Tweede eps!

Tokyo Ghoul ep. 2 versterkt wat mij betreft de impressie dat dit een van de betere series dit seizoen kan worden. De wereld is interessant en diens menseneters zijn zeker niet over één kam te scheren. Het is bitter noodzaak voor ze, hoe gruwelijk ook. Vraag me daarom ook af hoe hun confrontaties met de ghoul-jagers zullen zijn. De serie lijkt ook de route te nemen van een meer personage-gedreven verhaal in plaats van één of ander episch plot, wat het geheel wat mij betreft interessanter maakt. Dat onze hoofdpersoon een soort superkrachten heeft geërfd lijkt meer iets te zijn dat hij nodig heeft om te overleven dan dat hij er de held mee gaat uithangen. Nee, deze blijf ik wel volgen.

Aldnoah Zero ep. 2 was ook goed vermaak. Er zijn nog wat vraagtekens de zetten bij de personages (ik vraag me af wat het probleem is met onze emotieloze hoofdpersoon, en die nobelen zijn soms wel erg over de top evil) maar op actiegebied zit het wel snor. Vooral ook omdat de vijanden zo sterk zijn - hun robots die moeiteloos de menselijke legers afslachten doen meer denken aan Godzilla-achtige monsters dan je huis-tuin-en-keuken robots. Slim zijn ze ook, gezien hun gebruik van strategie om de menselijke communicatie lam te leggen. Nu vraag ik me alleen af hoe dit verder gaat - ik hoop op een soort overlevingsverhaal, maar gezien de opening verklapt dat onze hoofdpersoon uiteindelijk in een mech stapt, hoop ik dat ze de cliché super-prototype robot achterwege laten.

Barakamon ep. 2 was eveneens weer sterk en het is leuk om de personages van elkaar af te zien spelen. Sommige persoonlijke revelaties kwamen weliswaar wel erg snel (het verhaal van die blonde knul had wat meer opbouw kunnen gebruiken) maar aan de andere kant betekent het wel dat er vaart zit in de karakterontwikkeling. Wat betreft slice-of-life series dit seizoen zal dit wel de beste worden.

En Sword Art Online II ep. 2 was, wel, SAO. Meer Fairy Dance-achtige taferelen waar de spelers zich super serieus opstellen tegenover de simpele online games waar ze zich in bevinden. Dit is geen roguelike zoals Accel World noch een wereld van mysterie zoals Log Horizon, dus ik begrijp niet waar ze zich zo druk over maken. Ik begrijp dat je een gevecht spannend probeert te houden, maar dat kan op meerdere manieren. Echte spelers gedragen zich zo niet. Het haalt me nogal uit de ervaring (voorzover die bestaat). En 'omg hij lacht op het slagveld, dus hij moet super sterk zijn!'. Serieus, Shinon? Het is een spelletje en hij heeft net zijn tegenstanders genaaid. Zoek er niet meer achter.

Dus ja, geen verbetering met de vorige serie in dat aspect.

Dvalinn, hoe krijg je het toch weer voor elkaar om 5 uur 's nachts over anime te schrijven.

Tokyo Ghoul ep. 2 versterkte ook mijn mening. De groteske gezichtsuitdrukkingen zijn geweldig en de horrorsfeer zit er goed in. Jammer van de censuur, gelukkig gebeurt het niet vaak. Ik snap nog niet helemaal dat Ken een half-ghoul wordt genoemd, want ik zie eigenlijk geen verschillen met de andere ghouls. Behalve zijn voormalige leven natuurlijk. Maar een vlinder is geen half-vlinder omdat het eerst een rups was. Oké, heel verkeerde vergelijking.

Sword Art Online ep. 2 was inderdaad belachelijk entertainment, zoals we van SAO gewend zijn. Elke noob weet dat een sniper op lange afstand wint van een minigun. Maar nee, blauw-harig meisje mist een keer en in plaats van opnieuw te schieten, gaat ze dichterbij zodat hij haar ook kan raken. Gamers met een sterk gevoel voor dramatiek zullen we maar zeggen. Ik blijf kijken zolang ik tussen de facepalms door nog wat kan zien, want een collega van me blijkt het ook te kijken.

Je praat tegen iemand die pas om half acht 's ochtends ging slapen . Ah, zaterdagavonden.

