Okee, I will als ik tijd heb (ik ga nu dus naar bed)! ;)
Ik ben gisteren zelfs begonnen aan een fancomic van jullie, omdat een andere vriendin van mij bijna een obsessive fangirl aan het worden is! XD

Leuke review, Anna, bedankt! =) Hehe!

Hahaha, spannend, Laarie ^_^ laat het ons zien wanneer het af is.

En nog bedankt voor je uitgebreide review, Anna. Heel erg fijn dat je voor alles even de tijd neemt. Voel me helemaal gevleid ^_^

Heb vanochtend Heroes & Villains uitgelezen en maar gelijk de review geschreven. Wel in het Engels. Waarom? Toen ik eraan begon had ik er gewoon zin in. Geen idee of het zo handig was, maarja. Ach, de doujinshi zelf is ook in het Engels, dus. *ends nervous blabbering*

>>
<<
>>

Ealynn asked me if I wanted to write a review about the newest OpenMinded doujinshi: Heroes & Villains. I gladly accepted, because it sounded like an interesting thing to do besides just reading it. Two warnings though:
1. I have a feeling this is going to be a long one. When I do something, I want to do it right. (Though I am never satisfied.) Sorry if that bothers anyone, but I am having so much fun with this! XD
2. This is not going to be professional, because I don’t know much about what’s right or wrong. This is my layman’s opinion. And I’m way too nice to be a critic anyway.

I have six other OpenMinded pockets and both of their Summer Specials, so I kind of knew what to expect from Heroes & Villains. Of course, they always come up with a new theme, new and interesting storylines/characters/art, etc. That way it’s always a delight to hear about a new publication from them. ;D They are always renewing, reinventing and improving. (Then again, aren’t we all? )

Right. Let’s start at the beginning.
Because Heroes & Villains is about one (special) city, and the stories/other artwork have recurring characters/places, the doujinshi really feels like one whole. And that’s very well done.

Before I say anything more about the 384 pages (!), I’d like to talk about the cover. I actually don’t know much about art, but my friend Lara, who draws herself, said that she really liked the perspective. What I like about the cover, other than it’s dynamic look, is that I kept going back to it while I was reading, because I kept learning things about the people on it! Recognition is fun!

Aaanyway, on to the first pages (4/5). The map is one of those things that makes Samaritan City really come to life. It’s too bad some of the index text wasn’t entirely readable, because the words slightly disappear into the gutter of the book. Oh well, luckily that’s about the only time it happens.

I’d like to say something about all the extra pages throughout the book. They’re not full stories but they add value to the doujinshi anyway. They’re also funny! Like a Crème Brûlée reference and other comical things that only heightened the atmosphere of the pocket. (‘Lost In Translation’ was a pleasant quickie between stories, for example.)
Also, those newspaper clippings and articles from that gossip magazine at the end of each story? Very nicely done! It’s more satisfying than an abrupt ending and gives more information about what you’ve read before. I liked it.

Now for the actual stories…

The very first story, ‘Me, myself and Mr. Blonde’ had lovable characters. Although I thought the plot was a bit too transparent, all the other aspects were very enjoyable.

Story two, ‘Hero’s Costume’ does have a very interesting plot, with ungrateful heroes who take things for granted and need some lessons. A different view on things, I always experience that as a positive thing.

Story three, ‘Aglaophonos’ immediately sets a delightful shady mood. It looks and feels very particular, but I kind of like that. They don’t give many details in the story, but the pictures in the background cleverly give us some information anyway.

Story four, ‘Curtain Call’ has a fascinating drawing style. An eccentric puppeteer + a mysterious hero = a winning combination. There is just one thing… By now I’m aching for more yaoi. Because hey, if I wanted straight stuff I’d turn on my television! Maybe this says more about me than about this doujinshi and I do admit that not every single story needs to have buttsex or even gayness. I think I understand why this was done, and I’m not entirely against it. Anyway, if we go back to the story, the jealousy of the villain Clockwise is also very amusing.

