OK mensen ga even lekker achterover zitten voor een leuke monoloog. Speciaal voor de mensen die een beetje verlegen zijn over hun passie voor anime en manga. Speciaal als je ouders vervelend doen over deze mooie hobby. En als je vrienden je verlaten omdat je achterin een boek begint met lezen.


1. ALs mensen je pesten vanwege ANIME of MANGA:

Mensen die pesten zoeken alles wat ze willen om je te pesten. Of het nou anime is of niet ze vinden altijd wat. Ik werd persoonlijk gepest omdat ik "raar" was. Iemand anders dus inderdaad vanwege manga en anime. Het was dom of kinderachtig of bladieblablazwets. Dus al verbrand je al je spullen. Het gaat toch niet over. Vroeger dacht ik ook, als ik maat skinnyjeans en uggs draag gaat het over. Mijn moeder ook en zij kocht kloontjes-outfits voor me. Maar het hielp geen barst! En toen had ik door dat zelfs al zou ik me laten klonen tot een vanhen, ik toch gepest zou worden anime of niet. Dus kies voor jezelf. Trap er niet in! laat ze lekker praatjes maken. Geniet tenminste nog van je nieuwe one-piece manga deel 56 in plaats van dat je naar een feestje gaat en twee drankjes koopt en je de volgende dag toch jezelf terugvind op een haatpagina van facebook en iedereen je uitlacht.

2. Als je ouders tegen anime en manga zijn

Als je ouders anime en manga niet accepteren laat e even graag dit berichtje lezen en laat eens dit zien:


Precies, als iemand zuipt of rookt dan is het goed maar zodra je dat niet doet ben je gek. Waar slaat het op? Cosplay is iets onschuldigs en iets heel creatiefs. Je hoeft niet naar een psycholoog omdat je in gekke kleren loopt? Waar zijn we mee bezig? met sinterklaas verven we ons zwart? en een kostuum van iets wat jij gaaf vind namaken is ineens alsof je bij een of andere fettish clubje zit? COme on! Bij bijna alle conventies zijn ouders van harte welkom! Je moet natuurlijk niet liegen of dinen verzwijgen voor je ouders. Je ouders maken zich gewoon zorgen waar je uithangt. Maar het doet mij veel pijn om te horen dat veel ouders bang zijn voor anime en manga en cosplay enzo. Mijn moeder was dat dus ook vroeger en zij deed er alles aan om me deze hobby te ontnemen. ( MENSEN please ga geen haat quotes maken van emotalk emotalk, ik probeer mensen gewoon te helpen hiero!)

Maar waar hebben we het over? Manga zijn gewoon stipboeken die wat volwassener zijn als de donald duck en kuifje. Ja er bestaan perverse versies van maar je hebt toch ook rooie oortjes? Dat is geen argument. Sla een een naruto open en for gods sake LEES een wat je kind leest en oordeel dan pas. Tot die tijd heb je het recht niet iets te verbieden als dit? Dat slaat nergens op!

Ik stook jullie niet op ofzo. Ik wil gewoon dat ouders of familieleden inzien dat er niks mis is met anime of manga. Als zij ook jong geweest zijn, vroeger zeiden ze dat TV slecht was, dat gamen slecht en dom was maar dat is uiteindelijk toch ook achterhaald? Manga is net als andere strips maar dan de evolutie ervan. Meer verhaal, meer emotie meer passie. In amerika is de stripwereld een beetje achtergebleven maar in Azie is het juist net zo'n succes als films! Het is geen dom weekblaadje maar een pracht product! Ze zeiden vroeger dat films niet zo diepgaand als boeken waren en dat literatuur het enige degelijke en intellectuele medium was en dat films maar dom waren. Maar kom op, films doen ons in het dagelijks leven juist zoveel!

EN of je het nou voor de lol doet of echt van mooie verhalen houdt. Al is het getekend wat maakt dat uit? Of iemand Turks fruit nou leest in letters of iemand nou er een prachtig stripverhaal van maakt. Zolang de boodschap doorkomt en je ervan geniet, wat maakt het dan uit?

