Gisteren hoorde ik voor het eerst van Issei Sagawa. Hij is de bekendste kannibaal allertijde en ook de populairste. Ik vind het heel wonderlijk dat deze man in Japan een celebrity is geworden.
Sagawa stuurde in Parijs en hij werd verliefd op een Nederlandse studente die ook in Parijs studeerde. Toen hij haar de liefde verklaarde hoorde hij van haar dat ze niet hetzelfde voor hem voelde. Hij schoot haar daarna neer en verkrachtte haar dode lichaam meerdere malen. Daarna heeft hij haar lichaam in stukken gehakt en delen daarvan opgegeten. Maar toen het lichaam begon te rotten moest hij de delen ergens dumpen. En toen kwam de politie erachter wat hij had gedaan. Hij werd onderzocht in Parijs maar naar een gevangenis gebracht in Japan. Zijn vader was een zaibatsu (?) en die heeft hem na ongeveer 1,5 jaar uit de cel gekregen. Hierna schreef Sagawa een boek dat een bestseller is geworden, over zijn gekke ideeën. Ook kwam hij in veel talkshows en nu is hij miljonair.
(wanneer je 'Issei Sagawa'intypt op google afbeeldingen stuit je al gauw op afbeeldingen van de resten van het lichaam van de vrouw, dus pas op!)

Wat vinden jullie er nou van dat dit is gebeurd?

Cannibalisme is een ziekte verklaard, dus het is iets wat zich afspeeld in je hoofd en waa rje eigenlijk practisch gezien geen grip op hebt. Ofzo... Al vind ik het alsnog behoorlijk ziek.

Ik heb niets tegen japan ofzo, anders zou ik nie tlid zijn van deze site, maar... Wat ik eigenlijk nóg zieker is, is dat mensen in Japan soms BEROEMD worden om hun misdaden. Kijk naar Issai Sagawa en Nevada-tan.

Het aparte is dat als hij de misdaad in Japan had begaan hij waarschijnlijk de doodstraf had gekregen. Het voelt toch als een soort racisme. ( Europeanen vermoorden is niet zo erg). Maar dat is mijn mening.

Zaibatsu waren de grote, monopolistische bedrijven die tijdens de Meiji restauratie opkwamen en decennia lang grote delen van de economie in Japan beheersten. Sommige daarvan zijn nu nog bekende namen: Mitsubishi bijvoorbeeld. 'Een' zaibatsu zal dan waarschijnlijk een lid van die oude families zijn die de bedrijven oprichtten.

Dat is inderdaad wel rasisme... Japan is soms best wel scheef in dat soort dingen, eigenlijk.

Wat ik mij ervan herinner is dat de Franse rechters juist ervan overtuigd waren dat deze man zo ziek is dat hij ontoerekeningsvatbaar verklaard werd. In plaats van gevangenisstraf zou daar dus opsluiting in een inrichting op zijn plaats zijn.
Maar toen hij eenmaal in Japan was, weigerden de Fransen de Japanse autoriteiten de paperassen over te dragen omdat zij alle aanklachten al hadden laten vallen. Na een kort verblijf in een Japanse inrichting was Sagawa dus weer een vrij man.

Niet dat ik ga ontkennen dat er best wat dingen scheef kunnen zijn aan Japan, maar deze kortzichtige houding, die nogal on-geïnformeerd is, kun je nou ook niet echt zuiver noemen.

Na arrestatie erkende Sagawa Issei zijn daden, maar na waarschijnlijk een vertaal fout (Buikvliesontsteking werd als hersenvliesontsteking gezien) oordeelde de franse rechter dat hij ontoerekeningsvatbaar zou zijn en liet de aanklacht vallen. Na een jaar in een psychiatrische inrichting te hebben gezeten keerde hij terug naar Japan. Vervolgens een jaar in een Japanse inrichting die geen karakteristieken van kannibalisme (overigens wordt kanibalisme huidig niet erkent als geestelijke / psychische stoornis door de medische gemeenschap) aan hem heeft geconstateerd en werd er geconcludeerde dat hij wel toerekening vatbaar zou zijn. De politie wou hem dan ook graag arresteren en berechten, maar dit was onmogelijk omdat de Franse justitie de dossier over Sagawa niet vrijgaf. Daarop kwam er wel een maatschappelijk discussie, maar juridisch viel er weinig te doen.