Tsunacon was een groot succes! Ondanks ziekte enzulks hebben we ons ontzettend vermaakt, en heel veel toffe mensen ontmoet. We zijn superblij dat iedereen het boekje zo mooi vond, en we ontvangen graag jullie reviews!

Voor wie het boekje nog wil hebben: het wordt op de Animecon verkocht bij de Tomodachistand. Op de con zelf zal EprilDiva ook aanwezig zijn.

PS: aan de man die zijn boekje is vergeten: neem even contact op, dan regelen we dat je m alsnog krijgt.
En merwilla, zorg dat ik je email adres krijg, dan voeg ik je toe aan de mailinglijst voor de volgende projecten had je helaas niet meer gezien.

Ik heb het boekje opgepikt tijdens Tsunacon, dus...
Tijd voor een recensie!

[waarschuwing: kan spoilers bevatten]



Self destruction is echt een knaller van een eerste boek!
De kwaliteit van het boekje zelf is geweldig: het papier is prachtig, het boekje lijkt goed in elkaar te zitten en de voorkant nodigt uit te lezen.
Het boek begint met de introductie van het groepje en van de leden. Ook wordt het thema van het boekje, automutilatie, in de introductie uitgelegd. In eerste instantie lijkt het veel tekst, maar het is goed te lezen. Het eerste verhaaltje, het hoofdverhaal, gaat over de strijd van een jongen na verlies van een dierbare. Het verhaal en de karakters waren zo goed uitgewerkt het me zelfs aan het huilen bracht -en in deze context is dat positief. Het tweede verhaaltje, over een jong meisje met problemen, is grafisch heel simplistisch, maar weet toch de boodschap prima over te brengen. Het laatste verhaal, een futuristisch verhaal over een jongen uit een foute buurt, geeft een hele andere draai aan het hele thema. Tussen de verhalen door is er informatie te vinden over zelf mutilatie, een mooi concept.
Je kan merken dat er over alle verhalen en alle tekst in Self destruction goed is nagedacht. De karakters in de verhalen zijn goed uitgewerkt en realistisch afgebeeld, de verhalen zijn zo gelaagd dat je ze in één keer wilt lezen om erachter te komen wat er nou werkelijk aan de hand is. De tekeningen zijn door het boek erg consistent, maar de grijstonen zijn dat helaas niet. Verder is de tekenstijl netjes en prettig om naar te kijken. De verhalen bevatten veel tekst, maar de dialoog is interessant genoeg om door te lezen. Een klein minpunt is dat het hier en daar niet duidelijk is welke tekstballon nou eerst moet. Er is zelfs een pagina waar de ballonnen een nummering hebben. Dat is natuurlijk een oplossing, maar het kan beter vermeden worden. Ook is hier en daar de tekst niet meer te lezen omdat deze te dicht tegen de rand, de rug, van het boek zit. Natuurlijk worden dit soort kleine foutjes gemakkelijk vergeven.
Verder bevat het hele boek aardig veel tekst. De hoeveelheid tekst viel me als eerste op toen ik het boekje voor het eerst vast had. De informatie die in Self destruction wordt gegeven is zeker de moeite waard, maar tekst schrikt wel af. Het is jammer dat de informatie ook dwars door een verhaal heen staat. Zo geeft het je als lezer natuurlijk wel een onderbreking en het dwingt je de aanvullende informatie te lezen, maar het haalt je ook uit het verhaal. De tekst zelf is goed doordacht, zeer informatief en een goede aanvulling op het boek. Al kan de tekst hier en daar best lastig zijn. Wel is de tekst prettig om te lezen: het lettertype is fijn en de witte letters op zwarte achtergrond ook.
Al met al is dit boek een intelligente bundel van hoge kwaliteit en - ik hoop - het begin van een glansrijke serie geweldig vervreemdende boekjes! Nu moet ik er natuurlijk wel bij vermelden dat het boek natuurlijk niet voor iedereen is, maar ik raad mensen, die geïnteresseerd zijn in psychologie en tegen een beetje narigheid kunnen, aan dit boek zeker te lezen.



[/einde recensie]

Wat tips:
-Let op je live area en je bleed area als je tekst toevoegt aan je verhaal. Laat niets belangrijks het bleed area aanraken, anders is het misschien niet meer te zien.
-Zorg ervoor dat duidelijk is in welke volgorde de tekst in je verhaal gelezen moet worden, zo wordt het voor de lezer makkelijker.
-Maak de lappen tekst niet te groot en het taalgebruik niet te lastig.
(Ik ben student op universitair niveau, dus ik vond de tekst goed te doen. Ik kan me echter wel voorstellen dat andere mensen er anders over denken.)