3. Als je twijfelt of je wel door moet gaan met deze hobby

Wat te oud? vrouw of man en kinderen? Als jij een partner krijgt die je geen leuks gunt dan ben jij die persoon helemaal niet waard! Ik snap dat als je in crisistijd honderd delen full metall koopt in plaats van een nieuwe koelkast, tja das niet slim. Maar als je vriendin het kinderachtig vind? hallo dat bepaal je lekker zelf! Animeconventies zijn heel leuk om ook met kinderen heen te gaan. En je kan je boeken altijd nog bewaren voor later! En als jij het leuk vind wat is er dan erg om voor een paar euro jezelf te trakteren? een manga kun je al krijgen tegen de prijs van tabak (bij "de nederlandse tweedehands manga winkel" (use google derde link ) dus wat liever? manga die je toch weer door kan verkopen? Of betalen om aan het eind van je leven eerder dood te gaan als normaal?

Mensen met anime en manga is niks mis ook niet met alles wat erbij komt kijken. Het doet me pijn om te weten dat er veel te veel mensen zijn die twijfelen en zelf niet geaccepteerd worden door deze hobby! Ik rook bijvoorbeeld niet maar mijn vriend wel. Ik laat hem lekker, moet hij weten. Dus ik lees manga klaar uit. Misschien is het geen vergelijking, maar je bent in dit land vrij om te kiezen. Helaas denken veel mensen er anders over, vandaar dat het straatbeeld helemaal bedenk wordt met Uggs, bontkraagjassen, en spijkerbroeken. Maar vergeet niet dat jij mag kiezen. Hoe erg de media ons ook gekmaakt hoe erg ze hun best doen om je een grijze muis van de maatsschappij te maken zorg dat je ECHT jezelf blijft. Je bent vrij, gebruik je vrijheid en geniet.

Hier nog wat tips voor mensen die gepest of gediscrimineerd worden:

- Neem de houding aan: I like manga so what?
- Verberg je hobby niet, dan wordt het erger, geloof me (-_-")
- Als anderen interresse hebben, leg je geduldig en vriendelijk uit wat manga is. Nodig ze uit. Hoe meer mensen het kennen, hoe meer het juist wordt gewaardeerd (werkte op mijn school ook, mijn lerares is nu deathnote verslaaft )
- Doe niks stiekem, praat met je ouders gewoon op een rustig moment, neem anders een vriendein mee die er ook van houdt, dan zien je ouders dat je in ieder geval niet de enige bent.
- maak van je hobby geen obsessie, laat zien dat je OOK van andere dingen houdt, ouders kunnen het al te snel als obsessie zien namelijk
- probeer zo veel mogelijk vrienden en vriendinnen van je school of clubje eens naar een meet of con te nemen
- als je echt stiekem iets wil doen, ga dan naar een cosplaymeet ergens in een pretpark. Zo kun je wel eerlijk zeggen waar je bent zodat als er wat gebeurd je ouders wel weten waar je uithangt. En neem een vriendin mee. Er is toch niks mis met naar een pretpark gaan? Je ouders hangen toch niet rond op forums, toch?
- Als mensen je hobby echt niet accepteren, praat erover met een vertrouwenspersoon, opa's en oma's of counselors. Opa's en oma's zijn vaak wat zachtaardiger en vinden meestal gekke dingen juist leuk! een counselor of iemand van jeugdzorg kan soms beter met je ouders praten zodat zij misschien wat beter ermee om kunnen gaan. Uit mijn eigen ervaring weet ik al dat als je niet kan doen wat je leuk vind dat je echt depressief kan raken en dat je jezelf heel rot kan voelen. Dus probeer te praten en desnoods naar een counselor te gaan!
- Dit klink misschien heel rot of gemeen maar als je ouders gescheiden zijn en een van hen accepteerd het wel en de ander niet. lees en verzamel dan manga bij degene die het wel accepteert. Zodra je 15 bent mag je ook 100% zelf bepalen bij wie je woont en mag je dus ook bepalen wat je leest.
- Heb je geen geld of wil je manga lezen zonder dat je ouders het merken ga dan naar mangakissa in Utrecht. Daar kun je heerlijk relaxen en manga lezen, zoveel je wilt.

