Ben zelf 30 en pas een jaar ofzo in aanraking met anime. Ik herken wel wat je zegt, dat had ik vroeger ook. M'n ouders hebben ondertussen de hoop dat ik ooit volwassen wordt opgegeven. Geef ik ze groot gelijk in.

Voor mij gaat het erom dat ik er lekker enthousiast over kan zijn. Als ik een laatste deel van een reeks in bestelling heb staan en ik moet het ophalen van het postkantoor dan neem ik een uur verlof op om het vrijdagmiddag te doen in plaats van zaterdagochtend. Want ik wil het meteen zien. Ik ben dan echt zo blij als een kind met mijn speeltje, mik een pizza ofzo in de oven en ga er lekker voor zitten. Dat gevoel kent niet iedereen en mensen die dat niet kennen gaan het dus ook niet snappen.
Is natuurlijk onzin, iedereen kent dat van toen hij/zij kind was. Maar voor veel mensen lijkt volwassen worden in te houden dat je niet meer naar dat soort gevoel mag luisteren.
Tenzij het natuurlijk met auto's of voetbal te maken heeft!

Als ik mensen die het niet kennen er over vertel zorg ik altijd dat mijn enthousiasme sterk overkomt, dat vind ik belangrijker dan of ze alle details over wat manga-anime-hentai-etc is nou helemaal goed snappen. Dat zijn ze morgen toch vergeten, terwijl hopelijk wel blijft hangen dat ik er dus lol in heb.

Gezien al mijn hobbies in de nerd hoek zitten kom ik met sollicitaties ook wel eens op dit soort dingen uit. Ook hier is het enthousiasme iets wat van een potentieel negatief iets toch iets positiefs maakt. En bij bedrijven waar ze 'anders' zijn erg vervelend vinden pas ik toch niet.

hehe, ik ben zelf 22 en veel mensen zeggen inderdaad "dat is toch meer iets voor kinderen?" nou, ik heb er mooi lol in! Inderdaad ga ik ze echt niet meer uitleggen dat er een groot verschil bestaat tussen anime/manga dat voor kinderen bedoelt is en het wat volwassenere soort. Dat is veel te vermoeiend. -_- Ik blijf ze lekker lezen en tonnen mensen lastig vallen dat ik zooooo happy ben dat ik de nieuwste uitgave van mijn favo serie net heb ontvangen! Ik druk het ze gewoon onder de neus!! "kijk eens wat ik met de post kreeg!!"

Mijn moeder en broer beginnen zelfs al namen te onthouden zo enthousiast klets ik erover! ^_~ YAy!! (ze kennen de namen Kyou en Yuki uit Fruits Basket al redelijk goed en zullen ze misschien zelfs wel herkennen als ik ze er een plaatje van zou laten zien!! WoohoO! ) Hoewel mijn broer de serie hardnekkig "iets-van-basket-case?" blijft noemen Maarja als ik een grappig stukje lees MOET ik dat er ff uitgooien ook tegen mijn arme fam. die er helemaal niet in is geinteresseerd of er iets van snapt. XD " hahaha weet je wat er nu weer is gebeurd in Furuba?!!! nou..bla bla bla"

Maarja, ik babbel er inderdaad heel enthousiast over ook tegen mensen die geen bal snappen van wat ik ze allemaal vertel maar ze hebben iig wel door dat ik er veel lol in heb! En dat werkt.

te oud?...hm, nah, ik vind dat je nooit te oud bent voor manga/anime. Zelfs ik vind series die "eigenlijk" voor een iets jonger publiek zijn bedoelt gewoon ook nog wel eens lachen!! ^.^ Kan mij dat nou boeien!

Ik word dit jaar nog 25 en ik voel me helemaal niet te oud voor anime of manga. Ik snap sowieso nooit helemaal waar de leeftijdsdiscussie vandaan komt wanneer het aankomt op anime of manga. Je hebt series die voor jongere mensjes zijn bedoeld en series die mikken op een oude rpubliek, net zoals je dat met tv series hebt.
Ik heb dan op zich vrij veel vrienden die zelf ook anime verzamelen en kijken dus ik verzeil bijna nooit in 'anime = kinderachtig' discussies.
Enkele mensen uit mijn vriendengroep hebben het er wel eens over, dat het tekenfilms zijn en dus kinderachtig/suf is. Ik leg dan (als het me op dat moment genoeg interesseert) uit dat er verschillen zijn in genres etc. etc. en de uitkomst is meestal:

1. Die éne persoon snapt het, had geen idee en heeft weer wat geleerd.
2. "En toch is het kinderachtig/suf."

Met beide uitkomsten heb ik vrede.

ach ja er zijn ook mensen die het leuk vinden om postzegels te gaan verzamelen als ze een bepaalde leeftijd bereiekn of nog steeds voetbal gaan kijken wat ik ook een kinderspel vindt (kijk het zelf ook daar niet van) maar het punt wat ik wil maken is dat er zo veel dingen door volwassen worden gedaan of bekeken die voor kinderen zijn bedoeld. Zo gaat mijn oma nog mee naar de bios als er een disney film draaid.

Dus wat maakt het uit of je nou 15 bent of 35 of 60. Als je iets leuk vindt vind je het leuk en moet je zeker niet stoppen met kijken omdat andere zeggen dat het kinderachtig is.

Ik ben nog niet zo oud.
Maar ik vindt anime echt kicken.Op school noemen ze ook cardcaptor sakura, cabab sakura
Maar ik trek maar daar niks van aan.
ik ben zelf 14 en ik vindt die kids anime ook nog wel leuk om te kijken.
Zelf mijn ouders kijken naar de smurfen maar voor maakt dat niks uit.