Story five, ‘The Adventures of Diaphragman & Periscope Head’ finally has some manly bodies in the same panel! XD The fangirl in my soul is taking a relieved breath of air. The story and art are so bizarre that it actually works and becomes fascinating. Sadly I didn’t completely understand everything that was said or went on, but that might just be me. Oh and the two main characters should have many more sexy/cute/scary/fucked-up moments together. ;D

Story six, ‘Coined’ had me at the first page, with the kitties and the dynamic coat. There’s so much to see in this story, so many backgrounds, details, expressions… It’s amazing and slightly bewildering. Also, the characters and the plot are so intriguing! And it goes on and on and on… and on. After reading it, I had to light a cigarette, it was that good. (No I don’t really smoke!) One bad thing? Okay, I wasn’t completely satisfied with the ending. Poor villain, I really felt for him, being tossed away like that. ;_; But hey, somebody has to loose, and in the end it are always the villains.

Story seven, ‘Joe’s Diner’ has a good story, and although I did suspect some things, luckily the story wasn’t that predictable. It had a nice feel to it, you could make a film out of it that Americans would like! Oh and I also liked it, of course.

Story eight, ‘Stay’ was WEIRD. Somehow even weirder than the story with men without actual heads. But weird isn’t automatically something negative, at least not for me. I thought this was a story about balance, but that’s just my way of interpreting it. It was also really sad and depressing. Oh and it took me like a whole day to find out that the main characters WERE ACTUALLY GUYS?!?!?! Maybe my eyesight is going bad…

Story nine, ‘Quantum Evil’ looks good but it took a while to make a bit more sense. I guess that was the intent of the story. Stephen Hawking as a villain… Also a bit weird for me, but it did work very convincingly, I should say. And so I found this a work of art that included some cool ways to kill people.

Story ten, ‘Peter Rabbit’ was a short story so I can’t say much about it. But what I do have to say is very positive! It was a cute story that warmed my heart.

Story eleven, ‘No one mourns the Wicked’ was very nicely drawn and put together. It was another sad story, but I do approve of good stories with a bad and/or shocking ending. Too bad they always seem to depress me. XD

The last story, ‘The Final Battle’ was less epic than I thought. But it was still epic! The build-up had been good, but I kind of missed a ‘beat up Millstone’ scene. Maybe it had been too cliché, I don’t know. Still, seeing all the heroes (and villains) work together and kick ass was really fun for a final story.

I say OpenMinded has once again claimed victory!

~ Loezzy

Bedankt voor je epische review, Loezzieeee! <3 Erg genietbaar en heel tof dat je de moeite hebt genomen bij ieder verhaal neer te pennen hoe je het als lezer vond. Met zo'n reacties maak je ons nu echt blij! ^_^

Ja, dankjewel voor de leuke review!

Dank voor de review Loezzy ^_^ en dat je de tijd hebt genomen om over alles wat te schrijven, dat is heel fijn

En wat Coined betreft... the story isn't over when it's over. Beschouw het eerder als een episode in een langer verhaal, because there's more to come. Maar fijn dat het je zo beviel, ik vind het erg leuke characters geworden en Firefly en Eli zijn mijn eerste mature couple in een strip. De hele situatie en relatie gaat veel dieper en complexer dan mijn eerder werk, dus yay ^_^ good that it came across.

Graag gedaan hoor, it was my pleasure!

Oh en yay, meer Coined! ^^

'Aight, hier volgt mijn review dan.

The Package

Snoeiharde actieshot van de heroes en villains (no doubt) maar wie zijn eigenlijk de heroes en wie de villains? De personen op de voorzijde lijken massaal in actie te komen en de personen op de achterzijde kijken wat slinkser, maar willen ze een confrontatie aangaan of iets aan al dat water doen? Misschien wordt dit later duidelijker. Op de achtergrond de onderhand beruchte Millstone for Mayor posters. Ook zie ik tekst in classic comic font? Nice touch als dit zo is.

Inhoudsopgave

Heel stijlvol, zelfs met een leuk voorwoord à la Donald Duck. Ik zie alleen niet direct wie welk verhaal geschreven en getekend heeft. Mss volgt dit nog.

Nitpick: De kaart en alles eromheen doen vermoeden dat het om een Amerikaanse stad gaat, alleen staat er bovenaan de kaart de afstand in km en niet miles. Oh, en een paar spelfoutjes.

