Lame titel, ik weet ook niet of dit het goede forum is, maar we merken het vanzelf wel...

Anyway, klein onderzoekje voor school, met als stelling:

Gedraag/voel jij je anders als je (geweldadige) games hebt gespeelt?

Atijd een interessant onderwerp. Ik heb nooit het gevoel dat ik me anders ga gedragen door gewelddadige games, maar ik denk wel dat het me beïnvloedt. Wat ik wel merk is de immuniteit die je langzaam opbouwt voor alle gruwelijke beelden die je ziet op tv of internet van de meest verschrikkelijke ongelukken of aanvallen. Als ik nu dat soort beelden zie komt het niet zo hard aan als bijvoorbeeld vijf jaar terug. Het is goed mogelijk dat games op diezelfde manier het gevoel van ernst langzaam maar zeker afstompen omdat je gewend raakt dat soort dingen te zien. Zo nu en dan vraag ik me af of ik in geval van een échte noodsituatie de noodzaak van het geheel nog wel correct op zal vatten.

Ondanks dat zie je natuurlijk wat echt is en wat niet, en maak je onderscheid tussen de twee. Ik zal niet zeggen dat gewelddadige games me niet beïnvloeden, maar ik ga nog niet hersenloos de straat op om mijn acties in het spel in de echte wereld na te bootsen. De spellen die ik speel vallen in vergelijking ook nog wel mee: dingen als Manhunt komen er bij mij echt niet in.

Uiteindelijk verschilt ieders perceptie van een spel natuurlijk en het resulterende gedrag hangt denk ik nog het meest van je persoonlijkheid af. Of je een spel nou ziet als vermaak of als manier om agressie te uiten; wat je er uiteindelijk mee doet ligt bij jou. Hetzelfde kan overigens ook gezegd worden over films waar veel gore of geweld in voor komt.

TL;DR:
Beelden op het nieuws en internet zorgen ervoor dat sommigen de ernst ervan niet meer inzien; wellicht doen videogames en films hetzelfde.

ja ik voel me anders na dat ik gegamed heb

als ik gegamed heb voel ik me altijd rustiger, prettiger, etc ( zeker na gewelddadige games )

nooit echt last van nee xD mischien sagerijnig als het niet lukt, mischien happy als het lekker gaat. verschild haha.

Maat laatste tijd, sinds ik saint row heb gespeeld, als ik buiten in de auto zit en ik zie een mini autotje [smartjes enz] dat ik dan in mijn hoofd begin te schreeuwen EMUUUUU [zo hete die dingen] NEED TO KILL [zo een archivement waarvan je er 50 moet opblazen] xD dus dat is wel vaag haha ;']

Op de welbekende irritatie gevoelens als het zoals altijd weer eens niet wilt lukken na, heb ik nergens last van na het gamen.

heb ingevuld dat ik me anders voel
vaak een voldaan gevoel ofzo (omdat ik vaak win bij cod of ik stop niet voordat ik gewonnen heb )
na intensief gamen mischien een beetje zweeterig
maar verder niks

Ik word eerder agressief als iets maar niet wil lukken, of de game je juist tegenwerkt door middel van bijvoorbeeld bugs of slechte camera angles. Niet zozeer van het geweld. Ik mocht als klein kind al films als Robocop en Freddy de monster (zo noemde ik vroeger Nightmare On Elmstreet ) kijken, dus waarschijnlijk ben ik meer ongevoelig voor gore geworden. Hoewel je dat nooit zeker kunt weten, want ik denk dat ik alsnog over mijn nek zal gaan, mocht ik ooit de stank van een lijk meemaken . Ninja Gaiden, nog zoiets. Nou ben ik niet vies van wat uitdaging, maar het had echt een schaamhaar gescheeld dat ik dat spel terug naar de winkel zou brengen. Zo pissig werd ik van de moeilijkheidsgraad (serieus, die eerste baas alleen al. wtf?). F*** you Itagaki! Maar het vergt in ieder geval meer vaardigheden dan een standaard (j)rpg, waar alles grotendeels afhankelijk is van geluk en levelen. Daar word ik pas agressief van.

Behalve de irritatie als iets maar niet wil lukken (staat ook weer tegenover dat ik me voldaan voel als het wél lukt), denk ik niet dat games me heel erg beïnvloeden.

Ik heb ook zoals al meerdere keren is gezegt alleen irritatie als iets niet lukt.voor de rest wordt ik altijd relaxed van gamen

Voelen is nogal subjectief en zelf oordelen over je eigen gedrag is ook niet nauwkeurig. Dus hoe zou je verandering in Voelen/gedrag objectief voor je zelf moeten bepalen?

