Er gebeurd idd veel in de eerste aflevering maar ik zou niet zeggen veel te veel eigenlijk. Het geeft vlot de basissituatie weer waar de serie verder op gaat voort bouwen zodat er in de volgende afleveringen een kalmer tempo aangehouden kan worden. Daar de serie geproduceerd wordt door BrainBase (o.a. Kuragehime) heb ik er goed vertoruwen in dat dit uiteindelijk een goeie anime zal worden.

En qua subbers is het altijd even geduld hebben uiteraard. door de simulcasts zijn we wat verwend geraakt. Doorgaans nam het subben van de eerste aflvering van een serie altijd wat langer in beslag

Klopt! Zo begint 't eerste hoofdstuk van de manga ook

Ik zeg je alvast dat de main characters 'straight to the point' zijn en problemen snel te lijf gaan..
Daardoor is er niet eens zoveel drama (1 van de vele redens waarom die manga zo populair is),
en natuurlijk omdat Mizutani niet je typische shoujo heroin is.
Het is echt een anti-cliché anime, maar dat merk je later nog wel!

Anyways; natuurlijk heb ik ook een eigen mening van de anime.
Ik vind 'm namelijk niet echt mooi geanimeerd en Yoshida's stem klinkt ouder dan hij eruit ziet..
Maar ach, ik ben natuurlijk de manga gewend dus het is wel logisch dat ik dat zo vind haha.
Ik vraag me wel af hoeveel afleveringen dit gaat hebben o:

Hé, dat is interessant om te horen. Ik wacht nog even af wat de rest van het seizoen te bieden heeft, maar ik zal deze serie in de gaten houden.

Meh, morgen niks nieuws, het gros komt pas op vrijdag t/m maandag. En donderdag is Chuunibyou demo Koi ga Shitai! niet te missen, de nieuwe anime van Kyoto Animation met de regisseur van tranentrekkers als Air, Kanon en Clannad. Ben benieuwd wat dat gaat worden!
EDIT: na het kijken van de eerste ONA special denk ik dat het toch meer de kant van Nichijou op gaat.

Dat is goed om te horen, als ik ergens de schurft aan heb is het het melodrama uit sommige shoujo series wel. Ik bedoel, een beetje drama op zijn tijd is niet erg (zelfs Ouran had het) maar sommige series verzuipen erin tot het punt waarop ik roep 'ga terug naar de humor, dit boeit me geen zak!' Als deze serie dat weet te vermijden ligt hij me wel, want ik vond de eerste aflevering van My Little Monster (Tonari no Kaibutsu-kun) een leuke verrassing. De personages wisten me gelijk wel te interesseren, de humor is grappig en er zit veel vaart in. Ben benieuwd naar de volgende ep. +

Verder nog een andere serie gezien; Shin Sekai Yori
De serie heeft duidelijk niet de intentie om dingen gelijk te verklaren, want het begint met wat kinderen in wat lijkt moderne tijden (of in ieder geval random flashbacks daarnaartoe) en springt dan 1000 jaar de toekomst in, waar het duidelijk wordt dat er iets goed mis is gegaan rond mensen met telekinetische krachten en waar wat resteert van de mensheid in kleine beschermde dorpjes woont, om geen 'ghouls' aan te trekken. Toch leren de kinderen zelf ook krachten en er worden veel termen rondgesmeten waar nog geen touw aan vast te knopen is terwijl dat gebeurt. Toch, ik wil nog wel weten waar dit heen gaat en ik denk dat de serie gewoon een paar eps nodig heeft om op gang te komen. Het is immers nog moeilijk te voorspellen waar dit heen zal gaan. +

En nu wachten tot de rest uitkomt...

Chunibyo Demo Koi ga Shitai
Oké, dit viel behoorlijk tegen. Het hoofdduo bestaat uit jongen die het liefste een normaal leven leidt en otakumeisje dat volledig in haar eigen fantasiewereld leeft. Dit zagen we vorig jaar al bij Denpa Onna to Seishun Otoko en deze serie lijkt precies dezelfde route te volgen. Alle personages zien er superschattig uit, dus het moe-gehalte is voor mij ook te hoog. Hoewel er enkele leuke grappen in zaten, denk ik dat deze serie op de lange duur toch gaat vervelen.
Helaas, dit seizoen sla ik KyoAni over.

