Volledige Naam: Eureka 7 AO (Astral Ocean)
Genre: Aktie, Drama
Studio: BONES
Jaar Uitgave: 2012
Afleveringen: 26 (voor zover bekend.)
Cast:
Kanako Miyamoto als Naru Arata
Yuutaro Motoshiro als Ao Fukai
Akio Nojima als Alexander Boyd
Ayaka Ohashi als Fleur Blanc

Korte Samenvatting:

Het verhaal volgt de zoon van Eureka Ao. Hij leeft op het eiland Okinawa, dat verwikkeld is in een conflict met Japan. Ao een komt door de ene in de andere situatie, gevolgd door het contact met de Mark-1. Welke de al legendarisch Nirvasch blijkt te zijn. Tot nu toe was niemand in staat uitgezonderd van Eureka, de Mark-1 in beweging te krijgen totdat Ao in de cockpit plaats neemt. Wat zal deze ontmoeting me de robot teweeg brengen?

Screenshots:





Binnenkort beschikbaar op: Bluray en DVD, Gelicenseerd door Funimation

Ik heb vandaag de film (Good night, sleep tight, young lovers) gekocht. De samenvatting op de achterkant van de DVD sprak me wel aan, en toen ik zag dat hij van Bones was was de keuze snel gemaakt.

Ik heb nu 9 afleveringen gezien het is wel een aardige serie, maar niet bijzonder. Tot nu toe strijden de mecha tegen de "monster van de week" met daaromheen een hoop technisch gepraat dat ik vaak niet kan volgen, ondanks dat ik de originele Eureka 7 heb gezien. Die was echter ook niet bijzonder tot aan aflevering 10, dus ik heb nog hoop dat ze met een interessante ontwikkeling kunnen komen. Qua art en animatie is deze serie top, dus het kijkt wel lekker weg. Ik moet wel steeds lachen om de luiaard als mascotte.

Ben ik niet de enige die de luiaard echt geweldig vind. Het verhaal vind ik van dit vervolg best goed. Maar ik ben benieuwd of Bones hiermee weer een topper storywise in handen heeft.

De cast is wel weer top en er is genoeg in het universum van deze serie om als materiaal te gebruiken. Denk aan wat er gebeurd met de oude cast en wat gaat het oude verhaal voor een invloed hebben op deze serie. Alleen als ik hier al aan denk, heb ik goede hoop voor deze sequel... het kan een knaller van het jaar worden. Maar inderdaad het is nog wachten, het verhaal lijkt op gang te komen.

Ik heb eigenlijk hetzelfde gevoel over de serie. Het weet me goed te vermaken elke week, de personages en de wereld zijn interessant en de serie ziet er ook erg goed uit (en gebruikt voorzover ik weet geen CGI voor alles). Het plot daarentegen verloopt de laatste paar eps met een redelijke slakkengang en doet monster-of-the-week achtig aan. De serie valt of staat nu dus met of het verhaal op gang komt en echt weet te pakken, want dan hebben ze echt de potentie een van de betere actieseries van het jaar te worden. Het lijkt iig een redelijk waardige sequel te worden.

Helaas heeft met name de tweede helft van de serie me teleurgesteld vanwege de warrige verhaallijn. De laatste twee afleveringen zijn uitgesteld tot november.

Ik heb net de OVA gekeken en die is meer in de lijn van de eerste helft; met andere woorden een "monster of the week"-aflevering. Iedereen die AO wil zien crossdressen als Eureka zal zich zeker vermaken.

Nu Renton dezelfde stem als Holland gekregen heeft zou ik er niet vanuit gaan laatst genoemde nog terug te zien. Laat staan de rest van gecko-state of domenic.

Net de laatste twee afleveringen gekeken. Ik blijf erbij dat het verhaal slecht verteld is, het is op het einde zo ingewikkeld dat ik geen idee had wat er nou precies gebeurde.
Maar alleen de fantastische animatie en muziek zijn ook wel genoeg redenen om het slot te kijken. Helaas kan Eureka Seven AO niet tippen aan het origineel.