Mensen, ik spoor jullie niet aan tot vreemde dingen. Ik hoop hiermee alleen te bereiken dat jullie kunnen doen wat jullie leuk vinden. Nee, NIET gaan liegen tegen je ouders. Maar PRATEN. en wees creatief et oplossingen. Ik hoop mensen hiermee te helpen. Heb je iemand nodig die naar je luisterd, of wil je goede raad. Je mag een PB altijd sturen.

Good luck guys!

@KatayokunoTenshi: de essentie van je verhaal ben ik het wel mee eens hoor, je moet gewoon doen en laten we je zelf wil. Ook zeker wanneer het aankomt op jezelf zijn, wees geen kloon van hoe het overgrote deel van de maatschappij zich gedraagt.

Alles wat afwijkt van de standaard valt op en mensen kunnen dat moelijk accepteren, dat kan vervelend zijn. Op het het gebied van interesses heb ik er ook een aantal die nou niet bepaald sociaal geaccepteerd zijn (extreme metal, anime/manga, horror/gore). Daarbij heb ik lang haar, draag voornamelijk zwarte kleding, ben vegetariër. Allemaal zaken die me regelmatig opmerkingen opleveren, en dan val ik er nog niet eens iemand mee lastig

De maatschappij werkt echter op een bepaalde manier, en je zult moeten leren om enerzijds jezelf blij voelen met je hobbies en interesses en je tijd er in steken en anderzijds niet iedereen om je heen tegen je in het harnas werken. Wees voorzichtig met hoe je dat laatste doet en stem het ook af op de persoon. Dat wordt makkelijker naar mate je ouder wordt en meer mensenkennis krijgt. Vooral de jongere mensen zijn doorgaans enthousiast tot het obsessieve aan toe en houden vaak geen rekening met dat soort zaken (Naruto cosplayende tieners op Utrecht CS die als kippen zonder kop rondrenner word ik ook niet echt blij van). Niet iedereen zit daar op te wachten.

Wat betreft dat plaatje, daar zit een beetje een dubbele moraal in. Ter info: ik ben zelf eerder het bovenste type dan het onderste (cosplay zelf ook). Echter, dit gaat toch om accepteren hoe anderen zich willen uiten en gedragen? Als mensen zich blij voelen met de consumptie van drugs en alcohol (en anderen niet tot last zijn), waarom is dat dan kinderachtig? Dan moet je dat ook accepteren. Dan verwacht je toch ook over je eigen hobbies?

Haha, dat plaatje klopte in mijn geval voor geen meter. Op mijn school waren het juiste de mensen in het rookhol (waar duidelijk meer gerookt werd dan alleen sigaretten) de mensen die het meest openstonden voor alles wat niet helemaal doorsnee was. En tja, een deel van hen stond er ook om bekend in weekend iets te veel te drinken. Was dat echt slim? Nou ja, eigenlijk niet, natuurlijk. Maar, ze hadden hun zaakjes verder op orde, dus hé, waarom zouden ik ze veroordelen?

Mijn ervaring is dat je het meest bereikt als je een hobby hebt, maar er geen statement van maakt. Gewoon, relaxt! Jezelf zijn gaat een stuk makkelijker als je jezelf niet gebruikt als spandoek :)

Misschien moet je eens je vriendinnen wat van je favorieten Anime of Manga laten zien. Misschien vinden ze wel leuk en snappen ze beter hoe jij er over denkt. Want ik ben ook via een vriendin begonnen met Anime kijken en ik heb op school ook een vriendin die het wel leuk vind , maar er zijn altijd mensen die het niks vinden dus. Misschien moet je eens kijken of er misschien meer mensen op Jouw school zijn met de zelfde interse dan kun je zo nieuwe vrienden maken en dan kun je dus ook weer met hun over Anime en Manga praten.