Kami-sama Hajimemashita
Meisje redt man van een klein hondje, vervolgens wordt zij benoemd tot god van de lokale tempel. Daar ontmoet zij een fox spirit, die niets van haar wil hebben. Natuurlijk weet ze aan het einde van de aflevering hem te strikken om haar servant te worden en hij redt haar vervolgens van een yokai.
Deze bishonenserie is duidelijk met hun doelgroep, hier hoef ik niks meer van te zien.

En weer drie series gezien. Even de layout van Yupa jatten .

Kami-sama Hajimemashita

Waarom keek ik dit? Ik ben hier niet eens het publiek voor. Het is een haremshow voor meiden! Los daarvan doet de serie voor de rest sowieso niets speciaals. De personages zijn niet uitermate boeiend, de humor is niet geweldig en de art is nogal stereotypisch. Op Shoujo gebied houd ik het wel bij My Little Monster. Deze kan ik zonder problemen overslaan.

Chunibyo Demo Koi ga Shitai

Ik was niet erg onder de indruk van de serie. Wat betreft animatie ziet het er zoals gewoonlijk weer goed uit, maar de personages voelen artificieel en het verhaal boeit me niet (en het lijkt me ook redelijk voorspelbaar). Het is ook niet echt grappig om eerlijk te zijn, en dat is nogal funest voor een comedyserie. Het lijkt wat betreft opzet dan ook meer op Acchi Kocchi dan Nichijou en de haremelementen uit de opening voorspellen ook niet veel goeds. Ik skip deze dus.

Hayate no Gotoku: Can't Take My Eyes Off You

En aldus hebben we hier het derde seizoen uit de serie. Ik ben er altijd al een fan van geweest, dus ik verwelkom deze serie wel. Ik heb zo mijn bedenkingen bij de nieuwe artstijl (al is de animatie wel beter), maar voor de rest voelt de serie als vanouds met de avonturen van de arme Hayate die als butler werkt voor de verwende, steenrijke Nagi. Er lijkt echter wel meer verhaal in te komen (wat gepend is door de originele schrijver) voor de verandering, dat de potentie heeft nog best interessant te worden. Geen idee of het nieuwe kijkers zal kunnen weten te boeien, maar voor mij is het vertrouwde kost.

Zetsuen no Tempest

Aagh, ik heb geen idee wat ik over de show moet denken. De eerste indrukken waren niet goed; de personages kakelen allemaal pretentieuze onzin uit, de muziek is overdramatisch en het plot is maar vaag. Het voelt als een parodie van het soort bishonen-gevulde zooi met melodramatische, pretentieuze onzin erin (het soort dat Oreimo in de zeik nam).

Aan de andere kant, in de tweede helft van de aflevering wordt het minder, de actiescenés zijn best vet, de wereld toont toch nog potentie en er zit een soort epiek achter. Maar dan trekt een personage op het eind weer zijn laadklep weer open en komt er weer een belachelijke hoop onzin uit. Ugh. Ik denk dat ik nog maar een ep moet zien om mijn opinie te verduidelijken...

(Paars staat voor 'ik heb geen flauw idee', overigens)

Btooom!
Een hikikomori is een van de beste in het spel Btooom, waarin je met bommen je tegenstanders moet uitschakelen. Dan opeens wordt hij door een organisatie opgepakt en gedropt op een tropisch eiland, samen met een tas vol bommen. Algauw blijkt dat hij zijn tegenstanders, net als in het spel, moet uitschakelen om te winnen.
Tja, dit is een verhaalopbouw die in het verleden al erg vaak is gedaan. Ik ergerde me aan de gebruikelijke actieclichés: hoofdpersoon belandt in vreemde omgeving, geheugenverlies en abnormaal traag van begrip, tegenstanders die niet kunnen richten en een gebrek aan motief. O, en een sexy sidekick natuurlijk.
Aan de andere kant hou ik wel van dit soort survivalgames, ik heb vorige week nog met veel plezier The Hunger Games gekeken. Ik denk dat deze op het niveau van Future Diary komt; leuk wekelijks vermaak, maar niet iets dat me bij zal blijven. Maar ik zal wel zeker blijven kijken, een groot pluspunt is de visuele stijl van Mad House.