Afgelopen donderdag heb ik de serie dan ook eindelijk af gerond. Het is alweer even geleden en alles heeft wat meer tijd gehad om in te zinken. En dat was ook wel even nodig eerlijk gezegd, de twee slotafleveringen lieten me achter met een verdwaasde blik op mijn gezicht. Ik was niet de enigen want online zag ik dat de shitstorm die de hele serie al woedde nu gegroeid was tot orkaankracht.

Ik moet zeggen, niet alle kritiek is geheel onterecht. Eureka AO was ook voor mij als geheel een tegenvaller na de goeie herinneringen aan Eureka 7. Maar de serie was dan ook niet direct een opvolger in de strikte zin van het woord. BONES heeft geprobeerd de serie op zichzelf te laten staan; een eigen smoel proberen mee te geven, en in dat opzicht zijn ze succesvol geweest. Helaas waren niet alle keuzes die ze gemaakt hebben even verstandig naar mijn idee. Vooral het plot had hier sterk onder te lijden. En plot maakt -voor mij- de serie.

Het hele tijdreizen was maar matig uitgewerkt in de serie, helemaal voor een serie die het mogelijk maakt om iets compleet te verwijderen uit de tijd (quartzgun). Tijdsreizen is sowieso een hachelijke zaak, dan moet je dat wel duidelijk over brengen voor de kijker. Pas op het laatste moment begreep ik dat BONES slechts één tijdlijn gebruikte i.p.v. meerdere naast elkaar bestaande tijdslijnen. Terug gaan in de tijd of er iets uit verwijderen leek ook nauwelijks effect te hebben op het heden (i.i.t. bv. The Butterfly Effect) wat ik maar vreemd vind. Als ze eerder hadden duidelijk gemaakt aan de kijker wat eraan de hand was i.p.v. de kijker mee te laten gissen met de onzekere Ao, had ik er een stuk minder problemen mee gehad. Dat gezegd hebbende blijf ik de primaire uitgangspunten van het plot té ver gezocht en ongeloofwaardig vinden. De politieke toestand in de eerste afleveringen was echter erg tof, het is jammer dat al die opbouw werd verpest door een dwaas superwapen (wellicht geschrapt door de politieke crisis rond die eilandengroep met China?). Bij Eureka 7 was er beter nagedacht over de uitwerking van het gehele plot.

De karakters daarentegen waren over het algemeen genomen goed uitgewerkt en ontwikkelden zich echt als individuen i.p.v. stereotypes. Helaas staken daar dan weer enkele essentiële karakters tegen af waar ik weinig mee kon namelijk Truth, Naru en Elena. Truth met name omdat hij al snel vervalt tot maniak die zijn spuitje moet krijgen. Misschien is het te wijten aan zijn positie in het plot als Secret met een identiteitscrisis maar over het algemeen bleef hij slechts een boogieman. Naru ben ik nog steeds niet over uit. In het begin ontwikkelende ze zich tot een belangrijk persoon voor Ao, om daarna zo goed als van het toneel te verdwijnen. Ja, soms kwam ze op om Ao van zijn à propos te brengen of om ons over de achtergrond van Truth in te lichten. Haar rol als anker voor Ao kwam nauwelijks uit te verf (het hele 'childhood friends' gebeuren is mateloos overrated). En dan hebben we Elena. Ja Elena, leuk hoor maar ze voegde niets toe. Haar dubbelact als spion/artieste/pilote, haar verleden en ook haar 'cutesy' karakter leken meer op willekeurige ideeën die bij een sidekick waren gedumpt. Goed dit is alweer een hoop gezeur over de karakters maar het is makkelijker om een paar fouten aan te geven dat alle goede punten te benoemen. Om toch er een paar te noemen: de onzekere Ao in het begin was overtuigend als 12jarige (waarom altijd zo infantiel jong Japan?) in een vreemde omgeving, de drie smokkelaars uit Okinawa (hun namen even kwijt) die laveren tussen de verschillende naties en in Generation Bleu eindigen, de commandanten van GB die schipperen tussen hun emoties, strategie en orders, Fleur in haar positie als pilote onder bevel van haar vaderen en over het algemeen de buitenlandse militairen die hun eigen agenda aanhielden.