Ik denk zelf dat ik altijd wel anders "voel" na het gamen ten opzichte van daar voor (is dat niet primaire reden waarom iemand games speelt). Maar of dat wezenlijk verschilt ten opzichte van elke andere activiteit. Ik betwijfel het.

Jup; beter en meer ontspannen, aangezien ik geweldadige games meestal speel als uitlaatklep. Een half uurtje Serious Sam o.i.d na een paar uur stevig aan school te hebben gewerkt lucht altijd wel op. Multiplayer wil me nog wel eens frustreren als het echt niet lukt, of als ik teams blijf joinen die keihard aan het verliezen zijn. Maar daar heb ik wat op gevonden. Héérlijke manier van spelen, gewoon for the lulz.

Als ik ergens juist gefrustreerd van raak, dan zijn het wel (non-geweldadige) racegames. Door Need for Speed: Shift heb ik een PS3 controller moeten repareren...

Ja, ik voel me anders. Vooral Assassins creed Revelations en brotherhood online. Ik sta dan in mn kamer met dat ding in mijn hand te springen, en zodra iemand me vermoord met een pistool, wat ik dus noob vindt, begin ik tegen mijn tv te schelden enzo. En dan heb ik de neiging om een hellequin pakje te kopen met een echt haakmes en ermee op straat te lopen, gewoon, omdat het kan. ;$.

.. En daarom woon ik dus dicht bij jou, om je hiervan te weerhouden.

Maar goed. Of ik me anders voel? Vast wel. Als ik een keer chagrijnig ben, dan doe ik even wat games en daarna is mijn hoofd weer leeg. Eerst had ik hier vooral agressieve games voor nodig, maar ik merk dat iets zoals Just Dance nog beter schijnt te werken aangezien je echt moe bent hierna. c:
Maar, ik denk niet dat ik erg negatief beïnvloed werd door mijn gewelddadige spelletjes. Zo speelde ik heel lang ACB en kon ik de hele PS3 vol schelden als iemand me weer eens neerschoot met zo'n flutpistooltje terwijl ik net heel pro achter iemand aan zat, maar daarna was dat over en kon ik er enorm om lachen, vooral aangezien m'n ma me dan vertelt hoe ik achter de PS3 zat. c:

Mijn persoonlijke mening is dat dit niet enorm veel uitmaakt. Mensen die hier echt gewelddadig van worden, zijn vaak gewoon mentaal enorm zwak of neigen hier al naar. ^^

Ik vind het interessante antwoorden, vooral omdat de meeste gamers het hier hebben over een uitlaadklep en zich juist opgelucht voelen als ze gegamed hebben. Interessant, want het schijnt "bewezen" te zijn dat je agressiever van games wordt blablabla...
Maar ik denk dat het ook aan je leeftijd ligt, en aan je karakter, hoe gemakkelijk je beïnvloedbaar bent...

Het is niet 1 op 1 bewezen dat games mensen agressiever maakt. Het is sowieso erg moeilijk om hier echt objectief bewijs voor te krijgen je zou dan namelijk in een populatie 3 of 4 groepen moeten hebben. Eentje die geen games speelt, eentje die alleen niet gewelddadige games speelt en een groep die alleen gewelddadige games mag spelen en misschien een groep die alle soorten games mag spelen. Hiernaast ook nog corrigeren voor aanleg tot gewelddadig gedrag.

Het is daarom ONMOGELIJK om een echt bewijs te krijgen. Wel kan je zien dat mensen die vaak geweld zien en het in games spelen er na een tijdje resistent voor worden maar of dat waar is moet je ook maar voor een korreltje zout nemen.

Ikzelf voel me niet anders na het spelen van een gewelddadige game. Wel merk ik dat het uitmaakt of ik competitief speel of niet. Agressie komt vaker voor (merk ik vooral bij mijn broertje) als het uitmaakt wat je score is (zie CoD bijvoorbeeld of zelfs monopoly). Het is echter wel zo dat ik meer game als ontspanning speel dan als uitlaatklep voor agressie of irritatie. Ik denk ook wel dat dit verschilt per persoon. Sommige mensen gamen nou eenmaal om een topscore te halen of anderen willen gewoon het verhaal meemaken van een game het maakt dan ook erg uit wat voor type games je speelt en hoe het geweld overkomt tijdens de gameplay. (neem aan dat mensen dragon age of mass effect anders beleven dan halo/CoD/L4D)

Ben wel benieuwd tot welke mate al die gewelddadige beelden invloed hebben. Ik bedoel iedereen heeft weleens een gewelddadige serie op tv gezien vroeger maar de een heeft daar geen gewelddadige dingen van meegekregen en de ander wel.