K
Over slechte animenamen gesproken... vergeet Btooom, hier is K. Er wordt duidelijk een gangstersfeertje neergezet zoals in Durarara!!, maar K heeft me helaas nog niet helemaal over de streep getrokken. De hoofdpersoon lijkt weer de normale, verlegen jongen die een actievol wereldje wordt ingetrokken en de rest van de cast is vrij groot. Slechts weinig anime kunnen wegkomen met een grote cast, meestal blijven de personages dan toch onderbelicht (I'm looking at you, Jormungand). Qua beelden is dit echter waarschijnlijk de beste anime van het seizoen, relatief onbekende studio Gohands heeft hier hun grote budget effectief gebruikt.
Ja, ik ben voorzichtig positief, nu hoop ik nog op een boeiend verhaal. We zullen zien! Hopelijk wordt dit geen tweede Arcana Famiglia.

Busou Shinki
Vorig jaar kwam er een korte webserie genaamd Busou Shinki Moon Angel uit. Met een totale lengte van minder dan een uur was het een leuk tussendoortje. De serie gaat over kleine vrouwelijke robots met een lengte van 10 centimeter, die tegen elkaar kunnen vechten. Yup, het concept is duidelijk commercieel ingesteld.
Deze nieuwe serie heeft de moefactor helaas nog verder opgevoerd. We krijgen in de eerste aflevering geen interessant plot, maar drie robots die vechten om de liefdesbrief van hun 'meester'. Nee, sla deze serie over en kijk hoogstens de webserie als het concept je aanspreekt.

Zetsuen no Tempest
Word ik nou zo kritisch of worden verliezen actieseries hun originaliteit? Aan de andere kant, wat zou in deze tijd nog origineel zijn? We starten met een of andere kwaadaardige organisatie van magiërs, enkele tegenstribbelende good guys en natuurlijk een doodnormale hoofdpersoon. *Zucht* ik wil geen doodnormale hoofdpersoon, waarom kunnen ze die saaie gast er niet uit schrappen? Toch heeft deze serie enkele veelbelovende elementen. Ik zie de mooie actiescènes van Bones, een apocalyptisch 'virus' dat hele steden uitroeit, sterke personages... Ja, ik ben toch wel benieuwd hoe dit verder gaat.

De nieuwe Hayate no Gotoku en een of andere kinderserie Chō Soku Henkei Gyrozetter en de nieuwe Hidamari Sketch sla ik bij voorbaat over. Eveneens de nieuwe To Love-Ru die morgen uitkomt.
Oef, toch vandaag alweer drie nieuwe (voorlopige) series op mijn watchlist. Van de drie die morgen uitkomen verwacht ik 2x troep en 1x goed. Nou ja, eigenlijk weet ik vrijwel niks van Jojo's Adventures af...

En weer een rits weggewerkt.

Busou Shinki

Een anime over actie-figuurtjes die echt leven (omdat het robots zijn o.i.d.) en die hun dagen spenderen met het met elkaar uitvechten, de kamer van hun koper schoonmaken en allerlei andere onzin. Huh. Het is praktisch een kruising tussen een reclame, een slechte fanfic en wensvervulling-fantasieën van otaku's. Hoe debiel het concept ook mag wezen, dit had niet per se een slechte serie hoeven worden; het had nog best leuk kunnen zijn als het allemaal met een knipoog gebeurde...maar dat is hier niet het geval. Het moe-gehalte is hoog en het is allemaal zo zoetsappig dat het je al snel gaat vervelen. Meh.

K

Deze serie is duidelijk een van de mooiste dit seizoen, iets dat zowel voor als tegen hem werkt. Het is voorzover nog duidelijk een geval van style over substance (met een sfeer die me een beetje doet denken aan The World Ends With You), want het verhaal is immers nog minimaal. Toch, het geeft me minder paradoxale gevoelens dan Zetsuen no Tempest en alhoewel het zijn problemen heeft, kan ik niet ontkennen dat de serie me vermaakt heeft. De serie kan nog de mist in gaan, maar vooralsnog blijf ik het wel kijken.