Ben het helemaal eens met Tamara en InfiniteDistance
Het gaat een beetje om een gulden middenweg.
Ik denk dat ik over het algemeen meer opmerkingen krijg over mijn piercings en tattoo, dan over mijn anime en manga hobby (en beide worden geaccepteerd door mensen om me heen omdat ze weten dat ik zo ben) maar van vreemden krijg ik inderdaad nog opmerkingen. En dan zeg ik gewoon "ja dat vind ik leuk *punt*"
Meestal houden ze er dan wel over op.
Ik vertel ook niet meteen tegen iedereen dat ik anime en manga fan ben, pas als ze mij vragen wat mijn hobby's zijn en dan zeg ik meestal nog dat ik geinteresseerd ben in Japanse cultuur, fashion en muziek. Als ze dan nog doorvragen vertel ik iets over anime en manga.
Zo krijg je ook minder snel dat mensen je raar vinden dan dat je gelijk begint te ratelen of anime en manga en de nieuwste naruto. Ease them in a little.
Niet iedereen hoeft 24/7 deelgenoot te zijn van mijn hobby, en ik vind het fijn als ze het ook leuk vinden want dan hebben we gemeenschappelijke interesses, maar ik ga ze niet dwingen om te luisteren. En als ze het niet leuk vinden hebben we het over wat anders.

Nou heb ik wat dat betreft wel heel makkelijke vrienden die het totaal niet erg vinden als ik wat zeg over Japan, anime en manga of X Japan, ze zeggen letterlijk dat ze het zo leuk vinden om te zien hoe ik erover praat.



Dit lijkt me bij de vrienden van TO nou juist geen goed idee, omdat ze laten merken dat ze er gewoon niks mee hebben, en als ze dat probeert stookt ze misschien het vuurtje alleen maar op. "Je dwingt ons jou dingen leuk te vinden" krijg je dan enzo. Ik weet ook niet hoe vaak ze het er in hun gezelschap over heeft, maar dan krijg je misschien dat ze idd gaan zeggen dat ze geobsedeerd is, dat is ook niet de bedoeling vooral in de omgeving van een middelbare school.

Proberen ze te bekeren kan alleen werken als ze er ook zelf voor openstaan. Als je het ze probeert op te dringen, is de kans op succes praktisch 0.

Wat je eventueel kunt doen is je verdiepen in hun interesses en kijken of er een manga/anime is die daarop aansluit. Grote interesse in mode? Paradise Kiss! Twlight-lezer? Eén of andere manga vol met sexy vampieren, daar zijn er echt genoeg van...

En als je dan eenmaal een titel hebt uitgeleend, moet je natuurlijk niet elke dag vragen of ze het al gekeken/gelezen hebben en wat ze ervan vonden. Ook dat is verschrikkelijk irritant. Als ze het leuk vinden, zullen ze er vanzelf wel over beginnen.

Ok mensen die inderdaad heel opdringerig doen van accept me. Werkt niet, ik zeg ook duidelijk in mijn topic dat je het obsessie moet laten worden. Maar, een grote maar is ook dat je het niet hoeft te verbergen.

Ik zeg ook dat je anderen moet blijven waarderen oftewel ook andere dingen leuk vinden. Dan laat je zien dat je niet alleen japans doet of praat etc.

Even over het plaatje. Ik hoor en zie zooooooooooo vaaaaaaaak dat mensen zuipen en blowen en dat dat nog cool gevonden wordt ook. En zij cosplay voor randdebielen vinden. En dat vind ik onzin! Ja, ik accepteer mensen die liever naar de kroeg gaan, maar dan moeten zij hun snavel houden over mijn hobbys en niet doen alsof ik achterlijkben.

Hierbij verklaar ik dit topic als heropend!
Ik heb helaas met de opruiming ook wat van de goede posts moeten verwijderen om de discussie enigszins intact te houden.

Bij een volgende uitbarsting als wat er gisteravond gebeurde zal ik overigens niet meer ruimen en gaat het topic voorgoed dicht.

Dan ga ik eens wat toevoegen.

Waarom staan sommige mensen zo negatief tegen over manga/anime? Nou om precies dezelfde reden waarom ze andere hobby's dan diegene die ze zelf hebben ook niet zien zitten. Die mensen hebben hun eigen wereldje, en daar voelen zich prettig bij. En dan staat er ineens een zeloot op die manga als het beste sinds de uitvinding van voorgesneden brood is, dat komt nogal bedreigend over want men kan nog niet precies plaatsen wat het betekent, en misschien betekent het wel dat men moet veranderen.

En dat is iets waar iedereen in meer of mindere maten problemen mee heeft, bij verandering gaan de hakken in het zand, dat is bijvoorbeeld een vrij normale reactie als je in het bedrijfsleven een nieuwe manier van werken introduceert, nieuwe software, nieuwe werkmethodes, veranderingen. En daar kunnen we over het algemeen niet zo goed mee overweg omdat we nu eenmaal gewoonte dieren zijn.

