^QFT

Terwijl mijn vrienden mij niet uitschelden omdat ik cosplay, weet ik zelf ook wel dat ze het een beetje een rare hobby vinden. Maar zij zitten ook niet heel de tijd te praten over hun paardrijden, dansen of jeugdbeweging. Zolang ze mij er niets over vragen* praat ik dan ook niet over cosplay. Vriendschap gaat over meer dan hobbies delen
(sorry als dit een bump is. xD)

Nee hoor, dit geeft precies aan wat je zou kunnen doen, een stukje respect tonen voor datgene wat de meeste van ons toch wel een beetje als privé beschouwen.

Lol @ dit topic.

Het probleem lijkt me meer het constant anderen je interesses opdringen, het "acten" als een japanner etc.

Heb ook interesse in de Japanse cultuur, maar als ik bijvoorbeeld op een animecon kom wil ik toch zo gauw mogelijk wegrennen, plaatsvervangende schaamte is het juiste woord.

Amen sister. Dit heb ik dus de afgelopen cons(en dat is al tijd terug) gehad. Ik zie superveel "omg dat is zo super kawaii" types. Niks mis mee(tot bepaalde mate), maar daarmee stoot je mensen die er niet in geinteresseerd zijn af(als je dit buiten een conventie doet).


Vorige week had ik 2 meiden in kleedkamer bij sporthal, had m'n Minmie tas bij mij(is lekkere ruime shopper) en meisje reageerde erop. Juist heel positief, bleek zelf ook fan te zijn.

Ik dring het mensen zelf niet op, vandaar dat mijn vriendinnen er altijd vrede mee hadden. Zelfde met nu, ding mensen helemaal niks op. En zolang je andere hobby's ernaast hebt kun je het daar over hebben.

Ik heb er ook wel last van dat niet iedereen het accepteerd, maar als ze me beter leren kennen vinden ze het opeens toch wel bij mij passen

Er zit ook een meisje bij mij op school die een keer naar Animecon is geweest. Daar heeft ze iets niet zo leuks meegemaakt en heb sindsdien een hekel aan Japan, cosplay, anime, manga noem maar op. Dus met haar praat ik daar maar niet over

Mijn ouders zien het ook als een obsessie en daar word ik wel eens gek van, maar ja zo zijn ouders. Ze zijn hartstikke lief voor de rest, maar soms snappen ze mijn hobby niet ^^

Ja ik heb dat ook, ongeveer heel mijn school. (Even, ik zit nu in groep
Ik heb maar 2 vriendinnen die het leuk vinden.
Telkens als ik een liedje opzette in de klas begonnen ze weer zo van:
Niet weer Japans he!?
Maar mijn hele school weet er niks over.
De jongens zeggen dat anime dom is maar pokemon vinden ze wel leuk.
Dat snap ik dus niet.
Maarja... Mijn school bestaat vooral uit trutten en sukkels die stoer proberen te doen...
En dus altijd als ik erover praat tegen mam en pap zeggen ze ook altijd: Wil je een keer over iets anders praten?
Maar pap zegt er altijd achteraan: Ik respecteer het dat je dat leuk vind. Maar niet alles draait om anime, Japan en manga.
Maar ik moet wel altijd hun gezeur aan horen over de hond als hij in huis plast. (Hij is nog niet zindelijk)
En mijn broertje doet ook zo maar hy is gwn een alien.
Tegen hem blijf ik ook zo praten omdat hij altijd opschept en gaat zingen enzo. Wat hij dus helemaal niet kan!!!!!!!!
Maarja... Zo zijn broer en zus! (Ik ben ouder )

Op mijn school zitten wel een paar anime/mangafans, zie mensen soms manga's lezen. maar als ik op school een anime wil kijken gaan ze irritant doen..... Maar mijn vriendinnen windne het niet erg als ik er weer eens over heb, vinden ze alleen mar grappig, maar toch hebben ze het liever ergens anders over , vooral als ik het weer eens over hetalia heb, dan flipt mijn vriendin helemaal, Spanje is toch een land geen persoon, hoe kan een persoon nou een heel land zijn (ik lach me dood) . Gelukkig zijn er ook mensen die het ook kijken, dus altijd mesne om er ongestoord over te praten, de rest luistert dan toch niet mee.

Daar hebben je ouders wat dat betreft groot gelijk in, en ik vind dat je ze een beetje tekort doet, omdat ze wel gewoon zeggen dat ze het respecteren.
Sommige mensen hebben moeilijkere ouders wat dat betreft.
Sommige mensen slaan gewoon helemaal door in hun anime hobby en dan zijn het goed dat er mensen zijn die zeggen dat de rem er even op moet.
Er is niks mis met een hobby hebben, maar het moet niet zo ver gaan dat het bijna een last word voor je omgeving.

