Heb eerst Kranten verspreid c:
En nu werk ik bij een Sushi Restaurant.

Weer een update van m'n eerdere post! Vandaag even heel casual te horen gekregen dat ik t/m november mag blijven. Not that I complain, maar erg onverwachts en m'n baas deed alsof het niets was.



Mja. Eén van de redenen waarom ik ook m'n webshop zo wil pushen, is omdat ik niet weer in het solliciteer-gat wil vallen als ik dit baantje kwijtraak en ik op die manier ook weer wat te doen heb wat ook op een later punt nuttig kan zijn.

La Place heb ik eerder ook gesolliciteerd en dat was...interessant. Ik was uitgenodigd voor een gesprek, en toen een dag ervoor werd ik gebeld en vertelde ze me dat ik op een verouderde vacature gereageerd had en ze die waren vergeten van de site af te halen en niemand daar eerder op gelet had. >.>



Veiligheid van een contract gaat voor, vind ik zelf! Een collega van mij had in januari ook de gok genomen om weg te gaan uit dezelfde functie die we hadden. Haar plek is meteen door een nieuw iemand vervult. Nu is zij direct na haar proeftijd bij die andere baan ontslagen en kan ze uiteraard niet zomaar terug. :I

En ja, ben zeker blij met die buffer! Ik wordt ook steeds enthousiaster om zelf een webshop te starten en doe behoorlijk wat marktonderzoek en heb leuke ideetjes~ Dus ik kan een spaapotje daarvoor wel gebruiken.

Ik heb echter morgen wel een Skypegesprek met een NS-recruiter voor een functie bij Julia's op het station. Ook al zou het niet full-time zijn is het toch fijn als ik weer aan de slag kan.

En hoe is dat gegaan?

Ik heb zelf één keer een Skype-interview gehad (voor een baantje bij de Dixons), maar achteraf nooit meer wat gehoord, hoe vaak ik ze ook mailde en teurgbelde op Skype. Dus ik heb er rare herinneringen aan. :/ Het wordt wel steeds normaler om een Skype interview te hebben merk ik. Het scheelt beide kanten redelijk wat geld en tijd, dus ik vind het ook wel slim.

Niet aangenomen, functieprofiel dat ze nu hebben pas ik wel in, maar ze gaan over op een heel nieuw profiel, waar ik niet aan voldoe. Erg jammer, maar heb wel wat geleerd van die recruiter. Hij vind mij ook echt een vormgever, iemand die houd van details en de klant graag volledig de aandacht geeft. Als al die bedrijven waar ik solliciteerde voor een vormgevingsfunctie dat nou ook eens dachten

Edit: nog steeds vol op aan het solliciteren, aanvraag voor mijn bijstand ook ingediend en moet komende week een afspraak maken met het UWV. Daarnaast heb ik vrijdag een Masterclass LinkedIn in het PSV stadion speciaal gericht op jeugdwerkeloosheid.

Voor het eerst in heel lang ben ik ergens weer "ver" met solliciteren! :O Bij een ICT bedrijf redelijk dicht in de buurt die heel erg leuk klinkt mag ik maandag op een 2e gesprek komen om de directeur te ontmoeten!

Ik hoop echt heel erg dat het doorgaat! Het type werk is een combinatie van waar ik voor gestudeerd heb en wat ik nu doe. Ook is het een vaste aanstelling met allerlei extra regelingen. Enige nadelen: lager loon en meer uren. Maarja, dan heb ik wel een zekerdere baan dan wat ik nu doe. Nu hoor ik elke zoveel weken dat ik weer een maandje of soms 2 mag blijven en alles kruipt maar vooruit zonder duidelijk contract...

Mooi zo Maakie! Zit zelf nog steeds in de neverending circle. Ben nu bezig met solliciteren voor mijn bijstandsaanvraag, waar ik hopelijk over 2 weken meer over hoor.

Ik ben net thuis van ronde 2 van het ICT baantje! Ze gaven aan me later deze week het antwoord te geven. Er is nog maar 1 iemand anders en die hebben ze morgen op gesprek.

Ze waren erg positief, maar het enige waar ze bang voor waren is dat ze niet zeker zijn of ik hun software snel zou kunnen oppakken. Tsja, ik heb wel veel computerervaring, maar hun software heb ik nooit direct mee gewerkt (ze verkopen ook alleen aan bedrijven en ik heb nog nooit gewerkt in een bedrijf met hun software, dus ik denk dat misschien de andere die er nog is dat wel heeft dat ze dit zo opbrachten). Nouja, nog maar even in spanning afwachten dus.