Men moet misschien maar eens nadenken hoe de andere partij in dit geval er over denkt, je kan misschien een hele goeie reden hebben om iedereen ervan te overtuigen dat anime en manga leuk zijn, dat het een veilige hobby is enzovoorts. Maar houdt er dan wel rekening mee dat je dus bezig bent in het poken in de veilige wereldje van die andere, je weet niet alles van dat wereldje en de kans is groot dat je zit te poken in privaat gedeelte van dat veilige wereldje. En een aantasting van die privacy is iets waar mensen slecht op reageren in het algemeen.

En nu hoef je niet schuldig te voelen, dit gebeurt ook als "Voetbal" of sport of hobby dan ook als het beste ooit opvoert, op het moment dat je het begint op te dringen dan kan je er op rekenen dat de hakken in het zand gaan, zelfs als men de hobby eigenlijk wel zit zitten zal men dat niet snel toegeven, want men legt dan een stukje van dat privé wereldje bloot, en niet iedereen is daar klaar voor, dat kost tijd.

Wat ik trouwens nog ben vergeten in mijn vorige post is dat ik in het begin soms ook niet zo'n leuke reacties kreeg maar dat kwam voornamelijk door het beeld wat men heeft over Japan, manga, anime. Bij anime kende men eigenlijk maar 3 typen: Pokemon (dat is toch voor kleine kinderen?), Dragon Ball/Naruto (wist niet dat je daarvan hield?! Is toch niks voor jou?!) en 18+ materiaal(Je gaat me toch niet vertellen dat je dat kijkt he?! ). Kortom niet echt positief. En al het andere was een groot grijs gebied. Van manga had men vaak nog helemaal niet gehoord maar men ging er bijna automatisch vanuit dat dat dan ongeveer hetzelfde zou moeten zijn dan anime maar dan in stripvorm. En daarnaast hoe vaak hoor je nog dat mensen de Suske en Wiske lezen?! Dat is zo niet cool tegenwoordig.

En dan nog over Japan zelf, let's face it, veel mensen kennen Japan vooral van de rare gadgets, extreme dingen en vooral negatieve dingen etc. Daarnaast heb ik ook een paar keer uit moeten leggen wat Geisha inhoud want ook daar heeft/had men een verkeerd beeld over. Gelukkig is dat nu aan het veranderen doordat men steeds meer interesse krijgt in het oosten en Japans eten is populair.

Dus op zich is het helemaal niet zo raar dat men het maar een rare hobby vinden en het zal ook wel nooit heel goed bekend worden bij het echte grote publiek. Ja op internet kan het lijken alsof de halve wereld anime/manga kent en leuk vind maar hoe vaak kom je op straat iemand tegen die het ook leuk vind? Daarnaast heb ik het idee dat het aanbod van anime/manga in winkels inmiddels juist aan het afnemen is dan toenemen gewoon omdat de doelgroep te klein is en natuurlijk omdat ze niet op kunnen tegen internet.

Maar dan nog ga niet wanhopig proberen het beeld van die mensen aan te passen of je hobby opdringen en het laatste wat ik zou doen is een vriendschap verbreken puur omdat men niet dezelfde hobbies heeft want alleen maar vrienden hebben die allemaal hetzelfde leuk vinden kan ook saai worden.

Is het niet gewoon dat het niet aan manga ligt, maar aan hoe die persoon zelf gedraagt.

@Neko_Orihime : Ik wil niet naar Japan vanwege Anime en Manga, sommige mensen denken dat japan alleen maar anime en manga is,het wordt idd veel vergeten dat niet iedereen manga en anime daar accepteert. Ik wil naar Japan omdat ik al sinds ik heel klein ben heel veel met de cultuur heb. En het lijkt me een geweldige ervaring om er naar toe te gaan. En ik heb er met mijn ouders over gepraat en ze zeiden dat ik misschien als ik 17 ben 5 weken naar Japan mag in een gastgezin met 2 weken highschool. Dat vindt ik heel lief van ze<3

@NaitoNii bedankt^.^

@KatayokunoTenshi Ik vindt dat je gelijk hebt! En bedankt voor post ik heb er veel aan

