Een paar dagen geleden stond op Anime News Network de uitkomsten van een (Japanse) enquête over welke series lezers hebben laten vallen omdat ze gewoon te lang waren.

Zelf vond ik het wel grappig dat Detective Conan (de nummer twee op de lijst na One Piece) juist een van de weinige series is die ik nu nog actief volg (oh ja, ik moet het deel van volgende week alvast bestellen). Maar inderdaad, ook ik heb behoorlijk wat series onderweg laten vallen omdat ze gewoon te lang werden (o.a. Bleach en Inu Yasha heb ik ongeveer tot in de twintig gevolgd en toen plots losgelaten, Angel Heart rond de dertig).

Kijken mensen hier alvast vooruit voordat ze aan een serie beginnen, zodat ze weten hoe lang ze "vast" zitten aan een serie? Of volg je gewoon iets tot je het niet meer leuk vind?

Ik ben pas vorig jaar begonnen met het kopen van One Piece en Bleach, maar wil ze wel compleet krijgen uiteindelijk. Omdat ik alleen box sets koop gaat het ook niet zo snel. Heb nu de eerste twee van Bleach en drie van One Piece.

Als ik aan een serie begin, kijk ik wel of het een serie is met veel delen of spinoffs. Indien dat het geval is, begin ik er eigenlijk niet aan. Twijfel nog over One Punch Man momenteel, zou nog kunnen dat ik hem toch nog aanschaf. Ben ook gestopt met een aantal series onlangs om verschillende redenen.

En om die reden begin ik ook niet aan Naruto, want dan zit ik inderdaad vast aan een franchise of opvolger.

Overigens geldt dat net zo goed voor anime series, ik koop in principe alleen nog delen van series die ik al volg.

Tegenwoordig ontwijk ik radicaal series (anime en manga) die lang zijn. Dan moet je van goede huize komen om mij aan een anime langer dan 13 afleveringen te krijgen (bijvoorbeeld met een BOOKman Gundam Wing viewing, of Digimon uit nostalgische overwegingen). Ik heb veel mangaseries nooit afgemaakt omdat ik er gewoon de brui aan gaf.

Ook is een langlopende serie in veel gevallen een indicatie dat het wel niet zo'n mooi verhaal zal zijn: de kans is té groot dat het vervalt in saaie, herhalende, monster/toernooi-van-de-week plotlijnen. Juist in kortere series, met een kop, midden en staart, heb je grotere kans dat het ergens over gaat en dat er een thema krachtig wordt uitgewerkt.

Ik geef de voorkeur aan korte series, maar het is fijn om een paar langlopende series te hebben met personages waar je je aan kunt hechten.

Soms zijn die langlopende series daadwerkelijk erg goed (Vinland Saga, Basara, Natsume's Book of Friends), andere lees ik vooral omdat het vertrouwd is (Detective Conan) of uit jeugdsentiment (D. Gray-man).

Het nadeel is wel dat die lange series veel ruimte innemen, dus eens in de zoveel jaar moet ik serieus nadenken over wat ik wel en niet wil houden. Naruto is er ondertussen uit, Berserk stop ik ook mee. Bleach neemt straks twee planken in beslag en ik zal serieus moeten overwegen of de sentimentele waarde opweegt tegen vrije planken waar ik betere manga op kan zetten. Wat ik namelijk met mijn verzameling wil, is dat het een weerspiegeling is van mijn interesses én de hoogtepunten van de mangageschiedenis. Super ambitieus, maar het helpt me wel alles op orde te houden.

Ik let niet echt op de lengte van een serie. Zolang het verhaal me interesseert en ik het boeiend blijf vinden, vind ik het niet erg als een serie twintig, vijftig of zeventig volumes of meer heeft.
Dit heeft natuurlijk als gevolg dat mijn verzameling steeds groter en groter wordt, maar ik ben ondertussen goed geworden in Tetris spelen met mijn manga en spullen

