.

Aoharu X Kikanjuu

Weer een jaar voorbij, weer een zomerserie die draait om survival games. Is dit een trend of wat? En waar de vorige twee respectievelijk een soap-opera en een botte komedie waren, is dit meer shoujo-achtig, draaiende om een jongensachtig meisje die in een club wordt getrokken met twee bishonens. Dit omdat ze vanwege een misverstand de host club van een van de twee overhoop heeft gelopen en hij het haar laat terugbetalen door samen tournamenten te winnen.

In sommige opzichten doet het dus denken aan iets als Ouran High School Host Club, alleen dan met meer actie en, wel, minus de humor en charme. Want zo grappig is deze serie namelijk niet, ook al tracht het dat wel te zijn, en de personages zijn ook niet al te boeiend. Blijft er dus weinig over voor mij om te kijken, want alhoewel het gevecht in de aflevering zelf best ok is, ga ik daar geen serie voor kijken. Zowel op humor,- en actiegebied verwacht ik dat dit seizoen me veel betere dingen kan voorschotelen dan dit. Tabee.

Gatchaman Crowds Insight

En Gatchaman Crowds is terug! Het eerste seizoen, twee jaar terug, was een erg vermakelijke actieserie. Een Gatchaman semi-reboot met het kleurenpalet van een dronken regenboog, die allerlei conventies van het superheldengenre het raam uitgooide en veel aspecten moderniseerde. Dit seizoen begint korte tijd na de vorige, als er een nieuwe vijand (een variant op de Crowds) de kop opsteekt, want de eerdere problemen zijn nog niet helemaal weg. Ook crasht er een UFO met een nieuwe alien op aarde en wordt een nieuwe Gatchaman gekozen die deel moet gaan uitmaken van het team.

Het grootste deel van deze aflevering (en de eerder uitgekomen) proloog is een introductierondje van de nieuwe elementen, het plot zal moeten wachten tot later. Toch, het smaak naar meer, dus deze krijgt sowieso al een gegarandeerde plek in mijn kijklijstje.

Rokka no Yuusha

Een fantasy-serie die zich afspeelt in een wereld die eens in de zoveel tijd wordt overspoeld door een grote demoon die alles vernietigd wat in zijn pad loopt. Om dat tegen te gaan worden telkens als de ontwaking van de demoon nabij is, door de goden helden gekozen die richting de bron van het kwaad reizen en het weer verzegelen. Onze hoofdpersoon is een wannabe held die daar graag onderdeel van wil uitmaken, dus banjert hij een tournament binnen, schiet hij de bewakers neer, schakelt hij de andere twee kampioenen neer en gaat dan ruzie zoeken met elk ander persoon die in zijn weg loopt. Hoe heroïsch. Hij eindigt in de bak, zijn verdiende loon, maar de prinses zelf is ook een vechter die denkt dat hij weleens de potentie kan hebben om gekozen te worden. Natuurlijk is dat ook zo (anders kregen we immers een gevangenisdrama) en dus helpt ze hem ontsnappen en gaan ze op weg.

Mja, ik weet het nog niet met deze serie. Fantasy ligt me altijd wel, en er zitten wat leuke elementen in de wereld, maar het plot zover lijkt redelijk voorspelbaar en de hoofdpersoon is een irritante flapdrol. Wellicht dat dat nog kan veranderen, en wie weet zijn de andere personages genoeg om de serie voor te kijken (à la Owari no Seraph), maar dit heeft echt drie aflevering nodig voor mijn laatste oordeel. We zullen zien.

Charlotte

In deze nieuwe serie van P.A. Works draait het om een jongen met superkrachten; in het specifiek eentje met de mogelijkheid het lichaam van anderen voor korte tijd over te nemen. Dit gebruikt hij om te cheaten bij toetsen, irritante mensen tegen elkaar op te zetten en meisjes te imponeren door zijn eigen ongelukken in scene te zetten. Kortom, onze hoofdpersoon is een hufter. Dat wordt echter flink afgestraft als andere bezitters van superkrachten hem opsporen en ontmaskeren, waarna ze hem dwingen naar een speciale school voor hun soort te gaan. Jammer voor hem.