Btoooom!

Blah, wat een irritante naam. In ieder geval, de serie is zo laagdrempelig als het kan zijn. Het volgt de cliché's alsof het een lijstje afwerkt, het concept lijkt wel door Michael Bay verzonnen te zijn (bommen zijn het enige wapen, dus er zijn constant explosies! Geniaal!) en we hebben het sowieso allemaal wel eens vaker gezien. En om eerlijk te zijn wist Mirai Nikki's eerste aflevering me meer over te halen (Yuno!). Toch, ik kan ook niet zeggen dat het geen goed vrijdagavond-met-een-fles-rum vermaak is, typisch een onzinserie waar je je verstand mee op nul kunt zetten. Nu hangt het nog van het seizoen af of ik de serie überhaupt blijf volgen (als er een trits betere series komt drop ik hem als een baksteen) maar, eh, ik blijf het nu wel volgen ook.

Ik skip kinderseries, vijf-minuten anime en sequels van shows die ik niet gezien heb (dag, Hidamari Sketch), dus morgen is er waarschijnlijk een bagger shojo, een stereotype haremserie, een serie waar iemand die ik ken zijn kop maar niet over wil houden (Jojo), Little Busters! en nog wat dingen. Damn, ze komen wel allemaal tegelijk ook.

JoJo's Bizarre Adventure
Hoe graag ik ook een tweede serie 'groen licht' wil geven, deze eerste aflevering van de nieuwe JoJo heeft me nog niet enthousiast gemaakt. Dio wordt effectief neergezet als schurk die JoJo's positie als erfgenaam van zijn familie wil overnemen. Ik hou echter niet zo van het persoonlijk drama dat zich in deze aflevering afspeelt, en ik kon me soms niet goed inleven in de personages met hun 19e-eeuwse mentaliteit. Wel ben ik benieuwd waarop deze rivaliteit uitmondt. De personageontwerpen zijn ruig en doen me wel denken aan Zetman. Vooruit, ik geef ook JoJo een kans.

Onii-chan Dakedo Ai Sae Areba Kankeinai yo ne!
Vertaling titel: je bent mijn broer, maar dat maakt niet uit zolang we liefde hebben. De zoveelste serie waarin het jonge zusje verliefd is op haar broer, maar concurrentie heeft van andere stereotiepe haremleden. Tja, het lijkt erg populair te zijn in Japan. Ik ben niet geïnteresseerd hierin.

En ik heb zojuist ook aflevering 2 van From the New World gekeken. De serie blijft bijzonder intrigerend, met name de scène in het begin en de vreemde ratachtige wezens aan het einde. Ik vond ook de 'telekinetische sport' leuk om te kijken.
Hoewel we in het verhaal nog grotendeels in het duister tasten, heeft deze serie genoeg originaliteit en sfeer om op dit moment nog steeds verreweg de beste serie van het seizoen te zijn.

Tijd voor weer een groepje nieuwe series! En om te beginnen is er...oh...

Onii-chan Dakedo Ai Sae Areba Kankeinai yo ne!

En weer een haremserie waarin de zus van de hoofdpersoon een van de love interests is. Wat. Het zegt wat over het genre dat deze twist niet eens origineel meer is, want we hebben het al vele keren vaker gezien. Ik weet dat haremseries als genre an sich nooit de top zullen bereiken, maar doe er alsjeblieft wat moeite voor, wil je? Er zijn harems die nog de nodige humor hebben, of leuke personages (en in heel zeldzame gevallen, zowaar een interessant plot), maar deze serie is weer een typische checklist-afwerkende troep harem zonder meerwaarde. Oh, zout toch op.

