Haha, nee hoor . Ik hou van Lucky Star. Het is alleen wel zo ongeveer het meest stereotype beeld van otaku dat ik kon vinden >.>

No problem, vandaar ook de knipoog

Ben zelf trouwens meer van een kop koffie of een koel pilsje i.p.v. een energiedrankje.

Interessant topic. Ik denk dat er heel veel 'verborgen' animefans zijn. Niemand weet dat ik anime kijk. Ik lijk een 'gewone' studente (wat dat dan ook moge zijn). Ik ga graag uit tot het ochtendlicht aan de horizon gloort, ben actief in mijn studievereniging en heb geen opmerkelijke kledingstijl. Geen Hello-Kitty t-shirt en lolita rokken voor mij xD Ik ben er heilig van overtuigd dat er meer mensen zoals ik zijn, die gewoon niet de behoefte hebben om elke hobby met de buitenwereld te delen. Een paar maanden geleden nog zag ik een meisje dat naast me zat tijdens college manga-poppetjes tekenen in haar college-blok...

@Appleoflight ik ben er zelf ook zo'n eentje ik ga na de zomer geschiedenis studeren in Leiden en eigenlijk ben ik niet zo open over mijn hobby. Hoewel ik vroeger wel aan cosplay deed doe ik dat nu niet meer zo omdat het veel tijd kost, ik slecht ben in naaien en er niet zo veel de waarde van in zie. Ik vind het nog steeds leuk maar ik zou zelf niet weten welk personage ik graag zou cosplayen. Verder ga ik ook nog naar conventies toe maar dat is meer dat ik leuk vind om mensen te ontmoeten en amv's en de cosplaycompo te zien. Eigenlijk ben ik meer iemand die van manga lezen houdt dan van al die andere dingen

@Xiao Mei: Cosplay en conventies enzo zijn niet echt iets voor mij. Ik voel er niet veel voor om in m'n eentje naar zo'n conventie te gaan. Cosplay lijkt me zoals jij al zegt tijdrovend, en nog duur ook. Hoewel het me heel stiekem ook wel leuk lijkt om een keer te cosplayen...
Ach, ik ben hoe dan ook meer geschikt als een uitsluitend-achter-gesloten-deuren anime fan.

@AppleOfLight: Ik kan me ook heel erg vinden in jouw verhaal! Ik ben dan geen student meer, maar nu docent! Als ik alleen nog maar denk aan de reacties van mijn collega's Nederlands... Ik ben dus ook een undercover anime/manga fan! Vind ik beter zo! Maarrr... Ik zou ook best stiekem een keer willen cosplayen...

Het idee (stereotype) van een animekijker komt denk ik vanuit Azië. Als dit soort berichten in het nieuws komen (http://www.metro.co.uk/weird/816601-man-marries-pillow) wordt er nooit een 'normaal' beeld neer gezet.

Niet elke fan zit elke dag in een donkere kamer 24/7 naar Lucky Star of iets dergelijks te kijken. Ik zelf zit veel vaker te vogelspotten dan anime te kijken (ik ben niet een echte die-hard kijker). Maar dat er ook 'gewone' kijkers zijn (De niet otaku's, de gewone fan dus) wordt een beetje ondergesneeuwd.

Nou dat gaat echt te ver om het zelfs in woorden uit te drukken
Maarja laat al die mensen in Nederland die het ook niet willen begrijpen maar 1000 keer dezelfde holywood film op tv kijken met reclame ze hebben toch geen benul wat ze missen lach ze gewoon stiekem uit en ga verder met je leven, ik zou zeggen dat ik Otaku ben maar ik heb meschien wel te veel andere interesses om echt alles te zien en te lezen en alles erover te weten maar met een body pillow trouwen ? gaat hij daana direct door naar het gesticht of zo ?

Eigenlijk had ik het bericht gelezen op nu.nl, ik kan het nu niet meer terug vinden.
Ik kan me herinneren dat er een discussie kwam (niet idioot groot) op nujij na aanleiding van dit bericht. Voor zover ik me kan herinneren werden alle animekijkers nogal op één hoop gegooid. Dat geeft wel aan dat aan het imago van een animekijker (en mangalezer) wel wat gespijkerd kan worden.

Ik ben inmiddels 40 en nog steeds een liefhebber van anime, manga en andere aspecten van de Japanse taalcultuur. Maar ik merk dat het in mijn omgeving nog wel als "anders" wordt ervaren.

Ik ben een man en koop en lees yaoi manga, koop Japanse yaoi magazines, maar ook seinen, josei, shonen en shojo en joso. Van alles wat dus. Ik loop rond met een Toriko telefoonetui, shojo etui en een One Piece petfleshouder. Draag af en toe anime T-shirts naar mijn werk en praat graag over mijn hobby. Maar ik voel me nooit een otaku.