In de praktijk dump ik langere mangaseries als ze te lang beginnen te worden, zoals bijvoorbeeld Otomen. Ik dacht, naïef toen ik de eerste delen kocht, dat het hooguit 7 delen zou worden. Natuurlijk werd dat uitgemolken tot 18 volumes, dus ik stopte maar na volume 4. Kon erger. Ik begon ook met Hayate the Combat Butler, iig de eerste 6 volumes..., en die eindigt pas dit jaar. Van Tsubasa Chronicles wist ik dat het vrij lang zou zijn, maar dan vind ik 29 volumes zo erg nog niet, over de jaren gekocht. Het is een prima avonturenepos om zo nu en dan eens te herlezen. Maar echt lange series zoals Bleach en Naruto laat ik liever liggen. Bij 35 volumes ligt bij mij toch wel de max. Niet dat ik uberhaupt manga series koop die zó lang en interessant zijn, meestal zijn die mij te mainstream. Dus dan laat ik ze liever liggen. Alleen al om de combinatie van het verhaal wat uiteindelijk wordt uitgemolken en gaat woekeren, maar ook de totale kosten en het feit dat ik weet dat ik ze niet ga herlezen. Het liefst lees ik ze dan bij de juiste vrienden die ze wel kopen. Mijn oplossing: ik koop de anime dvd's als die uit zijn, of manga/serie merch/figures als ik echt fan ben, zoals mijn beautifuru Natsume Yuujinchou figure van de eerste promotional art.

Voor zowel anime als manga geef ik ook de voorkeur aan kortere series. Lange series waar ik wel aan was begonnen (zoals Bleach, Naruto, One Piece, Tsubasa Resevoir Chronicle) heb ik gedropt omdat ze gewoon te lang waren en ik er geen geduld meer voor had, dus ik ben lange series ook gewoon gaan vermijden. Ook neemt een lange serie veel ruimte in beslag en wil ik niet investeren in een serie dat uiteindelijk 30+ delen gaat tellen. De enige lange mangaserie die ik eigenlijk nog actief volg is D.Gray-man uit nostalgische overwegingen, maar gezien al die pauzes loopt de serie toch niet zo hard. Qua anime geef ik ook de voorkeur aan kortere series met een einde.

Ik kies persoonlijk ook voor kortere series qua anime en manga. Meestal kijk ik anime die niet langer zijn dan 56+/- episodes, de gemiddelde series die ik kijk hebben vaak rond de 25 episodes. Als ik seizoen 1 van een korte anime serie goed vind en ik ontdek een seizoen 2 of 3 dan kijk ik die ook zoals Black Jack, Kuroshitsuji etc.

Over Kuroshitsuji gesproken das een van de weinige manga series waarvan ik meer dan 20 delen heb en nog steeds volg, andere zoals Kimi ni Todoke ben ik mee gekapt.

Trouwens van de week alvast Detective Conan 92 voorbesteld :P

Wat vind men trouwens lang? Ik lees/las best veel series die toch al minstens 20 delen zijn, dus qua gevoel begin ik meestal pas te denken dat iets lang is vanaf de twintig, maar ik vraag me af of dat voor iemand die bv. voornamelijk "moderne" anime kijkt dat niet al veel langer aanvoelt (twintig delen betekent toch alweer voor de meeste wekelijkse series toch alweer zo'n vijf jaar looptijd en een redelijk uitgebreid verhaal).

Ja, voor mij is vanaf 20 delen ook lang. De meeste series die ik lees hebben dat aantal nog niet bereikt. Maar ik volg ook series met meer dan 20 delen...

Als een persoon met weinig vrije tijd, gaat mijn voorkeur ook hevig uit naar korte series met een gesloten einde (anime met onder de 70 episodes en manga met onder de 15 delen). Ik geef dan ook liever veel verschillende series een kans, dan dat al van mijn vrije tijd in 1 serie gaat.

Ook van series waarvan ik weet dat ze leuk/goed moeten zijn, schrikt het me gewoon zo af om aan ze te starten als ik al weet dat ze lang gaan zijn. Een goed voorbeeld daarvan voor mij is Gintama. Wordt me zeker meerdere keren per jaar aangeraden door (online) vrienden van me met een soortgelijke smaak, maar ik kan me er maar niet toe zetten de anime te starten of een deel van de manga op te pakken...

Maar zoals de meeste anderen hier, heb ik een nostalgische uitzondering: Yu-Gi-Oh!. Het verhaal is heel goed, maar je merkt dat er toch redelijk wat filler-wedstrijden en wellicht onnodige tournamenten in de serie zitten. Waarbij dan meestal één gevecht al makkelijk 2-4 episodes/chapters in beslag kan nemen. Ja, zo kom je wel makkelijk aan een grote stapel manga of reeks DVD's. Ik denk dan ook dat als ik niet als tiener interesse in deze franchise was gaan tonen, dat ik het ook nooit als volwassene op had kunnen pakken. Wat me een beetje verdrietig maakt als ik er zo aan denk, want de franchise betekent echt heel veel voor me.

