Het grote zeur-en-zaag-over-je-lichaam-topic

Tamara · **Geregistreerd:** 24 jul 2004 20:47

Citaat:

en als ik een ijzertablet inneem dan trekt het weg voor de hele dag..dus ik denk toch echt dat het ijzertekort in.

Zo snel stijgt het Hb-gehalte anders niet van zo'n tablet. Een overschot is gevaarlijk, dus zo'n tablet bevat misschien de a.d.h.. Het duurt weken (soms wel maanden) voordat het tekort is aangevuld. Volgens mij heb je te maken met een placebo-effect :)

blue-neko-Q · **Geregistreerd:** 05 sep 2009 19:03 **Woonplaats:** Oss

Tamara schreef:

Citaat:

en als ik een ijzertablet inneem dan trekt het weg voor de hele dag..dus ik denk toch echt dat het ijzertekort in.

Zo snel stijgt het Hb-gehalte anders niet van zo'n tablet. Een overschot is gevaarlijk, dus zo'n tablet bevat misschien de a.d.h.. Het duurt weken (soms wel maanden) voordat het tekort is aangevuld. Volgens mij heb je te maken met een placebo-effect

dat laatste zal me niet eens verbazen XD t kan ook gewoon stress zijn

ik zie wel. zolang ik er niet dood aan ga maak ik me geen zorge

Maakie

maxmaxi schreef:

eehm, sorry van het onderbreken van het gesprek hierboven.^
Blegh, even mijn frustratie kwijtraken op willekeurige forumgangers. Telt dit als "mijn lichaam"?
Ik heb sinds een jaar of anderhalf opeens een bijzonder gehoorverlies gekregen die de gehoorspecialisten nog nooit eerden hebben gezien. Niet alleen hoor ik simpelweg minder, maar ik heb nu opeens ook moeite om geluiden uit elkaar te houden. Als er meer dan één persoon aan het woord is versta ik niks. Hetzelfde geldt voor achtergrond geluid/gepraat binnen ong. 10 meter. In de klas kan ik niemand verstaan tenzei hij/zij naast me zit en ik mijn best doe te luisteren. Ik moet vooraan zitten om de docent te verstaan. Stemmen kan ik door speakers niet goed verstaan tenzei de stem heel goed articuleert of ik een koptelefoon gebruik. Als er iets op het vliegveld of station wordt omgeroepen moet ik aan iemand vragen het te herhalen. TV kan ik ook niet verstaan tenzei ik ondertiteling heb, wat ongebruikelijk is bij Nederlandse tv. Gelukkig kijk ik alleen engelstalige shows.

Ik heb een gehoorapparaat, maar die heeft alleen zin als het stil is in de ruimte, omdat al het achtergrond geluid natuurlijk ook versterkt wordt. Deze kleine handicap matcht niet goed met mijn verlegen, introverte, sociaal onhandige persoonlijkheid. Ik ken alleen de naam van ongeveer 60 procent van de leerlingen in mijn klas (laat staan hobbies, interesses etc.), en heb maar enkele keren een gesprek kunnen voeren. Ondanks dit alles ben ik er niet ongelukkiger op geworden. sure, het is wel even wennen, maar ik krijg veel simphatiek en medelijden van anderen, wat me staande houdt. Het is niks vergeleken met wat sommige anderen meemaken. Ik heb verder een super familie, super stabiel leven en ik denk ook wel een gunstige toekomst. Bedankt voor het lezen! ^^

Ik heb een heel ander type probleem met mijn gehoor, maar snap de frustratie. >.< Zelf had ik vroeger een supergehoor, maar een uit de hand gelopen infectie zo'n 3 jaar geleden heeft m'n gehoor permanent beschadigd. Kon ik eerst nog alles goed horen, heb ik nu vooral veel moeite met meerdere geluiden/mensen door elkaar. Ik moet me dan echt op 1 geluid goed focussen. Verder ben ik nu extra gevoelig geworden voor harde geluiden, wat vooral irritant is als je lawaaierige/drukke dingen wilt bezoeken (concerten, festivals etc.). >.<

Ook interessant om hier aan toe te voegen is dat mijn vriend gehoorbeschadiging had gekregen op jonge leeftijd en toen wij net een relatie met elkaar hadden we nogal onenigheid hadden als we samen bijvoorbeeld tv of een film keken, omdat op het niveau dat hij het net kon horen, voor mij al heel erg hard was. Toen gebeurde dus enkele jaren later mijn gehoorbeschadiging en sindsdien zijn onze gehoren ongeveer even slecht en hebben we dit "probleempje" niet meer. :IIIIIIIIIIIIIIIIIIII

Jouw geval klinkt als een bijzondere, ik wens je er veel succes mee in ieder geval! Hopelijk vind er verbetering in de toekomst plaats! En mocht dat niet gebeuren...tsja, voor mij is het wel zo hoeveel meer tijd er over heen ga, hoe meer ik er aan wen wat ik wel en niet goed kan horen en me er minder aan irriteer...