Dit is eveneens een serie die me nog niet heeft overtuigd. Er zit wel enige potentie in het concept, maar veel elementen ervan (school voor speciale mensen, het feit dat ze hun krachten kunnen verliezen, een idol als onderdeel van de cast) zijn al vaker gedaan en het is de vraag of deze serie er wat leuks mee doet. Ook werkt het zusje van de hoofdpersoon me nu al op de zenuwen. P.A. Works staat sinds Glasslip ook niet meer garant voor succes, dus daar hoef ik ook geen vertrouwen in te putten. Drie-episode regel dus.

Shimoneta

Deze serie speelt zich af in een serie waar puriteinen de macht over hebben genomen en alles wat pervers wordt bestempeld compleet verbannen is. Als in, je krijgt een SWAT-team achter je aan als je een pornoblaadje inkijkt. In die wereld probeert onze hoofdpersoon het hoofd van de studentenraad te imponeren, omdat hij daar iets voor heeft, maar wordt jammergenoeg voor hem in de protestacties van een ander lid getrokken. Zij is namelijk een terrorist die zo obsceen mogelijk doet en op haar eigen manier het land wil bevrijden. En dus beginnen hun avonturen. Yay.

Weet je, ik heb normaal een voorkeur voor weirde shows, maar deze doet het niet voor me. Het is gewoon...dom. Ik bedoel, op papier klinkt de opzet nog redelijk (en er zijn ook echt mensen in het echt die zo'n politiestaat zouden toejuichen, gek genoeg) maar de uitvoering rammelt nogal. Het vraagt doorgaans te veel van je willing suspension of disbelief (een zooi 16-17 jarige die een blote dame zien en dan schreeuwen 'omg wat is dit gevoel"...serieus?), de 'grappen' komen doorgaans neer op 'hurdehur, ik zei een vies woord' en de het plot verwacht ik ook niets van. Het geschrifte labmeisje was nog enigszins amusant, maar de rest van de personages zal me worst wezen.

Als ik platvloerse humor wil zien, ga ik dus wel weer Seitokai Yakuindomo kijken, die dit veel beter deed. Deze wordt het dus niet.

Durarara!! X2 Ten

Het nieuwe seizoen van Durarara is er weer, yay? Ik had zo mijn bedenkingen bij de vorige sequel die we kregen, eerder dit jaar, aangezien het niet dezelfde kwaliteit en charme als de eerste serie wist te hebben. Het is dus te hopen dat deze het beter doet. En, wel, eerlijk is eerlijk, de eerste aflevering, die draait om Izaya, zit best goed in elkaar.

Volgen zal ik de serie sowieso wel, maar ik hoop dus dat ze het niveau van de eerste ep zullen aanhouden.

Wakako-Zake

Een short over een meisje dat een beetje snobberig gaat doen over haar eten. Ja, doei.

Ushio to Tora

Een adaptatie van een oude shonen-serie die draait om een jonge gozer (een priesterszoon) die op een dag een demoon vind die opgesloten zit onder zijn huis. Het beest zit vastgenageld aan de muur door een legendarische speer, en aangezien hij luidkeels duidelijk maakt dat hij de hoofdpersoon zal verorberen als hij de speer eruit haalt, kiest hij eieren voor zijn geld en laat hij de demoon lekker zitten. Dan blijkt echter dat de demonische energie uit de kelder nu over het dorp uitspoelt, dus grijpt hij de speer (die hem superkrachten geeft) en dwingt hij de demoon voor hem te werken. Samen gaan ze dus eropuit om allerlei gespuis te killen.

In feite is het dus een soort Fox-Kids versie van Hellsing. En voor wat het is, is het nog best goed. De serie kent een goede vaart, de personages zijn nog aardig (vooral de demoon is vermakelijk), de old-school stijl is nog best leuk en de actie is nog best goed. Desondanks is het niet het soort serie dat ik elke week ga kijken, want het zal wel op typisch formulewerk (monster-van-de-week) uitlopen en het voelt ietwat te kinderlijk. Dus dit is uiteindelijk toch een nope.

Chaos Dragon: Sekiryuu Sen'eki

Dit is een anime gemaakt aan hand van...de sessies van een tabletop-game tussen mensen die in anime werken (waaronder Urobuchi)? Wat, dus dit is de verfilming van iemands D&D campagne ofzo? Oké dan.

