Ik ben er 100% zeker van dat ik op meisjes val, maar bij jongens vind ik het lastig... Vaak kijk ik meer naar het karakter van iemand, maar als ik naar iemand's uiterlijk kijk ben ik toch vooral van de meiden. Het ironische is wel dat ik een 3-jarige relatie heb gehad met een jongen en het bij meisjes nog nooit heb durven zeggen puur uit de angst om afgewezen te worden of zelfs verstoten...

Toch zit ik nog redelijk in de kast - ik ben gewoon té verlegen om het tegen bijvoorbeeld mijn familie te zeggen. Niet dat ze me niet zouden accepteren (ze hebben geen probleem met mijn oom die homo is), maar meer omdat ik de moed er gewoon niet voor heb om mijn mond open te doen. Ook weten maar weinig van mijn vrienden het om dezelfde reden, maar als ik gevraagd zou worden zou ik er eerlijk over zijn.

Ik ben bi. Hoewel ik nog niet echt gevoelens heb gehad voor jongens. Wel voor meisjes uiteraard. Twee keer. En degene die ik leuk vond vond mij dan ook weer leuk. Het is niets geworden. Met de een heb ik al 3 jaar ongeveer geen contact mee. Was nogal lullig verbroken meer zal ik daar niet over zeggen. En de andere vond ineens iemand anders leuk. To bad for me, hopefully good for her.

Een paar mensen uit mijn klas weten het, tevens zijn dat ook mijn vrienden. Ik heb het ze niet zelf gezegt, me zus kwam er ineens mee om het hardop in de klas te zeggen. Gelukkig hadden maar 5 mensen het gehoord. Vriendenclubje dus. Ofcourse ben ik toen boos op haar geworden gezien ik dat dan liever zelf had verteld. Maar dat is nu allemaal weer goed. Dit betekend dus ook dat me zus het weet (*waves at cherryontop*) en ook mijn ma en stiefpa weten het. Me echte pa ga ik het denk ik nog lang niet vertellen die heeft al commentaar genoeg over dat ik me haar zwart heb geverft. xD

Edit: voor de duidelijkheid, ik ben een meisje.

Daar heb je dan nog geluk mee gehad - het lijkt me niet prettig als de verkeerde mensen het horen.

Overigens kan ik me er dood aan ergeren als mensen van je eigen geslacht denken dat je hen leuk vind en iets met ze wil als je toegeeft lesbisch, homo of bi te zijn. Dat vind ik echt onzin - hetero's vallen toch ook niet op iedereen van het andere geslacht? Helaas wordt er wel vaker op deze manier gereageerd op niet-hetero's.

dat houdt in dat ik nog nooit verliefd ben geweest...
geen idee wat er nog gaat komen... ik kan niet in de toekomst kijken hoe graag ik het ook zou willen...

Eerlijk is eerlijk: ik twijfel nog.
Ik ben er bijna zeker van dat ik geen hetero ben, maar veel mensen zeggen dat ik daar zelf vor heb gekozen nadat mijn vriendje het had uitgemaakt omdat hij homo bleek te zijn.
Ik zeg soms voor de grap dat ik op alles val wat maar iets met mij zou willen.
En nu denkt de grootste loser van mijn school dat hij z'n kans kan grijpen .

Veel jongeren denken dat ze Bi zijn, maar vaan zijn ze gewoon nieuwschierig en willen eens het geslacht uitproberen waar ze normaal niet mee 'rotzooien'

Eh? Wat? KIEZEN voor hetero zijn? Naar mijn weten heeft het niets te maken met kiezen - verliefdheid overkomt je, je kiest er niet voor. (Anders zou ik nooit voor heel wat van mijn verliefdheden hebben gekozen!)

ik had vroeger een meisje dat ik egt leuk vond... aller eerste verliefdheid was dat... was @ basissgol begon rond groep 8 (was niet iemand uit mn klas) voor mn gevoel vond ze meij oowk wel leuk (aantal signalen etc.) en voor dat ik het wist gingen we verhuizen... was in 4 maanden zo gedaan... niks afscheid kunnen nemen etc. heb nog 2 jaar lang ongeveer toen ik verhuist van dr 'gehouden'. ookal had ik nooit contact met haar. tot ik dr op een dag weer zag/sprak. ze was totaal verranderd en verliefdheid was ook meteen over toen. toen kon ik weer verder emt mn leven :] achteraf, zonde dat ik die 2 jaar verspilt aan haar.

nyaa~ life continue's

Nee, kiezen voor lesbisch/bi zijn. Veel mensen dachten dat ik daarmee m'n vriendje probeerde terug te krijgen ofzo

Dan zijn die mooi achterlijk. Als je vriendje homo is valt hij op mannen, niet op vrouwen die op vrouwen vallen -_-

Ik heb daar wel vaker verhalen over gehoord: een homo en een lesbienne, die een stel worden. In dit geval viel de man denk ik op een stoere partner en de vrouw op een gevoeliger persoon... ofzo.

Op die manier. Dan nog vind ik het vergezocht - diep van binnen weet je vaak wel wat je bent of juist niet. (Al zijn er mensen die dat niet toe willen geven, helaas.)

Maar dat is dan meer vriendschap dan relatie, als ze echt homo zijn. Dan zoeken ze elkaar op omdat ze voor voor de buitenwereld normaal ogen en ze elkaars problemen begrijpen.

Dan zal ik bij deze ook maar vertellen dat ik bi ben ^^
Ik heb hier vaak mee gezeten, en over na gedacht... en ik zit er nog steeds mee C:
Voorheen heb ik wel een vriendje gehad... maar of ik toen echt verliefd was, nee.
Ik merk dat mijn oog toch wat vaker valt op meisjes... en dan vooral op personaliteit <3

Gelukkig zijn er een paar mensen waarmee ik hier prima over kan praten, en daar voel ik me dan ook geweldig onder : )

Zich in elkaars situatie herkennen zal er zeker mee te maken hebben gehad, maar ze hadden er totaal geen moeite mee om in het openbaar te treden (lees: het was op tv). Hun verhaal was dat ze vol overtuiging homoseksueel waren (op tv gedroegen ze zich ook als het vooroordeelbeeld homo/lesbienne: vrouwelijke man en mannelijke vrouw), maar dat ze toch op elkaar verliefd werden. Waarschijnlijk zochten ze bepaalde eigenschappen zochten in hun partner die meestal alleen voorkomen bij hun eigen geslacht en dat het hen niet zozeer ging om het lichaam/uiterlijk.

Dan ben je gewoonweg geen homo of lesbienne, maar beide biseksueel.
Niet alles zomaar inslikken wat op TV vertoond wordt, het blijft entertainment..