Ik ken het gevoel, in mijn omgeving kent niemand manga en anime, maar 1 iemand in RL kent het en die vind het belachelijk. Zij denken dan ook meteen dat animatieseries enkel voor kleine kinderen zijn. Het klinkt zo'n cliche maar: trek het je niet aan! Als jij het leuk vind en bij kan wegmijmeren dan moeten die anderen maar hun mond houden, misschien moet je het gewoon eens in hun gezicht smijten dat het feit dat zij anime en manga stom vinden niets aan jouw fanheid gaat veranderen, hoe veel ze ook zeuren en dat ze er maar beter mee stoppen omdat het je toch enkel chagerijnig/triest kan maken. Als het je vrienden zijn moeten ze maar accepteren hoe je bent en als ze zo'n opmerkingen maken moet je gewoon ervoor zorgen dat je niet te veel over manga en anime praat met hen in de buurt n.n

Als je je vrienden voorgoed kwijt wilt, moet je dat zeker doen, maar anders zou ik het sterk afraden. Jij zou het toch ook niet leuk vinden als je vrienden voortdurend doorzeuren over iets wat jou totaal niet interesseert? En jou dan toesnauwen dat je het maar leuk moet gaan vinden als je hun vriend wilt zijn?

Al je omgaat met mensen die manga/anime maar niets vinden, dan praat je er met hen gewoon niet over. Praat over dingen die jullie allemaal interesseren, dan heb je geen ruzie. Zij moeten jou accepteren hoe je bent, maar jij hen ook, als als zij het maar niets vinden dan is dat maar zo.

Heb zelf geen problemen mee gehad, binnen mijn vriendinnenkring werd het gewoon geaccepteerd. Zelfs nu, ookal vinden ze dat ik er veel geld aan besteed(ga niet uit, doe ik alleen als ik zin in heb. Je zult mij niet in een kroeg vinden om gezelligheid op te zoeken).

Bij oudere mensen valt dit wat zwaarder, ook bij o.a collega's.

Ik heb geprobeerd mijn praktijkbegeleider wel duidelijk te maken dat ik deze hobbies(ook film, gamen e.d. knutselen doe ik ook) fijn vind en er rust in vind, maar 1 x ging hij zo ver(uiteindelijk ook over privézaken) dat hij mij aan het huilen heeft gekregen. Want had gevoel alsof hij mij probeerde belachelijk te maken en mij te vertellen wat ik moet doen. Hij merkte wel dat hij te ver ging(waarin niet), maar bood wel zijn excuses daarvoor aan. Nu doet hij er normaal over, ook omdat ik hem vraag naar dingen die hij zelf leukvind(hij kijkt zelf ook films e.d. en leest ook boeken) dus daar gaat al beter mee. Ook heb ik hem uitgelegd dat er binnen anime/manga meerdere genre's zijn, ook echte GTST-achtige drama tot aan comedy tot aan zelfs zware onderwerpen van de manga LIFE. Dus hij snapt nu wel voor mijn gevoel beetje waarom ik mij hierin kan vinden(ook omdat ik al comics las).

Praktijkbegeleider vond vanuit zijn zicht dat mijn vormgeversperspectief bedoezeld werd door anime/manga, terwijl ik zeker ook hou van oude kunst(Mucha, Monet..) en ook van nieuwe vormgeving(met dat frisse en strakke design) waarin ik mij ook regelmatig verdiep.

Mijn ouders hebben er ook nog steeds geen vrede mee, mijn pa heeft er nooit vrede mee gehad en mijn ma begint het zat te worden. Merk dus dat het na school hoogste tijd word om te verhuizen, want zal het zeker niet langer volhouden hier. Dit ligt trouwens niet alleen aan anime/manga, mijn ouders worden mijn andere hobbies(films e.d.) ook beu. Terwijl, als je goed nadenkt, dit wel hoort bij mijn beroep(Animatie/Audiovisuele vormgeving). Daarom vind ik het fijn om dit als hobbies te hebben.

Toch blijft het soms nog zwaar om mensen hierover te vertellen, aangezien ik op middelbare school door klasgenoten al werd getreiterd omdat ik W.i.t.c.h leukvond en toendertijd ook animaties als Winx keek.