Succes er mee! Een vriendin van me is zelf kort geleden ook in de bijstand gegaan en zij pakte het helemaal professioneel aan (kwam ook in nette kleding naar het ontmoetingsgesprek met haar coach). Als ik je advies zou geven zou ik net zoals haar doen, ze maakt een hele goede indruk dat ze ook echt serieus een baan aan het zoeken is en er niet is voor het "gratis" geld. Probeer het net zo serieus te nemen als een sollicitatiegesprek!

Oh dat doe ik sowieso wel. Blij toe zijn de mensen hier bij het jongerenloket niet veel ouder, dus kan ik in mijn nette kledingstijl ook ietsjes losser zijn dan bijv. bij een volwassenenloket.
Heb al 1 van de medewerksters gesproken, omdat het best onduidelijk was hoe het zat met de aanvraag. Blijkbaar moet je eerst de aanvraag doen en vanaf die inschrijfdatum gaat je 4 weken zoekperiode in. Helaas werd dat op de website verkeerd aangegeven dus heb ik het andersom gedaan. Maar ze waren wel zo soepel genoeg dat ik komende vrijdag kan bellen voor mijn 1e afspraak. rare is wel dat er ook in de aanvraag het een en ander was verdwenen, waaronder de gegevens van mijn vriend qua rekening e.d. Ik had hem ook opgegeven en dat we samenwonend waren, maar in het systeem is de aanvraag terechtgekomen onder 'alleenstaande'. Dat is nu volgens mij ook opgelost en ook de wajong van mijn vriend wordt omgezet naar een volledig wajong, aangezien hij net is uitgeschreven op school. Hij krijgt binnen nu en een paar dagen waarschijnlijk een telefoontje van het bedrijf waar hij heeft gesolliciteerd en is ook druk bezig met zijn oude stageplek(bij Fujifilm) om daar een baan te krijgen.

We zijn al blij als alle zaken omtrent wajong en bijstand achter de rug zijn, dan kunnen we in ieder geval vanuit daar weer verder. Maar als hij een van die banen zou krijgen zou ideaal zijn natuurlijk! Dan krijg ik zelf ook wat meer rust in m'n hoofd(zit erg in m'n maag met alle financiële zaken)

nog steeds kranten in de morgen.
Maar er is licht...

naja licht, bijverdienen door websites te maken voor mensen in LA/Hollywood. laaste weken al 350 binnen gehaald. wordt nog meer.
Alleen nog kijken hoe ik dat als het echt flink meer geld word met de belasting moet doen. (-_-)/ is denk ik veel ingewikkelder dan als je voor een bedrijf in nederland zou werken.

Net antwoord van het eerder gemelde ICT baantje: ben afgewezen, de ander is het geworden. En de reden is iets dat vanaf het eerste gesprek al duidelijk was, dus vind het een beetje jammer dat ze me dan zo ver in de procedure lieten komen, geeft toch veel valse hoop.

Tot nu toe met elk ICT baantje waar ik op gereageerd heb sinds ik woon in deze omgeving kom ik heel ver in de procedure, maar wordt ik steeds bij de laatste 2-5 die er over zijn afgewezen. Een directe afwijzing is ook frustrerend, maar dit zijn steeds afwijzingen waarbij ik toch een sprankeltje hoop heb en dan voel ik me gewoon echt heel stom als ik weer een afwijzing krijg... Achja, gelukkig heb ik leuke plannen voor dit weekend om me af te leiden. Life goes on.

Afwasser in een restaurant, van der week gepromoveerd naar kok

Vandaag word ik langzaam ingewerkt.

Tijdje terug ook een paar van die sollicitaties gehad waar je ook bijv. of persoonlijk contact hebt gehad via de e-mail of een gesprek hebt gehad ... en het dan niet word. Ik ga dan ook echt huilen, ben de laatste tijd best wel emotioneel als het gaat om solliciteren dus als er 1 ding verkeerd gaat dan zak ik weer onderuit op de bank onder een deken totdat ik me een paar uur later weer lekker voel.