De tekeningen/posters van de verschillende heroes & villains tussendoor, de stukjes Daily Samaritan en de beschrijvingen van de locaties op de kaart tussen de verhalen in iedere keer trekt je echt in de Samaritan wereld. De boel komt echt meer tot leven zo.

Me, Myself and Mr. Blonde
Okay.. geen echte title page, geen namen ook van de schrijver en artist. Wel een leuk verhaal en de art bevalt me wel.. zitten een paar panels tussen die er wel tussenuit springen (pag. 22 bovenaan bvb). Ik snap wel waarom Mr. Boss geen aandacht krijgt van de pers, he's an asshole! Het is gewoon zijn karma. XD (Wat is zijn "amazing power"eigenlijk, beating the crap out of people?) Aardige twist nog op het eind dat me deed denken aan de twee soorten relaties die de main villain en hero vaak met elkaar hebben (verteld in Unbreakable). Good stuff.

A Hero's Costume
Oeh, een title page! Alleen weer geen credits helaas. Verhaal heeft een leuke insteek, heroes & villains hebben de meest uiteenlopende kostuums, maar je staat er eigenlijk nooit bij stil hoe ze eraan komen. De kostuummaker die niet genoeg respect krijgt vond ik aardig gevonden, maar hoe ze haar probleem uiteindelijk aanpakt.. ik weet het niet. Had ze niet beter kunnen staken (zodat haar klanten zelf zouden inzien dat ze onmisbaar is) ipv respect uit iemand te slaan? Nou ja.. ze heeft er iig spijt van op het eind. XP
Pag. 47 linksbovenaan => love that pic.

Aglaophonos
Woei! Een cover en credits erbij.. now we're getting somewhere. Shiz haar art is weer uitermate strak. Het verhaal intrigeert me, maar ik kan het niet helemaal bij elkaar puzzelen. Ik heb het idee dat de puzzelstukjes er wel allemaal liggen (de foto's bvb), maar dat ik nog niet de connecting wire helemaal zie. Ach, aan de andere kant blijft er ruimte over voor interpretatie zo en dat is ook niet verkeerd.
Oh, en pag. 60-61, mag ik hier een poster van? Dank u.

Curtain Call
Een cover met credits weer, we're still on track.
Ik heb altijd Setsuna/Nicolle haar artwork kunnen waarderen simpelweg omdat het altijd beyond crazy was (in a good way =). Het laatste dat ik in comic vorm van haar gelezen had was de little mermaid, maar damn girl, this shit is off the hook! Ik heb van bijna elk plaatje wel genoten in dit verhaal. Het verhaal zelf was ik ook over te spreken, Splendour lijkt wel een soort kruising van The Mad Hatter en The Ventriloquist. Het hele puppet gebeuren en haar "scheme" om de aandacht van Charade te trekken, good stuff. Ik had bijna een tragisch einde verwacht, maar dat viel mee.
Oh, en de bazooka(?), ik weet niet hoe ze ermee mikt, maar het leek mij niet de juiste manier door de achterkant van dat wapen recht op je oog te zetten zonder zoeker (en wel mogelijke terugslag). ;)

The Adventures of Diaphragman & Periscope Head
Cover en credits weer, all is still well.
Dit was zowel grafisch als storywise gewoon smullen geblazen. Het verhaal lijkt wel een Twilight Zone aflevering on crack. Ik zou hier graag een vervolgverhaal van willen zien.
Diaphragman is ook echt naar het hele verhaal door, hij zou niet misstaan als villain in het DC universe. De art past ook perfect bij het verhaal.. best wel een beetje film noir eigenlijk.

Mega Cindy
Geen cover, geen credits.. ai.
Eh ja, kort maar krachtig? Met maar 1 (dubbelzijdige) pagina had ik hier liever zo'n yon-koma van gezien denk ik. Idee erachter is wel aardig, maar omdat het zo kort is, is het een beetje een rare onderbreking.