In ieder geval, de serie speelt zich af in een wereld waar er een koude oorlog gaande is tussen de twee machtigste landen in de wereld. Het land van de hoofdpersoon zit er maar tussenin geklemd en wordt constant binnengevallen en geplunderd door de twee andere naties. Hij blijkt ook de prins te zijn, de laatste overlevende van het koningshuis, en heeft dus een speciale kracht in hem. Yadda, yadda, je kent het verhaal want natuurlijk wordt die kracht unlockt en gaat hij zijn land redden enzo. Maar wat blijkt verder? Zijn kracht heeft offers nodig om te werken; mensenoffers, in feite. Dus is hij gedwongen om zijn beste vriendin hartstikke dood te maken door een dolk door haar hart te rammen, en de implicatie (gezien de manier waarop de personages in groepsverband worden weergegeven en telkens worden weggekruisd als er eentje wordt opgeofferd) is dat elke kameraad tijdens zijn reis hetzelfde lot zal ondergaan als hij zijn land wil redden. Goh, wiens idee zou dat zijn geweest?

Die insteek is ook de enige reden dat ik de serie nog wat afleveringen geef, want verder rammelt het nogal. De personages zijn namelijk nog niet al te boeiend, veel van het verhaal heb je al duizend keer gezien en beter en de CGI evil draak ziet er nogal lame uit. Hopen dus dat ze nog wat leuks gaan doen met hun opzet, want anders dump ik deze vrij vlug.

Ook maar eens een update, per slot van rekening leende het ellendig warme weekend zich prima om veel anime te kijken:

Shimoneta
Het Fahrenheit 451-achtige concept is nog best aardig, de uitwerking laat helaas te wensen over. Weliswaar is het ook weer niet zo platvloers als ik had verwacht, maar echt grappig wil het evenmin worden. Inderdaad is dat labmeisje was inderdaad de positieve uitzondering. Zal nog wel een tweede aflevering proberen, maar die zal toch wat interessant te bieden moeten hebben.

Okusama ga Seitokaichou!
Na het lezen van de reactie van Dvalinn had ik eigenlijk al gewaarschuwd moeten zijn, maar ach, met die paar minuten kan ik het toch altijd even proberen. Nou nee, laat maar...

Durarara!! X2 Ten
Ik was net op tijd klaar met X2 Sho om direct met dit vervolg verder te gaan, en het begin is gelukkig direct goed. We gaan gewoon direct verder waar we gebleven waren, namelijk de neergestoken Izaya die in het ziekenhuis wacht op wat komen gaat, vooralsnog echter uit onverwachte hoek. Er sluimert echter een grotere dreiging door, een antagonist die een centrale rol lijkt te gaan spelen. Ben benieuwd of ze nu wél het niveau van de eerste reeks weten te benaderen...

Rokka no Yuusha
Ook ik heb hier een wat dubbel gevoel bij, overmoedige "helden" die het tegen "het kwaad" moeten opnemen kennen we nu wel zo'n beetje, en ik heb nog weinig gezien wat op originaliteit wijst. Op één niet te verwaarlozen aspect na dan: de Azteeks aandoende setting welke ik nog niet eerder zo in een anime gezien heb. Het is de vraag of dat voldoende is om het interessant te houden.

Ushio to Taro
Vooralsnog lijkt dit pure shonen-actiecomedy van de vermakelijkere soort, met een aangenaam nostalgisch randje. Ook al ben ik er wellicht wat (te) oud voor, als ze de actie en vooral de humor op dit niveau weten te houden blijf ik zeker kijken.

Wakako-Zake
Short over een meisje dat na het werk blijkbaar altijd even een omweg maakt voor wat sake met een hapje erbij. Neigt inderdaad naar het irritant-snobbistische, maar ik ben nu eenmaal een sucker voor alles wat over Japans eten en drank gaat

Charlotte
En ook hier kan ik niet anders dan het volkomen eens zijn met Dvalinn. Interessant idee, niet geheel overtuigende uitwerking, bloedirritant zusje.

Klinkt zowel interessant als tamelijk vaag. Is dit met die proloog erbij als op zichzelf staande serie te kijken, of zou ik er dan echt geen touw aan vast kunnen knopen? Want dan heb ik nog even wat in te halen...

Laat ik ook maar eens beginnen.

Goed
GANGSTA. - Harde actie en coole personages, geschreven voor een ouder publiek.

Twijfelgeval
Ranpo Kitan: Game of Laplace - Murder mystery, maar met bizarre detectives. Personages zijn niet erg likeable.