Ik snap dan ook echt niet sommige opmerkingen van mensen die zeggen "Ja mensen die met mij omgaan hebben het maar te accepteren en leuk te vinden"
Accepteren is 1 ding, dwingen leuk te vinden en er continue over praten in bijzijn van mensen die er niks mee hebben is wat anders, en dat is gewoon doorslaan.

Mijn moeder vind het bijvoorbeeld niet erg dat ik figures verzamel, ze accepteert het maar blijft wel zeggen dat ik op mijn geld moet letten en niet alles eraan uit moet geven. Ik verveel haar niet met ellenlange verhalen over alle characters in mijn detolf.
Ik heb een gewone vriend die niks met mijn hobby's heeft, maar hij is wel heel gezellig. Met hem praat ik dus over andere dingen. Soms vraagt hij uit zichzelf wat en dat vind ik dan alleen maar fijn, zo laat hij zien dat hij zich interesseert voor mij, maar ik ga hem niet vervelen met dingen die hem toch niks interesseren. Ik vond het al heel wat dat hij uit zichzelf de naam van Yoshiki had onthouden ookal heeft hij niks met de muziek van X Japan. (We zaten op skype en toen zag ik wat, en gilde ik nogal heel erg fangirl achtig xD Toen moest ik dus ff uitleggen dat alles met me in orde was, hij vond het naderhand erg grappig) Zulk soort kleine dingetjes zijn een keertje leuk, daar zijn het vrienden voor, maar dat moet niet maar blijven doorgaan.

- Vragen je ouders je om t een keer over iets anders, als Japan te hebben? Doe dat dan gewoon.
- Heb je vrienden die het niks vinden? Praat met hun over andere dingen die jullie allemaal leuk vinden.
- Krijg je opmerkingen van klasgenoten als je manga leest of Japanse muziek luistert? Hou het dan lekker op je ipod/mp3 speler, en zoek voor jezelf een rustige plek om je manga te lezen.
- Roep niet om de 5 minuten dat iets zo kawaii desu desu is dat vinden zelfs de meest hardcore Japan fans irritant

Zoek gewoon lekker gelijk gestemden om je hobby's mee uit te oefenen, maar dwing mensen niet iets op. Dan krijg je namelijk afstoting, wat een normale reactie is.

Ik had ooit een vriend die al zijn vrienden incl. mij zowat dwong om alles leuk te vinden wat hij leuk vond. Als je eerlijk zei dat het je niet zo lag was je dom en ging ie jouw dingen afkraken. Hij was helemaal geobsedeerd met dubstep en verveelde je echt met ellenlang gezeur over dubstep nr's. Zeggen dat je het niet leuk vond was geen optie want dan ging ie je afzeiken, dus je deed maar net alsof, ookal ergerde je je dood. Met als gevolg dat ik nu heel blij ben dat ik van hem af ben en een gigantische pleurishekel aan dat hele dubstep heb
Dit is ff een voorbeeld wat er kan gebeuren als je kostte wat t kost je hobby's op wil dringen aan iemand, men gaat er van walgen.

ik heb niemand op mijn school die maar iets van de manga/anime wereld weet.
alleen maar jongens die pokemon leuk vinden,zo als spelletjes enzo.
ik vind het jammer dat ik de enige ben op mijn school ik kan er met niemand over praten
en mijn vriendinnen tekenen gewoon manga/anime stijl, maar ze weten gewoon niks van die wereld, ze kijken geen series,lezen geen manga, het enige at ze weten is dat de tekenstijl uit japan komt.

mijn broer en zus zijn ook wel fan van manga/anime maar meestal gewoon naruto en wat andere animes die ik niet zo tof vind.

ik wou dat er meer mensen die ik ken ook fan waren van manga/Anime
maar alleen mensen online kennen het, ik ben blij dat er mensen online zijn met dezelfde interesse als ik ^^

~

Ja, je moet maar net mensen kennen die het leuk vinden. Ik ben begonenn omdat mijn vriendin er verslaaft aan is , nu ik ook. Kijk eens buiten school misschien wonen er super anim/mangafans in je buurt

Mmmh, iedereen van me school weet haast wel wat anime en manga is.. naja van mijn school.. van mijn afdeling (audiovisueel). Dus vaak hebben we over de nieuwe naruto, bleach chapter of we raden elkaar animes aan. Best lollig.
En buiten school heeft iedereen er vrede mee, tevens ook interesse in wat ik spaar en kijk.