Ik vond dit echt een tof boek! Wow! Wat ik persoonlijk minder vond was dat de broers in het eerste verhaaltje Japanse namen hadden, terwijl ze helemaal niet Japans leken te zijn, waarom? Dat is echter persoonlijk en je moet dat eigenlijk zelf maar weten.
Verder is het een tof boek en ik hoop meer van jullie te zien. Ik ben benieuwd naar jullie ontwikkelingen. Ook hoop ik dat jullie meer leden vinden, want ik kan me voorstellen dat het best lastig is met zijn drieën. Zelf ben ik erg druk met studeren en Tea Tales, maar als jullie hulp nodig hebben of behoefte hebben aan een gast artiest dan kunnen jullie bij mij wel aanbellen.

~Superkip

P.S: Ziekte? Oh jee, dat klinkt niet zo best.

Bedankt voor je lovende woorden en de moeite een review te schrijven. Erg leuk dat het zo goed bevallen is. en inderdaad, we hadden wel met de bleed area rekening gehouden, maar niet gedacht aan de live area aan de rugkant, beginnersfoutje

En als we over een maandje of 2 starten met de productie mailen we wel.
Daarbij wil ik alvast verklappen dat het onderwerp voor 2013 eetstoornissen gaat worden, en dat de informatievoorziening inderdaad laagdrempeliger wordt.

We zijn speciaal op zoek naar reporters en patienten, maar natuurlijk ook naar gastmangaka, dus als je mee wil werken, mail ons alvast even.

PS: geen zorgen, het ging om een griepje, niks dramatisches.

Hoi meiden :)!

Ik heb jullie eerste boekje gelezen, dus hier een review! Ik zal echte spoilers aangeven.

De vormgeving van het boekje vond ik mooi gedaan. Ik ben met name blij dat de kaft zo origineel is getekend in plaats van 'hey kijk iemand snijdt zijn arm open'. De verhaaltjes zelf waren ook ingrijpend, vooral de eerste twee.

Lotte's verhaaltje vond ik het best, omdat het op een originele manier is verteld en het beeld geeft vanuit de ogen van een kind, maar dan via haar tekeningen. Het was naar mijn mening een ingrijpend verhaaltje en erg goed uitgevoerd!

Het eerste verhaaltje over de tweelingen vond ik ook bijzonder. Het feit alleen al dat het tweelingen zijn en het gesprekje over de spiegel dragen goed bij aan het verhaal en nemen de lezer mee. Ik vond alleen het romance-plot wat er tussendoor kwam iets minder, omdat het vrij spontaan en niet heel goed onderbouwd was; het kwam een beetje over als 'hey, je ziet er goed uit, let's date!'. Ik vond het ook jammer dat de ouders pas laat voorkwamen, omdat toch veel zaken thuis afspelen en het een situatie is die ook ingrijpend voor hen moet zijn. Hier waren ze echter geportretteerd als mensen die zich meer afzijdig hielden en passief waren, alsof alleen de broer het slachtoffer was. SPOILER Wat ik minder duidelijk vond was waarom hij zich als zijn broer ging verkleden, en dat werd later ook niet echt toegelicht. Het was voor mij in ieder geval geen logische stap, vooral niet als herinneringen aan je broer je juist verdrietiger maken. EINDE SPOILER Tot slot kan ik nog als tip geven iets meer onderscheid tussen de jongens te maken in hun design - de pestkoppen die de hoofdpersoon aansprak leken vrij veel op hem en op elkaar: blond haar in ongeveer dezelfde stijl en vergelijkbare kleding.

Het derde verhaal vond ik dan weer wat minder, omdat het sloom op gang kwam, terwijl de andere verhalen juist een mooie opening hadden. SPOILER Ook vond ik de 'evil pa' ietwat oppervlakkig overkomen en zijn juist de redenen waarom hij dan toch teruggaat naar huis en waarom hij niet iets ertegen doet voor zo'n lange tijd, een stuk interessanter dan 'kijk, dit gebeurt er thuis'. Ik heb ook weinig over mishandeling gelezen, dus die dingen vond ik juist interessant. EINDE SPOILER

Tot slot waren de informatiestukjes leuk gedaan en goed neergezet (ik gebruik de DSM-V ook haha :'D). Voor de volgende keer is het misschien wel een idee om het taalgebruik inderdaad wat makkelijker te maken (vooral omdat het ook nog eens in het Engels is) en om de stukjes niet tussen verhaaltjes te plakken. Ik werd heel erg uit het verhaal gehaald wanneer er zo'n stukje tussen kwam, ook omdat het vaak geen logische pauze-momenten waren.

Al met al een coole eerste uitgave! Ik zal dan ook zeker het volgende boekje kopen :).

leuk om de reviews te lezen



(merwilla hier)
Ja? Want ik dacht dat ik zondag alle leden had gezien. Heb ik je niet ontmoet rond half 10 toen de dealerroom nog werd opgebouwd? ik had een gele paraplu bij me
email komt eraan via pm

Weet ik nog, maar bedoel dat we zeiden dat je later nog even langs zou komen, maar heb je na die ochtend niet meer gezien

Anna: heb nu les, zal straks alles lezen

Dat doen jullie vanaf nu nooit meer fout.

