Hey allemaal,

Jullie zullen wel denken, participatiewetgeving? De reden dat ik dit onderwerp start is het volgende.
De overheid zal vanaf 1 januari 2015 een aantal wetten gaan versoberen (Lees minder toegankelijk maken).
De volgende wetten zullen in hun huidige vorm verdwijnen

WWB (Wet werk en bijstand, oftewel je gewone uitkering).

Wajong (Voor jonge arbeidsongeschikten, ook een aantal ervan op dit forum te vinden)Extra aanvulling. De doelstelling is om meer dan 75% van de wajong uitkeringen te schrappen. Deze mensen verliezen dus hun wajong uitkering. Alleen mensen die 100% zijn afgekeurd en een indicatie hebben behouden hun wajong uitkering. De rest moet de arbeidsmarkt op. Dit zijn ongeveer 300 duizend mensen.

WSW (Wet sociale werkvoorziening, voor mensen die niet in de reguliere arbeidsmarkt terecht kunnen)Het hele jaar door zijn er al keuringen bij mensen in de sociale werkplaatsen. Arbeiders moeten naar een arts die ze lichamelijk en geestelijk onderzoekt. Dit brengt onder deze doelgroep (vaak verstandelijk beperkt) veel onrust met zich mee. Deze mensen worden vaak met busjes opgehaald en naar hun werk gebracht. Ook op dit busvervoer wordt bezuinigd. In veel sociale werkplaatsen is er veel onrust.

Deze wetten komen allemaal onder het kopje participatiewetgeving te vallen en dit al in januari 2015. Veel mensen weten het niet maar de bezuinigen zijn echt enorm. Ook de AWBZ (langdurig zieken) komt in zijn geheel onder de WMO (Wet maatschappelijke ondersteuning) te vallen. De WMO bepaalt wie zorg krijgt. Uitgangspunt is dat het netwerk van de zieke een deel van de zorg op zich moet nemen. Je zieke opa moet voortaan eerst geholpen worden door de familie voordat hij aanspraak kan maken op bepaalde voorzieningen.

De WMO is een stuk strenger dan de AWBZ. Dit betekent ook dat mensen die nu bijvoorbeeld in het bejaardentehuis zitten er vanaf 1 januari (vaak) uit zullen moeten omdat ze niet ziek/zwak genoeg zijn. Ze zullen met maatschappelijke ondersteuning terug in een gewoon huis moeten. Zorg zal worden verleend door een wijkverpleegster (wijkverpleegster komt in het basispakket).

Tot slot nog de jeugdzorg en de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). (Ook jeugd ggz valt hier onder). Deze beide takken van sport komen ook bij de gemeentes te liggen. Deze worden nu provinciaal aangestuurd. Vanaf 1 januari 2015 moeten gemeentes echter zorg inkopen. Wederom met minder geld.

Ze bepalen ook wie er gebruik van mag maken en op welke wijze je er gebruik van maakt. Kortom de gemeentes krijgen enorm veel nieuwe taken en enorm veel invloed. Volgende week staan de verkiezingen voor de deur.

Ik wil iedereen adviseren te gaan stemmen op partijen die de burgers ontzien. Gemeentes krijgen met de participatie wet zelfs de bestuurlijke macht om van mensen met een uitkering te eisen dat ze gaan verhuizen als ze ergens anders een baan kunnen krijgen.

Partijen die ik adviseer zijn de SP, Pvda, groenlinks. Sommige plaatselijke belang partijen kunnen ook goede punten hebben rondom de uitvoer van deze nieuwe wetten. De reden dat ik linkse partijen aan de man breng is omdat ze de burger nog het meest proberen te ontzien. Vergis je namelijk niet. De overheid wil de vergrijzing voor zijn en breekt veel sociale vangnetten af. Lees dus goed de standpunten van de partijen door. Zelf ben ik student dus wordt niet rechtstreeks getroffen. Het gaat mij echter wel enorm aan het hart wat er nu allemaal gaat gebeurt.

Het is een sociale kaalslag.

Kleine toevoeging om de grote van de bezuinigingen aan te tonen.

De wet op de sociale werkvoorziening
Aantal werkplekken terug van 90.00 naar 30.000.
UWV doet de keuring, gemeente is verantwoordelijk voor beschut werk.
Gemeente heeft beleidsvrijheid, maar moet wel een verordening opstellen.
Werkgevers met 25 of meer werknemers moeten meewerken. 5% regeling.

p.s. leuke stelling zoals de overheid hem stelt over mensen in de sociale voorziening en mensen met wajong.
Heb je direct een idee hoe de bedenkers van deze bezuinigingen hun ideeën verkopen aan hun achterban.

