Die huisarts ziet met regelmaat veel gênantere dingen dan een paar grote borsten. Voor de chirurg is zoiets ook aan de orde van de dag. Weet je wat misschien hebt? Denken dat jouw borsten waarschijnlijk het beste zijn dat ze die dag zullen zien. (Wat waarschijnlijk ook zo is. De kans dat de huisarts diezelfde dag een te lang genegeerde SOA of een voornamelijk uit tenenkaas bestaande voet voor de neus krijgt is behoorlijk groot.)

Als je het moeilijk vind dit met een man te bespreken, kun je kijken of je terecht kan bij een vrouwelijke huisarts. Die ziet elke keer wanneer ze in de spiegel kijkt een stel borsten, dus voor haar is dat écht niets nieuws. O, en mocht er zo´n huisarts-in-opleiding mee willen kijken, dan kun je daar gewoon 'nee' tegen zeggen.

Als laatste: mocht je huisarts je probleem niet serieus nemen, dan is het je goed recht om een andere te zoeken.

Nog even een ander advies;

Het Internet is echt de laatste plaats om advies te zoeken over medische zaken.
Op het internet vind je vooral de verhalen van het handje vol mensen waarbij het mis gegaan is en waarbij ze niet eens een volledig verhaal vertellen.
Maar over die duizenden andere succesvolle procedures die hoor en lees je niets.

En net als wat de anderen zeggen, zet je over je schaamte heen en ga naar de huisarts, deze is er voor dit soort dingen.

Haha, Ik weet eigenlijk wel dat internet niet geweldig is voor medische advies, maar is wel lekker anoniem en laagdrempelig natuurlijk

Nogmaals bedankt voor het advies iedereen!

Als je het nog steeds maar naar vindt om naar een huisarts te gaan, neem iemand mee die je vertrouwd. Je moeder, zus, goeie vriendin, etc. Er hoeft echt geen schaamte zijn voor borsten :> iedere vrouw heeft ze wel en iedereen weet dat ze bestaan, niks om er voor te schamen! En jij hebt er last van dus waarom zou jij dan aan andere moeten denken?

Overleg veel met de arts, mijn moeder vraagt ook altijd info bij de dokters assistent die de telefoon altijd opneemt. Voordat je een afspraak maakt kan je ook al aan haar (althans wij hebben een vrouwelijke assistent..) wat informatie en puntjes vragen.

En tja internet, zodra je een keer een kloppend gevoel in je vinger heb ga je al dood volgens het internet. :/ Geloof er niet veel van en vermijd het vooral. De nare en negatieve beelden en verhalen blijven altijd het meeste hangen omdat dat het 'boeiendste' is. Een goed verlopen operatie, met weinig complicaties en een mooi geheelde hechting zijn niet 'spannend genoeg' immers.. Succes! : D

Fijn, zit ik zonet even te trainen op de hometrainer om wat af te vallen, voel ik mijn neus lopen. Veeg ik onder mijn neus, hele vinger onder het bloed. Bloedneus! xD Geen idee waar dat zo opeens vandaan kwam!

Nu zit ik hier met een propje in mijn neusgat, ziet er niet uit haha

Waarschijnlijk veroorzaakt door de inspanning. Tenminste dat zou heel goed kunnen. Maar goed, propje in de neus en rustig blijven ademhalen

Het is gelukkig alweer gestopt! Maar ik had echt zoiets van: 'heey een bloedneus, help!' want normaal heb ik nooit een bloedneus! Maar het is gelukkig weer goedgekomen

Mooi zo. Ikzelf gebruik een medicijn (neusspray met ontstekingsremmer) vanwege een neusoperatie in het verleden dat als vervelende bijwerking heeft dat je er spontaan een bloedneus van kunt krijgen. Heel vervelend op het werk en onderweg en het duurt ook lang (ongeveer 15 minuten, soms nog langer).