Maar ja......iedereen heeft zijn eigen smaak zullen we maar zeggen.

Neemt niet weg dat als je omgeving er negatief op reageert dat knap vervelend kan zijn. Best lastig je niets aan te trekken van mensen die je een smurfenpakket voor je verjaardag geven.

Niemand zal je raar vinden omdat je voetbalfan bent, maar met animé/manga ligt dat wel anders. De orginele startpost gaat ook over iemand die dit topic naar voren brengt mede omdat zijn omgeving het als kinderachtig bestempeld.

Ik denk dat ik te veel anime heb gezien ( 38 ) ..lol

En alles begint (serries) op elkaar te lijken daarom kijk ik nu meer naar Jdrama,Kdrama en Hdrama. En naar gewone japanse films..
Heb laatst nog wat nieuwe serries (anime) gezien uit japan maar ik vond ze niet zo leuk. Vind momenteel live action beter..
Maar het zal mij niets verbazen dat ik over een half jaartje weer enkele 10 tallen series ga kijken en volgen.

agh je moet af en toe ook naar iets anders kijken ..
en zo leer ik ook nog wat koreans..

ik ben 29 en ben al anime fan van af mn 7e door battle of the planets.
ik vind mezelf helemaal niet oud voor anime omdat er genoeg series zijn die idd niet voor kinderen gemaakt worden.
ik vind zelf lain of perfect blue helemaal geweldig en dat zijn dus ook series en films die je zelfs meer dan 1 keer gezien moet hebben voordat je zelfs een beetje begint te begrijpen.
mijn stand punt is dan ook dat er anime series zijn voor elke leeftijd of je nu 5 bent of 75 als je er maar plezier in hebt

Goh dat is lachen daar is het voor mij ook mee begonnen vandaar mijn naam gatchaman.
Ik heb best al wat merchandise van gatchaman( strijd der planeten) jammer alleen dat het zo duur is.
Overigens is het misschien kinderachtig maar ik vind hamtaro en pokemon ook best leuk om te zien.
Dus smaak bepaald veel ongeacht leeftijd.

Ach, mensen in mijn omgeving vinden er niet iets speciaals van, en da's wel zo prettig. Op m'n werk loop ik regelmatig in t-shirts rond van een of andere anime en ik heb geen klachten. Hooguit een reactie van iemand die het meisje achterop mijn Angelic Layer-shirt wel mooi vindt.

Waarom zou ik mezelf te oud voelen voor iets wat ik leuk vind? En waarom zou ik me wat aantrekken van mensen die vinden dat het alleen voor kinderen is?

Waarom zou je te oud zijn voor anime? Wat een complete onzin. Ik ben zelf 24 jaar en ben niet van plan mijn passie en liefde voor manga en anime op te geven. Voor niemand niet!

Als ik oud en versleten ben (wat soms voor mijn gevoel sneller komt dan ik dacht ) en in rolator de straat op moet, zal er altijd een manga in mijn fietsmandje liggen. In het bejaardenhuis zal ik ze helemaal gek maken als ik de zoveelste anime serie keihard afspeel op mijn home cinema-set zodat zelfs de meest dove bejaarde het kan verstaan.

Nee, je hoeft je nergens voor te schamen. Er zijn genoeg mensen die net zo vreemde hobby hebben. Mensen die speelgoedauto's sparen of treintjes. Zijn die ook te oud voor hun passie? Nee.

Steek het niet onder stoelen en banken en kom er gewoon recht voor uit. Ik ken weinig mensen in mijn omgeving die mijn passie vreemd vinden. En de mensen die dat wel vinden, die hebben gewoon geen begrip voor anderen en zijn een stel hypocriete egoisten.

dit is een uiterst kort berichtje
ik ben zelf momenteel 16 MAAR.....
wat doet leeftijd ertoe het is jouw leven
doe ermee wat je zelf wilt ( SIMPEL )

True... Anime is onderhand een deel van me leven geworden, net zoals gamen en 'house'-muziek. En zoals al eerder in dit topic opgemerkte, waarom zal het kijken van tekenfilms slecht zijn, als het sparen van modelautotjes, modeltreintjes en Donald Ducks wel mogen als je 20+ bent? Maar het kijken van 'in de ogen van de mensen' voor kinderen bedoelde tekenfilms niet?

Doe wat _jij_ leuk vind dan is er niets verkeerds.

OFFTOPIC: Nu we toch allemaal andere hobbies opnoemen, valt het me wel heel erg op dat anime/manga wel een grotere hobbie lijkt dan andere hobbies die zijn opgenoemd.
Anime/manga is zo veelzijdig(er) dan de rest, dvd's, manga's, figuren, statues, kleding, muziek, merchandise etc (ik had er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan, hoe groot anime/manga wel niet is).

Misschien dat anime/manga door de veelzijdigheid daarom zo interessant is .

Je hebt nog een belangrijke onderwerp vergeten in je opsomming, djinn: Namelijk (video)games (sorry, kon het niet laten ^^). Anime/manga en games zijn nu meer dan ooit steeds meer samengevloeid met elkaar. Er worden nu zelfs manga en anime gemaakt, die op games zijn gebaseerd, dus ja .

Ben nu 21 (huivert bij het intypen van het getal) en alhoewel ik meer van (anime)videogames (nee, geen Bishouyo-games ) hou, kan een anime of manga op zijn tijd er ook wel vanaf.