Ik zie mezelf ook niet zo snel met kinderen, maar een hekel aan ze hebben? Nah, dat is een beetje heavy. Ik heb eerder een hekel aan mensen die over niks anders kunnen praten dan hun eigen kinderen. Ik heb zelf voornamelijk vrienden die kinderloos zijn dus de sociale druk is klein in mijn kenniskring. Mijn ouders dringen me ook niks op en zien me liever nog even van m'n vrijheid genieten. Als je de 30 begint te naderen (ben 27) ga je er natuurlijk wel meer over na te denken, maar ik zie mezelf de komende jaren nog niet met een kind. Het is een keus, geen verplichting. Wat er in de toekomst gaat gebeuren, no one knows.

Ik zit er eigenlijk wel over na te denken om te stoppen met mijn folderwijk en in plaats daarvan een fulltime baan of stage te zoeken. Ik vind het folderlopen al een hele tijd niet leuk meer, maar ik doe het toch altijd, omdat het toch extra geld is. Ik loop altijd keurig alle huizen. Maar nu heb ik al twee weken achter elkaar een onterechte klacht dat ik een huis niet bezorg, en dat versterkt alleen maar het gevoel dat ik ermee moet stoppen. Ik ga morgenochtend dat huis van beide huis aan huis blaadjes voorzien, zodat ze hopelijk zelf inzien dat ze de verkeerde krant te pakken hebben. Heb ook gevraagd aan de moeder van het bezorgertje van het andere krantje of hij dat huis echt wel bezorgd. Wacht nog op reactie. Het komt zò vaak voor dat mensen beide krantjes door elkaar halen. Het is gewoon zò frustrerend. Ondanks dat ik het geen leuk werk vind loop ik toch altijd keurig alle huizen, want ja, dat is toch mijn werk en ik krijg er voor betaald. En wat krijg je? Stank voor dank!

Zit sowieso in een dipje nu. Maak me zorgen over de toekomst, het geld, ik heb het gevoel niet vooruit te komen. Misschien moet ik toch maar risico´s gaan nemen en opzoek gaan naar wat anders... Heb al wel een idee wat ik wil. Een betaalde baan met dieren of een stage met schrijven. En daarnaast heel hard bezig gaan met voor mezelf beginnen qua tekstschrijver. Ik ben al druk bezig met een online portfolio op te bouwen.

Het voelt goed dit even van me afgeschreven te hebben

RE: Kinderen.

Ik vind die sociale druk om kinderen te 'moeten' nemen heel erg irritant. Net of je leven niet compleet kan zijn zonder kinderen! Ik ben bijna 29, maar ik weet ook zeker dat ik écht geen kinderen wil. En dan krijg je dingen te horen zoals "wil je moeder dan geen kleinkinderen" of "wacht maar totdat je straks de ware hebt gevonden" (ik ben ook single en totaal niet op zoek; dat is ook een leuke beerput overigens wat bemoeizuchtige opmerkingen betreft ).

Kinderen zijn een hele grote verantwoordelijkheid en kosten veel geld, en ik denk dat mensen zich dat te weinig realiseren wanneer ze aan kinderen beginnen als verplichting/door sociale druk. Imho, de sociale druk is een van de slechtste redenen om aan kinderen te beginnen. :/ Ik wil best geloven dat kinderen opvoeden echt mooi en waardevol kunnen zijn, maar ik vind wel dat je dan (samen) 200% achter die beslissing moet staan.

Ik respecteer mensen die besluiten aan kinderen te beginnen, maar het zou fijn zijn als men ook je keuze zou respecteren als je vrijwillig kindloos blijft.

Ik hoor het ook overal! Ben ook 29 en dit jaar 30. Mijn man en ik zijn al bijna 12 jaar samen (waarvan bijna 2 getrouwd) en al aan het begin van onze relatie kondigde ik aan "ik zie mezelf geen kinderen hebben, dus als je die zou willen dan kunnen we beter niets beginnen". Hij wilde ze ook niet en nu nog steeds niet.
We genieten veel te veel van onze vrijheid en hebben geen behoefte om die op te offeren voor een flinke verantwoordelijkheid. Ik kan nog niet eens normaal voor mezelf zorgen, laat staan dat ik daar een kind bij heb... Nee, wij zijn gelukkig zonder kinderen en hebben er ook echt geen behoefte aan!

Van die mensen die denken dat omdat je van anime houdt, je automatisch blij bent met alles Japan gerelateerd. Ik weet dat ze het heel goed bedoeld, maar echt gelukkig met 30 toeristische/reclame blaadjes van haar vakantie in Japan ben ik niet echt.