Toen ik 15 was, was ik ook een buitenbeentje, trok alle kritiek me zwaar aan.
Toen ik wat ouder werd, had ik echt een houding van: "Je kan me wat! Dit is mijn hobby, ik val je er niet mee lastig als je het niet wil, maar ga niet van me vragen dat ik er niet meer mee bezig ben." En ze accepteerden het snel eigenlijk.
Helpt ook als je op jezelf gaat wonen.
Nu ben ik 35 en is het allemaal makkelijker. Ik heb alleen altijd onthouden dat ik heel erg miste dat ik mijn hobby niet kon delen.

En vanwege dit soort dingen wilden we de MangaKissa!!
Ik wilde een plek creeeren waar je jezelf kunt zijn en lekker met je hobby kunt bezig zijn, zonder dat andere mensen er vreemd van op kijken.
Mocht het ongeaccepteerd voelen je teveel worden, mocht je juist gewoon plezier willen maken, lekker praten met anderen of gewoon lekker willen lezen: kom langs. Utrecht ligt lekker centraal gelukkig.
Je zult zien: we zijn allemaal net zo gek als jij

Floor
(ook op MangaKissa topic of www.mangakissa.nl of FB stichting MangaKissa)

Mijn beste vriendin houdt heel erg van Zelda, en doorhaar heb ik anime, manga en al da gedoe leren kennen. Mijn moeder is er heel positief over, ze rijdt weleens speciaal naar een japanse winkel voor mij om manga enz te halen of schiet het voor als ik iets heel graag wil hebben (ze wil ook mee naar animecon X3). Mijn vader reageert er best neutraal op, beter dan roken en drugs denkt hij dan. Op school teken ik het alleen tijdens cv, maar ik praat er niet heel veel over. Ik vind dat je je obsessie/hobby niet moet opdringen,als iemand er iets over wil weten, begint hij er zelf heus wel over. Het is best een creatieve school dus er zitten wat manga-fans op, maar meestal ga ik daar niet verder op in ^^

Vroeger bij mij op school was japan juist stoer .Het was in de tijd dbz uitgezonden werd iedereen had de volgende dag erover .In die was nog de mangalabel en stond anime vooral bekend om de geweld en sex .Dus stoer en zekers niet voor kleine kinderen .Toen pokemon uitkwam was dat ook een hype ..Veel hadden een grof uitgaansleven eentje ervan had een charackter veel op stifler uit de american pie leek .

Aan de andere kant heb ook mensen die erg in vakjes denkt tekenfilms voor kinderen denken en erg opzichzelf fixeert zijn .Hobby opdringen ken je doen als anime fan maar ook als uitgaanspersoon .Door iederen aftekueren en wierd te zien niet aandeelneemt en hun dingen naar beneden te halen .Populair word je hierdoor wel/niet(ik weet niet hoe mensen functioneren ).Uiteindelijk als iemand zich afzet tegen jouw ding ga je ook denken wat je doet is dat wel zo perfect?dus reactie terug

Ik heb zelf vroeger mijn vrienden(welke overig familie is vanmelkaar) in de anime gekregen door het mee te nemen en te laten zien .Ze waren geintreseerd en hebben vhs banden van macross,doomed megapolish gekocht in locale videotheek.En keken gezamelijk en was een leuke tijd lol trappen over tetsuo 2 the body hammer en perfect blue.Dbz was nog niet op tv.Toen dbz op tv was geweest ging een gedeeldte( van de zusjes) in de fandom(yaoi/shonen ai fanfics van dbz/gundam). En een van zusje was ik opeens lucht voor vanwege ik hier niet inmeeging of ik niks mee kon.Ondanks ik leuke tijd was daarvoor(verjaardagen,bioscooptripjes).Het was echt alleen over dat praten en niks anders je anders aankaarten werd domweg genegeerd.

Ik heb zelf niks tegen obsessie .Maar andere in de buurt zijn kun je wel normaal sociaal opstellen anders ben je slechte reclame voor je hobby.Uiteindelijk is het een kwestie van geven em memen

Ik ben zelf fanatiek betreft games .Maar zal het nooit opdringen aan een persoon voelt niet voor openstaat of erinzit .

Ik weet ook wel hoe je je voelt. Ik wel vriendinnen enzo, maar die weten niet eens dat ik anime kijk! Mijn zus en mijn ouders zijnd enige. Met mijn zus kan ik er niet overpraten, want zij houd niet zo ervan als ik. Ze keek dan wel Kuroshitsuji, maar dat is alles Ik denk dat je gewoon alleen over anime/manga moet praten als je alleen bent met die ene vriendin bent en niet met die ander erbij.

Groetjes!