Ik vroeg me af wat mensen leuker vinden.
Oude anime uit de 70s, 80s, en 90s.
Of gewoon het nieuwere.
Ooh en ik vroeg me dit af omdat er vaak discussies tussen mensen zijn over oude en nieuwe anime.

Ik heb een beetje een soft spot voor anime uit de jaren 90, de vormgeving uit die tijd vind ik vaak een bepaalde charme hebben, maar ik moet zeggen dat elke periode zijn eigen meesterwerken (en rotzooi) heeft. Ik heb de laatste tijd wel dat ik het steeds lastiger vind oude series te kijken nu ik heel wat nieuws gekeken heb, want vaak is de animatie een stuk houteriger en de designs simpeler, maar dit geldt niet voor alle series. Ik vind record of lodoss war bijvoorbeeld nogsteeds mooi door de hoeveelheid detail, hoewel je natuurlijk wel kunt zien dat het een oudere serie is.

Samengevat: Elk tijdperk heeft weer zijn eigen briljante verhalen en zijn onvergetelijke personages, dus ik kan geen keuze maken tussen oud en nieuw^^.

Ja, elk tijdperk heeft zijn ups en downs. Mijn favoriet is een anime uit de jaren 90 en misschien nog een beetje jaren 80: City Hunter en ik hoop ooit ook Angel Heart te kunnen kopen op DVD en dan een officiële uitgave met Engelse ondertitels.

Uit de jaren 70 Devilman en Galaxy Express 999
Uit de jaren 80 Fist of the Northstar en Vampire Hunter D

Maar ook veel wat tussen 2000-nu is uitgebracht. Miami Guns vind ik helemaal te gek en Noir.

Voor mij absoluut nieuwe anime. Ik vind anime van voor 2000 vaak lelijk en te sloom. De voornaamste reden is dat ik pas in 2010 ben begonnen met kijken en dus gewend ben geraakt aan de huidige stijl.

Ik merk zelf dat de meeste van mijn favoriete series tussen 1997 en 2007 zijn uitgekomen. Maar dat kan ook heel erg goed komen omdat ik toen ook het meeste vrije tijd had om anime te kijken en zoveel series heb gezien die nu nog steeds heel erg veel voor me betekenen.

Ik voel me soms wel een beetje een buitenbeentje daardoor aangezien de mensen om mij heen heel erg into de nieuwe series zijn of juist voor de retro dingen gaan. :')

Ik hou wel van beide. Het nieuwe ziet er vaak visueel beter uit en de stijl spreekt mij meer aan, maar oude series kan ik ook heel goed verdragen. Zolang het maar een goed verhaal heeft vind ik het prima. Dat het gedateerd eruit ziet maakt mij niet veel uit, tenzij het enorm slechte CG is, daar kan ik niet tegen.

Oudere anime (alles van de jaren 90 tot jaren 20 xd dus echte klasiekers ook) de art style spreekt me veel meer aan dan veel digitaale animatie met uitzonderingen daar gelaten.
Daarbij heb ik niets met echte Moe en fanservice series meschien als het concept iets aan spreekt maar voor de rest mag het van mij op zouten helaas draait daar tegenwoordig de industrie in Japan op ... Maar vroeger bestonen dat soort dingen niet.

Als je alleen al zoiets als Prison school neemt verwacht je niet dat het eigelijk alleen maar om fanservice gaat kortom iets dat potentie kan hebben dat gewoon goedkope fanservice is daarom kan ik voor een nieuw seizoen al heel veel afstrepen gelukkig komen er nog wel genoeg dingen uit die daar van weg blijven maar het ironishe is dan wel dat veel van die tietels wel remakes of vervolgen zijn van al veel oudere francises (die wel een naam hebben) dus wat dat betreft ziet de toekomst er niet goed uit, goedkoop otaku voer voor Japanese otaku's wat dat betreft valdt er dan meestal niet veel aan te merken op kids anime want dat blijft wel van dat soort dingen weg.

Aan de andere kant is alles naar 2005 zo digitaal als de pest ja oke als je niet anders wil of gewend bent.., het is wel zo dat sommige effecten verbeterd zijn maar als art work op zich zou ik zeggen dat veel anime uit de jaaren 80 er zelfs veel beter uit zien en ik limiteer me niet op art styles dus ik heb al zoveel verschillnde variaties gezien.
Maar ik walg echt bij sommige puur digitaale animtie niet bij alles maar een goed gedeelte.
Al kijk ik toch veel nieuwe anime en meer dan oude heb weekelijks toch altijd mijn viks aan oudere series nodig.
Als het om manga gaat lees ik haast bijna alleen maar oudere manga maarja dat heeft ook met andere redenen te maken bijvoorbeeld dat manga een veel grootere historie heeft dan anime in Japan.

Ik kijk meestal recente series, maar een van mijn favoriete animefilms is Castle of Cagliostro.