Matig/Slecht
Okusama ga Seito Kaichou! - Need I say more? Hentai die net geen hentai is.
Chaos Dragon: Sekiryuu Sen'eku - Mooie animatie, maar lelijke personageontwerpen en een superstandaard fantasyverhaal.
Ushio to Tora - Verhaal en grappen zijn helaas niet meer van deze tijd.

Meteen overgeslagen
Aquarion Logos
Danchigai
Aoharu x Machine Gun
Hetalia: The World Twinkle

Op de wachtlijst
Joukamachi no Dandelion

Miss Monochrome 2
De eerste serie keek met z'n korte maar vermakelijke afleveringen lekker vlot weg, deze eerste aflevering viel daarmee vergeleken toch wat tegen. Ineens is er (ook met de verhoudingsgewijs absurd lange OP en ED) bijna dubbel zoveel tijd te vullen, en deze enkele grap was daarvoor toch echt aan de magere kant. Ook weet ik nog niet helemaal wat ik van de meer benadrukte robotstem moet denken. Nee, toch enigszins een valse start.

Nee, je moet echt de vorige serie gezien hebben. Ze leggen weinig uit en het gaat direct verder waar de vorige opgehouden is.

Akagami no Shirayuki-hime

Oh kijk eens aan, een shoujo serie. Eentje met een fantasy-insteek nog wel, gebaseerd op Sneeuwwitje. Alleen ditmaal zit er een scumbag prins achter haar aan in plaats van een boze stiefmoeder, en wordt ze gered door een andere prins. Voor de rest speelt het verhaal zich uit hoe je zou verwachten (al is het hier de prins die de giftige appel eet) en is dat sprookjes-aspect van het verhaal al over op het eind van de aflevering. Huh, dat was snel. En dus belooft de serie dat de roodharige Sneeuwwitje met de andere prins op reis zal gaan.

Doet me denken aan Still World is Beautiful in veel opzichten, van de stijl tot de setup. Probleem alleen, die serie vond ik drie keer niks. Ik verwacht niet dat deze serie me wel zal bekoren, zeker aangezien ze het meest interessante aspect eraan (sprookje als basis) gelijk al wegwerken en er voorspelbare perikelen zullen volgen. Shoujo zijn sowieso al niet mijn ding, dus dit is weer een kruisje.

Wooser's Hand to Mouth Life Third Season

Meer random Wooser shorts. Kan ik net zo goed meepakken.

Jitsu wa Watashi wa

Deze romantische komedie gaat over een jonge knul die bekend staat op school als een enorme zeef; oftewel, hij kan totaal geen geheimen bewaren en heeft het compleet tegenovergestelde van een pokerface. Laat hij nou net uitvinden dat het meisje waarop hij verliefd is eigenlijk een vampier is die haar geheim koste wat kost moet bewaren. En alsof dat al niet erg genoeg is, blijkt elke andere meid die hij kent ook een enorme weirdo te zijn...

Redelijke simpele opzet hier, maar het werkt nog best. De hoofdpersonages zijn sympathiek, hebben chemie en hun interacties zijn best leuk. De andere personages hebben ook nog wat potentie, en ik vraag me af hoe ze van elkaar af zullen spelen. Heel speciaal is de serie echter niet, dus ik hoop dat het zich nog bewijst over de komende weken.

Joukamachi no Dandelion

Huh, deze serie heeft een rare combinatie van elementen. Het draait om een grote familie (9 koters + twee ouders) van koninklijk bloed die desalniettemin onder het gewone volk leven. De focus hier ligt op een van de middelste zusjes, Akane, die verlegen is en zo min mogelijk aandacht wil trekken. Iets dat nog knap moeilijk is, want hun levens worden elk moment gevolgd door camera's en tegelijkertijd is er ook een populariteitsstrijd bezig om te zien wie de volgende heerser wordt (iets dat Akane totaal probeert te vermijden). Niet alleen dat, maar alle kinderen hebben ook superkrachten, en Akane gebruikt de hare vaak om de held uit te hangen, wat haar populariteit juist vergroot. Is nu de vraag hoe ze daarmee omgaat.