Is uiteraard weer een interessant thema. Ik zal je mailen via de site. Ik ben geen expert in psychologie en zelf ook geen patient, maar ik heb wel enige ervaring met het onderwerp.

Ik ben blij dat niemand ernstig ziek is. xD

Is goed ;)!

Het is trouwens best veel kritiek, maar laat dat je niet teleurstellen! Ik vond het echt een hele goede eerste uitgave, dus mijn complimenten en wees trots ^^.

Ziet er echt geweldig uit! Ik denk er zelfs over om zelf ook te proberen lid te worden van de circle, aangezien het onderwerp me heel erg aanspreekt.
Ik hoop dat jullie op AnimeCon 2012 zullen zijn, ik zou graag jullie eerste doujinshi lezen!

Ik mag met trots zeggen dat ik de eerste eigenaar ben van dit boekje. :) Ik heb het met plezier in 1 keer uitgelezen. Het was zeker een goede eerste doujinshi!
De meeste verbeterpunten zijn al gegeven, maar ik wil jullie er nogmaals op wijzen dat het wel storend was om de informatiepagina's (die op zichzelf wel een heel leuk idee waren) in het midden van een verhaaltje te stoppen; doe dit voor of na een hoofdstuk. Verder was het jammer dat er 1 of 2 pagina's handgeschreven waren, want dat was wel een beetje rommelig tussen al die nette getypte pagina's. Verder vond ik het een heel leuk boekje (zeker beter dan verwacht) en kijk ik uit naar jullie volgende uitgaven!

Bedankt voor de tips en lovende woorden iedereen, echt heel tof.

We zullen al jullie kritiekpunten meenemen naar volgende delen Anna: ik wilde het laatste verhaal uitdiepen in meerdere themaboekjes, maar kan me voorstellen dat ik hiermee de plank heb misgeslagen, omdat de losse delen dan inderdaad oppervlakkig worden en minder leuk zijn om te lezen. Alle punten die je hebt genoemd heb ik wel al in het storyboard uitgewerkt. Ik denk dat een op zichzelf staande bundel of serie dan misschien beter gaat werken, wat denk jij?

Shiroi: ons boekje is op de animecon te koop aan de stand van Tomodachi, en EprilDiva hangt er ook zo nu en dan rond, dus als je een gesigneerd boekje wilt moet je haar maar stalken :p neem even contact op als je wil meewerken.

@Anna:
Bedankt voor de kritiek! Over het eerste verhaal; het was origineel ruim 200 pagina's, dus ik moest het ontzettend inkorten, naar 57 dus... De overgangen waren eerst geleidelijker en logischer het tijdsverloop is eigenlijk 2 jaar, maar ik ben het er mee eens dat dat niet zo sterk meer naar voren komt. Dat verwijderde vd ouders was express, maar point taken xP Dat de oudere broer veranderd heb ik van dichtbij zien gebeuren, in een ietsje andere situatie, maar het verhaal is op de waarheid gebaseerd ik ben het er heel erg mee eens dat de character soms verwarrend zijn om uit elkaar te houden, dat is een persoonlijke onbekwaamheids factor helaas xP ik ben echt heel slecht in character opnieuw hetzelfde tekenen, het ging vanuit mijn standpunt al verbazend goed voor een eerste keer xD maar ik ga er zeker aan werken. Ik zal de volgende keer iets creatiever proberen te zijn met character design.
De hoofdreden dat we de tekst door het verhaal heen hadden geplakt is dat we niet wilden dat mensen het zouden overslaan, omdat het veel text lijkt. Het heeft blijkbaar een beetje averechts gewerkt xD ik denk dat ik wel een idee al heb om de tekst interessant te brengen de volgende keer. Het taalgebruik in de info zal ook zeker toegankelijker worden, zoals marcitach al beloofde.

@shiroi:
Als je wilt meedoen, geef je vooral op ( en zorg dat je mooie dingen hebt om te presenteren als voorbeeld xD). We zijn best picky, maar hoe meer mensen hoe beter, en we kunnen echt heel goed mensen gebruiken.........
Ik probeer of ik bij Animecon ook zelf aanwezig kan zijn. Het is voor mij redelijk in de buurt, het enige probleem is tijd denk ik. Het boekje is idd sowieso bij Tomodachi verkrijgbaar, dus misschien infiltreer ik een dagje bij hun.

OPROEP:
Iemand met interessante ideeen voor het boekje over eetstoornissen, leuke verhaal ideeen, belevenis bijdragen, wat dan ook, meld je alsjeblieft!
En natuurlijk: join our circle!!!

En aan iedereen die al gemaild heeft: geen zorgen. Ik heb alles binnen, we zullen dit weekend overleggen over jullie sollicitaties.

Autisme gaan hoogstwaarschijnlijk nog aansnijden ( ik heb zelf asperger...), adhd hebben we het nog niet echt over gehad, maar wie weet.

Laat maar eens horen als jullie iets met adhd gaan doen