Hallo mensen.
Ik schrijf vaak verhalen en zou ook graag eens willen horen wat jullie mening is over dit verhaal.
Ik zou graag ooit eens een van mijn verhalen uitgewerkt willen zien in een doujinshi of manga.
Hier het eerste deel van mijn verhaal:
Detective Jack episode 1: A red christmas deel 1
Kerstfestival 2012:
Het was een mooie avond, geen wolkje aan de lucht en geen verdachte gebeurtenissen. Totdat… Totdat mijn oog op een verdachte persoon in lange zwarte jas met zonnebril viel. In eerste instantie zou ik denken dat dit een doodgewone man was. Misschien een beetje apart maar meer ook niet. Maar er was iets vreemds aan hem: de manier waarop hij langzaam rondslofte voortdurend om zich heen keek. Plots merkte ik nog een merkwaardig detail op. Hij had al een hele tijd zijn rechter hand aan de binnenkant van zijn lange jas. Wat had hij te verbergen? Een wapen? Misschien drugs?
Ik schudde met mijn hoofd en dacht bij mezelf: ‘’Wees toch eens niet zo achterdochtig Jack.’’ En ik liep weer verder. Maar het bleef me dwars zitten. Ook al maakten de versterkers op het festival een lawaai van hier tot Tokio. Ik kon mijn gedachten niet van die kerel afhouden.
Even later begon het. Het moment waarop ik had gewacht. Mijn favoriete band zou vanavond een optreden geven. En ja hoor daar stonden ze dan. De muziek klonk prachtig. Maar plotseling hoorde ik door de muziek heen het klikkende geluid van een trekker die werd overgehaald. Ik keek gelijk in de rondte of ik niets verdachts zag. Ik zag niks alleen een vrouw met haar zoontje aan de hand en nog een verliefd stel. Ik keek verder, maar nergens iets te bekennen. Maar het vreemde was dat de verdachte man in lange jas van eerder deze avond ineens nergens meer te bekennen was. Ik bleef nog even om me heen kijken of ik egt niks over het hoofd had gezien. Maar nee voor zover ik wist was er niks te bekennen.
Plots hoorde ik het geluid waarvan ik gehoopt had het deze mooie avond niet te horen. Het geluid van een schietend geweer. En ja hoor in no-time lag de lead zanger van mijn favoriete band dood op het podium.
Het geluid kwam uit de richting waar ik eerder deze avond stond. Ik had dus toch iets over het hoofd gezien. Of waren juist die personen waarvan ik dacht dat ze zo onschuldig waren toch niet zo braaf als ze eruit zagen. Terwijl ik mijn tranen wegveegde belde ik de inspecteur op.
De zaak was geopend.
Delano

Inhoudelijke opmerkingen
Een detective die op het tijdstip van de moord aanwezig was? Zeldzaam, maar ok. Ook toevallig dat het zijn favoriete band is.
Foutje: je kan geen trekker horen die overgehaald wordt in de herrie van een festival. Het kan alleen als het recht naast je gebeurt.
Het verhaal is nog kort dus ik kan nog niet echt verder oordelen geven over het verhaal. Het valt me ook op dat het verhaal weer in sneltreintempo gaat. Het andere topic waarvan ik weet dat er een verhaal wordt verteld, gaat ook te snel en dat leest niet fijn. Dat het snel gaat is namelijk een kenmerk van een krantenbericht en niet van een verhaal. In een verhaal moet je je kunnen inbeelden en je moet zelf kunnen rondlopen in de omgeving in je gedachten.
Persoonlijk heb ik er een hekel aan als mensen zichzelf met de derde persoon aanspreken ("Wees toch niet zo achterdochtig Jack") maar dat is gewoon mijn smaak.

Schrijfstijl:
Het is op zich wel goed geschreven, alleen kloppen een aantal dingen niet helemaal (een schietend geweer: Een geweer schiet niet, het wordt geschoten| ... voordurend om zich heen keek. Volgens mij mis ik het woordje "en")
Ik vind het aangenaam geschreven voor een eerste persoon, ook al ben ik daar niet zo'n fan van.
Wat me wel lichtelijk irriteerde is je gebrek aan komma's.

In totaal: Je hebt een paar kleine verbeterpuntjes gekregen, maar ik denk niet echt dat het verhaal lang genoeg is om echt te zeggen van 'dit vind ik leuk' of 'waarom heb je hem zoiets laten doen?' Ik kan dus ook nog geen cijfer geven, maar zoals het er nu naar uitziet, is het geen onvoldoende. Absoluut niet.

Kleine tip voor later in het verhaal: Maak de detective alsjeblieft niet dom, maar geef hem ook geen godlike knowledge. Laat ook geen informatie achter. Dit vind ik ook zo irritant bij Miss Marple (engelse detective serie). In een detective is het namelijk leuk om zelf het mysterie op te lossen terwijl je je in de rol van de detective waant. Je moet dus even veel weten als de detective vind ik.
Ik dacht: ik zeg het alvast. Als je dit allemaal al van plan was, hoef je je hier absoluut niks van aan te trekken. Het leek er trouwens al wel op dat je het al van plan was.


trouwens. Is dit niet al je 3de topic hier?

Naast de bovengenoemde opmerkingen over je taalgebruik ('En ja hoor' vind ik trouwens ook niet echt een zin die ik vind passen in dit soort verhalen, maar goed), raad ik je ook aan om iets meer woorden te besteden aan de omgeving die je beschrijft. Je favoriete band komt op het podium om een waanzinnig concert te geven! Dan moet je het niet houden bij 'en ja hoor daar stonden ze dan' en 'de muziek klonk prachtig'. Probeer juist dat soort momenten uit te diepen met zinnen als 'de muziek knalde uit de boxen, iedereen ging uit z'n dak'; dit geeft meer sfeer en zal de lezer dus meer aanspreken. Hetzelfde geldt voor de dood van de leadzanger. Wat zou jíj doen als jouw favoriete zanger werd neerschoten tijdens een concert? Dan houd je het niet bij 'en ja hoor in no-time lag hij op de grond'. Nee! Je schreeuwt het uit! Het publiek rent uit angst weg, de politie komt erbij! En dan ineens denk je aan die man in de zwarte jas...

Kortom, diep je situaties uit en probeer sfeer te verwerken in je verhaal! Het wordt nu wel een beetje cliché.

Okeii bedankt ik ben bezig aan een vevolg en ik zal.deze tips zeker meenemen.

om lezers aan te spreken moet je vooral durven, dus geniale zinnen, mooie woorden en een gedurfd verhaal.
e: oja, je moet ook niet in herhaling vallen. dus niet elke keer ''de verdachte man in zwarte lange jas met zonnebril'' +)

Deel twee word nu geschreven....

We geven je de tips wat meer rustig aan te doen en jij gooit het verhaal juist in een versnelling
Ik vond deel 1 nog wel kansen hebben, maar in deel twee val jij in de val waar de meeste beginnende schrijvers invallen, en dat vond ik jammer.

Okeii ik ga meteen changen!!!!