Hmmm. Ik heb hem niet (helemaal) goed. Eerst even uitgaan van je oplossing: ik heb eigenlijk je verhaal te slim ingeschat en heb nooit overwogen die e-mails en telefoontjes als bewijsmateriaal te beschouwen In elk zichzelf respecterend detectiveverhaal krijg je nooit beschuldigende bewijs zo naar je gegooid (zoals die e-mail), dus niemand gelooft erin als je het werkelijk voor je krijgt ~_~.
Oftewel, ik heb veel te ver doorgedacht ^_~
Mijn deductie was als volgt:
- de verdachtste was Spears zelf, omdat hij a) de identiteit van de spion wist, b) de informatie als eerste verkrijgt en c) vanwege zijn positie makkelijker contact buiten de afdeling kan maken (alleen mensen hoger dan hem zouden hemzelf kunnen onderzoeken).
- De 5 "verdachten" had ik eigenlijk al afgestreept. Waarom? Er werd te weinig informatie over hen gegeven. Naja, te weinig, dat e-mailtje en de telefoonrecords vond ik alleen maar red herrings ~_~ Ik heb serieus nog even namen zitten googlen, of er niet een geheime code in zat of zo.
- Het gat in mijn deductie was dus dat er geen echte reden was voor Spears om L in te schakelen.
Maar volgens mij zitten er ook wel gaten in jouw verhaal, die het moeilijker maakten.
Zoals: het vakantierooster dat niet werd uitgelegd.
De groep was volgens jouw verhaal vrij op 18 maart, 22 maart (de aanslag) en 29 maart (de mislukte bust). Hoe de dagen tussendoor zijn verdeeld, wordt niet duidelijk gemaakt en daarin is een groot gat, die het mogelijk maakt Spears als enige schuldige aan te wijzen, of met een onbekende handlanger (ook in het departement). Spears kan namelijk informatie doorgeven aan een van de mensen in de andere vrije dagengroepen (bijvoorbeeld op 19, 20 of 21 maart), die daarna hetzelfde doet als Hayes in jouw oplossing. Een baas die zijn werknemer zelfs op een vrije dag belt is zeker niet raar, zeker niet als er zulke zaken worden behandelt.
Dan heb je Spears als de enige informant, met een onbekende werknemer als tweede.
Maar ja, het initiatief is leuk, ik hoop dat de volgende wat meer "echt detectivewerk" wordt Als je Ellery Queen's verhalen gewend met hun Challenge to the Reader, dan denk je echt te ver met dit verhaal ^_~'
Maar dat Spears de enigste was met de naam van de politie informant nullificeerde het belang wanneer hij dit doorgaf. Op het moment dat Hayes de fout maakte met de email was het slechts een kwestie van Hayes onder druk zetten en de enigste mogelijke informatie bron waar Hayes de naam van de informant kon krijgen indentificeren. Het enigste gat wat dan overblijft is als er een derde corrupte agent is.
Geregistreerd: 25 jul 2004 18:44 Woonplaats: Nederland
Ja, maar ik bedoel eigenlijk meer dat Hayes dus helemaal geen spion hoeft te zijn in mijn scenario en je toch een dader kan hebben. Nu heb je dan wel de email/telefoon als bewijs voor Hayes, maar een doorgewinterde fan gaat daar niet heel veel mee om. Net als je een gevonden bebloed mes vind bij een verdachte in een detective, dan is het 95% dat die verdachte onschuldig is en 4% dat die verdachte schuldig is aan een misdaad die dat mes niet gebruikte ~_~
_________________ "One dumbbell, Watson! Consider an athlete with one dumbbell! Picture to yourself the unilateral development, the imminent danger of a spinal curvature. Shocking, Watson, shocking!" - The Valley of Fear
Ja, maar ik bedoel eigenlijk meer dat Hayes dus helemaal geen spion hoeft te zijn in mijn scenario en je toch een dader kan hebben. Nu heb je dan wel de email/telefoon als bewijs voor Hayes, maar een doorgewinterde fan gaat daar niet heel veel mee om. Net als je een gevonden bebloed mes vind bij een verdachte in een detective, dan is het 95% dat die verdachte onschuldig is en 4% dat die verdachte schuldig is aan een misdaad die dat mes niet gebruikte ~_~
Dan weet je het nu Bovendien vind ik traditionele detectives overdreven irrealistisch. Je kunt onmogelijk de irrealistische causale verbanden van bijvoorbeeld Agatha Cristie volgen en vaak komt er op het einde pas een doorbraak door één of andere mysterieuze gebeurtenis die alleen de hoofdrolspeler weet. Dan is een schrift die dood door er in te schrijven nog realistischer.
Geregistreerd: 25 jul 2004 18:44 Woonplaats: Nederland
Citaat:
Vaak komt er op het einde pas een doorbraak door één of andere mysterieuze gebeurtenis die alleen de hoofdrolspeler weet.
Lees de vroege Ellery Queen boeken (of The Mystery of the Murdered Moths and Other Radio Mysteries)!. Die draaien namelijk om hetzelfde concept als jij gebruikt: fair play. De vroege EQ boeken (de Moths) worden altijd op driekwart onderbroken, met een Challenge to the Reader, namelijk dat alle benodigde informatie dan al beschreven is en je de misdaad kan oplossen. Het zijn erg leuke boeken en de absoluut eerlijke Challenge maakt het alleen nog maar leuker ^_^
_________________ "One dumbbell, Watson! Consider an athlete with one dumbbell! Picture to yourself the unilateral development, the imminent danger of a spinal curvature. Shocking, Watson, shocking!" - The Valley of Fear
De poll wijst uit dat dit toch nog iets aan de makkelijke kant lag. Bereid je voor op een breinkraker van ongekende grote als L het opneemt tegen de legendarische Zodiac Killer.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 0 gasten
Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen
Help
AniWay
Leden
Zoeken
Groepen
Gebruikerspaneel
Inloggen
Registreren
In elk zichzelf respecterend detectiveverhaal krijg je nooit beschuldigende bewijs zo naar je gegooid (zoals die e-mail), dus niemand gelooft erin als je het werkelijk voor je krijgt ~_~.
Als je Ellery Queen's verhalen gewend met hun Challenge to the Reader, dan denk je echt te ver met dit verhaal ^_~'
Bovendien vind ik traditionele detectives overdreven irrealistisch. Je kunt onmogelijk de irrealistische causale verbanden van bijvoorbeeld Agatha Cristie volgen en vaak komt er op het einde pas een doorbraak door één of andere mysterieuze gebeurtenis die alleen de hoofdrolspeler weet. Dan is een schrift die dood door er in te schrijven nog realistischer.