Conclusie: Ik moet eens meer vrije tijd gaan hebben, want al die lange series hebben vast een reden dat ze zo lang door gaan...?

70 afleveringen zie ik ook nog wel als relatief "kort", langer dan dat haak ik ook snel af. Behalve de Natsume Yuujinchou reeks. Die voelt voor mij nooit lang aan, omdat die seizoenen steeds 13/11 afleveringen zijn. Binnenkort het nieuwe seizoen ook, waardoor het over de 70 afleveringen komt . Ik kijk Gintama ook heel langzaam, eigenlijk heb ik het eindelijk na 4 jaar weer opgepakt. Toen had ik de eerste afleveringen gekeken, en nu, paar maanden random begonnen op lome avonden, zit ik op aflevering 21. Gintama is leuk als je van randomheid en lompe Gin en zijn manschappen houdt, maar er zijn betere langlopende series om te kijken. Als ik een avond echt niet weet wat ik moet kijken door choice paralysis, dan is er altijd nog Gintama.

Ben ik de enige hier die graag lange series leest? Ik vind het juist leuk als je meerdere jaren met de personages kunt meeleven. Niets is teleurstellender voor mij dan een serie te vinden waarvan ik de personages echt top vind en dan te merken dat de reeks maar een paar volumes lang is. Bonuspunten voor reeksen waarbij je de personages ook echt kunt zien groeien (net Yureka 33 gelezen en OMG, kleine Roto/Lotto is echt een man geworden! Hikaru no Go had dat ook).

Reeksen halverwege stopzetten doe ik dan ook zelden. 30 delen vind ik niet eens lang (ik denk dat de helft van mijn series over de 25 delen telt) en ik heb veel geduld. Het helpt ook dat elke serie die mij niet echt overtuigt na het eerste of tweede volume al buiten ligt. Als je er geen 20 volumes van wilt lezen, begin er dan niet aan, zou ik zo zeggen (als het over typische shonen gaat, he. Slice of life is iets anders).

Bij romantiek is het dan weer net omgekeerd: daar begin ik niet aan tenzij ik weet dat het een korte serie is, of ik koop een paar volumes tot ze samenkomen en beschouw de reeks dan als gedaan (geef mij maar gewoon 'En ze leefden nog lang en gelukkig', de echtelijke ruzies achteraf hoef ik niet te zien). Maar ja, da's dan ook niet echt mijn genre...

Toen ik nog jong en vol leven was ( ) heb ik heel Naruto ingehaald; eerst anime en toen overgesprongen naar manga. Toen stonden ze nog aan het begin van de War Arc... Ik zou dat niet vaak meer kunnen, vooral omdat het einde zwaar tegenviel. Het is me nog wel gelukt om Bleach in te halen net voor het eindigde (in totaal drie jaar over gedaan), maar alle andere lange series waar ik aan ben begonnen, heb ik uiteindelijk laten vallen want zonder een einde in zicht moet er wel heel veel intrinsieke motivatie zijn voor zo'n onderneming. Op zich schrikt een lange serie me niet af, maar het moet me echt interesseren wil ik het volhouden. Na Bleach is dat geen andere serie geweest.

Ik heb eigenlijk nooit langere series gevolgd, denk dat de langste die ik heb gezien Hayate no Gotoku! is, met een kleine 52 episodes.
Meestal vind ik series van een episode of 13 perfect, en als de serie redelijk is kan 24 ook nog wel.
Denk dat het ook komt omdat ik vooral Slice-of-Life en Light/Visual Novel-based series kijk, dan kom je toch vaak niet boven de 13 of 24 uit.
Vind dat korte series beter bijblijven, en me meer doen denken dan lange series; dan is er zoooo veel gebeurd, en veel momenten zijn niet eens belangrijk.
Zie lange series echt meer als een tijdkiller, en kortere series als volgepropt met gebeurtenissen en vaak ook met een duidelijkere boodschap.

Ik ben dan ook wel iemand die met 100% volle aandacht kijkt, en vrijwel altijd maar 1 serie tegelijk volgt, dus dat zou
voor mij niet te doen zijn met een serie als bleach met 366 episodes...
Dan liever gewoon 13 dagen lang 1 episode per dag, zodat ik die goed kan laten inzinken en alle details eruit kan halen.
( Ik ben niet traag van begrip ofzo , alleen waardeer ik ze zo veel meer dan wanneer je een hele serie op een avond binge-watched. Ik houd van food for thought.)


Ik zou dus eigenlijk bij voorbaat niet beginnen aan een extreem lange serie, om even terug te komen op de TS.