Jojo's Bizarre Adventure

Hmm, ik heb nog gemengde gevoelens over de serie. Het heeft zeker potentie en de hele ep voelde ook als een soort opzet voor een episch verhaal. Aan de andere kant, subtiliteit is deze serie vreemd blijkbaar. Personages gedragen zich overdreven, het plot verloopt te snel en maakt niet genoeg gebruik van show, don't tell dankzij de narrator die alles voorkauwt en ze zijn ook niet bepaald origineel (de schurk schopt een vriendelijke hond om te benadrukken dat hij eeeevil is, ffs). De artstyle is ook een beetje vreemd (blijkbaar hoorden Dio en Jojo allebei twaalf te zijn in het begin. Huh?!) Ik blijf nog kijken om te zien waar dit heen gaat, maar ik sta nog niet echt te springen.

Little Busters!

De nieuwste adaptatie van een Key-serie gaat over een groep vrienden, die toen ze jong waren allemaal kattenkwaad uithaalden. Nu ze ouder zijn en hun middelbare-school dagen bijna voorbij zijn (en ze waarschijnlijk allemaal hun eigen weg gaan) besluiten ze om voor de laatste keer weer hun groep te vormen (de Little Busters) en allerlei dingen te doen, net als vanouds. Wat mij betreft is het een van de betere series voorzover en het groepje vrienden wist me al snel te interesseren. De slice-of-life bezigheden zijn best humoristich en alhoewel er niet superveel gebeurt, duurt het Key kennende toch een paar eps voordat het verhaal op gang komt; aangezien het hun doel was meer mensen in de groep te krijgen, zullen die in de volgende eps eerst wel hun introducties krijgen (wat beter is dan het allemaal in één ep te proppen, overigens). Ik wil wel meer zien van deze personages, dus deze serie zal waarschijnlijk wel vaste prik worden voor mij elke zaterdag.

Acht series waar ik interesse in heb (plus twee uit het vorige seizoen) huh...druk seizoen dit keer. Ik zal er nu zeker weten wel een paar droppen gezien er nog een paar sequels uitkomen (Seitokai no Ichizon, Medaka Box, Jormungand) en nog andere interessante series als Robotics;Notes. Ach ja, we zullen zien.

Say, "I Love You" (Sukiite Ii na yo)
De tweede "boy meets girl" romance van dit seizoen. Meest populaire jongen van de school valt voor het timide meisje dat door anderen gepest wordt. Ik heb weinig shojo anime gezien, maar dit moet toch wel een uitgekauwd onderwerp zijn? Tot zover lijkt het niet het niveau van Kimi ni Todoke te halen.
Het verhaal van de stalker sloeg nergens op, ze had meteen de politie kunnen bellen. Ik vind Yamato wel een betere lead dan Haru uit My Little Monster.
Ook voor deze shojo geldt: ik ga pas verder kijken als er gaandeweg positieve reacties blijven komen.

Little Busters!
Vijf vrienden willen honkbal spelen en zoeken mensen om hun team aan te vullen. Ook al komt het concept van visualnovelbedrijf Key, deze eerste aflevering kan mij toch niet enthousiast maken. Deze serie heeft een ontwikkeling nodig, maar ik heb het vertrouwen dat die nog komt. Kom op Key, laat ons zien waarom we ons moeten bekommeren om deze jongeren.

Suki-tte ii nayo

Gelukkig is dit beter geanimeerd dan Tonari no Kaibutsu-kun en ook meer realistischer (I like).
Die voice actors van Mei & Yamomoto zijn gewoon perfect uitgekozen!
(natuurlijk heb ik de manga al gelezen fufufu).
Maar zoals Yupa al zei, dat stalker gedoe sloeg nergens op inderdaad maar het zorgde wel voor de development

K Project.

... Geen idee wat ik hiervan moet denken.
Het is wel heel mooi gemaakt, en de karakters vind ik ook wel interessant.
Vooral Suoh Mikoto (ik heb de adaption K: Memory of Red gelezen en dat was wel tof aangezien je die gang een beetje leert kennen).

Maar anyways; die achtergrond muziek tijdens de gevechten is echt gewoon plain boring, het irriteert mij.
Ik had al zo'n gevoel vanwege de trailer. De achtergrondmuziek was toen ook al niet zo geweldig en te 'peaceful', het enige wat mij toen trok waren de gevechten en de graphics.