Coined
Cover en credits weer present, good show.
Tsja, het is van Ealynn, dus wat kan ik hier nog over zeggen? Art is weer dik voor elkaar (as usual) en we worden getrakteerd op een record aantal pagina's hier. Dit komt dan weer ten goede aan karakterontwikkeling en relatiegebeuren. Dat laatste mss iets te veel naar mijn smaak, maar het is zeker iets dat in reguliere comics (X-men, Spider-Man, Batman, Superman.. opvallend hoe vaak het woord "man" eigenlijk al in die titels zit) te weinig aan bod komt, dus juist wel verfrissend dat dit thema in meerdere verhalen in deze bundel aan bod komt. Love the power/weakness van de cat guy!

Joe's Diner
Cover en credits weer verdwenen, boe!
Wel weer een aardig verhaal. Aankomende held die training wil van een oude rot die eigenlijk geen les meer wil geven. Het geheel eindigt in een aardige showdown waarbij alles toch op zijn plaats valt. Leuke artstyle ook.. uitdrukkingen (zoals Joe z'n norse look) zien er goed uit, nice.
Ik snap alleen pag. 240-241 niet die zich na het einde zou afspelen(?) Beetje random.

Stay
Cover en credits, check!
Eh ja, ik vond de design van de dwoddles wel cool, maar het verhaal kwam niet heel erg logisch over. Mr. flufball wordt achterna gezeten door de Dwoddles en zorgt ervoor dat een baby stopt met huilen.. dus daarom is het wel een goed idee om het aan dat zieke meisje te geven? Ook al volgen de dwoddles haar helemaal tot het ziekenhuis? Als het een impulsieve en radeloze actie is kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar niet veel.

Lost in Translation
Ehm.. geen cover, noch credits, maar wel een titel.
Short but kinda funny. Was misschien leuker geweest als het accent van de baas in het begin ook uit de tekst bleek, nu is het namelijk correct Engels dat je leest.
Like the style!
Uhm yup, that's it I guess.

Quantum of Solac- ah soz, Evil I mean
Cover en credits weer, good show.
Ah good stuff, love the details ("Round up the usual suspects" and apparently David Bowie used to be an inmate?^^) En de Miniature Black Hole Weapon.. heeft iemand hier een early screening van Star Trek gezien mss? ;)
Ik vond overigens de reactie van zijn moeder op zijn exoskeleton ietwat overdreven (met name omdat op het einde deze uitvinding positief naar voren wordt gebracht), maar iemand die ouder (en moeder) is kijkt wellicht anders naar zo iets. De main villain deed me eigenlijk meer denken aan Jeremiah Surd, oude JQ fan geweest mss?
Art is weer lekker herkenbaar en er zaten wat leuke actieshots in. De "disappearing act" met de black hole was grafisch ook heel sterk.

Peter Rabbit
Title & credits, good.
Eh ja, short & bitter? De voorgeschiedenis van de tall guy intrigeerde me wel, maar vervolgens is het verhaal rap afgelopen. Beetje een anti-climax als ik eerlijk ben.
p. 326 bovenaan, love that shot/pic.

In the Shrinkroom
Uh ja, yon-koma springs to mind again. Wel een aardig grapje.

No One Mourns the Wicked
Cover (and good looking if I might add) & credits.
Goed verhaal en leuk geïllustreerd. Het geheel begint enigszins onschuldig, maar eindigt vrij tragisch. Niet veel op aan te merken eigenlijk, was gewoon een good read.

The Final Battle
Cover & credits present.
En in een denderende finale (wat meteen de front cover enigszins duidelijker maakt) komt het geheel tot een conclusie. Ik ben blij dat Millstone nog wat airtime kreeg, ik was al bijna bang dat hij vergeten zou worden. Kon hem wel waarderen als villain, deed me een beetje denken aan Blight uit Batman Beyond, mogelijk dat hij op een soortgelijke manier ook ooit terugkomt.

Overall

In zijn geheel genomen ligt hier een uitstekende verhalenbundel als je het mij vraagt. Hier en daar nog wat spelfoutjes, maar de verhalen en art komen niet gerushed over.
Kwalitatief zijn jullie zeker weer een stap vooruit gegaan.
Mss ooit nog een sequel in de toekomst? Same OM time, same OM channel?