Gekkan Shoujo Nozaki-kun ep. 2 voelt nogal verfrissend na alle bagger op komedie-gebied die ik vorige week gekeken heb. Ik stelde na de eerste episode nog mijn vraagtekens (die nog niet helemaal uitgewist zijn) maar om eerlijk te zijn betwijfel of ik deze serie nu zal laten vallen. Vooral de grappen in de eerste helft wisten me al meerdere malen hardop te laten lachen. De serie parodieert genadeloos allerlei shojo-cliché's en weet dat ook te ondersteunen met leuke personages. Op romance-gebied zal wel weinig voortgang te verwachten zijn, maar dat maakt me in dit geval geen moer uit.

Space Dandy ep. 2 was minder sterk dan de vorige aflevering, maar wisselende kwaliteit heb je altijd met Dandy. Al kon ik de terugkeer van Dandy's surfkunsten wel waarderen.

Volgende episode lijkt weer een enorm weirde te worden, dus ik hoop dat het wat lijkt op de plantaflevering uit het vorige seizoen.

@ Yupa Een reden dat hij half-ghoul word genoemd is omdat maar 1 van zijn ogen rood word ipv 2.
Verder zal ik er vanwege spoilers niet op ingaan P:

Tot nu toe ben ik zelf zeer tevreden over het aanbod, zoals gewoonlijk wat gemiste kansen en tja, wat zullen we zeggen over SAO... Ik ben voor nu Met Tokyo Ghoul, Dramatical murder en Korra(telt dat?) bezig en ga vanuit dit topic denk ik nog een paar toe voegen. Ik wacht meestal een weekje of drie en kijk dan waar men positief over is want dat bevalt me meestal goed.

Eosolo, dat vind ik geen reden. Iemand die een oog is kwijtgeraakt noem je geen half-mens. Evenzo is een ghoul met één 'normaal' oog geen half-ghoul. Want voor de rest zijn er lichamelijk geen verschillen meer, toch?

Aldnoah Zero ep. 2 was... niet zo goed. Ik wil dat het goed is, maar een vijand die een ondoordringbaar schild kan opzetten is behoorlijk saai. Daarnaast was er het cliché dat hij na een tijdje opgeeft zodat onze vrienden een plannetje kunnen maken. Als hij dwars door gebouwen kan lopen, dan kan hij ook door een tunnel. Personages boeien me niet en ik kan het verhaal al voorspellen. Prinses leeft nog, zodat zij uiteindelijk de oorlog kan stoppen. Eén van de terroristen leeft nog, zodat zij de ware toedracht van de aanslag kan vertellen.
Ik zeg het niet graag, maar op dit punt is zelfs Broken Blade beter. Kom op Urobuchi, laat zien dat het beter kan.

Barakamon ep. 2 was weer een halfuurtje lachen. Ik had van tevoren echt niet gedacht dat dit iets zou worden, maar de personages zijn erg goed op elkaar ingespeeld. Seishuu breekt langzaam zijn schild af. Hij is niet gewend dat anderen zo zorgzaam zijn, wat zijn reactie op de 'indringers' in zijn huis des te komischer maakt. De kleurrijke serie is een goede ontspanning. Kijk, zo kan het ook.

Toch zullen er wel wat (bewuste) beperkingen aan die techniek zitten, per slot van rekening zakt hij ook niet door de grond. Maar inderdaad, heel overtuigend was dit niet. Verder kan ik me best aardig vinden in jouw reactie, maar vooralsnog krijgt ie van mij nog steeds het voordeel van de twijfel.

Hm, nog niet veel opgepikt.
Akame ga Kill en Prisma 2wei ken ik al van de manga, maar wel leuk om het begin weer is te zien.
Daarnaast kijk ik nog Space Dandy S2, SAO II (GGO), P4AG en de rest van Mahouka.
Zit nog te wachten op Hanamonogatari.
Wel vreemd idd dat ze The Golden animeren... Had liever, y'know, de eerste Devil Survivor :|


Teigu.
Het woord zal je wel nu niks zeggen, maar is het eerste resultaat op google als je niet kan wachten op een uitleg :p
Maja, de serie draait er een beetje om die dingen, dus....

Volgens mij zit er een tijdslimiet ofzo aan die techniek, omdat die kerel iets zei over dat hij er te lang over deed ze af te maken, toen hij stopte voor de tunnel en besloot om ze niet meer te achtervolgen.

Ik denk dat het punt eerder was dat hij er gewoon lol in had onze hoofdrolspelers achterna te zitten - de nobelen vinden gezien hun superieure wapentuig hun aanval op aarde maar een leuke competitie. Hij zat gewoon kat en muis met ze te spelen. Maar op het punt dat ze de tunnel ingingen was de lol er voor hem vanaf (hij kon ze dan toch niet meer zien) en bovendien had hij wel wat beters te doen.