Zo, dus dit is een combinatie van...wat? The Truman Show, the Brady Bunch, een of andere kinderen-met-superkrachten show en nog wat andere series? Het is een rare combinatie, maar ik kan erdoor niet zeggen dat zoiets al veel vaker heb gezien. Dat alleen al is reden genoeg om de serie een kans te geven voor mij. De personages lijken ook sympathiek (al ben ik bang voor een cast-overkill, waardoor iedereen op stereotypen blijft steken) en het doodnormale, dagelijkse gebruik van de superkrachten doet me denken aan iets als Inou Battle, maar dan goed gedaan. Alleen de humor is nog een beetje een hekelpunt, want die is een beetje slap, maar ik geef de serie zeker een kans.

Serieus die ik tot nu toe bij voorbaat oversla zijn overigens Aquarion Logos, Hetalia, Symphogear GX, Working!!!, Non Non Biyori Repeat, de nieuwe Dragonball, Teekyuu en wat kotershows die verder nog airen. To Love Ru Darkness S2 laat ik ook zitten want de censuur drijft me tot waanzin.

Thanks, dan ga ik er zeker niet zo induiken. Nu had ik gisterenavond me al even gewaagd aan de eerste aflevering van de vorige serie, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik nog voor de OP me al af zat te vragen waar ik in vredesnaam naar zat te kijken, en toen ben afgehaakt. Zal vanavond nog eens een nieuwe poging wagen, kijken of ik dan wel het einde haal...

Oh man, ik heb net pas het vorige seizoen afgerond en nu al een berg afleveringenvan het nieuwe seizoen in de wachtrij . Er is gewoon te weinig tijd op een dag.

Maar goed, alleen GANGSTA nog gezien. Hard, grof en duidelijk gerucht op een ouder publiek. Twee 'klusjesmannen' die problemen oplossen in een door criminelen gecontroleerde stad. De vergelijking met Black Lagoon is snel gemaakt. Waar ik me nog wel een beetje zorgen over maakt is dat het duo nogal overpowered lijkt. Maar waarschijnlijk is de serie toch wel een blijvertje.

Yay, eindelijk genoeg posts zodat de veel te grote afbeeldingen op pagina 1 niet langer onder "Voorgaande berichten" staan en mijn beeldgrootte niet langer oprekken tot 500%. Waar ik al niet blij van kan worden...

Goed
GATE - Onze wereld plotseling verbonden met een fantasywereld is een plot dat elk seizoen wel terugkomt, maar het is een cliché waar ik van hou. Japan zet meteen het leger in tegen de Romein-achtigen, orcs en draken, waardoor het meer de kant van Avatar (de film) op lijkt te gaan. Verrassend is de hoofdpersoon: een otaku in de dertig die een getraind soldaat is. Ik hoop dat dit niet te veel op Avatar gaat lijken.

Charlotte - Het heeft ongetwijfeld geholpen dat ik deze aflevering in een groep keek, maar ik vond dit verhaal over een egoïstische lummel met superkrachten erg grappig - totdat zijn zusje tevoorschijn sprong. Ik heb vertrouwen in studio Key en P.A.Works om hier iets bijzonders van te maken.

Durarara!! x2 The Second Arc - Niet gekeken, maar dit is een vaste titel op mijn lijst.

Twijfelgeval
Castle Town Dandelion - Zeer aandoenlijke slice-of-life met een magische touch. Ik vond verlegen Akane zeer sympathiek en begrijpelijk, en de bizarre Big Brother-situatie maakt dat deze aflevering eruit springt. Ik denk alleen niet dat de serie verrassend blijft, maar ik geef het een kans.

Classroom Crisis - Oei, de uitvoering was niet al te best. Zeer verwarrend begin waarvan ik maar een klein deel heb meegekregen. Ik heb meer afleveringen nodig om te zien waar dit verhaal naartoe wil. Het ontwikkelteam is wel leuk, evenals de persoon die hen gaat tegenwerken. Hier kan een goed verhaal in schuilen.

Matig/Slecht
Wakaba Girl - Oh, weer zo'n korte serie over vier schoolgaande meiden waarin niks gebeurt. Nope, niks voor mij.

Meteen overgeslagen
Miss Monochrome The Animation Season 2
Senki Zesshou Symphogear GX
Shimoneta to Iu Gainen ga Sonzai Shinai Taikutsu na Sekai

Pfff... ik ben nog maar op de zaterdag. Te veel series, een luxeprobleem!


Kijk minstens twee afleveringen. De eerste is inderdaad matig, maar daarna wordt het snel beter.

Ik zal het dan nog eens een kans gunnen, wie weet...