Echt jammer, want actie animes zijn altijd het beste wanneer de achtergrond muziek ook geweldig is, en al helemaal wanneer de graphics ook mooi zijn!

iedereen schrijft hier hun commentaar zo pro, jeetje

Code:Breaker
Wow. Deze show neemt risico's en dat waardeer ik. Het lijkt te beginnen als een typische romantische comedy met enkele spannende momenten tussendoor, maar de intro verklapt eigenlijk al dat dit absoluut niet het doel is van de serie. Aan het einde stond ik echt perplex te kijken... is dat echt gebeurd? Waarschijnlijk niet, maar het geeft wel de vreemde idealen van Oogami aan, een jongen met vurige superkrachten. Hij deed me denken aan Light Yagami die ook na verloop van tijd te ver doordraafde. Ik heb geen flauw idee hoe deze serie verder gaat en dat maakt het erg interessant.

Chuunibyou Demo Koi ga Shitai!
Ziet er weer ouderwets mooi uit deze jongste serie uit de KyoAni stal. Maar daar is ook wel het meeste mee gezegd. Aangezien er een bizar grote hoeveelheid moe door de anime verweven zit, zelfs voor KyoAni. Excentrieke dame vind een klasgenoot die mee moet doen aan haar rare fratsen terwijl hij juist zo snel mogelijk volwassen probeert te worden. Klinkt een beetje als Haruhi en ik denk dat het wel mee te vergelijken is. Echter wel drie niveaus lager. Geen cynische opmerkingen en het excentrieke gedrag in deze serie, is meer zot doen om extra moe in de anime te krijgen. Ik denk dat serie wel aardig wordt, mochten ze het niveau van de comedy wat opschroeven.

Busou Shinki
Voor deze serie waren de verwachtingen bijna onder het nulpunt gezakt maar het viel me allerzinst mee. Als een soort van robot huisdieren worden er miniatuur Skygirls gehouden, waarmee in competities gevochten wordt. Ze hebben echter wel persoonlijkheden dus je krijgt al snel het idee dat het weer zo'n harem vehikel met mecha zal worden. Het viel me wederom eigenlijk best mee, vrij onschuldige avonturen die de groep beleeft wanneer hun eigenaar terugkeert in Japan. Verhaallijn verwacht ik weinig origineels van, maar gezien het budget had ik een stuk erger boobs-in-your-face-achtige taferelen verwacht.

Hayate 3
De nieuwste anime uit de Hayate franchise en nu met de schrijver van originele materiaal aan boord van het productie team. In de eerste aflevering wordt vakkundig een nieuw verhaal vertelt maar tegelijkertijd de uitgangspositie van de eerste Hayate afleveringen naverteld. Het eindigt in een een introductie van een personage waar een groot deel van de serie waarschijnlijk om gaat draaien. Ik hoorde dat mensen het niet prettig vinden dat de animatiestijl weer veranderd is maar ik denk dat het meer een kwestie van gewenning is en dat over een paar afleveringen je er niemand meer over hoort.

BTOOOM!
Een NEET moet plots in een battle royale voor zijn leven vechten. Op het eiland komt hij erachter dat hij een IRL versie van zijn favoriete game is gekomen. Ik had best hoge verwachtingen voor deze anime omdat Madhouse produceert, en zij wel raad weten met een duister sfeertje. De eerste aflevering viel toch een beetje tegen. Het plot is vrij simpel maar toch wordt er Jip&Janneke taal alles nóg een keer uitgelegd in een monoloog van de hoofdpersoon wat resulteert in een nagelbijtend gezemel. Het probleem waar Deadman Wonderland ook last van had. De actie zag er echter goed uit en nu de uitgangspositie duidelijk is, hoop ik dat de serie zich herpakt.

K
Zo. Dit is een anime met een fors budget. Kleurwisselingen, overal bewegende reclame op de achtergrond, schaduwen van wolken, gedetailleerde kleding, bewegende figuranten. Episch. Het is nog niet helemaal duidelijk wat aan de hand is, maar het lijkt er op dat onze hoofdpersoon aangezien wordt voor iemand anders met een bepaald soort magische/psychische krachten. Er is nog veel onduidelijk maar ik vermoed dat in de komende afleveringen een stuk meer duidelijk wordt, als er een catwoman wordt geintroduceerd.