Al met al heb ik voor het grootste deel, wel van de serie genoten. De non-CGI mecha's waren weer een plezier om te zien en het kleurenpalet van de serie was energiek. Losse afleveringen/arc's zaten goed in elkaar maar het blijft jammer dat het overkoepelende verhaal slecht uit de verf kwam. Het einde gaf mij dan ook hetzelfde gevoel als een einde waar de alles-was-een-droom-kaart gespeeld wordt. Zal ik de serie nog eens kijken? Ik betwijfel het. Had ik de serie willen missen? Nee, natuurlijk niet.

Een mooi commentaar waar ik me voor het grootste deel bij aansluit.
Ja, veel personages waren niet nodig voor het verhaal en kwamen meer af en toe als gereedschap voorbij om een of andere plotwending in te luiden. Dat vond ik eigenlijk nog het ergste. Maar zelfs de originele Renton vind ik nog een stuk memorabeler dan Ao.

Deze serie is een goed voorbeeld van hoe een remake van een succesvolle serie niet altijd even goed hoeft te zijn. Het deed me een beetje denken aan de remake van Last Exile vorig jaar, die ook met een warrig verhaal en generieke personages kwam. En Aquarion Evol was nou ook niet bijster goed.
De enige remakes die ik wél zie slagen, zijn die met (ongeveer) hetzelfde verhaal als het origineel...

Wel, zo slecht als Fam the Silver Wing was deze serie nou ook weer niet. Wel teleurstellend.

Ik kan me ook goed vinden in Arntor's commentaar. E7: AO was een typisch geval van goede ideeën, slechte executie. De serie probeert geen luie sequel te zij, maar hoewel dat in het begin nog interessant uitpakte, werd het plot later nogal warrig en overdreven ingewikkeld. Teveel tijd werd verspild met Monster-of-the-week afleveringen, sommige delen van het plot werden blijkbaar opeens gedropt (de politieke schermutselingen bijvoorbeeld, die een stuk interessanter waren dan het gekibbel om het reality-warper wapen) en de werking van tijd en paralelle werelden werd nooit echt helder; er leek geen echt systeem in te zitten. De serie had er baat bij gehad als het plot iets minder ambitieus was geweest en in plaats van alles te willen hebben zich gewoon zou focussen op bepaalde elementen, al helemaal gezien het feit dat E7: AO maar de helft van de afleveringen van diens voorganger had. Ik kan waarderen wat ze probeerden te doen, maar ze hadden hun grenzen moeten kennen.

De personages vond ik zelf ook wel interessant. Ao vormde een goed contrast met Renton en het hele Pied Piper team vond ik een leuke groep met personages die grotendeels goed werden uitgewerkt (vooral Fleur en Ivica) en ik heb wel plezier gehad met het volgen van deze karakters. Ik had ook weinig problemen met Elena; ze was af en toe inconsistent, maar voegde meestal toch de vrolijke noot toe in het gezelschap, op een niet-irritante manier. De rest van de karakters, waaronder de drie smokkelaars, de legerleiders, de Secret en dergelijke dienden ook hun doel. Naru daarentegen leek een personage te zijn waarmee de schrijvers niet echt wisten wat met haar te doen en uiteindelijk heeft ze na alle opbouw niet eens zo'n grote rol in het plot. En Truth...wel, Truth vond ik al snel maar een nutteloos personage. Hij werkt gewoon niet goed als antagonist en hij heeft tal van problemen, waaronder doelloos pretentieus gebabbel, de schijn overpowered te zijn en een gebrek aan interessante karaktertrekken...hij is gewoon saai en allesbehalve memorabel (en soms net zo irritant als die rotkinderen uit het origineel).

Uiteindelijk is het een serie waar meer in had gezeten, al vind ik het geen ronduit slechte serie. Het is ook zeker niet de slechtste sequel die ik heb gezien. Ik heb me er nog goed mee vermaakt, maar de problemen in het plot bouwden zich wel op naar het eind toe (maar nooit tot het punt dat ik de serie niet meer serieus kon nemen). Als ik er cijfer aan zou moeten knopen zou ik het ongeveer een 7 geven.