Of zijn robot het nu kon of niet had er niets mee te maken.

En nu een van de laatste nieuwe series! Yay~

Seirei Tsukai no Blade Dance

Elke keer als ik alleen maar keek naar de promotionele materialen van deze serie (of de neregate kaart) kwamen er altijd twee gedachten in me op:

1: Dit doet me denken aan Magical Warfare.
2: Deze serie wordt bagger.

Stelt de serie daarin teleur?! Nee. Het is troep die me doet denken aan die andere waardeloze serie. Alles in deze serie is zo voorspelbaar dat je er praktisch een drinkspelletje van kan maken. Oh nee, onze hoofdrolspeler springt op de naakte vrouwelijke hoofdrolspeler af! Wat zal er gebeuren? Oh nee, een klunzig meisje met grote tieten komt van de trap af rennen! Wat zal er gebeuren? Oh, onze vrouwelijke hoofdpersoon is roodharig met twintails. Wat zou haar persoonlijkheid zijn?! En natuurlijk is onze held een soort reincarnatie van de demonenkoning blah blah en hij moet een tournament winnen blah blah en hij krijgt gelijk een harem omdat hij de enige dude is in een school vol meiden blah blah.

Sommige series halen veel inspiratie uit andere, goede series en weten er dan nog steeds iets leuks van te maken. Ripoffs die desalniettemin best vermakelijk zijn, zoals Wixoss vorig seizoen. Deze serie? Deze serie besluit leentjebuur te spelen bij het absolute bodemmateriaal van de harem-anime, zoals Hidan no Aria of Infinite Stratos. Dat belooft wat!

Ik heb geen zin in een tweede Magical Warfare, dus deze kan onmiddelijk de vuilnisbak in.

En wat vuilnisbakseries betreft, Francesca wordt waarschijnlijk door niemand gesubt, maar van ik heb gezien van de raw is het sowieso een redelijke domme, lelijke short. Het is dus niet alsof we iets missen.

Sabagebu! ep. 2 bewees weer maar eens dat deze serie pure slapstick is. De serie is stupide en dat weet het zelf ook. En ik kan dat gebrek aan pretenties wel waarderen. Kon niet zeggen dat ik me ermee verveelde, dus waarschijnlijk blijf ik deze dysfunctionele cast wel volgen. Als lunch-materiaal werkt het nog prima, in ieder geval.

Hanayamata ep. 2 wist me te verrassen. Van series met dit soort opzet verwacht je immers weinig op verhaalgebied, maar het lijkt ernaar dat deze anime wat grotere ambities heeft op dat gebied. De karakterontwikkeling die deze episode plaatsvondt was namelijk best interessant en wat betreft sfeer en executie zit de serie best goed in elkaar. Het lijkt vooral een personage-gedreven serie te worden over dat competitieve dansen in plaats van dat het zich focust op slice-of-life perikelen van schattige meisjes, wat een grote bonus geeft aan mij geïnteresseerd houden. Het heeft een soort charme, dus eh, misschien houd ik deze nog erin ook.

Akame ga Kill! ep. 2 (wat is het toch met al die freaking uitroeptekens) gaf me wel het gevoel hoe de rest van de serie zal verlopen. Dit is een simpele shonen-actieserie die iets gewelddadiger is dan normaal. En, wel, het vermaakt me best. Dit zijn de snack-series onder de anime, maar meer hoeft het ook niet te zijn. Gewoon simpele actie waar ik elke week weer een aflevering van kan meepakken, mij best. Denk dat ik deze ook wel erin hou.

Daar had ik eigenlijk interesse in door de cute figure van haar die aangekondigd was.

Net even door de eerste episode heengeskipt...inderdaad het niet waard. Animatiekwaliteit is ook echt zeer laag, alsof het een fan-projectje is. :/ Jammer, want haar character design algemeen en promotional art zien er wel goed uit, had op iets leuks gehoopt.

Ja, inderdaad. Wat betreft shorts had ik voor deze nog wat hoop gezien de opzet, maar dat werd al snel het raam uitgegooid nadat ik het in beweging zag.

Het figuur is waarschijnlijk gecancelled, overigens: http://myfigurecollection.net/item/177587.