De Participatiewet is goed.

De Wajong en de WSW waren veel te ruimhartig en te soepel.
Jongeren werden zo op 18-jarige leeftijd eigenlijk al een beetje afgeschreven en Wsw-ers werden levenslang ‘gepamperd’.

Is het wel een goed idee om zo'n bericht hier op dit forum te plaatsen? Niet dat ik het er niet mee eens ben (ik ben namelijk zelf een socialist). Maar over het algemeen komen mensen hier ter ontspanning en niet om zich bezig te houden met de politiek.

Ahem, inb4 shitload aan discussie~


Ein duh lijk, alle luie kutjeugd die voor jan-lul beetje thuis ligt te gamen omdat ze 'geen'(lees: ew dat vind ik niet leuk) baan kunnen vinden eruit.


Hier ben ik het weer niet mee eens. Vaak zijn dergelijke mensen afhankelijk van taxi/bus vervoer om überhaupt nog ergens te komen. Dit werkt contraproductief.


Per definitie een goed plan, enkel in de praktijk een grote puinzooi. Waar liggen de grenzen? En elk geval is uniek.


Jeugdzorg is al een Big 'ol pile of shit. Laat staan dat de gemeentes dit moeten overnemen.


En dit is fout waarom? Men hoort zo spoedig weer werk te vinden.


Eerder realiteit, Nederlanders hebben het maar lekker relaxt tegenover de rest van de wereld. Ergens ligt de grens.

Hé, zolang iedereen het netjes houdt, word je van een discussie als deze niet dommer. En heb je er geen zin in, dan negeer je het hele topic toch gewoon? Mensen beperken tot het bespreken van enkel luchtige onderwerpen is op lange termijn niet goed voor de sfeer. Je bouwt een betere community op als men ook af en toe serieus mag zijn :)



Ik snap dat ze de Wajong willen aanpakken, omdat het een afvalputje voor de bijstand is geworden (de afgelopen jaren zagen gemeentes werklozen maar al te graag in de Wajong verdwijnen, omdat dit hen weer in de uitgaven scheelde). Ik zie alleen niet hoe het realistisch is om 75% van de Wajongers eruit te knikkeren.

Misbruik of niet, het merendeel is gewoon beperkt en heeft bepaalde voorzieningen nodig. Denk aan aanpassingen op het werk of bemiddeling. Je mag niet verwachten dat ze wel eventjes een baantje regelen als je ze op straat knikkert. Onder normale omstandigheden een baan vinden is al lastig genoeg.

En misschien nog wel het belangrijkste struikelpunt: niet iedereen met een beperking kan genoeg werken om in z'n eigen levensonderhoud te voorzien. Bijvoorbeeld: lang niet iedere rolstoelganger is plots arbeidsgeschikt als je een gebouw rolstoeltoegankelijk maakt. Veel beperkingen vreten zelf namelijk nogal wat energie. Die mensen zijn binnen korte tijd uitgeput als je ze dwingt fulltime te werken, met alle gevolgen (en kosten!) van dien. Oftewel, ik weet zeker dat veel Wajongers kunnen werken, maar dan wel parttime.

Dan komen we bij het volgende probleem: hoe gaat dat loon aangevuld worden? De huidige bijstand combineert ontzettend slecht met parttime werken, omdat het uitgangspunt van de bijstand altijd fulltimewerk is. Het is bovendien bedoeld als een tijdelijke uitkering, dus het gebruiken als een structurele oplossing is nogal zot.

Edit: Gelukkig denken voldoende politici ook zo: http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2014 ... stand.html



Op zich ben ik voor een grotere arbeidsmobiliteit, maar het is niet voor iedereen een optie. Zeker niet wanneer we het merendeel van de huidige Wajongers aan de gemeentes overhandigen. Deze mensen zijn in meer of mindere mate afhankelijk van familie en vrienden. Door de jaren heen hebben ze een vangnet opgebouwd in hun eigen omgeving. Dwing ze te verhuizen en dat vangnet is weg. Ze worden dan afhankelijk(er) van begeleiding en komen mogelijk zelfs in een sociaal isolement terecht.

