Interessante vraag
Pluspunten:
1. de indeling van een aflevering zodat het mooi aansluit als volume-film: de introductie, het dialoog
1. de genres die het verrijkt: supernatural, school-life, comedy, mecha/mobile suits, mind-games of een compilatie daarvan
2. korte series met een mooi verhaal[voor volwassenen], zoals Code Geass R1+R2, Deathnote, Phantom: RFTR
3. de gedetailleerde tekeningen het achtergrond dat inspeelt op de characters,
en de overdreven expressies [die worden benadrukt door de ogen]

Minpunten ten opzicht van kwalitatieve cartoons[uit de jaren '90]:
1. de animatie; daarmee bedoel hoeveel de characters bewegen in een gemiddelde anime
de eerste 90 seconden van een anime is meer/beter geanimeerd dan de hele aflevering, en daarmee bedoel ik de intro
2. De gevechten t.g.v. mindere animatie, en/of eindeloos dialoog in een gevecht, alsof de discussie het ware gevecht is -_-"
3. pantyshots, en vooral Ecchi: een genre die het aanranden van anderen als een grap ziet O_O"

Even nog over de animatie: Je zal wel denken; "Wat bedoel je dan precies met de animatie?"
Hierbij m'n antwoord: Kijk zelf maar
1. Haal 2,3 pakken ijsthee/frisdrank
2. check een anime en pas het volgende toe bij het kijken:
* een slok voor als een stilstaand plaatje in/uitzoomt
* een slok voor als een stilstaand plaatje verschuift [trillende plaatjes gelden ook]
* een slok voor elk stilstaand plaatje [ook ander perspectief]
* een slok voor als iemand meer dan 3 zinnen achter elkaar praat [waarbij alleen de mond beweegt]
Dan merk je het wel

Ik hoop natuurlijk dat door de toenemende populariteit van anime dat er dan weer "volwassenere" cartoons worden ontwikkeld, zoals Todd Mcfarley's: Spawn, en Dante's Inferno: An Animated Epic

Anime is vaak niet episodisch, er is een doorlopende verhaallijn. Dat zie je uberhaupt niet veel.
Ik weet nog wel hoe magisch het was toen ik mijn eerste echte anime serie zag (sla ik Pokemon en Dragonball Z even over).

Nu een paar jaar later is de magie er wel een beetje vanaf maar zo af en toe komen er nog wel aardige series uit.
Ik denk dat anime een gemakkelijke instap is voor tieners omdat dat vaak de doelgroep is.

Ik vind anime leuk omdat het je een touch geeft van een werkelijkheid die niet echt bestaat. Dat kan natuurlijk ook in normale films maar dan krijg je weer gezeur over dat het er niet echt genoeg uitzag en blablabla... Als je het tekent kan alles dus dat scheelt weer. Daarbij is alles heel erg uitgesproken in anime (emoties, gedachten etc.) dus je kunt lekker onderuit gezakt voor de computer gaan zitten en je verstand op nul om het zo maar te zeggen.
En voordeel tegenover TV-programma's: kijken wanneer je zin hebt =3

de tekenkwaliteit

Hangt af van de serie, maar over het algemeen de story-line, en de wat hardere koers die verhaallijnen nemen. Over het algemeen zit er veel meer psychologische en emotionele werking in een anime dan een doorsnee US cartoon.

Het is een heel nieuwe wereld waarin alles mogelijk is!! en vaak heel wat leuker dan het leven van een 3VWO-er *sigh*

Vaak ook wel van iemand die fulltime werkt D;

Omdat het vaak zo anders is en niet de werkelijkheid, dus er kan van alles gebeuren.
En iedereen ziet er ook anders uit maar dat verschilt dan ook weer van de serie af hoe t gemaakt is.

Vaak de tekenstijl
Het verhaal
De characters - vooral de meiden/vrouwen
De krachten/gaven dus ook de actie
De humor en de vaak overdreven expressies, waaronder de emoties.
Sommige hebben wat exotische, maar het mysterie spreek me ook wel aan.

En vast nog wel andere dingen.

het leukste aan anime.. is dat ze heel sterk verschillen in..thema's zoals, mecha,horror,shounen,shoujo,yaoi,yuri, en gevechten of juist toverdingen.. realistisch of juist helemaal niet... je kan precies kijken waar jij naar op zoek bent.. voor de rest is de uitdrukking geweldig en die switching van sirieus en dan ineens zegt iemand iets onaardigs ofzo(of iets anders) en dan trekken ze >_< zo een gezicht bijvoorrbeeld XD das egt geniaal...

daarbij wil ik zeggen dat mijn spellen verrot is en dat met de thema's de enige cartoons die ik heb gekeken zijn heel vroeger op cartoon network ik vond ze spannend ( toen die tijd) maar ze leken allemaal op elkaar ( onthoud: dat vind ik he !)

De kracht die uit blikken kan komen.

ik vind vooral de maffe gezichtsuitdrukkingen in sommige scenes geweldig, en de dingen die in Anime heel makkelijk kunnen, maar in het echt onmogelijk zijn (zoals in Tsubasa Reservoir Chronicle episode 1. en op Youtube blijven ze er maar over discusseren........ LOL!), en inderdaad het feit dat er enorm veel verschillende genres zijn (zo zit er altijd wel wat leuks bij). is het trouwens iemand opgevallen dat mensen in Manga/Anime altijd grote ogen hebben, terwijl ze in Japan en China juist 'smalle' ogen hebben?

Ben het eens met bovenstaande, verder vind ik de emoties en de verhaallijn soms zo meeslepend en de mysterie rondom sommige karakters laat je soms nadenken over deze karakters. Ik vind het vaak ook erg mooi om te zien hoe karakters zich ontwikkelen en hoe ze in strijd zijn met het duister en licht

ja, en de woordgrapjes in de Japans gesproken versie! (Cardcaptor Sakura bijvoorbeeld. Clamp is sowiso goed in woordgrapjes, maar bij Cardcaptor Sakura zijn ze toch wel héél erg bezig geweest!)