Nobunaga Concerto

Geen seizoen compleet zonder een Nobunaga-serie. Deze volgt een bekend riedeltje - jongen valt van een hek, belandt in het verleden (ja, zo makkelijk gebeurde het echt) en neemt de plek in van de echte Nobunaga. En zodoende moet hij zorgen dat de historie goed loopt. Daar. Dat is het. Geen verrassingen, geen interessante elementen of personages, noppes nada zilch. Het is niet puur slecht, maar het voelt wel aan als een zouteloze hap.

Het enige dat wel opvalt is de animatie. En niet in goede zin. Want, wel, mijn klachten op series als Sidonia waarin de CG wat houterig is, vallen in het niet als je deze serie hebt gezien. Allemachtig wat is het belabberd. Personages wiebelen maar door het scherm heen, waardoor het net lijkt alsof je een poppenkast aan het kijken bent. Niet alleen dat, maar het lijkt net alsof de gezichten apart geanimeerd zijn. Dan krijg je dus situaties dat het gezicht op dezelfde plek en met dezelfde expressie blijft hangen terwijl het lichaam al beweegt. Het is freaking nachtmerrie-materiaal! En het voelt ook goedkoop, want ik heb gefotoshopte gifjes gezien met betere animatie.

Dit is dus een makkelijk kruisje op mijn neregate-kaart.

En dat was dan ook de laatste serie. Toch een redelijk goed seizoen, als ik het zo bekijk.

Glasslip ep. 3, zoals ik al verwachtte, zorgde ervoor dat ik hier geen zin meer in heb. Het mysterie-element weet me totaal niet te grijpen, de personages zijn ook niet boeiend en het slice-of-life element is gewoon ronduit saai. Erger nog, in veel opzichten doet het me denken aan Kyoukai no Kanata - mooie beelden, zilch inhoud. Ik heb al genoeg series om te kijken, dus deze haalt het niet. Hell, ik had het bij de eerste aflevering al moeten dumpen. DROPPED.

Zankyou no Terror (Ep.2)
Ook de tweede aflevering van deze serie is veelbelovend, en geeft nog maar weinig weg over de beweegredenen van onze terroristische protagonisten. In deze tweede aflevering ligt de focus meer op de "tegenstander", de meesterspeurder die net even wat slimmer is dan alle andere slimme mensen is ook alweer gevonden. Het blijft nog gissen waar het allemaal precies heen gaat, maar ook na twee afleveringen blijft dit wat mij betreft de meest interessante nieuwe serie.

Shirogane no ishi: Argevollen bij ep 3 gedropt was toch niet echt mijn ding begon saai te worden vooral omdat het genre me niet aan spreekt en het verhaal is ook matig.

Cancelled inderdaad. Jammer! Maarja, nu de serie ook niet zoveel aan blijkt te zijn, zal het waarschijnlijk veel mensen minder uitmaken...

Tokyo ESP ep. 2 voelde wat rommelig aan voor mijn gevoel, met een ietwat gerushte pacing en onnodige flashbacks (het had me beter geleken als we eerst Rinka's normale leven zagen en daarna dat ze haar krachten kreeg). Die krachten zelf waren best amusant, vooral ook omdat haar vader ze ook heeft. Ik hoop in ieder geval dat hij ook nog een beetje actieve rol heeft, dat kan nog leuk worden (á la Old Man Joseph van Jojo). Voor de rest, eh, het niveau van Ga Rei Zero zal het niet bereiken, dat weet ik nu al, maar ik kan niet zeggen dat ik me ermee verveel. Ik kijk het nog wel even aan.

Tokyo Ghoul ep. 3 valt weinig over te zeggen - de serie is gewoon nog net zo sterk als het begon. Dit is zeker een serie die tot nu toe tot de top van het seizoen behoort, en het weet indruk te maken zowel op het gebied van sfeer, worldbuilding, expositie en algehele executie. Nu hopen dat het later niet de mist in gaat (gezien het maar één cour lijkt te hebben).

Zankyou no Terror ep. 2 is net als bovenstaande serie ook eentje die nog net zo goed is als het begon. Het blijft een interessante thriller en ik wil graag zien waar dit heen gaat. De focus op detail en realisme werkt ook zeker in diens voordeel.

Encouragement of Climb S2 ep. 2 is meer van hetzelfde. Vermakelijke fluff dus, ik kijk het wel.

Welp, tijd om de rest van de series (en derde eps) te marathonnen over twee weken. Al denk ik gezien hoeveel tweede eps me best meevielen het sterk is dat ik nog wat series laat vallen.