Zetsuen no Tempest
Nog een anime waar het moeilijk te zeggen is wat er speelt. Twee vrienden waar er één opeens verdwijnt enkel om terug te keren als apprentice van de sterkste heks die vast zit op een verlaten eiland. Dit alles tegen een achtergrond waar een epidemie van een vreemde ziekte uitbreid dat een bijeffect is van magisch ritueel. Enfin, en dan is het niet duidelijk of dit het hoofdverhaal is of alleen een introducerende arc. Dit kan nog elke kant op maar ik verwacht een fantasyserie die ergens in of net boven middenmoot uitsteekt. Voornamelijk omdat onze twee vrienden wel geheimen voor elkaar lijken te hebben. Een driehoeksrelatie wellicht, maar dat zien we later.

Sukiite Ii na yo

Oh, juist, zo'n serie. Een meisje dat door iedereen wordt genegeerd en gepest weet de aandacht te trekken van de meest populaire jongen op school, meneer Prettyboy Mcwishfullfillment. Hij besluit, na haar amper een dag te kennen, onmiddellijk dat het twu wuv is en probeert haar gelijk al te versieren met zijn shit-eating glimlach. Zij moet er niets van hebben, maar dan valt een stalker haar lastig en hij redt haar door haar amandelen af te lebberen met zijn tong (omdat een random dude op school bellen zoveel logischer is dan de politie)! Zo begint de superromantische liefd...*barf*. Sorry. Nee, het boeit me niets. Zelfs onder shojo is het zo cliché als wat en is het meer iets voor zwijmelende tienermeisjes. Aangezien ik dat niet ben, mijd ik deze show als een hondsdolle zwerver.

Ixion Saga DT

Weer een standaard geval van 'loser wordt plotseling een fantasywereld ingezogen (een MMORPG in dit geval) en moet die redden van het kwaad of whatever'. Hij komt terecht in de wereld, helpt per ongeluk een groepje reizigers (een zwaardvechter, een travestiet en een tsundere loli prinses) en wordt uiteindelijk tot ridder aangewezen zonder zich veel te bekommeren om het feit dat hij in een vreemde wereld zit. Je hebt het allemaal wel eens eerder gezien. De serie neemt zichzelf niet bijster serieus, maar weet tegelijkertijd ook niet echt veel interesse op te wekken en is bij lange na niet zo grappig als het denkt dat het is. Vooral Kon, de hoofdpersoon, komt over als een irritante schreeuwlelijk en de rest van de personages (good guys en baddies) zijn ook wandelende cliché's. Ik zie geen reden om dit ook maar een enkele ep verder te volgen, om eerlijk te zijn.

Magi

Aanvankelijk verwachtte ik niet veel van de serie, maar ik was plezierig verrast. Deze shonenserie neemt elementen uit de Duizend-en-een-nacht verhalen om een best interessante (en soms grimmige) fantasywereld te schapen waarin de hoofdrol wordt ingenomen door Aladdin en Ali Baba (en waarschijnlijk Morgiana ook) die, elk voor een andere reden, grote kerkers vol schatten willen trotseren om rijkdom, faam en vriendschap te zoeken (enzovoort etcetera, je kent het wel). De personages hebben potentie, de actie is best leuk en de wereld biedt ruimte voor avontuur. Of de serie ook echt een uitblinkertje wordt of blijft steken op 'had potentie' is nog te zien, maar vooralsnog heeft het mijn interesse gegrepen.

Code:Breaker

Hmm, ik weet het nog niet. De serie, over de dochter van hoogstwaarschijnlijk een juut en een vigilante met superkrachten, wist me niet gelijk te pakken. De cliché's zijn er nog even te talrijk voor en ik had het gevoel dat ik veel losse elementen al veel vaker had gezien. Het begint ook niet bepaald snel. Toch, rond het eind van de ep begint het op gang te komen en de preview belooft ook interessante dingen...dus ik geef het nog een paar eps. Wie weet, dit kan nog wat worden.