Over kinderen gesproken. Die druk is inderdaad ongelofelijk irritant. Nou ben ik pas 19 maar in mijn geval komt de irritatie voornamelijk door mijn ongelofelijk heftige menstruatie. Er zijn operaties waarmee de baarmoeder weg wordt gehaald, wat na 8 jaar hel steeds aantrekkelijker wordt. Maar mijn gynaecoloog weigert het überhaupt te discussiëren want 'Wat nou als je nog kinderen wilt?'
Ik heb totaal geen interesse in kinderen. Ze zijn luid, duur, hebben heel veel aandacht nodig en ik weet uberhaupt niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik heb zoiezo geen romantische behoefte, en zou liever met vrienden een cat sanctuary opzetten dan er over te denken om een kind te nemen. En zelfs dan zie ik helemaal niks verkeerds aan een kind adopteren. Waarom die mindset dat je alleen van je eigen kinderen gelukkig kan worden? Terwijl het naar mijn idee ook heel veel voldoening kan geven om een kind zonder toekomst een toekomst te bieden.

Mini-klacht: Ik ga van het weekend een fotoshoot doen en zie nu net dat er voor zondag afwisselende regenbuien aangekondigd zijn. Noooooooooo.

@ de algemene kinderdiscussie

Het is eigenlijk ook raar hoe je moet verdedigen dat je ze niet wil, dan waarom je ze wel wilt.

Dit klinkt misschien ook heel erg hard (sorry als ik iemand offend hiermee), maar ik heb ook vaak het idee dat mensen met geen/weinig hobby's al heel jong aan de kinderen gaan, zodat ze dat gat kunnen vullen en een doel en verwachting in hun leven hebben. Als je aan de meeste van mijn "jonge moeder"-collega's vraagt wat ze doen in hun vrije tijd, zullen ze het alleen over de kinderen hebben en voordat ze kinderen hadden, waren ze vaak erg verveeld (en dat laatste gebruiken ze dan als argument om ook jou te pushen tot kinderen).

Ik merk wel heel erg bij de vrienden en kennissen die ik heb in de anime/conventiescène (de mensen met drukke hobby's dus ) dat er inderdaad veel meer vrijwillig kindloos zijn of juist pas op een latere leeftijd aan kinderen beginnen (dat ze eerst de studie afmaken en/of al (een beetje) carrière of meer zekerheid hebben).

Ik denk dat het nog heeeeel lang gaat duren voordat het meer geaccepteerd gaat worden dat iemand vrijwillig kindloos blijft, of misschien gebeurt het wel nooit. :/

@ChronicVillainy Toen ik vroeger ook onbezet en niet op zoek was (mijn relatie is toevallig op mijn pad gekomen) was dat ook zoiets zeg, pffoee. Toen was het ook elke keer op bezoek bij familie "en heb je al iemand op het oog? / ben je op dates aan het gaan? / zijn er leuke jongens in de buurt / op je opleiding / op je werk?" etc. Goed, heb je dus eindelijk na die fase een vaste relatie en dan is (voor waarschijnlijk de rest van mijn leven) het nu de "kindervraag" die blijft.



Ik merk met dit soort weer dat ik vrolijker wordt en ook meer motivatie hebt om te gaan sporten. Maar als ik dan aan mijn gebruikelijke routine zit, wordt ik halverwege al gigantisch moe en ik denk ik "help". xD



Ik weet niet wat je situatie is (je bent student en werkt er naast?), maar tijdens mijn studententijd heb ik de leukste baantjes gehad (omdat je jong bent, niet duur & ze zoeken juist mensen voor in de avonden en weekenden). Nu met de naderende zomer raad ik je aan om een leuk klinkende vakantiebaan te zoeken (ze zoeken vaak mensen voor winkeltjes, horeca etc.). Ik heb daar zelf het voordeel mee gehad dat ik na de zomervakantie daar ook nog lang tijdens mijn opleiding mee door kon gaan. Ik heb zelf heel lang als werk achter een ijskraampje gestaan en dat was zo vrolijk en positief werk! Ik verlang soms echt terug naar die tijd, haha. Dus ik wil je meegeven dat je (zolang het nog kan) moet proberen dat soort baantjes te krijgen! Succes!