HaineChan · **Geregistreerd:** 26 aug 2009 18:50

Update @ oog:
Zij heeft toendertijd helaas niets van waargenomen van eventuele beschadigingen tijdens het bekijken van mijn oog, ik kreeg daarom ook geen druppels of zalfje mee(beetje jammer wat het belemmerde mij wel in m'n werk). Het gevoel is al grotendeels weg, maar als het over een paar weken nog niet weg is ga ik toch nog even op bezoek bij de huisarts.

Cookiemonster

HaineChan schreef:

Update @ oog:
Zij heeft toendertijd helaas niets van waargenomen van eventuele beschadigingen tijdens het bekijken van mijn oog, ik kreeg daarom ook geen druppels of zalfje mee(beetje jammer wat het belemmerde mij wel in m'n werk). Het gevoel is al grotendeels weg, maar als het over een paar weken nog niet weg is ga ik toch nog even op bezoek bij de huisarts.

Zou ik zeker doen, het kan namelijk zijn dat er tijdens de eerste controle nog geen zichtbare schade was en dat dit nu anders is. Ik ben ook een aantal keren met een kluitje in het riet gestuurd door de huisarts en oogarts, maar uiteindelijk bleek ik gelijk te hebben en bovendien is het chronisch bij mij. Heb je ook een oogarts ernaar laten kijken, dus een specialist? Bij mij waren er een aantal soorten licht voor nodig voordat het zichtbaar was de eerste keer. Weersomstandigheden (droge lucht en vochtige lucht kunnen zeker van invloed zijn en de klachten versterken).

Overigens kan een second opinion nooit kwaad is mijn ervaring :wink:

HaineChan · **Geregistreerd:** 26 aug 2009 18:50

Cookiemonster schreef:

HaineChan schreef:

Update @ oog:
Zij heeft toendertijd helaas niets van waargenomen van eventuele beschadigingen tijdens het bekijken van mijn oog, ik kreeg daarom ook geen druppels of zalfje mee(beetje jammer wat het belemmerde mij wel in m'n werk). Het gevoel is al grotendeels weg, maar als het over een paar weken nog niet weg is ga ik toch nog even op bezoek bij de huisarts.

Zou ik zeker doen, het kan namelijk zijn dat er tijdens de eerste controle nog geen zichtbare schade was en dat dit nu anders is. Ik ben ook een aantal keren met een kluitje in het riet gestuurd door de huisarts en oogarts, maar uiteindelijk bleek ik gelijk te hebben en bovendien is het chronisch bij mij. Heb je ook een oogarts ernaar laten kijken, dus een specialist? Bij mij waren er een aantal soorten licht voor nodig voordat het zichtbaar was de eerste keer. Weersomstandigheden (droge lucht en vochtige lucht kunnen zeker van invloed zijn en de klachten versterken).

Overigens kan een second opinion nooit kwaad is mijn ervaring :wink:

Nope, ik woon in een dorp -kuch- "stad" waarvan een ziekenhuis een half uur/45 min rijden is :/ plus moet per se een doorverwijzing hebben van de huisarts voordat ik daar terecht kan. Dus zolang zij zegt: er is niks ... kan ik geen kant op.
Had eerste dagen heel veel last van een drukkend gevoel, daar ben ik blij toe van af. Maar vorige week met het autorijden door half Nederland(toeristische route, z'n nichtjes zijn op bezoek uit het buitenland) wel een beetje last van m'n oog gehad soms, beetje soort prikkend gevoel.

blue-neko-Q · **Geregistreerd:** 05 sep 2009 19:03 **Woonplaats:** Oss

Tamara schreef:

Citaat:

en als ik een ijzertablet inneem dan trekt het weg voor de hele dag..dus ik denk toch echt dat het ijzertekort in.