Bedankt ^_^ en wederom een fijne uitgebreide review, daar houden we van ^_^

Niet alle artiesten werken met een cover pagina nu eenmaal, maar het is wel weer een punt om extra op de agenda te zetten. Joe's Diner heeft wel degelijk een naamsvermelding in de eerste spread die de spread ook het cover gevoel geeft, maar ook achterin in de credit lijst staat iedereen vermeld natuurlijk. De inhoudsopgave gaf te weinig ruimte om iedereen te vermelden en hebben we het naar achteren geplaatst, zo houd je ook het stadsgids-gevoel wat meer en benader je de pocket ook als een geheel.

En de twee pagina's na Joe's diner spelen zich idd na afloop van de strip af en linken tegelijkertijd weer terug naar een bepaald moment in Coined. Ze moeten je de clue geven wie eigenlijk de slechterik is geweest bij dat meisje tien jaar geleden, al zijn er nog wel meer hints. ^_^ het gaat er eigenlijk meer om dat zij dat nu ook weet en wat er daarna nog allemaal gaat gebeuren.... we houden het nog even spannend.

Same OM time, same OM channel would indeed be nice

Ik had nog wat goed te maken met Setsuna, hoop dat dat een beetje gelukt is zo. ^^



Ah, gevonden.. ik had bij het herlezen niet zo ver gezocht.
Ik schoot misschien ook een beetje door met het melden ervan bij ieder verhaal, maar het werd een beetje een running gag dus ik ging er maar mee door.

Meer dan gelukt, hoor! (Tip aan iedereen: als je punten wil scoren bij mij moet je iets laten weten over H&V, haha. XD) Maar ff zonder gedol, ik ben ook wel uitgebreide reviews van je gewend, op BTS had je toen ook een hele toffe geschreven. ^__^

Anyway, heel erg bedankt, Randy! <3 En tja, dat die arme Splen haar oog er niet uit heeft geblazen is inderdaad een mirakel waar ik nog niet bij had stilgestaan!

Wat vervolgen betreft, een H&V 2 zou niet misstaan. Maar we hebben wel al een leuke portie spin-offs op deze content in de Zomerspecial. Dus voor wie meer wil, daar is een eerste stap. ^_^

Ah yes, er komen heel leuke Heroes & Villains spinoffs in de Zomerspecial! We zijn weer lekker bezig geweest. Van meneer Hawking mag je ook het een en ander verwachten


Interessante observatie; de Johnny Quest villain... maar wie bedoel je met 'main villain', Hawking zelf of zijn tegenspeler, Dawkins? De inspiratie kwam in beide gevallen van de echte personen, niet van andere bronnen. Maar goed gespot =)

David Bowie heeft natuurlijk ook in Moorbridge Asylum gezeten, sweet thing Leuk dat dit soort details, die mijns inziens best obscuur zijn, tóch door de liefhebber worden opgepikt. Whii!

Ik zie al dat ik weer een zomerspecial moet gaan reserveren. ^^


Hawking uiteraard. Zowel geestelijk als lichamelijk zag ik overeenkomsten, vandaar eigenlijk.


Nah, ik had het opgezocht. Ik had zo'n vermoeden dat er iets meer achter zat. ;)

Verzamelt u, kinders! De nieuwste editie van het dikste, foutste boekwerk van 't land is uit!

Nee, uw oortjes bedriegen u niet want op de Chibicon (13 Juni) kunt u hem weer bemachtigen!

De OpenMinded Zomerspecial 2009!!!
En heilige neuk, kinders, hij is dik!

Wat? Ben je alweer vergeten hoe fantabuleus deze Zomerspecial is?
Er zijn -bijvoorbeeld- allerhande fanstrips, natte wasberen, een zeer gezonde dosis Steef, Heroes and Villains in zeer benarde zomersche bezigheden, meer foute spelletjes dan OOIT! Uren speelplezier gegarandeerd!



Teasers! C:





Pagina aantal: 230 pagina's
Thema: Zeer zomersche Foutheid
Formaat: A4
Geschikt voor: 16+ (met de D van Dubieus)
Taal: Nederlandsch
Prijs: 7,50

Wedstrijd!!
Wat is je favoriete vakantiebezigheid en met wie? (fangirlen is zeer toegestaan) De meest originele antwoorden winnen een zeer FOUTE prijs! :'D

Natuurlijk zijn er ook nog genoeg Heroes & Villains pockets voor jou, je familie, je kat en je kleine broertje!