Ah ja, dat is mij ook al vaak overkomen (laag kwaliteit manga-teken boeken, Japanse poppen, eetstokjes, random Chinese dingen "want dat is toch ook Aziatisch?"). Ik weet niet wat jouw situatie was, maar op dat soort momenten denk ik "ach, er heeft tenminste iemand aan me gedacht". Ookal is het cadeautje ontvangen dan wel een beetje ongemakkelijk.



Mooi gezegd! Ik vind ook de "dit kind moet per se van mij zijn"-gedachtegang iets aparts (maar iets wat ik wel zou begrijpen als ik wel mijn eigen kinderen zou hebben bla bla bla ). Het is ergens wel begrijpelijk dat mensen een eigen kind willen (want als je echt van iemand houdt, is het kindje van jullie samen), maar een kind adopteren is ook iets moois.

Nee, je hebt gelijk. Dit idee heb ik soms ook als ik kijk naar oud klasgenoten. Nou begrijp ik wel dat een kind veel tijd in beslag neemt, maar je hebt echt nog wel tijd voor een hobby toch? Creatieve mensen en mensen met interessante out-of-the-box hobby's beginnen vaak een stuk later met kinderen of nemen ze helemaal niet. Hetzelfde zie je bij mensen die een druk of leuk werkleven hebben. Dat is ook niet zo raar, omdat vrijheid voor hen van belang is om die hobby's en verantwoordelijkheden te kunnen uitoefenen. Mensen die geen tot weinig hobby's hebben (kan het me niet voorstellen) hebben dit niet en nemen kinderen om hun leven interessanter te maken en verveling tegen te gaan. Tenminste zo zie ik het.


Klacht van vandaag: Wat leuke kleding besteld en je kreeg bij die webshop vandaag een gratis shirt bij je bestelling. Natuurlijk was de leukste keuze en gangbare maat al niet meer beschikbaar toen ik de mijne plaatste >_>

Algemene klaag: Waarom alles in het leven zo erg om geld moet draaien. :< Ik maak me er zelf ook schuldig aan natuurlijk (met mijn zeer materiële hobby's)...



Ik heb heel veel mensen met geen/weinig hobby's bij mijn huidige baan, snap er echt geen snars van, hoe het nou kan dat iemand bijna niets heeft dat je interesseert of motiveert... :/ Bij ons op werk als het werk "op" is, moet je op standby staan (gemiddeld een uur per dag, verspreid in blokjes van +/- 10-15 minuten) en is het toegestaan dat je een boek leest, wat internet of iets anders doet als het maar geen overlast veroorzaakt aan de andere collega's. Er zijn hier meerdere mensen die meteen op de klaagtoer gaan als er niets te doen is en die dan ook heel veroordelend kunnen zijn als ze dan collega's zien die wel wat doen tijdens hun standby. Ikzelf zit tijdens mijn standby vaak op Aniway, MFC of mijn mail te beantwoorden en heb al vaker de opmerking gehad dat ik "saai" ben, omdat ze me altijd met lappen tekst bezig zien op mijn scherm als ik vrij ben (en dan nog "saaier" als ze zien dat die lappen in het Engels zijn). En dan denk ik "zou het dan nuttiger zijn als ik loop te ijsberen en om de 2 minuten zucht en uit het raam kijk?" Maargoed, dit zijn dan ook collega's die steeds zeggen dol te zijn op kinderen en ze graag willen. De collega's wel met kinderen zijn druk met WhatsApp groepen met andere ouders of op Facebook waar ze veel te veel foto's van hun kinderen zetten.

Ah zo herkenbaar van mn vakkenvulbaantje.. In pauzes las ik m'n boek(en) terwijl ik at en drink. Want tja, de rest 'zat maar op zn scherm te staren'. Waren er echter mensen die geen mobiel bij hen hadden of door hun (immense) bundel heen waren dan was ik de saaie persoon want; 'Wie leest er nou een boek? Dat doe je alleen omdat het moet van schoo- wat je leest het ook nog eens in het engels, je bent gek!' sigh. Vaak ook passend bij de stereotype geen hobbies hebben en vroeg kinderen starten.

Om nog eventjes on topic te komen: Een algemene klaag: waarom mensen creatieve mensen altijd maar proberen gratis werkt te laten leveren. 'Ah joh, doe je toch ff? Je zit toch maar te tekenen.' of 'Ach als ik er nu eentje gewoon krijg, dan koop ik de volgende misschien wel.' #tegendebakker zullen we dan maar zeggen.

Kun je geen foto's nemen? Als je elke morgen snel een plaatje schiet van de krant en het huisnummer, dan kunnen ze in elk geval al niet meer beweren dat je er niet geweest bent.

