Ik geloof wel dat er iets is, maar ik geloof niet in religie.

Dit.

Ik was eerst van plan om een heel verhaal op te schrijven met dingen waar ik in de loop van de jaren tegenaan ben gelopen in de kerk. Waardoor ik er dus volledig op afgeknapt ben. Maar ik heb het toch maar niet gedaan ivm privacy. En het gaat dan om mensen die anderen niet in hun waarde kunnen laten, terwijl je dat juist wel zou verwachten in een kerk.

De enige keer wanneer je me in een kerk zult zien is wanneer er mensen zijn die ik waardeer en die ik zonder de kerk nooit meer zou zien. Wat ik erg jammer zou vinden. Natuurlijk laat ik andere mensen er vrij in: geloof je in een kerk, heb je er baat bij, ga dan vooral heen. Ik zou andere mensen nooit een geloof opdringen of proberen te overtuigen om niet naar een kerk te gaan. Natuurlijk is de kerk niet alleen negatief, dat heb ik vooral gezien in Lourdes, mensen hebben er echt behoefte aan. Ik vind het mooi om te zien dat mensen veel steun kunnen halen uit de kerk, alleen werkt de kerk helaas voor mij niet.

Ik vind het zo jammer dat je er zo moeilijk met mensen uit de kerk over kan praten, dat de kerk niet bij je past. Met de pastores kan ik er altijd wel goed over praten, maar ik merk wel dat de parochianen het toch minder snel begrijpen. Dan proberen ze je toch te overtuigen om door te blijven gaan met naar de kerk gaan etc. Ik heb dan echt het gevoel niet gehoord te worden en dat maakt me verdrietig. Voor mij werkt elke week in de kerk zitten gewoon niet, en met elke week in de kerk zitten ga je dat echt niet beter krijgen.

En ik vind het ook zo jammer dat mensen zo snel vergeten dat je geen baat meer hebt bij de kerk. Ik heb een vriendin uit de kerk die me af en toe wel kerkelijk advies geeft. Heel lief bedoelt, maar aangezien ik niet meer zo kerkelijk ben heb ik er weinig aan. Of een ander meisje dat schrok toen ik zei dat ik nog steeds niks heb met de kerk. Maar ja, denk ik dan, had je er eerder naar geinformeerd, dan had je het ook wel geweten. Maar niemand laat ooit nog wat van zich horen, nou, dan houdt het ook op ja. :´)

Ik ben zelf niet gelovig, de enige keer dat ik ooit in een kerk ben geweest was voor restauratie (deco/restauratie opleiding gedaan, so yeah)

Maar ik geloof er wel in dat er iets bestaat. Niet alleen richting god en dit en dat, maar ook qua leven na dood.

Ik geloof erin dat er iets als een soort hemel bestaat. Ik geloof ook in wezens die wij niet kunnen zien.
Naja..of ik er ECHT in geloof weet ik eigenlijk niet zeker. Ik vind het vooral erg bijzonder: hele culturen die in iets kunnen geloven. Kijk maar naar de demonen in japan, naar jezus of naar het geloof in elven. Wie weet dat het allemaal waar is, if that happens: I wanna be there. (behalve met de demonen ;P)

Qua geloof zelf betreft: ik geloof er wel in dat er iets of iemand als jezus heeft bestaan. Anders (ja dat is bij andere geloven ook zo) zou je niet in elke stad een beeld van jezus zien, en het 'zoveel jaar na christus' er ook niet zijn...toch?...

Maar ook wat iedereen hier zegt: ik respecteer elk geloof! :3

Iemand genaamd Jezus heeft bestaan, dat word volgens mij wel als een feit beschouwd. In wat voor vorm is een hele andere discussie. Ik geloof zelf dat Jezus wel heeft bestaan, maar niet als een zoon van God of als God hemzelf. Ik geloof dat Jezus een martelaar was. Ik geloof dat hij een man van aanzien was binnen het geloof. Het geloof is niet met hem ontstaan. Het christendom is zoals vele andere geloven een aftakking van een veel en veel ouder geloof. Er zijn zoveel religies op de wereld, sommigen ouder dan anderen. Het Hindoeïsme is als ik het me goed herinner, het oudste geloof ter wereld. Per logische definitie is dit dus het ''echte'' geloof en als er goden zouden bestaan, zouden het die goden moeten zijn. Een geloof dat pas random opgezet word omdat een martelaar is gestorven aan het kruis door anderen, vind ik geen ''echt'' geloof. Ik geloof zelf (hihi) dat een religie is ontstaan om de mensen te onderdrukken / te sturen. Religie heeft laten zien dat het een perfecte tool is om een massa mensen iets te laten doen, omdat zij vinden dat het ''goed is'' of voor het ''groter goed'' word gedaan. Religie, in mijn ogen, doet mensen een blinddoek om.

Wat mij ook mateloos irriteert is dat ze de bijbel interpreteren zoals het hem of haar uit komt. ''Ja dit moet je niet te letterlijk nemen''. ''Ja het staat letterlijk in de bijbel dus ik geloof dat''. ''Ja dit word omschreven op een manier die wij als mens natuurlijk niet helemaal begrijpen''. etc. Allemaal van die loze uitvluchten om de kern van een vraag maar te ontwijken, omdat ze geen goed antwoord hebben. Dat kan ook niet, want je geloofd iets, dus je moet wel alles geloven wat in de bijbel staat, anders ben je een bizar slechte gelovige, imo.

Wat meer ''bewijs'' is voor mij dat er niets verder is, is 't feit dat testamenten, bijbels, etc allemaal continu aangepast worden om meer met de tijd mee te gaan. In vroegere bijbels en in 't oude testament was God verantwoordelijk voor de dood van meer mensen dan Satan. Flink wat meer.. En toch word Satan als het kwaad gezien en God als het goed. Er zit geen enkele logica in. Hier is onderzoek na gedaan overigens, dus iedereen die wil beweren dat dit niet waar is, zal ik op verzoek een link doorsturen waarin het allemaal geciteerd word. Maar God heeft al met 1 situatie meer gemoord. De vloedgolf in de tijd van Noah. Zoveel mensen zijn gestorven.


Goed. Mensen mogen geloven wat ze willen, ik zal nooit zeggen ''dit mag niet, dit kan niet'' etc. Ik ga er graag discussies over aan, omdat ik het wel interessant vind en ik zal in een discussie ook zeker mijn best doen om de ander te overtuigen van mijn standpunten, maar ik zou nooit willekeurig erover beginnen met het idee van ''Jou ga ik eens atheïstisch maken''.