Bovendien vraag ik me af of hier geen misbruik van gemaakt gaat worden. Wat zijn de richtlijnen voor zo'n dwangverhuizing? Hebben we het hier over theoretische banen? Moet er al een arbeidscontract op tafel liggen? 'Elders een baan kunnen krijgen' is wel heel erg vaag... Hoe misbruik gevoelig is dit? Kunnen gemeentes dan gewoon met hun minder gewenste inwoners gaan schuiven tot het andermans probleem is?

Op papier werkt dit wel, maar in de praktijk? Ik zal dit topic dan ook zo veel mogelijk links laten liggen, ondanks dat dit een onderwerp is waar ik zelf mee te maken heb. Ik heb geen trek om door able-istisch ingestelde mensen het gevoel te krijgen dat ik mij moet schamen voor mijn beperking omdat ik daardoor niet kan werken, en daardoor blijkbaar geen volwaardig lid van de maatschappij mag zijn.

Want ondanks dat de meeste mensen GEEN idee hebben wat het is om beperkt te zijn, denken ze wel steeds het recht te hebben om daarover te kunnen oordelen, het is gewoon lachwekkend.

Even een paar feiten op een rij:

- Sommige beperkingen zijn echt zo erg dat je er niet door kunt werken. Vooral meervoudige beperkingen of mensen die naast hun grootste beperking nog andere gezondheidsproblemen hebben (waarvan ik er een van ben). Een dagje naar een verjaardag, concert of zelfs een dagje naar de stad, of in ons geval een con dag iets wat heel normaal is voor een able-bodied iemand zijn voor mij grote inspanningen. Laat staan dat ik elke dag heen en weer zou moeten reizen richting een werkgever om daar uren achter elkaar werk te gaan verrichten.
Wat wil je zeggen tegen die mensen waarop het op bepaalde dagen soms zo erg is dat ze niet eens energie hebben om te douchen of zich om te kleden? Doe even wat harder je best?
- Mocht je iemand hebben die wel part time zou kunnen werken, even de realiteit. Een baas die een bedrijf runt zal bij een sollicitant voor de zekere optie gaan. Als er een sollicitant zit met een beperking en eentje die able-bodied is, is het dan echt een verrassing wie ze gaan kiezen?
- Stel dat ze je wel in overweging nemen, dan moet jouw werkplek begaanbaar zijn voor de beperking die je hebt. Dat betekent in veel gevallen aanpassingen die ze vaak wel beloven, maar het is maar de vraag of die er komen. Voorbeeld wat ik zelf meegemaakt hebt, het was geen werk maar een school: ik moest een vervolg opleiding gaan doen na mijn vmbo diploma gehaald op een speciaal onderwijs school. Er werd op die school belooft dat er een lift zou zijn en de hele school zou toegankelijk gemaakt worden. Toen ik eenmaal daar begon werkte de lift niet en waren er ineens overal trapjes waar ik met rolstoel en al afgetild moest worden.
Ditzelfde komt voor bij werkgevers, er word van alles belooft en alles is mogelijk tot het puntje bij paaltje komt

Dus iemand met een beperking die een baan zoekt moet met veel meer factoren rekening houden als een able-bodied iemand. Heel veel van die factoren daar denken ablie-bodied mensen niet eens bij na.

En daarom ben ik het ook totaal niet eens met hoe er nu met mensen met een beperking word omgegaan. In plaats van mensen nu te straffen voor het feit dat ze een beperking hebben, tik eerst de verantwoordelijken eens op de vingers die de wajong hebben gebruikt om mensen in af te schepen. Straf niet de mensen die er in horen.
En zet daarna eens stappen om de mentaliteit in het werkleven te veranderen. We zijn verdorie nog niet eens zo ver dat er niet gediscrimineerd word op de arbeidsmarkt en nu willen we ook nog mensen met een beperking in de bijstand flikkeren, mensen die misschien tot nu toe nog redelijk zelfstandig konden leven, maar die nu ineens moeten solliciteren terwijl de kans met deze mentaliteit klein is dat je word aangenomen?

Dit is waarschijnlijk een van mijn enige posts in dit topic, zoals al gezegd ik heb geen zin om door een able-bodied iemand veroordeelt te worden om mijn beperking, maar het helpt sommigen om misschien niet als een kip zonder kop te kletsen.

@ nekoorihime:

Ik weet niet hoe je je voelt, maar ik maak het wel van dichtbij mee, dus ik kan me er iets bij voorstellen.