Zo snel stijgt het Hb-gehalte anders niet van zo'n tablet. Een overschot is gevaarlijk, dus zo'n tablet bevat misschien de a.d.h.. Het duurt weken (soms wel maanden) voordat het tekort is aangevuld. Volgens mij heb je te maken met een placebo-effect

nog even over mijn 'bloedarmoede'
dat was geen bloedarmoede. dus toch.

ik ben enorm vatbaar voor veel drukte/stress in en korte tijd. ik had blijkbaar toch iets meer moeite met het verwerken van het overleiden van mijn oma dan ik had gedacht..dat, naast slecht slapen, cosplay stress en mijn ogen slopen door tot 12 uur snachts aan de naaimachine te zitten heeft ervoor gezorgt dat ik steeds moe, duizelig en zwak was

dus..probleem opgelost xD ben ondertussen alweer helemaal normaal. ofjah..normaal XD..

Cookiemonster

HaineChan schreef:

Cookiemonster schreef:

HaineChan schreef:

Update @ oog:
Zij heeft toendertijd helaas niets van waargenomen van eventuele beschadigingen tijdens het bekijken van mijn oog, ik kreeg daarom ook geen druppels of zalfje mee(beetje jammer wat het belemmerde mij wel in m'n werk). Het gevoel is al grotendeels weg, maar als het over een paar weken nog niet weg is ga ik toch nog even op bezoek bij de huisarts.

Zou ik zeker doen, het kan namelijk zijn dat er tijdens de eerste controle nog geen zichtbare schade was en dat dit nu anders is. Ik ben ook een aantal keren met een kluitje in het riet gestuurd door de huisarts en oogarts, maar uiteindelijk bleek ik gelijk te hebben en bovendien is het chronisch bij mij. Heb je ook een oogarts ernaar laten kijken, dus een specialist? Bij mij waren er een aantal soorten licht voor nodig voordat het zichtbaar was de eerste keer. Weersomstandigheden (droge lucht en vochtige lucht kunnen zeker van invloed zijn en de klachten versterken).

Overigens kan een second opinion nooit kwaad is mijn ervaring :wink:

Nope, ik woon in een dorp -kuch- "stad" waarvan een ziekenhuis een half uur/45 min rijden is :/ plus moet per se een doorverwijzing hebben van de huisarts voordat ik daar terecht kan. Dus zolang zij zegt: er is niks ... kan ik geen kant op.
Had eerste dagen heel veel last van een drukkend gevoel, daar ben ik blij toe van af. Maar vorige week met het autorijden door half Nederland(toeristische route, z'n nichtjes zijn op bezoek uit het buitenland) wel een beetje last van m'n oog gehad soms, beetje soort prikkend gevoel.

Dat klinkt niet goed, een prikkend of drukkend gevoel is een indicatie dat er iets aan de hand is. Zo begon het bij mij ook. Ik heb het nu ook gedurende de dag en dan betekent het dat ik moet druppen. Vervelend dat je huisarts geen doorverwijzing doet. Mijn huisarts wilde dat ook niet doen, ben toen naar een andere huisarts gegaan en die deed het wel

HaineChan · **Geregistreerd:** 26 aug 2009 18:50

Mijne was op dat moment op vakantie en ik mocht alleen terecht bij de plaatsvervangend arts, terwijl ik eigenlijk bij een andere dokter een afspraak zou maken die mij op het juiste moment kon ontvangen en mijn klacht serieus zou nemen. Maar is blijkbaar de nieuwe "policy" binnen de huisartsenpost. Ik kijk het voor nu even aan, maar als ik merk dat het echt goed achteruit gaat ga ik direct.

arie · **Geregistreerd:** 07 maart 2014 18:11

Na de eerste 3 pagina's antwoorden gelezen te hebben lijkt het alsof iedereen zich te lang/klein vind. of vindt dat ze te kleine borsten heeft.

Het nu volgende verhaal is niet voor jongens:

Ik ben zeer tevreden over mijn lengte (1,62), ik ben 15 kilo te zwaar en zit dus aan de obesitas lijn...(zit je al snel aan hoor) maar zolang als ik nog minder als 80 kilo weeg, vindt ik het wel goed. Mijn grootste probleem vindt ik mijn borsten. Nee ze zijn niet te klein.. ZE ZIJN GIGANTISCH! Ik dacht eerst dat het minder zou worden door af te vallen maar dat werkt niet echt... ik was 10 kilo kwijt maar mijn borsten waren nog steeds veel te groot. Ik kan geen Bh's kopen bij gewone winkels omdat ze daar geen maat F of G hebben, en daarbij krijg ik er ook last van mijn rug van. Het zit super in de weg met sporten en ik heb vaak pijn (aan de borsten zelf) als ik gesport heb.