Ondertussen wel Castle Town Dandelion gezien. En ik kan niet zeggen dat het slecht is, het uitgangspunt is best aardig en bij vlagen zeker grappig. Maar allemensen, wat is dit mierzoet. Het is dat er geen glazuur op m'n ogen zit, anders zou het er spontaan vanaf springen. Geen serie voor mij.

Hah, je bent niet de enige. Die gigantische beeldgrootte maakt posts schrijven een crime.

Bikini Warriors

Een short over dames die bikini-armor dragen. Ze steken de draak met het concept...en dat was het dan ook wel. De hele serie lijkt op één grap gebaseerd te zijn, dus het lijkt me sterk dat dit wat wordt.

Monster Musume no Iru Nichijou

Als een fan van de manga, was dit een van de adaptaties waar ik dit seizoen nog het meeste naar vooruitkeek. Een harem-serie over een gozer wiens huis tegen wil en dank bevolkt wordt door monster-meiden nadat de overheden van beide werelden een verdrag hebben gesloten. Meiden zoals Miia de lamia - half-vrouw, half-slang. En hoewel haremperikelen in deze serie nog steeds aan de orde van de dag zijn, is het duidelijk dat de mangaka een hoop werk heeft gestoken in diens wereld uit te werken, van de dagelijkse problemen van de meiden in een samenleving die zich nog aanpast aan hun bestaan tot de verschillen in cultuur met hun eigen.

Was nu de vraag of de adaptatie de manga recht wist te doen - het werd immers gedaan door een redelijk nieuwe studio, en het gevaar van overdadig censuur á la To Loveru lag op de loer - maar deze eerste ep viel me reuze mee. Het is leuk om het allemaal geanimeerd te zien, de stemmen passen bij de personages en de kleine dingetjes die ze toegevoegd hebben zijn leuk gedaan. Ja, deze blijf ik zeker weten kijken. Touch Fluffy Tail!

Overlord

'Dude komt vast te zitten in een game'-verhalen beginnen al net zo veel voor te komen als 'magische academie' verhalen en dergelijke tegenwoordig - al zijn ze op SAO na wel een stuk beter te pruimen. Dit is de nieuwste telg. De gamer is kwestie is hier een guild-leider in een stervende futuristische MMORPG, en behorende tot de factie van de badguys in de setting van de game, waardoor hij zijn eigen evil kasteel met handlangers heeft. Maar als de servers op de laatste dag dichtgaan, wordt hij niet uit de game gekickt; het tegenovergestelde. Hij komt er niet uit, er is geen andere speler of GM meer te vinden en elke NPC lijkt nu juist te leven. Oké dan.

Aangezien hij volgens de synopsis ook de rol van overlord aan zal nemen en de wereld zal trachten over te nemen, is het plot niet eens zo slecht - wie weet kunnen er nog leuke dingen mee gedaan worden. Deze eerste ep heeft desondanks wel moeite om me echt te grijpen: het verloopt ietwat langzaam, de tweede helft is grotendeels een introductierondje van zijn handlangers en sommige dingen zijn gewoon lui schrijfwerk (ja hoor, de hoofdpersoon heeft totaal geen familie, vrienden of enige andere connectie met de echte wereld behalve zijn geestdodende werk, hoe makkelijk). Huh, drie-episode regel dan maar.

Sore ga Seiyuu!

De zoveelste schattige-meisjes-die-schattige-dingen-doen show, waarbij ze ditmaal allemaal seiyuu in de anime-industrie zijn. De hoofdpersoon is een zenuwpees die maar net nieuw is, maar langzaamaan leert ze in haar rol te groeien en blah blah blah. Ik was bezig een Yian Kut-Ku te killen toen ik deze show keek, dus de minutiae heb ik niet echt op gelet.

Want man oh man wat is deze show saai - geen idee waarom deze show aangegeven staat als komedie, want ik kon amper grappen ontdekken. Of je moet het feit dat de hoofdpersoon een meisje telkens Ringo in plaats van Ichigo noemt hilarisch vinden. Sowieso, het nerveuze gedrag van de hoofdpersoon en het schrille geschreeuw van haar nieuwe vriendin werken me al snel op de zenuwen. En dat niet alleen, het voelt ook als een inferieure kloon van Shirobako, die dit hele concept veel en veel beter deed.

Kortom, een serie waar ik me stierlijk mee verveelde en een die verdoemd is tot de vergetelijkheid. Ja dag.