Probleem met de folders is opgelost, ze hebben met het adres gebeld en daar bleek dat ze inderdaad in de war waren!

Ik heb altijd zo´n hekel aan internetdiscussies op youtube en social media. Gewoon omdat voor mijn gevoel mensen sneller heftiger reageren of betweteriger gaan doen. Daarom reageer ik in principe ook nooit op Facebook op posts van openbare pagina´s. Vanochtend me hierover heen gezet en wel gereageerd op een nieuwsitem, heb je meteen weer een betweterig iemand die me moet verbeteren dat het om meervoud ging ipv de enkelvoud die ik gebruikt had. Terwijl zo´n opmerking in feite niks toevoegd, tenminste voor mijn reactie persoonlijk niet, want voor het onderwerp(en mijn veronderstelling van wat er wellicht gebeurd is) maakt het niet veel uit of het om enkelvoud of meervoud gaat, want het blijft dom, wat er gebeurd is.

Sorry dat ik zo vaag blijf, maar uit angst voor herkenning plaats ik liever niet om wat voor onderwerp het ging haha.

Edit 12:19: gelukkig is deze discussie wel enigs beperkt gebleven. Gelukkig maar, ik zie namelijk af en toe(en met name op youtube) dat discussies ´uit de hand´ lopen omdat mensen heftig reageren.

Het is een positieve klacht, maar nog steeds een klacht. xD Al ruim een half jaar ben ik totaal geen vacatures binnen mijn vakgebied tegengekomen. Nu zo vlak voor en na de Pinksteren zijn er 5 opgekomen! Allemaal banen waar ik direct "ja" op zou zeggen en mijn huidige baan zou droppen als ze me aan zouden nemen. Daarnaast zijn er ook nog eens eergisteren 2 goede opgekomen en heb ik ook op gereageerd.

Meteen het nadeel van banen binnen mijn gebied: Het zijn allemaal banen met veel werkdruk en daarbij vaak ook veel opdrachten en toetsingen nog voordat er een eventueel sollicitatiegesprek plaatsvind. Dus de laatste tijd heb ik veel drukte hierdoor. Elke dag na werk zit ik weer een opdracht of test voor één of ander bedrijf te doen. Als ik daar klaar mee ben al bijna meteen naar naar bed, volgende dag weer 8-9 uur werken, dan na werktijd weer een opdracht maken en pffoooeee. Ik hoop dat al deze sollicitaties en opdrachten tot een goede uitkomst leiden, want ik wordt er een beetje gestresst van en van te weinig vrije tijd & mogelijkheid tot ontspanning wordt ik ook niet echt gelukkig. X_X

@ sailormoonsoldier

Ik zou algemeen ver weg blijven van Youtube discussies. Het niveau daar is vaak echt...eh, tsja. :T

-Bleek even later onterechte klacht te zijn, dus gone! -



Meestal reageer ik daar ook niet op idd haha. Het niveau is inderdaad vaak niet hoog!

En daar zit je dan je tijd te verspillen. Huis aan huis blaadje weer veels te laat natuurlijk. Waardoor ik later kan gaan lopen en het alsmaar drukker is op straat. Ik loop een gedeelte langs een drukke straat en in een gebied met drie scholen, dus ik ben er niet blij mee dat ze zo laat komen. En het krantje is eigenlijk standaard al laat, meestal tegen het einde van de ochtend, en daarom haat ik het als ze van die tijd afwijken en nòg later gaan komen. Loopt dadelijk iedereen voor je voeten. Om maar niet te spreken over al die koters die woensdagmiddag vrij zijn en op het pleintje gaan spelen. Het liefste loop ik om acht uur ´s ochtends. Het andere huis aan huis blaadje is namelijk wel vroeg bij ons huis. Heb ik de pech dat ik de ander loop

Maar even mail heengestuurd. Vind dit echt niet tof zo

edit 12:00 uur: stiekem hoop ik dat ze de alle kranten vergeten zijn te bezorgen. Ik vind het echt niet leuk. Ik zit al anderhalf uur te wachten. Ze mogen blij zijn dat ik geen andere afspraken heb vanmiddag, anders hadden we een probleem gehad. Nog geen mail terug...

Laatste edit: kranten waren er om half 1, dus meteen bezorgd. Normaal ben ik om kwart voor 1 klaar als ze op tijd zijn, dus daar zit een heel verschil in. Ben weer iets rustiger. Het is gewoon frustrerend als je zolang op je kranten moet wachten haha