Mag dinsdag op gesprek bij de Kwantum, waar ik eerst voor was afgewezen(in dezelfde week, zelfde filiaal, zelfde functie), dus we zullen het zien. Hoop eigenlijk dat het wat is, want als ik word aangenomen en heb een hekel aan het werk ben ik nog verder van huis/terug bij af.

Ik ben zelf niet het type dat snel huilt, maar wel iemand die zichzelf snel depressief praat en dat is echt een hele slechte eigenschap weet ik ook van mezelf. Na zo'n "je bent het weer net niet geworden"-antwoord, ga ik al meteen "ohja net zoals [insert meerdere vorige sollicitaties]" en net zoals toen ik op mijn opleiding ook altijd maar net een beetje gemiddeld was. En op de middelbare school waar ik ook alleen maar 7tjes haalde. etc. etc. En zo klets ik me dan in een depressieve bui die een tijdje kan aanhouden. En dan zitten anderen van "maar Maakie! Denk aan je lezingen, hobby's, cosplay etc. en al het andere dat goed gaat!" en met dat gedeelte van mijn leven ben ik ook echt heel blij, alleen professioneel wil het dus voor geen meter lukken. >.> Maarja, ik heb dus gelukkig mijn vrijwiligerswerk en hobby's om mij op te vrolijken. En mijn vriend is wel geslaagd met een baan waar hij tevreden mee is, dus dat maakt mij ook blij en een klein beetje jaloers, ookal is dat eigenlijk helemaal niet op z'n plaats.

En ah, dat heb ik ook een keertje gehad dat ik weer werd uitgenodigd ergens waar ik afgewezen was. Uiteindelijk werd ik het toen weer niet, dus ik hoop dat het voor jou beter afloopt! Wat voor baantjes heb jij eigenlijk zin in? Als ik zelf kijk naar wat ik buiten mijn opleiding/expertise heb gedaan was ik altijd het meest tevreden bij verkoop- en winkelbaantjes. Maar dan stuit ik op het probleem dat ik te duur ben in verhouding tot alle tieners die het ook kunnen doen.

Zelf huil ik ook niet zo snel(houd mijn gevoelens best wel voor mezelf en krop ze op, soms tot ergenis van anderen.), maar zodra ik eenmaal in een dip zit kom ik er moeilijk uit. En op het moment zit ik dus in zo'n dip. Probeer het vooral over me heen te laten gaan(zover het me lukt), omdat ik geen behoefte heb om weer met een pyschologe te gaan praten over mijn 'gevoelens'. Been there, done that.

Ik kijk inderdaad ook bij winkels, ondanks dat ik er vaak vrij weinig mee heb(vind het werk niet te min voor mij, maar het is niet mijn type werk). Bij het meeste word ik afgewezen, maar vandaag had ik dan een gesprek bij de Kwantum. Die baas is net zoals mijn vorige: hij heeft liever 3 volwassenen die duurder zijn dan 10 van 16, vooral omdat deze vaak meer ervaring hebben met klanten(en gemakkelijker babbelen, ook omdat ze meer ervaring hebben met o.a. meubels in vergelijking met een 16-jarige). Hij bezit overigens 2 filialen hier in de buurt van Eindhoven, dus je kan bij beiden ingezet worden. Ook wil hij liever niet dat het hoofdkantoor voorgeselecteerd, omdat er dan zoveel mensen tussenuit gefiltert worden die het werk wel degelijk zouden kunnen doen(dat was dus ook bij mij gebeurd, vandaar die afwijzing). Dus hij zoekt alle sollicitanten vaak zelf uit tussen de hele stapel. Ook is ie heel eerlijk om te zeggen: ook als je niet word aangenomen, vertel ik je wel waarom. Jij hebt ook alle moeite gedaan om tijd te maken, hier te komen en te praten dus dan kan ik die tijd ook wel maken.

Volgende week krijg ik een telefoontje, we zullen zien. Donderdag hebben wij een gesprek bij het werkplein voor mijn bijstandsuitkering, dus we zullen zien hoe dat gaat lopen. De wajong van mijn vriend is in ieder geval geregeld, per 1 juli krijgen wij 75% van het normale minimumloon uitbetaald, dus dan hebben we i.i.g. wat extra geld. (Kan ik EINDELIJK weer naar de kapper, ben al dik een half jaar niet geweest en het is gewoon veels te lang en futloos ;-;)