Ik trek me ook niet veel aan van wat een collega vindt van mijn kleding (draag ook graag skinny jeans en dat vindt men ook "meer voor de jeugd") dus laat staan mijn Angel Beats T-shirt.

Kortom: boeien

Ik heb mijn hobby nooit echt verborgen gehouden. Als wij ons moesten voorstellen op school en hobbies moesten vertellen zei ik er ook cosplay bij. De meeste vonden het raar maar er waren er ook altijd een paar die er wel geintereseerd waren, maar ze konden er nooit echt een beeld bij krijgen behalve larpers of mensen verkleed als Pikachu. Later waren we met school in Italië en de dag dat we naar Lucca gingen was er net een cosplay meeting. Klasgenoten liepen toen naar me toe om te vragen of dat dat gebeure was wat ik ook deed en toen legde ik alles uit. De avond daarna heb ik bijna een presentatie moeten geven wat er aan de hand was, maar dat was puur uit hun interesse, ik heb ze niks opgedrongen ze drongen eerder mij op...xD Ze vonden het gaaf dat ik zoiets doe al zouden ze het zelf niet doen.

Al deze klasgenoten zien eruit en gedragen zich ook vaak als stereotypes MBO'ers (ik zit ook op het MBO)
Ik weet natuurlijk niet of hun beeld van Anime kijkers nu veranderd is of dat ze nu mij voor me zien xD

Oeoeh... Pas je wel op met je "stereotypes", zeker als het om zo'n grote referentengroep gaat!

Interessant topic is dit.
Toen ik net met mijn opleiding begon vertelde ik dat mijn hobby's brommers en gamen waren, terwijl ik al 2 jaar anime keek en manga las. Ik droeg T-shirt van Heineken en Grolsch om een beetje een boerenimago te creeëren. Toen ze naar mijn muzieksmaak vroegen antwoorde ik met Rock en Metal, terwijl ik eigenlijk niet veel anders dan Japanse muziek luisterde. Ik had een keer een paar boeken van Full Metal Alchemist in mijn tas, en die zag een klasgenoot van me. Bleek dat hij vroeger de animeserie had gezien!

Langzaam begon ik meer open over anime en manga te doen. Ik ging toen anime T-shirts dragen, en kreeg daar in het begin opmerkingen over, maar later niet meer. Ik keek soms in de pauzes naar anime en videoclips van liveconcerten van Hatsune Miku, en speelde op m'n PSP het Project Diva F spel. Toen iemand dat zag vroeg die natuurlijk van: wat is dat? Ik legde uit dat het een Japans muziekspel was en liet een filmpje van een concert zien. Toen kreeg ik van sommigen positieve reacties, maar het grootste deel van de klas (totaal 13 man) vond het maar raar.
Ik speelde ook een keer het Black Rock Shooter spel, en het enige wat m'n vrienden vreemd vonden was dat het Japans was.

Toen heb ik maar een keer (omdat het moest) een presentatie gehouden, met als onderwerp Anime en Manga. Ik vertelde over series die in Nederland te zien zijn geweest, hoe groot de markt is over de hele wereld, over cosplay, figures, manga, itasha (auto's) en liet foto's zien van otakukamers over de hele wereld. Ik had ook een Figma meegenomen. De klas leek zeer geïnteresseerd en vond het niet meer zo vreemd toen ze erachter kwamen hoeveel er aan anime wordt gedaan.

Wel was het zo dat toen ze eenmaal doorhadden dat dit soort dingen mijn hobbies waren, ze minder snel gesprekken met mij aangingen omdat ze wisten dat ik toch niet van voetbal of Spiderman en Batmanfilms hield. Er was nog wel een klasgenoot van me die veel Bleach en One Piece keek, maar verder niet geïnteresseerd was in de animecultuur en Japanse cultuur.

Verder werd ik heus niet meer uitgelachen of met me gegrapt, er werd tijdens mijn opleiding namelijk ook flink gehamerd op dat het niet uitmaakt hoe iemand eruit ziet of wat zijn interesses zijn. Wat erom draait is de resultaten die die levert. Die lagen bij mij grotendeels boven gemiddeld en dat creeërde wel het nodige respect.

@Blackshinydarkness

Was dat toevallig in oktober? want ik heb een Italiaanse vriendin die afgelopen jaar hier op school zat.
Zij houdt ook van anime en manga en zij vertelde dat er in Lucca zo'n 3 daags festival waarbij ze ook cosplayen .

Ik heb het dus over hoe veel mensen MBO'ers zien hetzelfde dus zoals mensen animekijkers zien. Ik zeg niet dat iedereen zo zijn vandaar dat ik dus stereotype zeg maar die klasgenoten zijn dus wel zo in grote lijnen gewoon om een beeld te geven xD



Nee in april maar volgens mij is het er wel vaker ja xD