Oh ja dat is inderdaad wel vervelend! :s

Ik was vorige week zondag naar Duitsland geweest en op de terugweg zat ik achterin en bij ons in de auto was er een fles (met dispenser) met handzeep, van die handzeep waar je geen water voor nodig hebt. Dus ik dacht, lekker mijn handen schoonmaken, en ik smeerde wat op mijn handen, ik voelde het al een beetje prikken, maar ik dacht dat is normaal want dat heb je wel vaker met desinfecterende zeep enzo. Dus ik trok er me niet zo veel van aan. Eenmaal thuis kreeg ik wel jeuk op mijn linker hand en rond mijn knokkels zag ik rode plekken en ik dacht hmm had ik mijzelf op mijn werk in mijn hand gesneden? (Want ik werk veel met dozen en papier en het gebeurt wel eens dat je een klein sneetje krijgt in je hand en op mijn werk doe ik ook nadat ik klaar ben even wat disinfecteerder op mijn handen, wat dus heel erg prikt op een wond) Dus ik dacht dat is wel normaal en ging slapen. Volgende dag waren die vlekken rond mijn knokkels al bruin geworden en helemaal droog, mijn huid was niet meer zo elastich rond mijn knokkels en dagen daarna (dus dinsdag woensdag donderdag) scheurde er steeds een klein wondje open als ik te veel met mijn vingers bewoog of iets vast pakte of een vuist maakte. En telkens weer bloeden en nu heb ik een stuk of twintig kleine wondjes rond mijn knokkels die al opgedroogd zijn en een korstje hebben en durf ik niets meer te pakken met mijn linkerhand want als ik te veel beweeg met mijn vingers en een vuist maakt scheurt alles weer open. Ik heb nu al dat er een of twee kleine wonden weer heropenen en er komen nog steeds nieuwe bij, maar ik kan je vertellen het is niet fijn. Ik hoop dat het gauw over is, want het doet wel pijn. Oh en de oorzaak? Volgens mij was de zeep over datum, ik moet dit nog wel bevestigen, maar ik weet het haast bijna zeker. Die zeep heeft dus wat van mijn huid 'verbrand' en nu zijn er dus van die droge plekken op mijn hand.

Dinsdag is officieel vastgesteld dat er geen oplossingen zijn voor mijn slechthorendheid. Het is een heel ongebruikelijk gehoorverlies wat niet zomaar op te lossen is met een gehoorapparaat. Ik kan dus alleen goed met iemand praten als er geen tot weinig achtergrondgeluid is Hoop dat mensen mij willen aannemen als ze niet eens gemakkelijk met me kunnen praten.

Dat klinkt niet echt als goed nieuws. Dat zal echt heel vervelend zijn en voor vervelende situaties gaan zorgen, zowel voor jou en anderen. Inderdaad zijn er mensen die niet het geduld hebben om dingen opnieuw te zeggen. Ik hoop toch dat je die mensen wel hebt of zal vinden. Veel sterkte ermee, je went er vast wel aan.

Dankje ^^
Ik heb wel eens gehad dat iemand gewoon niet meer probeerde contact met me te maken, maar over het algemeen is iedereen heel begripvol en blijft men gewoon met me praten zoals ze met ieder ander praten. Het wordt in ieder geval niet slechter. Kan alleen maar beter gaan dus!

Goed om te horen! Dat laat mijn vertrouwen in mensen ook weer wat stijgen haha.

Ikzelf heb medicijnen voor het slapen gaan. Want in 2008 toen ik 15 was kon ik niet meer slapen in de avond. Omdat mijn slaapritmes steeds langzamerwordt. Gelukkig dat er melatonine is. Die ervoor zorgt om moe te worden. En rondt een uur in de goede ritme slaapt. Ook gebruik ik neuspray xylometazoline. Dit zorgt ervoor om niet met de mond adem te halen. Maar met mijn neus. Want dan slaap ik beter.

Heelaas heb ik de griep te pakken. Dus ik ga even uitzieken in mijn eigen huis.