Mijn zusje krijgt ook geen werk puur en alleen omdat ze het labeltje autisme op haar hebben geplakt. Belachelijk want ze is echt wel in staat gewoon te werken en ze wil ook heel graag werken, maar ze wordt niet aangenomen. Daarom heeft ze Wajong. Ik weet niet of ze volledig afgekeurd is of niet, maar totdat iemand haar aanneemt heeft ze die Wajong echt nodig.

@akasuki 1
Ze zit echt niet alleen in de kelder games te spelen, dus dat soort opmerkingen slaan echt nergens op.

Van wat ik zie denken heel veel mensen dat alle jongeren met een wahjong de hele dag lopen te niksen. Ik kan jullie uit die droom helpen, dat is niet zo.
Ik ken aardig wat mensen met een wahjong, en de meeste daarvan werken gewoon. Ze kunnen niet fulltime werken, daardoor komen ze niet aan een bedrag om zichzelf te kunnen onderhouden. Het bedrag wat ze verdienen wordt terug gegeven aan de regering. Het werkt dus bijvullend. Een reden waarom ze niet fulltime kunnen werken is bijvoorbeeld dat het te stimulerend werkt. Ze vangen te veel prikkels op van hun omgeving wat voor teveel drukte in hun hoofd brengt. Dat is erg vermoeiend. En natuurlijk het voorbeeld van Tamara met de rolstoel gebruikers is ook een goed punt. Ook het voorbeeld van Neko_Orihime is een sterke.
Ook zijn er genoeg mensen met een wahjong die vrijwilligers werk doen. Ze willen een doel voor ogen hebben en iets doen, maar een 'normale' baan is niet voor hen weggelegd. Ze hebben veel begeleiding nodig en vooral in het begin, veel tijd. Tegenwoordig is alles zo gehaast.
Sommige wahjongers blijven niet voor altijd in hun wahjong hangen. Ze zijn gewoon doorgegaan met hun studie en hebben uiteindelijk een vaste baan en geven dit door aan de regering. De wahjong wordt dan stop gezet en ze hebben er niks meer mee te maken.
Natuurlijk zijn er ook wahjongers die alleen maar thuis zitten de hele dag, maar je kan niet iedereen over 1 kam scheren.

Gelieve mijn post met een korreltje zout te nemen. Ik ben er zeker van bewust dat er grote verschillen zitten in de Wahjongeren. En oké, sommigen mensen hebben een plekkie op de zolder omdat er geen kelder is.


Ik mag hopen dat die indruk hier niet gewekt word? Als je niet volledig arbeidsgeschikt bent voor wat voor reden dan ook dan is dat zo. En helaas is dat een gigantisch grijs gebied in de arbeidsmarkt waar ikzelf niet over ga oordelen.


Sinds dat mijn moeder afgelopen zomer met de trauma heli naar de IC mocht nadat ze het asvalt een kopstoot had gegeven, weet ik maar ál te goed wat het is om beperkt te zijn.

@ Ik ben het eens met neko orihime, ken het heel goed en zit er dichtbij.

Ik heb zelf een wajong en nog wat jong verzekerde andere dingen, maar ik wordt dit jaar 27 dus op een grens waar ik niet van weet hoe het bij mij gaat lopen. Al heb ik al wat wat dingen geregeld op me groep. En ja ik heb iets maar dat vertel ik nog.
Ik zit dan wel thuis met veel vrije tijd, maar niet omdat ik geen werk zoek of wil doe daar heel erg me best op maar t is moeilijk.
Nog tijdens school voor de crisis was het al moeilijk genoeg om iets te vinden, nu maak ik al zeker geen kans als gewone mensen al niks kunnen vinden en ontslagen worden. Probeer naar betaald werk te gaan maar ik maal daar allang niet meer om ben met dagbesteding en vrijwilligers werk bezig! hier en daar werk wat ik heel leuk vind, maar ook plekken wat ik niet op school heb gekozen of minder leuk vind. Maar me houding is dan ook: Het is beter om werk te hebben wat het ook is, dan helemaal niks en niks te kunnen vinden.

Ik volg niks en heb niks met politiek, dus ik kijk wel wat er uit komt. Maar zelfs ik als leek hoor veel dingen ondertussen en krijg info bij de wijk acties die hier op volgen.

Ik moet eerlijk zeggen, ik had niet verwacht dat het zo netjes zou blijven Normaal kunnen fora/social media groep nogal erg phobisch reageren als het over politiek gaat. Maar ik ben blij dat het hier niet het geval is.