Ik ben nu serieus aan het denken om een verkleinende operatie te laten doen. Daarvoor moet ik wel eerst wat afvallen, maar dat heb ik er voor over. Waar ik bang voor ben is de littekens. Ook vind ik op internet soms enge verhalen over mislukte operaties en nabloedingen.

Heeft iemand tips? zou ik de operatie doen of niet? is dit verhaal te raar voor internet :oops:

?

HaineChan · **Geregistreerd:** 26 aug 2009 18:50

Grote borsten liggen niet altijd aan het feit dat je te zwaar bent. Bedoel ik ben ook ietsjes aan de zware kant, maar qua cup scheelt het niet veel met mijn oude cup(ik ging van een 75D naar een 80E en dat kwam ook door het feit dat ik nog aan het groeien was en niet zo zeer aan het aankomen). Kan zijn dat je van nature gewoon grotere borsten hebt

is helemaal niks om je voor te schamen! Ik zou als ik jou was eerst kijken hoe het is zodra je weer wat bent afgevallen, voordat je denkt aan een operatie. Het beste kun je deze klachten bespreken met je huisarts, hij/zij weet namelijk betere oplossingen binnen jou situatie.

Btw, bij Hunkemoller verkopen ze F en G cups

Verder heb je nog merken zoals Freya Lingerie en Primadonna, zij hebben ook grotere maten en het zijn zeker geen saaie bh's! (heb beiden merken wel eens in de lades gehad en ze zitten heerlijk. Geven ook voldoende ondersteuning!) Houd er wel rekening mee dat je bij de laatst genoemde merken meer geld kwijt bent aan een bh, maar voor een goede bh met de juiste ondersteuning heb je het er denk ik wel voor over. Het gaat namelijk wel om jou welzijn en je gezondheid.

Leown

arie schreef:

Het nu volgende verhaal is niet voor jongens:

Dan lezen we het juist wel :lol:

Akatsuki #1

arie schreef:

Heeft iemand tips? zou ik de operatie doen of niet? is dit verhaal te raar voor internet :oops:

?

Dergelijke operaties zijn vaak te declareren, dus dat is alvast een plus. Verder zijn horrorverhalen op het interneps leuk en aardig. Maar zijn ze betrouwbaar? Ga naar de huisarts en vraag om info. Kijk of je in contact kan komen met dames die deze operatie hebben ondergaan etc.
Mocht je er inderdaad veel last van ondervinden zou ik er niet aan twijfelen. En je kunt ze altijd weer wat groter laten maken :wink:

arie · **Geregistreerd:** 07 maart 2014 18:11

Hallo allemaal!

Bedankt voor de tips. Het lijkt me een beetje eng om hiermee naar de huisarts te gaan omdat ik er niet graag over praat.
Ook ben ik bang dat de arts of dokter of zo ze moet zien....(anders kan hij natuurlijk niet opereren dat snap ik wel, maar toch)

Het is dus vooral schaamte wat me tegen houd om naar de huisarts te gaan.

Neko-

Niet dat ik hier nu zit om advies te geven, maar als je er last van hebt, schaamte overboord zetten. Ik heb ook wel eens met de broek op de enkels gestaan voor wat dingen bij de huisarts (of zelfs het ziekenhuis). Negen van de tien keer is het met 5 tot maximaal 10 minuten voorbij (in mijn geval gewoon verstand op nul, blik op oneindig en gewoon afwachten tot er gezegd word dat hij/zij klaar is). Uiteraard niet erg prettig, maar daarna loop je wel naar buiten met in ieder geval een medisch onderbouwd advies of zelfs een verwijzing. En daar kun je wat mee.

Daarnaast... vooraf informatie opvragen en erover discusseren met diverse personen betekent nog niet dat je ermee door moet gaan. Maar het kan je wel helpen een heleboel vragen weg te nemen, en je meer vertrouwen te geven in het maken van een voor jouw werkbare keuze.

Het grote zeur-en-zaag-over-je-lichaam-topic

Wie is er online