Natuurlijk ziet de animatie er tegenwoordig ouderwets en minder geraffineerd uit, maar dat vind ik eigenlijk juist interessant. Als je goed kijkt, kun je zien hóé het geanimeerd is - de verschillende lagen waaruit de animatie bestaat, lichttrucjes en wat niet meer. Animatie die met de computer wordt gedaan is vaak homogener en als er geëxperimenteerd wordt, is dat vooral op CGI-vlak. Het is een beetje saai in vergelijking met wat je (sorry, westers voorbeeld) ziet in animatiefilms zoals The Secret of NIMH (1982), waarin o.a. kleurenfilters, 'mattes' en licht werden gebruikt om vuur z'n gloed te geven.

En wat betreft de inhoud: goede inhoud is niet tijdgebonden. Het is waar dat tegenwoordig vaak met kortere cuts wordt gewerkt (dit is nog veel merkbaarder bij Hollywoodfilms) en dat het tempo daardoor lager is/lijkt, maar je kunt je ook afvragen of animatie van tegenwoordig niet te gehaast is.

Beetje off-topic: Oeps, nu heb ik zin om The Last Unicorn te kijken! Geanimeerd door Topcraft, de studio die later ingezet zou worden om Nausicaä of the Valley of the Wind te animeren (om enkele jaren later, na een faillissement, opgekocht en omgevormd te worden tot Studio Ghibli) . En Christopher Lee sprak Koning Haggard in (in zowel de Engelse als Duitse versie), dat mag ook niet vergeten worden.

Ik vind series tussen die periode ook goed hoor. Bijvoorbeeld Master of Mosquiton. Dat is een serie die ik nog heel graag op DVD wil zien verschijnen met ondertitels.

Ik zelf hou echt van 90's anime! Wat ik er vooral interessant aan vind is hetgeen wat Tamara ook al noemde; het 'ambachtelijke' handwerk. Wellicht komt het doordat ik zelf veel teken, maar ik vind het progress zo gaaf en inspirerend om te zien! Digitaal werken is natuurlijk sneller en makkelijker, vooral hoe tegenwoordig gebruik kan worden gemaakt van CGI. Echter vind ik het jammer dat deze manier van animeren niet meer voorkomt.
Ook de tekenstijlen van 90's anime spreken mij erg aan. Een van mijn favorites is nog altijd Araizumi Rui (Slayers); het is zo een excentrieke, toch wel 'over the top' tekenstijl! Dat zie je, vind ik, tegenwoordig niet veel meer (nu ben ik ook niet zo heel erg thuis met wat er nu allemaal speelt dus correct me if I'm wrong).
Al kan ik wel begrijpen dat vooral anime fans van deze tijd oudere tekenstijlen vaak 'lelijk' vinden. Tegenwoordig is alles zo clean en gestyled, ik kan begrijpen dat iets 'geks' als Slayers niet in de smaak valt.
Dit betekend of course niet dat ik moderne anime niks vind ^^ Mijn favo serie is een anime uit 2013~2015, waarvan de manga uit 2008 komt. Wat ik kijk hangt ook heel erg af van hoe ik me voel. Ik ben nu eenmaal een beetje een nostalgia freak, dus van tijd tot tijd kan heel erg van iets als Slayers, CardCaptor Sakura of Gunnm genieten, meerendeel ook vanwege de beleving van de artwork ^^

Ik heb zelf niet zo heel veel met die typische jaren 90-stijlen met ogen die groot-groter-grootst zijn. Slayers is nog wel oké, maar er zijn stijlen waarbij alles ook nog eens heel hoekig is. Soms kun je er amper een mens in herkennen! XD

@ Tamara,

Het geheim van NIMH en de laatste eenhoorn, dat brengt nog eens jeugdsentimenten naar boven .

Een bekende misvatting. De manier van animeren is sinds het begin van anime niet veranderd. Nog steeds wordt elke frame die je ziet met de hand op papier getekend. Wat is er dan wel veranderd? Tot 2000 werden deze lijnen op doorzichtig plastic afgedrukt en met verf ingekleurd. Nu worden de tekeningen ingescand en op de computer ingekleurd. De achtergronden worden nu ook meestal op de computer gemaakt, hoewel ik nog af en toe een handgeschilderde serie voorbij ziet komen.

Kijk bijvoorbeeld maar eens de behind the scenes van Little Witch Academia uit 2013. Je zult zien dat de nieuwe animators bij studio Trigger gewoon de vertrouwde potlood en papier gebruiken. Dat is ook een voorbeeld waarbij de achtergronden nog werden geschilderd. ^^

Ja, het is vooral de manier van inkleuren en de special effects die zijn veranderd, maar juist dat mis ik soms. Toen ze nog cels gebruikten en de beelden met de hand ingekleurd werden, voelden de kleuren... organischer? De dekking was niet altijd overal 100% perfect en ergens had dat wel wat. Nu wordt alles perfect gelijkmatig ingekleurd met de computer.

Aan de andere kant zijn er natuurlijk wel dingen die je nooit met de hand zou kunnen doen, zoals het gebruik van patronen.